All Chapters of ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Chapter 641 - Chapter 650

“ถ่ายทอดคำสั่งลงไป เรียกคนจากตระกูลใหญ่จากปิงโจวเข้าเฝ้า!”เมื่อเสียงแหลมแสบหูของหัวหน้าขันทีดังขึ้น คนของตระกูลใหญ่จากปิงโจวที่รออยู่นอกวังก็ถูกเรียกเข้ามาไม่นาน คนทั้งแปดก็เข้ามายังท้องพระโรง“กระหม่อม ถวายพระพรฝ่าบาท!”ทั้งแปดคนคุกเข่าพูดเสียงดัง “ขอฝ่าบาททรงมอบความเป็นธรรมให้พวกข้าด้วย!”ฮ่องเต้กวาดตามองคนทั้งแปด พบว่ามีเป็นชายชราสามคน ชายวัยกลางคนสองคน แล้วก็ชายหนุ่มสองคนกับหญิงสาวอีกหนึ่งคน“พวกเจ้าเป็นผู้ใด ฉู่หนิงได้ทำการทารุณพวกเจ้าที่ปิงโจวอย่างไร?” ฮ่องเต้ขมวดคิ้วถามทั้งแปดคนทยอยกันบอกชื่อของตนชายชราทั้งสามเป็นผู้นำจากตระกูลเฮ่อ ตระกูลหลี่ และตระกูลหลิว ชายวัยกลางคนสองคนเป็นผู้นำจากตระกูลจางกับตระกูลเฉิง ชายหนุ่มสองคนเป็นนายน้อยจากตระกูลโจวกับตระกูลหลินส่วนหญิงสาวเพียงคนเดียว เป็นคุณหนูใหญ่จากตระกูลเซี่ย—เซี่ยอวี่เวยเฮ่อหยางผิงซึ่งเป็นผู้นำตระกูลเฮ่อเป็นที่เคารพนับถือ และตระกูลเฮ่อก็เป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในปิงโจว เขาพูดทั้งน้ำตาว่า“ฝ่าบาท ระบบเช่าที่ดินทำกินของฉู่อ๋อง มุ่งเป้าโจมตีมาที่ตระกูลผู้มีอิทธิพลอย่างชัดเจน”“ฉู่อ๋องให้พวกข้าส่งมอบที่ดินทำกิน หากปฏ

หากยืนกรานไม่ยอมรับ พวกเขาก็คงทำอะไรฉู่หนิงในทันทีไม่ได้แต่ในเมื่อยอมรับแบบนี้ เช่นนั้นก็ลงโทษได้เลย!เฉินกั๋วเวยหรี่ตาลง ดวงตาฉายแววเหี้ยมเกรียม เขาก้าวออกไปพูดด้วยเสียงลึกทุ้ม “ฝ่าบาท พระองค์ทรงได้ยินแล้ว ฉู่อ๋องยอมรับเอง!”“ยึดที่ดินทำกินของบรรดาตระกูลใหญ่ ทำลายอุตสาหกรรมของปิงโจว นี่เป็นการบ่อนทำลายรากฐานต้าฉู่ของพวกเรา ขอฝ่าบาททรงลงโทษฉู่อ๋องด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”คนจากตระกูลใหญ่ทั้งแปดพากันพูดสนับสนุน “ขอฝ่าบาททรงลงโทษฉู่อ๋อง!”ทว่าฉู่หนิงกลับหัวเราะเสียงดัง หันไปมองเฉินกั๋วเวยกับคนทั้งแปด “ลงโทษหรือ? ข้ามีความผิดอันใดกัน?”ผู้นำตระกูลเฮ่อจ้องมองฉู่หนิงด้วยสายตาเย็นชาขุ่นเคือง “ท่านดูหมิ่นกฎหมายของชาติบ้านเมือง บังคับยึดคืนที่ดิน ทำให้ตระกูลใหญ่เกิดความเสียหายรุนแรง ปลุกระดมให้ราษฎรปฏิเสธที่จะทำงานแก่พวกข้า เป็นเหตุให้อุตสาหกรรมในปิงโจวซบเซา ต้องรอวันบูรณะฟื้นฟู”“ท่านไม่เห็นกฎหมายบ้านเมืองในสายตา ส่งผลในตอนนี้ปิงโจวเกิดความทุกข์ ตระกูลใหญ่เช่นพวกข้าไม่อาจอยู่รอด นี่ไม่ใช่ความผิดหรอกหรือ?”เฉินกั๋วเวยกล่าวอย่างเย็นเรียบเช่นกัน “ปิงโจวเป็นหัวเมืองสำคัญทางแดน จะปล่อยให้ฉู่อ๋องปกค

