All Chapters of Playing With My Boss: Chapter 11 - Chapter 20

Nabitbit ko na ang problemang ito hanggang sa muli akong bumalik sa loob ng mall at maging sa pag-uwi ko. Malakas pa naman ang buhos ng ulan. May payong ako pero hindi kinakaya sa lakas ng hangin. Dahil dito ay halos tumagal din ang byahe ko para makauwi. Basang basa na rin ang suot ko lalo na nang makapasok na ako sa loob ng bahay. "Ate? Basang basa ka, ah? Bakit ka sumugod?" tanong ni Matthew na nakauwi na pala at abalang nagbabasa. "Biglang bumuhos yung ulan habang nasa byahe ako e. Saglit, magpapalit lang ako. Sina mama at Madrid?" tanong ko naman habang naglalakad ako paakyat. "Nasa kwarto niyo. Tinuturuan ng assignment," sagot ni Matthew habang nakatuon sa binabasa. Sa pagpasok ko sa kwarto, sabay na napatingin sa gawi ko sina mama at Madrid. "Mama!" nakangiting saad ng anak ko at akma akong lalapitan ngunit sinenyasan ko siya na basa ako. "Anak naman, nagpapaulan ka. Magkakasakit ka n'yan e. Magpunas ka na tapos magpalit ka na rin ng damit. Uminom ka ng isang basong tubig

Pagsapit ng kinabukasan, nagbihis ako ng uniporme ko para pumasok sa trabaho. Naging maayos naman ang lahat; ang pag-in ko sa attendance, nag-ayos ng pwesto, nag-asikaso ng mga customer. Akala ko ay matatapos ko nang maayos ang buong araw kong pagtatrabaho.Pero hindi pala."Mathia, tawag kayo sa office," sabi ng isa naming kasamahan sa trabaho. Doon ay nakaramdam na ako ng pagkakaba maging ang ilan pang mga kasama kong pinatawag.Pumwesto kami sa loob at umupo sa mga nakalatag na monoblock chair. Nagtitinginan at nagtatanungan pa kami kung ito na ba ang huling araw namin pero hindi kami sigurado sa isa't isa."Good afternoon," pagbati ng manager namin kaya binati namin siyang lahat pabalik. "Siguro, nagtataka kayo or baka ang iba rito ay nakakaalam kung bakit ko kayo pinatawag," paninimula niya bago mag-busy-busy-han sa mga hawak na papel."Ma'am, hindi pa naman po kami sigurado sa mga naririnig namin. Totoo po ba na tatanggalin niyo kami?" tanong ng isang lalaking guard na isa sa mg

Kinaumagahan, inunahan ko na silang umalis para mag-apply ng trabaho. Nakapagpa-print na rin ako ng mga resume ko at nakapagpa-xerox ng mga kakailanganing papales kung sakaling may hahanapin pa sa 'kin. Nag-jeep ako para mag-apply sa mga iba pang stores, shops, at restaurants. Basta kung ano ang makita kong pwedeng pag-apply-an, ina-apply-an ko. Hindi naman ako mapili sa trabaho e. Hindi naman ako umaalis sa trabaho o sa kumpanya kahit gaano pa ka-toxic. Ang sabi ko kasi sa sarili ko noon pa lang, aalis lang ako kapag tinanggal ako. Nakakapagod sa bawat paglalakad at pagsakay ko para makapagpasa ng resume. Inubos ko lahat ng resume na meron ako bago ko napagpasyahang umuwi. Ala una pa lang ng hapon at gutom na gutom na ako kaya nagluto ako ng pananghalian. Matapos kong kumain, hindi ko expect na may tatawag sa phone ko. Nangiti ako nang malapad at tinignan kung sino 'yon. Nakita ko ang name at number ni Charlie. "Charlie? Napatawag ka?" tanong ko rito. "Hello, Mathia. Sorry k

Alas onse na ng gabi pero gising na gising pa rin ang ako. Hindi ako makatulog kakaisip habang ang anak ko, mahimbing ng nagpapahinga.Lumapit ako sa anak ko at niyakap ko siya. Natutuwa ako at ipinagkaloob sa 'kin ng Diyos si Madrid. Habang buhay ko 'yong ipagpapasalamat dahil malaking blessing ang anak ko sa 'kin at sa buong pamilya ko."Anak, sorry, ha? Sorry kasi hindi masabi ni mama sa 'yo ang totoo," naluluha kong bulong sa anak ko kahit alam kong hindi niya ako naririnig dahil tulog siya. "Hindi ko masabi sa 'yo na inabandona tayo ng ama mo noong pinagbubuntis pa lang kita. Umalis siyang bigla e. Simula noon, hindi na siya nagpakita. Mahirap sabihin sa 'yo kasi ito ang kinatatakot ko, ang makitang nasasaktan ka," pahayag ko pa.Pinunasan ko agad ang mga luha ko dahil baka matuluan ang anak ko at magising. Ayoko namang istorbohin siya."Pero alam mo, anak? Kahit na wala ang papa mo, nandito naman kaming pamilya mo. Mamahalin ka namin nang buong buo," pahayag ko pa bago ko halika

Magkahalong excitement at kaba ang nararamdaman ko ngayon habang tinatahak ko ang daan papunta sa papasukan kong restaurant. Naka-polo akong puti at naka-slacks na itim. Naka-close shoes din ako na itim.Ngayon ang start ng training ko. Papunta na ako sa Ravish restaurant. Nag-jeep lang ako at naglakad papunta rito. Kaunti lang naman ang lalakarin ko kaya nag-go na ako. Makakatipid din ako sa pamasahe kaysa mag-pedicab pa ako."Good morning, ma'am. Ready na po kayo, ah?" pagbati ni kuyang guard sa 'kin."Opo. Prepared na prepared na po ako ngayon, kuya," sagot ko naman dito."Pasok na po kayo, ma'am. Nand'yan naman po ang time keeper natin para makapag-in po kayo," saad pa nito sa 'kin."Sige po, kuya. Thank you," sabi ko naman sa kaniya bago ako pumasok. Yung lamig ng aircon ang kaagad na dumapo sa balat ko. Dumiretso ako sa halos pang-tatlong taong lawak ng hallway na 'to at nakita ang isang guard na babae na nasa isang pwesto."Bago ka?" tanong ng babaeng guard."Opo.""Pakisulat a