บททั้งหมดของ ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: บทที่ 541 - บทที่ 550

568

บทที่ 541

“แค่กแค่ก...พรวด...”หยวนเทียนพ่นเลือดออกมาหนึ่งคำ ร่างทั้งร่างถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าขาวซีดอย่างที่สุด ราวกับแก่ลงสิบกว่าปีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้ทุกคนที่นี่แปลกใจมากทว่า ไม่มีใครกล้าปริปากเอ่ยคำใด ชั่วขณะนั้น ที่แห่งนี้เงียบสงัดไรสุ้มเสียงผ่านไปสักครู่หยวนเทียนถึงได้สติคืนมา เช็ดเลือดตรงมุมปาก ใบหน้าเผยความหวาดกลัวแวบหนึ่ง“นี่คือ...ผลการทำนายฉักลักษณ์สะท้อนกลับ นึกไม่ถึงว่าชีวิตที่เหลืออยู่ของข้าจะได้พบผลการทำนายฉักลักษณ์สะท้อนกลับ”วาจาที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยทำให้ฮ่องเต้บนตำแหน่งประธาน ตรัสอย่างไม่สบอารมณ์ “ราชครูหยวน ไม่ทราบเกิดเรื่องใดขึ้นจึงทำให้ท่านอยู่ในสภาพนี้?”หยวนเทียนหัวเราะขื่น “ฮ่องเต้ต้าฉู่ เดิมทีกระหม่อมอยากทำนายชะตาชีวิตให้ฉู่อ๋อง นึกไม่ถึงว่าพอทำนายออกมาทำให้กระหม่อมยากจะเข้าใจ ต่อมายังถูกผลการทำนายสะท้อนกลับพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงตาลุกวาว ถามอย่างใคร่รู้ “เหตุใดผลการทำนายจึงสะท้อนกลับ?”หยวนเทียนมองฉู่หนิงอย่างล้ำลึกแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างจริงจัง “มีเพียงผู้ที่สวรรค์เมตตา ถึงจะเกิดผลการทำนายสะท้อนกลับที่ผ่านมา ฮ่องเต้ของแต่ละราชวงศ์ล้วนมีชะตาชีวิตเช
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 542

ไม่ว่าคำพูดของหยวนเทียนจะมีความน่าสงสัยในการยุยงหรือไม่ อย่างน้อยผลการทำนายสะท้อนกลับก็อยู่ตรงนั้นนี่แสดงว่าฉู่หนิงมีชะตาแห่งราชา!วินาทีนี้ องค์รัชทายาทเกิดจิตสังหาร!เมื่อก่อน ฉู่หนิงแค่หลอกเงินเล็กน้อย เอาเปรียบนิดหน่อยก็ไม่เป็นไรแต่หากฉู่หนิงมีชะตาแห่งราชา เช่นนั้นสถานการณ์จะไม่เหมือนกันแล้วจำเป็นต้องกำจัด ถึงจะรับประกันความผิดพลาดได้!องค์รัชทายาทก้มหน้า ดวงตาส่องประกายเย็นเยียบขณะเดียวกัน หยวนเทียนเองก็เข้าใจความหมายในคำพูดฮ่องเต้ ทันใดนั้นใบหน้ามีความไม่สบอารณ์แวบผ่าน“ฮ่องเต้แห่งต้าฉู่ แม้กระหม่อมจะเป็นราชครูแห่งต้าถัง แต่ทำนายชะตาฉักลักษณ์ให้ผู้อื่น เป็นอย่างไรก็ว่าอย่างนั้น ไม่จงใจยุแยงตะแคงรั่วแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!” หลังหยุดไปชั่วครู่ หยวนเทียนเอ่ยเสียงเข้ม “หากฮ่องเต้แห่งต้าฉู่ไม่ทรงเชื่อ กระหม่อมยินดีทำนายอักษรให้ฉู่อ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”ในเมื่อท่านสงสัยการทำนายฉักลักษณ์ ถ้างั้นก็ใช้ทำนายอักษรแก้ต่างให้ตัวเองความดีทั้งชีวิต จะจบสิ้นด้วยปากของฉู่หนิงไม่ได้ฮ่องเต้ขมวดพระขนง รู้สึกแปลกพระทัยหยวนเทียนยอมทำนายฉักลักษณ์ให้ฉู่หนิง ถือว่าให้เกียรติมากแล้ว ตอนนี้ยังจะทำนา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 543

