All Chapters of ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Chapter 501 - Chapter 510

หยางซิงเย่ขมวดคิ้ว กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรต่อ แต่ผู้บัญชาการชุดดำกลับแค่นเสียงเย็น แล้วยกหน้าไม้บรรจุดอกในมือชี้มาที่เขา“เลิกพูดจาไร้สาระเสียที ตอนนี้เจ้ามีเพียงทางเลือกเดียว คือส่งที่พอกหน้ามา แล้วข้าจะให้เจ้าตายโดยที่ศพยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์!”เมื่อสิ้นเสียง คนชุดดำโดยรอบก็พากันยกหน้าไม้บรรจุดอกในมือขึ้นมา ทำท่าพร้อมจะลงมือหากพูดจาไม่เข้าหูอีกคำเดียวดวงตาของหยางซิงเย่หรี่ลง สายตาเย็นเยียบแวบผ่าน “เจ้าคิดว่าตนเองชนะแน่นอนแล้วจริง ๆ หรือ?”ผู้บัญชาการชุดดำชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเสียงดังลั่น “อะไรกัน หรือเจ้าคิดว่าจะมีคนมาช่วยเจ้าที่นี่ได้?ตอนนี้เมืองหลวงต้าฉู่วุ่นวายจนเละเทะไปหมดแล้ว องค์รัชทายาทและเหล่าองค์ชายต่างก็กำลังตามจับองค์หญิงชางผิง ฉู่หนิงก็ถูกฮ่องเต้กักบริเวณ คนของจวนฉู่อ๋องปราศจากผู้นำ ไม่มีใครมาช่วยเจ้าได้หรอก!”“อย่างนั้นหรือ?”ทันใดนั้นหยางซิงเย่ก็ยิ้มออกมาอย่างแปลกประหลาด มือขวาชี้ไปทางด้านหลังของตนเอง “เจ้าไม่ลองดูหน่อยหรือว่าตรงนั้นคืออะไร?” ผู้บัญชาการชุดดำแสยะยิ้ม เพิ่งจะคิดเยาะเย้ยว่าราชบุตรเขยผู้สูงศักดิ์กลับใช้ลูกไม้ตื้น ๆ เช่นนี้หลอกคน ใครจะรู้

ไป่หลีซิงสูดหายใจเข้าลึก พยายามสงบสติอารมณ์ของตนเองเขารู้ว่า คืนนี้ตนเองถูกวางแผนเล่นงานเข้าแล้วตั้งแต่แรกเริ่ม ตนเองก็ตกหลุมพรางของฉู่หนิงทว่า ตอนนี้เพียงแค่ปฏิเสธเรื่องนี้ เชื่อว่าองค์หญิงชางผิงก็ไม่มีหลักฐานเช่นกันยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉู่หนิงถูกกักบริเวณอยู่ในพระราชวัง ตราบใดที่ฉู่หนิงไม่ปรากฏตัว คนสามคนที่อยู่ตรงหน้านี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเมื่อคิดได้ดังนี้ ดวงตาของไป่หลีซิงก็หรี่ลง กลับคืนสู่สีหน้าปกติ กล่าวอย่างเฉยเมย “องค์หญิงชางผิงเป็นถึงองค์หญิงแห่งต้าฉิน หากต้าฉู่ต้องการจะปกป้องท่าน ข้าก็พอจะเข้าใจได้แต่ว่า ข่าวเรื่องที่ท่านสังหารองค์หญิงเกาผิงได้แพร่ออกไปแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานฮ่องเต้หญิงแห่งต้าโจวจะต้องทรงทราบเรื่องนี้”หากสามารถยั่วยุให้ต้าโจวและต้าฉินเผชิญหน้ากันได้ ก็ถือว่าตนเองได้ทำคุณประโยชน์ให้แก่ราชวงศ์ต้าเยี่ยนตราบใดที่ราชวงศ์อื่นรบราฆ่าฟันกันเอง ราชวงศ์ต้าเยี่ยนก็จะสามารถฉวยโอกาสนี้พัฒนาให้แข็งแกร่งขึ้นได้!ทว่า องค์หญิงชางผิงกลับแค่นหัวเราะต่อคำพูดนี้ “ท่านคิดจริง ๆ หรือว่าข่าวนี้จะสามารถส่งไปถึงราชวงศ์ต้าโจวได้?”ในใจของไป่หลีซิงตื่นตระหนกขึ้นมา

อันที่จริงเรื่องนี้ง่ายมาก เริ่มแรกข้าจงใจปล่อยให้องค์รัชทายาทและองค์ชายคนอื่น ๆ ต่อสู้กันเอง เพื่อฉวยโอกาสนี้ตรวจสอบข้อสงสัยของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาต่างตรวจสอบกันและกันแล้วไม่พบว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ต้องสงสัย ข้าก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาไม่ใช่ฆาตกรที่อยู่เบื้องหลัง มิเช่นนั้นแล้ว หากมีเบาะแสเพียงเล็กน้อย คนอื่น ๆ ย่อมไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ แน่ เมื่อเป็นเช่นนี้ คำตอบก็มีเพียงหนึ่งเดียว คือฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังไม่ใช่คนของต้าฉู่!เมื่อแน่ใจในจุดนี้แล้ว ข้าจึงหันความสนใจไปที่คณะทูตทั้งหมด!”เมื่อพูดถึงตรงนี้ ไป่หลีซิงก็พูดแทรกขึ้นมาทันที “ท่านคิดว่าองค์หญิงชางผิงกับองค์หญิงเกาผิงมีความขัดแย้งกัน นางจึงเป็นคนที่มีความเป็นไปได้น้อยที่สุดที่จะสังหารองค์หญิงเกาผิง เพราะทันทีที่องค์หญิงเกาผิงตาย นางจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยรายใหญ่ที่สุด ดังนั้นท่านจึงเลือกที่จะร่วมมือกับนาง!”ฉู่หนิงหัวเราะฮ่า ๆ พลางยกนิ้วโป้งให้ “ถูกต้อง องค์หญิงชางผิงคือหนึ่งในสองคนที่ข้าไว้วางใจ”สายตาของไป่หลีซิงหรี่ลง ชี้มือไปยังหยางซิงเย่ “อีกคนหนึ่งก็คงจะเป็นท่านราชบุตรเขยหยางซิงเย่กระมัง?”“ถูกต้อง!”มุมปากของฉู่หนิงยกยิ้

