All Chapters of Playing With My Boss: Chapter 21 - Chapter 30

Kasalukuyan akong nagte-take ng order ng mag-asawang customer. Sa tingin ko, mga nasa edad 40+ na sila. Ang sweet nilang tignan dahil palaging kino-consider ng lalaki yung misis niya sa lahat ng nais niyang order-in."Iyon lang," saad nito sa 'kin matapos nilang sabihin ang mga order nila. Sinulat ko naman 'yon sa maliit na note na dala ko."Okay, ma'am and sir. Please be patient, it will be served after fifteen minutes. Thank you," saad ko sa mga ito bago ako umalis. Dinala ko sa kusina ang listahan ng na-order para i-prepare na ng mga nasa kitchen area.Kumuha ako ng mainit na soup for appetizer at dalawang baso na may katamtamang lamig ng tubig upang i-serve iyon sa mag-asawa.Actually, kinakabahan pa rin ako. Pangalawang araw ko pa lang naman so valid naman siguro ito? Pero hindi ko 'yon pinauuna sa pakiramdam ko dahil baka ma-out of focus ako sa training.Napapansin ko sina Aileen at Von na ginagawa rin nila ang best nila para magawa nang maayos ang trabaho. Natutuwa nga ako dahi

Bumaba kami ni Madrid matapos naming mag-usap na dalawa. Nadatnan na lang namin si mama na nasa salas at nakaupo."Si Matthew, 'ma?" tanong ko."Nasa kwarto. Iniwan ko muna saglit," sagot ni mama at saka siya huminga nang malalim. "Tama nga ako, may problema ang kapatid mo," dugtong pa nito."Bakit? Anong nangyari?" naku-curious ko namang tanong at naupo sa tabi niya."Na-busted ang kapatid mo sa nililigawan niya sa work niya. Halos magtatatlong buwan na pala niyang nililigawan 'yon pero wala. Pinayuhan ko siya. Ang sabi ko, hindi lahat ng bagay ay nadadaan sa init ng ulo. Kaya pati si Madrid, nadamay," paliwanag naman ni mama. "Halika, apo. Kumusta ka? Pagpasensyahan mo na si tito Matthew mo, ha?" sabi nito sa anak ko."Hindi naman po ako galit sa kaniya lola. Kaya lang naman po ako naiyak dahil sa nami-miss ko si papa sa tuwing binabanggit siya. Pinaliwanag na po sa 'kin ni mama ang lahat," sagot ng anak ko. Tumingin pa si mama sa 'kin upang manigurado kaya nginitian at tinanguan ko

Sa pag-uwi ko ng bahay, hinanda ko na kaagad ang mga huli shirts at cologne na o-order-in ni Charlie. Balak ko na ako na mismo ang magdala ng mga ito sa kaniya bukas para makapag-usap kami bago ako pumasok."Mama, wala po akong pasok tomorrow. Sabado po bukas. Kayo po?" tanong ng anak ko."May pasok pa si mama e. Kailangan kong tapusin ang training ko ng two weeks bago ako magkaroon ng day off. Kapag nakapag-day off ulit ako, lalabas ulit tayo para mag-bonding," paliwanag ko sa anak ko."Okay po, mama," magalang niyang sagot kaya’t marahan kong pinisil ang pisngi niya sa tuwa.Matapos kong balutin ang mga ito ay sakto naman ang pagdating ni Matthew."Dadalhin na ba 'yan kay kuya Charlie, ate? Akin na para makauwi rin ako kaagad," tanong niya."Hindi. Bukas na. May pasok ka ba bukas? Ihatid mo na lang ako papunta sa kaniya para personal kong mai-deliver itong mga 'to. Kailangan ko rin kasi siyang makausap e," paliwanag ko naman kay Matthew."Bakit po, mama? Nag-away po ba kayo ni tito

"Mathia, kanina ka pa nakatulala, ah? May problema ba?" tanong ni Aileen sa 'kin. Kasalukuyan naming lunch break pero hindi ako makakain nang maayos dahil sa pag-iisip kung kumusta na si mama. Nakakawalang gana."Inaalala ko lang kasi yung mama ko e. Nasa ospital kasi siya ngayon. Kagabi siya dinala sa ospital—Teka... Hindi pala ako nakapagpaalam kay ma'am Sofia kung pwede akong um-absent ng isang araw. Tss!" sabi ko sa kanila."Kumain ka. Baka mamaya n'yan, ikaw pa ang magkasakit," saad naman sa 'kin ni Von."Ano bang nangyari? Bakit naospital si mama mo?" tanong muli ni Aileen."May balak kumuha ng bag niya no'ng pauwi siya kagabi kaya nanlaban siya. Ayun, nabaril," malamya kong pagkukwento sa kanila. Nakita ko sa mga mukha nila ang pagkagulat at ang pag-aalala."Dalawin natin si mama mo mamaya. Sama kami," saad ni Von."Oo nga, para ma-meet namin siya at kumustahin," tugon naman ni Aileen."N-Naku, baka mga busy kayo?" paninigurado ko sa kanila."Hindi. Okay lang. Isa pa, magkakaib

Matapos naming magkwentuhan ng ilan pang mga minuto, nagpaalam na si Karen sa 'min para umuwi. May pasok pa kasi siya bukas. Kaya ngayon, ako, si Madrid at Charlie na lang ang naiwan. Nag-text na rin si Matthew na didiretso siya rito sa ospital pagtapos niyang magbihis."Dok, paano po 'yon? Hindi pa po nagigising si mama," tanong ko sa doktor nang pumasok ito sa room namin."H'wag kayong mag-alala, chine-check namin ang vital signs niya at wala namang problema. Hayaan niyo lang muna siyang magpahinga. Unti-unti na rin namang bumabalik sa normal ang blood sugar niya," paliwanag sa 'kin ng doktor."Gano'n po ba? Salamat po," tanging sabi ko. Para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan dahil sa pahayag na 'yon ng doktor. Kaunti na lang, gagaling din si mama."Sige. Maiwan ko muna kayo," paalam naman ng doktor bago niya kami iwan habang si Charlie at hinahaplos ang likod ko upang pakalmahin."Sabi ko naman sa 'yo e, gagaling 'yan si tita," saad ni Charlie habang ako, nagpipigil ng luha. Hi