คำพูดประโยคเดียวของหยวนเทียนทำให้ทุกคนตะลึงกระทั่งฮ่องเต้ ยามนี้พระพักตร์ก็ตะลึงพรึงเพริด เผยให้เห็นความเหลือเชื่อแม้จะรู้ว่าหยวนเทียนทำนายให้ฉู่หนิงคงพูดจาไม่น่าฟัง แต่คำกล่าวที่เกี่ยวพันถึงราชบัลลังก์เช่นนี้ หยวนเทียนถึงขนาดกล้าพูดต่อหน้าทุกคนคราวนี้ คงจบเรื่องยากแล้วถ้าจะว่าหยวนเทียนพูดส่งเดช ชื่อเสียงของเขาก็ปรากฏให้เห็น อีกทั้งยังเป็นราชครูของต้าถัง จะลงโทษอีกฝ่ายได้อย่างไร?แต่หากยอมรับในคำกล่าวของหยวนเทียน นั่นเท่ากับยอมรับว่าฉู่หนิงคือฮ่องเต้องค์ต่อไปเจ้านักพรตเฒ่าจงใจมาก่อกวนชัดๆ!ฮ่องเต้ทรงครุ่นคิด รู้สึกว่าสถานการณ์เช่นนี้มีเพียงพระองค์ที่แก้ไขได้เตรียมจะกระแอมเพื่อดึงดูความสนใจของทุกคน แต่ใครจะไปคิดยามนี้ฉู่หนิงกลับก้าวไปข้างหน้า แล้วหัวเราะเสียงดัง“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”เสียงหัวเราะสะเทือนเลือนลั่น ทำให้ทุกคนดึงสติกลับมาหยวนเทียนชะงัก “ฉู่อ๋อง มีสิ่งใดน่าขันหรือ?”ฉู่หนิงฉีกยิ้ม “แม้ข้าจะร่ำเรียนมาน้อย แต่เรื่องการทำนายอักษร เคยเห็นตามถนนหนทางมามากมาย กระทั่งตัวข้าเองก็ทำนายได้!”นี่กำลังท้าทายอำนาจของหยวนเทียน!หมอดูในหมู่สามัญชน จะเทียบกับราชครูต้าถังที่มี
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 544

เจ้าเด็กฉู่หนิงมีฝีมือพอตัว เราประเมินเขาต่ำเกินไป!แต่ว่า เรื่องพวกนี้เขาไปฝึกมาจากใครกัน?ขณะที่ฮ่องเต้สงสัย ฉู่หนิงกล่าวต่อไป “เมื่อครู่ราชครูหยวนทำนายอักษรหนิงแยกกัน คราวนี้เราจะนำอักษรหนิงมาประกอบกันต้าฉู่ของเราเป็นธาตุไม้ ตัวหนิงบวกกับไม้จะกลายเป็นหนิง เป็นชื่อต้นไม้ ผิวสามารถนำมาปรุงยา รักษาไข้หวัดคำว่าหนิงตัวนี้แตกต่างจากที่ราชครูหยวนว่ามาเมื่อครู่ สิ่งนี้คือความสงบร่มรื่น ไม่ได้เป็นดังที่ท่านได้กล่าวมาเมื่อครู่”หยวนเทียนใช้วิธีแยกอักษร ฉู่หนิงใช้วิธีประกอบอักษรท่านว่าข้าจะเป็นฮ่องเต้ต้าฉู่คนต่อไป ข้าจะบอกว่าตัวเองรักสงบ ไม่ชอบการแก่งแย่งการกระทำเช่นนี้ ทำให้หยวนเทียนมึนงงไปเลยทีเดียวยังนึกว่าฉู่หนิงแค่พูดจาเรื่อยเปื่อยเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะทำนายอักษรได้จริงหนำซ้ำผลการทำนายยังตรงกันข้ามกับของเขาใบหน้าราวเทพเซียนของหยวนเทียนทนไม่ไหวอีกต่อไป“ฉู่อ๋อง การทำนายอักษรต้องอิงตามสถานการณ์จริง ไม่ใช่แค่เพิ่มส่วนประกอบอักษรเข้าไปก็บอกว่าทำนายอักษรได้!”หยวนเทียนพยายามโต้แย้งให้ตัวเอง เอ่ยเสียงเข้ม “คำว่าหนิง ไม่ได้ซับซ้อนเหมือนที่ท่านพูด!”ขณะนี้องค์รัชทาย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 545