ต้องยอมรับเลยว่า ตาเฒ่าไป่หลีซิงผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์จริง ๆ !ใกล้จะตายอยู่รอมร่อ ยังคิดจะหาทางวางกับดักข้าอีกสักรอบแต่ว่า แล้วอย่างไรเล่า?ข้ารับคำท้า!สีหน้าของไป่หลีซิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองจ้องฉู่หนิงเขม็ง ในใจรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งฉู่หนิงมองแผนการของตนเองออกก็เรื่องหนึ่ง แต่เหตุใดเขายังคงมั่นอกมั่นใจถึงเพียงนี้?หรือว่าฉู่หนิงไม่กลัวที่จะถูกองค์รัชทายาทและองค์ชายคนอื่น ๆ เล่นงานหรือ?ทว่า นี่คือสิ่งเดียวที่ตนเองสามารถทำได้ในตอนนี้ หากพลาดโอกาสนี้ไปก็จะไม่มีอีกแล้วเมื่อคิดได้ดังนี้ สีหน้าของไป่หลีซิงก็กลับมาสงบนิ่ง พลางเอ่ยขึ้น “ข้าน้อยไม่เข้าใจว่าฉู่อ๋องกำลังพูดอะไร หากฉู่อ๋องทรงตอบตกลงตามข้อเรียกร้องของข้าน้อย ข้าน้อยก็จะบอกที่อยู่ให้ท่านเดี๋ยวนี้”“ว่ามา!”ฉู่หนิงไพล่มือไว้ด้านหลัง ทำท่าทีของผู้ชนะ “ข้าพูดคำไหนคำนั้น เรื่องที่รับปากไปแล้ว ย่อมไม่กลับคำ”ไป่หลีซิงพยักหน้าเล็กน้อย ทันใดนั้นก็ขยับเข้าไปใกล้ฉู่หนิง สีหน้าของจ้าวอวี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ฉู่หนิงกลับก้าวเข้าไปข้างหน้าเองแม้ว่าฉู่หนิงจะรู้ว่าวรยุทธ์ของตนเองไม่ได้เรื่อง แต่ไป่หลีซิงเป็นเพียงชายชราคนหนึ่

แต่ว่า ข้าก็อยากจะเห็นปฏิกิริยาขององค์หญิงชางผิงเช่นกัน ดังนั้นเมื่อครู่จึงเพียงแค่แกล้งตอบตกลงตามคำขอของท่านเท่านั้นอย่างไรเสีย คำขอที่ข้ารับปากท่านคือจะนำคนไปช่วยช่างฝีมือด้วยตนเอง ไม่ได้บอกว่าจะไปเมื่อไร และก็ไม่ได้บอกว่าข้าจะกลับมาไม่ได้ ใช่หรือไม่?”คำพูดนี้ทำให้ไป่หลีซิงถึงกับนิ่งเงียบไปก่อนหน้านี้ เพียงแค่ได้ยินมาว่าฉู่หนิงเป็นคนพาลแต่ตอนนี้ เขาได้เห็นฉู่หนิงทำตัวพาลกับตาตนเองแต่เขากลับทำอะไรคนพาลอย่างฉู่หนิงไม่ได้!อย่างไรเสีย คำพูดของฉู่หนิงก็มีเหตุผลจริง ๆ จะโทษ ก็ต้องโทษที่ตนเองไม่รอบคอบ ถูกฉู่หนิงฉวยโอกาสจากช่องโหว่แต่ว่า ฉู่หนิงคิดว่าทำเช่นนี้แล้วจะจัดการเรื่องนี้ได้หรือ?ในใจของไป่หลีซิงปรากฏความอำมหิต หันไปมององค์หญิงชางผิงด้วยท่าทีเรียบเฉย “เห็นหรือไม่ ฉู่อ๋องเดาได้แล้วว่าท่านจะลงมือกับข้า เขาจึงมาเกลี้ยกล่อมด้วยตนเองมีฉู่อ๋องอยู่ที่นี่ ดูท่าว่าคืนนี้ข้าคงไม่ต้องตายด้วยน้ำมือขององค์หญิงชางผิงแล้ว!”แม้ว่าน้ำเสียงจะราบเรียบ แต่ความหมายในคำพูดกลับกระตุ้นองค์หญิงชางผิงอย่างรุนแรงอะไรคือฉู่หนิงมาแล้ว เขาก็ไม่ต้องตาย?นี่มันดูถูกข้าชัด ๆ !สายตาขององค์ห