“เอามาจากใต้เท้าเฉินใช่หรือไม่?”ฉู่หนิงหันไปมองเฉินกั๋วเวย แสยะยิ้มว่า “หรือใต้เท้าเฉินจะไม่พอใจที่ข้าตรวจสอบกรมคลัง จึงได้ติดต่อให้ตระกูลต่าง ๆ มาจัดการข้า?”“ดูแล้วใต้เท้าเฉินมีความสามารถไม่น้อยเลย ถึงกับเชิญพวกเขามาจากปิงโจวได้!”“แต่ข้าสงสัยยิ่งนัก เหตุใดก่อนหน้านี้พวกเขาไม่มา แต่กลับมาในตอนที่ข้าสืบหาคนร้ายหลังจากที่ถูกลอบสังหารและกำลังตรวจสอบกรมคลังพอดี?”“ใต้เท้าเฉิน ต่อหน้าเสด็จพ่อและขุนนางทั้งหมด ท่านให้คำตอบข้าได้หรือไม่?”ไม่ว่าเซี่ยอวี่เวยจะมีแผนสำรองอะไร ฉู่หนิงก็ต้องใช้อำนาจข่มนางไว้ก่อน!เป็นแค่สตรีสามัญไร้ตำแหน่ง แต่กลับกล้าสั่งสอนองค์ชายในท้องพระโรง คิดจะกบฏหรืออย่างไรกันแล้วก็เป็นไปดังคาด เซี่ยอวี่เวยชะงักงัน หยุดนิ่งไม่กล้าพูดอะไรอีกทว่าเฉินกั๋วเวยกลับขมวดคิ้วมุ่น มีสีหน้าไม่พอใจ “วาจาของฉู่อ๋องเป็นการกล่าวหาข้า!”“ข้าเพียงแต่พบโดยบังเอิญเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น การเพาะปลูกประจำฤดูใบไม้ผลิก็อยู่ในการดูแลของกรมคลัง ไม่แปลกที่พวกเขาจะมาขอพบข้าน้อยที่เมืองหลวง”“ส่วนเรื่องที่เหตุใดจึงมารายงานในเวลานั้น นั่นเพราะการเดินทางจากปิงโจวมาถึงที่นี่ต้องใช้เวลา แค่บั

“เรื่องนั้น…” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะฉู่หนิงหัวเราะเยาะ หันไปมองหวงฝู่เกาแล้วถาม “ข้อมูลที่ผู้เฒ่าหวงฝู่รู้มาก็มาจากปากผู้อื่น ท่านเคยไปดูที่ปิงโจวด้วยตาท่านเองหรือไม่?”หวงฝู่เกาขมวดคิ้ว “ตัวข้าแก่ชรา…”“พอแล้ว!”แววตาฉู่หนิงเย็นยะเยียบ สีหน้าเกรี้ยวกราดดุดัน ตะคอกด้วยความโมโห “ในเมื่อท่านไม่เคยไปที่ปิงโจว ได้ยินเพียงคำบอกเล่าจากปากผู้อื่น เช่นนั้นจะตัดสินได้อย่างไรว่าปิงโจวกำลังตกอยู่ในความยากลำบากแสนสาหัส?”“ตอนนี้ ราษฎรทุกคนในปิงโจวมีที่ดินทำกินของตัวเอง ทุกครอบครัวได้เงยหน้าอ้าปาก ทำงานกระตือรือร้นกว่าเก่า!”“ข้าเพียงแต่ยกเลิกสิทธิพิเศษของตระกูลใหญ่ ให้ทุกคนได้อยู่อย่างเท่าเทียมกัน ท่านมีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์ในทางลบ?”“ต้าฉู่แห่งนี้อยู่ได้เพราะมีตระกูลใหญ่แบบพวกท่านค้ำจุน หรือเพราะมีราษฎรค้ำจุนกันแน่?”“หากไร้ซึ่งราษฎร พวกท่านจะยังเรียกว่าตระกูลใหญ่อีกหรือไม่? ใต้หล้าต้าฉู่จะยังเรียกว่าใต้หล้าอีกหรือไม่?”“ท่านเป็นเพียงสามัญชน ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากฮ่องเต้ สมควรอุทิศทั้งวงศ์ตระกูลเพื่อตอบแทน แต่แล้วบัดนี้กลับเชื่อคำของผู้อื่น ออกหน้าให้คนอื่น เคยคิดหรือไม

เฉินกั๋วเวยกวาดสายตามองทุกคน ก่อนจะหยุดสายตาที่หลิวโส่วเริ่นเป็นคนสุดท้าย“ใต้เท้าหลิว ในท้องพระโรงวันนี้ เหตุใดท่านไม่ประณามฉู่อ๋องร่วมกับพวกข้า?”ผู้ใดที่เป็นคนของฉู่หนิง เขาจะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียวฉู่อ๋องจับคนของกรมคลังไปเยอะมาก อีกทั้งวันนี้ยังอวดดีในท้องพระโรง เช่นนั้นเขาจะระบายกับหลิวโส่วเริ่นแทนเฉินกั๋วเวยทำอะไรฉู่หนิงที่มีทั้งตำแหน่งอำนาจไม่ได้ แต่กับหลิวโส่วเริ่นแล้ว เขาซึ่งเป็นเสนาบดีกรมคลังสามารถจัดการได้ในเมื่อแตกหักกันไปแล้ว เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าฉู่หนิงอีก วันนี้จะจัดการหลิวโส่วเริ่นก่อนก็แล้วกัน!หลิวโส่วเริ่นไม่สะทกสะท้านต่อคำซักถามของผู้บังคับบัญชา ตอบอย่างเรียบนิ่งว่า “ใต้เท้าเฉิน ท่านกับตระกูลใหญ่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าข้าจะมีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเขาเหมือนท่าน”“ท่านต้องการออกหน้าแทนตระกูลต่าง ๆ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าข้าต้องคิดแบบเดียวกับท่าน เกี่ยวกับเรื่องที่ปิงโจว ข้ามองว่ากรมคลังไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว”“ที่นั่นเป็นเขตปกครองของฉู่อ๋อง กรมคลังของพวกเราจะเข้าไปยุ่งทำอันใด? มีเรื่องน้อยดีกว่ามีเรื่องมาก ใต้เท้