จวนอ๋อง ห้องรับแขกสองมือฉู่หนิงไพล่หลัง ใบหน้าเผยความไม่สบอารมณ์สำหรับคำพูดของหยวนเทียนในวันนี้ ฉู่หยิงย่อมไม่พอใจเจ้าทำนายก็ทำนายไปสิ จะโยงไปเรื่องการเมืองทำไม?ถ้าแค่ทำนายฉักลักษณ์คงไม่เป็นไร แต่ถึงขนาดทำนายอักษร ผลักเราให้ไปอยู่ฝั่งตรงข้ามองค์ชายทุกคนคราวนี้ดีละ องค์รัชทายาทและเหล่าองค์ชายคงได้ตรึกตรองกันใหม่ว่าเราจะเข้าร่วมชิงบัลลังก์หรือไม่กระทั่งเสด็จพ่อ ก็คงจะคิดทบทวนคำพูดเหล่านั้นของหยวนเทียน!วันนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ปล่อยให้หยวนเทียนจากไปง่ายๆ เด็ดขาด!แม้แต่เสิ่นหว่านอิ๋ง ขณะนี้ก็จ้องหยวนเทียนด้วยสีหน้าเย็นชา “คำพูดของราชครูหยวนในวันนี้ เกรงว่าคงทำให้ราชวงศ์ต้าฉู่ของพวกเราเกิดเรื่องราวใหญ่โต”หยวนเทียนย่อมรู้ดีว่าคำพูดเมื่อครู่ของตัวเองจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ใด หากเป็นยามปกติ เขาแค่จากไปก็สิ้นเรื่องแต่ที่นี่เป็นจวนฉู่อ๋อง เขาเข้ามาง่าย จากไปคงจะยากหยวนเทียนยิ้มเจื่อน แล้วประสานมือคารวะอีกครั้ง “ฉู่อ๋อง พระชายาฉู่อ๋อง ข้าแค่พูดไปตามผลการทำนายที่ปรากฏเท่านั้นแต่ว่า เรื่องนี้ได้นำความเดือดร้อนมาให้ทั้งสองจริง หากทั้งสองมีสิ่งใดต้องการ โปรดบอกมาได้เลย”ฉู่หนิงได
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 546

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าหยวนเทียนดูไม่จืดมิน่าละเว่ยตงไหลกับฮั่วชวี่จี๋ถึงรีบร้อนจากไป ที่แท้ก็รู้ข่าวเบื้องหลังนี่เอง“ที่แท้เป็นเช่นนี้!”หยวนเทียนหรี่ตาลง เอ่ยเสียงเข้ม “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จดหมายฉบับนี้ข้าเขียนก็ได้ ข้าอยู่ที่จวนอ๋องหลายวันก็ได้ แต่ฉู่อ๋องต้องให้เวลาที่แน่ชัดกับข้า”อยู่ที่นี่ต่อไม่มีปัญหา แต่จะอยู่ตลอดไปก็คงไม่ใช่ อย่างไรก็ต้องมีกำหนดเวลาฉู่หนิงฉีกยิ้ม “ก็อยู่ไปจนกระทั่งราชวงศ์ต้าถังของท่านเคลื่อนทัพก็แล้วกัน”ระยะเวลานี้ จะว่ายาวก็ไม่ยาว จะว่าสั้นก็ไม่สั้นไม่มีใครรู้ว่าฮ่องเต้ต้าถังจะเคลื่อนทัพหรือไม่ เกิดฮ่องเต้ต้าถังอยู่นิ่งไม่เคลื่อนพลเล่า?หยวนเทียนชะงัก นึกไม่ถึงว่าฉู่หนิงจะเอ่ยเงื่อนไขที่น่าไร้ยางอายขนาดนี้ถ้าเกิดต้าถังไม่เคลื่อนพลเลย ข้าไม่ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปหรือ?เขาเป็นตัวแทนของคณะทูตต้าถังเชียวนะ!นี่เท่ากับคุมขังคณะทูต!สีหน้าหยวนเทียนค่อนข้างย่ำแย่ “ไม่ได้ มากสุดข้าอยู่ได้แค่ครึ่งเดือน”ฉู่หนิงครุ่นคิด ยื่นนิ้วมือออกไปหนึ่งนิ้ว “หนึ่งเดือน!”หยวนเทียนขมวดคิ้ว “ยี่สิบวัน มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว!”“ตกลง!”ฉู่หนิงหัวเราะแล้วตะโกนไปด้านน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 547

