All Chapters of Chained by the Billionaire: Chapter 121 - Chapter 130

Trigger Warning!!!1Seraphina's POVPagdating namin sa bahay ay agad na sumalubong sa akin ang mga tao doon. Ang ilan sa kanila lalo na sila Fordy at Nanay Imelda at Dolores ang pagkasabik na muli akong makita. At heto ako yakap-yakap nila nanay Imelda at Dolores at nagagalak daw na bumalik ako. Hindi pa nila ako bibitawan kung hindi tumikhim si Cayden."Ikaw naman sir, eto na po bibitawan na" natatawang wika ni Nanay Imelda at saka ako marahang itinulak upang pumunta na kay Cayden. Namula ang pisngi ko nang muling pumulupot ang kanyang isang braso sa aking bewang na gustong-gusto ko naman pero nahihiya ako sa mga tao dito mismo sa mansion na nakatingin sa amin ni Cayden. "Iha, iho bumaba kayo mamaya at magluluto ako ng napakasarap na mga pagkain bilang paghahanda sa pagbabalik ni Ma'am" nakangiting wika ni Aling Dolores."Gusto ko sana yung may maasim, nay" mahina kong wika. Tumawa lang sila nanay Imelda saka tumango sa akin. Hinila na ako ni Cayden papunta sa aming kwarto. Hindi pa

Seraphina's POV Nagising akong nananakit ang aking katawan at wala akong pinagsisisihan sa nangyari sa amin ni Cayden. Kagaya kasi ng inaasahan kagabi hindi siya nakontento sa isang beses lang. Naulit iyon hanggang sa mapagod siya. Hindi ko na nabilang kung naka-ilan kagabi dahil tinanggap ko iyon na may mangyari sa amin ng ilang beses. Nakahiga pa din siya sa aking tabi na hubo't hubad. Napangiti ako nang masilayan ang kanyang mukha. Ang kanyang makakapal na kilay na palagi kong tinitignan sa kanyang letrtato noong ako ay nasa malayo. Hindi na letrato ang aking masisilayan kundi totoong Cayden na. Hinaplos ko nang marahan ang kanyang kilay. Gustong-gusto ko talaga iyon sobrang kapal. Sa aking ginawang paghawak sa kanyang kilay ay naalimpungatan siya. "Wifey" mahina niyang bulong na parang inaantok pa. Nabigla ako nang mabilis na pumulupot ang kanyang mga braso sa akin at hinila ako palapit sa kanya. Napahawak naman ako sa kumot upang hindi iyon maalis at baka sabihin pa niya

Allen's POVPagkalabas ni sir Cayden, para bang saka lang muluwag ang hangin sa conference room. Kanina, bawat hininga’y mabigat, bawat tik-tak ng orasan ay parang martilyo. Ngayon, kahit wala na siya, nakabibingi pa rin ang katahimikan—parang iniwan niya ang bigat ng boses niya na nakasabit pa rin sa bawat sulok ng silid.Isa-isang nag-ayos ng gamit ang mga board members. May nagmamadaling tumayo, halatang gustong makalabas agad, para bang ang pagtambay ng kahit isang minuto pa sa kwartong ito ay kasalanang hindi nila kayang akuin. Ang iba nama’y hindi mapigilan ang bulungan, mahina ngunit mapanganib, parang mga sibat na binibitawan ng mga duwag.Narinig ko ang mahinang boses ni Director Santos, isang payat at baluktot na matanda na laging nasa gitna ng lahat ng diskusyon. “Dictatorship daw…” aniya habang nakasandal sa upuan, parang hindi makapaniwala. “He’s not wrong… but neither is sir Cayden. Kung hindi dahil sa kanya, wala na tayong hawak na kumpanya ngayon.”“Still…” sagot ni Ms

Seraphina's POVLumipas ang apat na oras at nangungulila na naman ako kay Cayden. Gusto ko na namang makita at makuha ang kanyang makapal na kilay. Lalo na ang mapupula niyang labi at ang kanyang manly scent na hindi ko pinagsasawahang amuyin kahit pa maghapon. Napakuyom ako sa aking naisip na baka mangyari sa totoong buhay ang nangyayari sa mga palabas na nagiging kamukha ng tatay ang kanilang anak."Iha, mukhang anlalim ng iniisip mo, iyang niluluto mo baka masunog" napukaw ang aking atensyon sa sinabi ni nanay Imelda. Ibig kong kutusan ang aking sarili dahil sa utak kong nililipad."Nay, pwede bang ipadala ko itong niluluto ko kay Cayden?" tanong ko sa kanya. Pansin ko ang pagguhit ng mga ngiti sa kanilang labi."Oo naman iha. Ayaw mo bang sumama? Gusto mo samahan kita?" tanong niya sa akin. Sa di malamang dahilan parang nag-iinit ang paningin ko sa kanilang sinabi."Iha, may mali ba akong nasabi? Jusko wag ka umiyak" tarantang wika ni nanay Imelda at ganun din si nanay Dolores na

Allen's POVGaya ng itinakdang oras ni sir Cayden para sa pagpupulong, iyon ay nasunod. Nandito kaming lahat ngayon sa Main Conference Hall ng kompanya. Mas nauna na sa amin ang mga traidor dahil pina-iwan ko sila kanina.Kung ikukumpara sa lounge, ang silid na ito ay mas malawak, mas malamig, at mas nakakapangilabot. Sa gitna ng mesa na hugis mahaba at bilog sa mga dulo, nakaupo ang pinakamakapangyarihang tao ng bansa, ang mga board members ng Deveraux Holdings. Ilang dekada nang umiikot ang kapalaran ng ekonomiya sa mga desisyon nila, at ngayong araw, narito sila muli. Ngunit kakaiba ang hangin ngayon. Mabigat. Parang may bagyong paparating.Nakaupo ako sa gilid ni Mr. Cayden Deveraux. Tahimik siya, ngunit ramdam kong kahit walang sinasabi ay kontrolado na niya ang buong silid. Nakasalampak ang kanyang mga kamay sa mesa, malamig at steady, samantalang ang mga mata niya’y nakatuon sa unahan kung saan naroon si Mr. Ignacio, ang pinakamatandang board member.Kasama ni Mr. Ignacio ang t