สิ่งที่ฉู่หนิงกังวลนั้นถูกต้องฮ่องเต้ที่ย้อนกลับวังหลวง ขณะนี้กำลังครุ่นคิดใกล้ยามเที่ยงวัน เตากำยานที่จุดในตำหนักอิงอู่แผ่ซ่านกลิ่นหอม แสงเทียนรอบข้างวูบไหว สาดส่องบนพระพักตร์ที่เย็นชาของฮ่องเต้แสงเทียนในตำหนัก วูบไหวไปตามจังหวะการเดินของฮ่องเต้ ยักย้ายไปมาราวกับพระทัยของฮ่องเต้เรานึกไม่ถึงเลย เจ้านักพรตเฒ่าหยวนเทียนจะเอ่ยวาจาเช่นนั้น ไม่เพียงทำให้ฉู่หนิงตกเป็นที่เพ่งเล็งของทุกคน กระทั่งเราเองก็ถูกมัดมือชกเมื่อใดที่เรื่องนี้จัดการได้ไม่ดี การชิงบัลลังก์ขององค์ชายทั้งสิบแปดคนคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ฮ่องเต้ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดเศียร ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้จัดการยากหลังคิดอยู่สักครู่ ทันใดนั้นฮ่องเต้ตรัสถาม “องครักษ์เงา เจ้ารู้สึกว่าคำพูดของหยวนเทียนในวันนี้จงใจทำเช่นนั้นหรือไม่?”เสาต้นหนึ่งในตำหนักมีเงาดำแวบผ่าน องครักษ์เงาปรากฏตัว โค้งคารวะ “ฝ่าบาท หยวนเทียนทำนายฉักลักษณ์ให้ฉู่อ๋องโดยเฉพาะ คาดว่าคงมาเพราะเรื่องนี้สุดท้ายไม่ว่าผลการทำนายจะเป็นเช่นไร เขาต้องกล่าววาจาที่ไม่เป็นผลดีต่อฉู่อ๋องอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หรี่พระเนตร มีประกายแวบผ่าน ดวงตาเย็นชาคู่นั้นราวกับสัตว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 548

กล่าวจบ องค์รัชทายาทสองมือไพล่หลัง หันหลังเดินเข้าตำหนักเรือนหลังตำหนักบูรพาพระชายารัชทายาทหลิงเฟยเยียนกำลังรับประทานอาหารเที่ยงตั้งแต่ครั้งนั้นหลังถูกองค์รัชทายาททำร้าย ช่วงเวลาที่ผ่านมานางไม่เคยเห็นองค์รัชทายาทอีกเลยแม้จะโดดเดี่ยวตัวคนเดียวในตำหนักบูรพา แต่ขอเพียงองค์รัชทายาทไม่มา นางก็พอใจแล้วหลายวันมานี้ องค์รัชทายาทไม่มา อารมณ์จึงดีไม่น้อย ทำให้เจริญอาหารไปด้วยอาหารเต็มโต๊ะ ถึงขนาดถูกกินไปเกือบครึ่งทว่าในขณะที่หลิงเฟยเยียนเตรียมหยิบผ้ามาเช็ดปาก องค์รัชทายาทกลับเดินเข้ามาโดยไม่มีการแจ้งล่วงหน้ายังไม่ทันที่นางกำนัลและขันทีรอบด้านจะคารวะ องค์รัชทายาทโบกมือ เอ่ยเสียงเย็น “พวกเจ้าออกไปก่อน!”ทุกคนไม่กล้าว่าอะไร ต่างทยอยจากไปภายในตำหนักมีเพียงองค์รัชทายาทและหลิงเฟยเยียนสองคนหลิงเฟยเยียนมององค์รัชทายาทแวบหนึ่ง ยังคงใช้ตะเกียบกินอาหารแม้องค์รัชทายาทจะขุ่นเคืองท่าทีเย็นชาของนาง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ถึงอย่างไรก็ยังจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากหลิงเฟยเยียน!เมื่อมองใบหน้าที่ประณีตงดงามของหลิงเฟยเยียน องค์รัชทายาทเอ่ยเสียงเย็น “ไม่เจอกันระยะหนึ่ง เจ้าเจริญอาหารขึ้นไม่น้อย”ห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 549

ยามดึกลมหนาวหวีดหวิว ดวงจันทร์ลอยเด่นกลางท้องฟ้า รอบด้านมีดวงดาวพร่างพราว ราวกับโอบล้อมเรือนหลังตำหนักบูรพา นอกห้องบรรทมพระชายาองค์รัชทายาทตั้งแต่พลบค่ำหลังรับอาหารเย็นองค์รัชทายาทก็มารออยู่ที่นี่แม้ไม่รู้ว่าเหตุใดหลิงเฟยเยียนจึงต้องไปจวนฉู่อ๋องยามวิกาล แต่เมื่อเป็นเงื่อนไขของหลิงเฟยเยียน เขาจึงต้องรับปากแต่ว่า เมื่อนึกถึงสีหน้าของเจ้าเด็กฉู่หนิงนั่น องค์รัชทายาทรู้สึกไม่ค่อยวางใจเมื่อมองประตูห้องบรรทมของพระชายารัชทายาท องค์รัชทายาทขมวดคิ้ว อยากยื่นมือผลักประตูเข้าไปแต่หลังครุ่นคิด สุดท้ายก็วางมือลงตอนนี้ ยังไม่ใช่เวลาที่จะล่วงเกินหลิงเฟยเยียนยังดีที่องค์รัชทายาทรออยู่ไม่นาน ประตูก็เปิดออก หลิงเฟยเยียนเดินนวยนาดออกมาเห็นเพียงนางสวมชุดฝ่ายในสีม่วงทั้งชุด ด้านนอกห่มด้วยเสื้อคลุมขนเพียงพอน บนใบหน้าที่งดงามแต่งแต้มอ่อนๆ ผมเกล้าขึ้นเป็นมวย เป็นทรงดอกโบตั๋นยกสูง ดูแล้วสูงส่งเป็นพิเศษการแต่งกายเช่นนี้ คู่ควรกับรังสีที่สูงส่งของหลิงเฟยเยียน ชั่วขณะนั้นทำให้องค์รัชทายาทตะลึงในความงาม จนยืนอึ้งอยู่ที่เดิมองค์รัชทายาทจำไม่ได้ว่าไม่เห็นหลิงเฟยเยียนจงใจแต่งตัวเช่นนี้ตั้งแต่เ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 550

พูดจบ ฉู่หนิงวางพู่กันลง แล้วออกจากห้องราวกับสายลมพบพระชายาองค์รัชทายาทเป็นเรื่องเล็ก ไม่ต้องฝึกคัดอักษรถึงจะเป็นเรื่องใหญ่ภายในห้องรับแขกหลิงเฟยเยียนนั่งอยู่ตำแหน่งประธาน ในมือถือด้วยชาร้อน กำลังลิ้มลองอย่างละเมียดทันใดนั้น นอกห้องมีลมหนาวพัดผ่าน สิ่งที่ตามร่างนั้นมาคือเสียงหัวเราะของฉู่หนิง“ไม่ทราบว่าลมอะไรหอบพี่สะใภ้มาที่จวนอ๋องของข้า?”ฉู่หนิงมาที่ห้องรับแขก ประสานมือคารวะหลิงเฟยเยียนกล่าวจบ ฉู่หนิงเงยหน้ามองหลิงเฟยเยียนหลิงเฟยเยียนในคืนนี้แต่งองค์ทรงเครื่องมาแล้ว ทำให้ราศีความเย็นชาดังหญิงแกร่งยิ่งปรากฏเด่นชัดแม้รูปโฉมของเสิ่นหว่านอิ๋งจะงดงามกว่าหลิงเฟยเยียน แต่ราศีความเป็นหญิงแกร่งบนตัวหลิงเฟยเยียนเป็นสิ่งที่เสิ่นหว่านอิ๋งไม่มีเห็นความอ่อนหวานนุ่มนวลของเสิ่นหว่านอิ๋งจนชินตา จู่ๆ ได้เห็นความเป็นหญิงแกร่งของหลิงเฟยเยียน ก็น่าดูชมไม่น้อยหลิงเฟยเยียนสังเกตเห็นสายตาฉู่หนิงมองตัวเอง นางมองฉู่หนิงด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ “องค์รัชทายาทให้ข้ามาสืบดูว่าเจ้ามีใจจะชิงบัลลังก์หรือไม่”คำพูดนี้ทำให้ฉู่หนิงอึ้งเคยเห็นคนตรง ไม่เคยเห็นใครเถรตรงเช่นนี้มาก่อ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
525354555657
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status