All Chapters of เหมยฮวาฤดูหนาว: Chapter 11 - Chapter 20

ในตำหนักส่วนพระองค์ของโอรสสวรรค์เฟยเซียนกับอวี้หลางนั่งคุยถึงสารทุกข์สุกดิบของอีกฝ่ายอย่างออกรสชาติ โดยมีเสียงท่านแม่ทัพขัดขวางขึ้นเป็นระยะจ้าวเหมยฮวาลอบหาวด้วยความเบื่อหน่าย เพราะเป็นเพียงเด็กจึงไม่อาจร่วมวงสนทนา นางจึงทำได้แค่นั่งฟังเงียบๆ ไม่ช้าความอดทนก็หมดลง ร่างเล็กเริ่มขยับกายลุกส่งเสียงใสถ

ในท้องพระโรงที่ว่าราชการของฮ่องเต้ ยามนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวายสับสนอลหม่าน ทว่าทุกคนก็หาได้มีผู้ใดกล้าส่งเสียงใดๆ ไม่ ต่างพากันยืนก้มหน้าตัวลีบกันทั่วทุกคน เมื่อมองเห็นสายพระเนตรดุดันที่จ้องมองลงมาราวกับว่าพร้อมจะออกคำสั่งประหารทุกคนจ้าวเฟยเซียนยืนอยู่ด้านขวาของพระหัตถ์ฮ่องเต้ ดวงตานางเปล่งประกายกร

เช้าของวันใหม่...จ้าวเหมยฮวาบิดกายลุกขึ้นนั่งอย่างเกียจคร้าน ริมฝีปากเล็กๆ ส่งเสียงหาวหวอด ดวงตาคู่ดำเป็นประกายมองไปรอบด้านอย่างไม่ชินตา เด็กหญิงนั่งทบทวนความคิดอยู่ชั่วครู่ เสียงหวานใสก็เอ่ยถามขึ้น เมื่อนางกำนัลสาวหันมาเห็นว่าคนบนเตียงตื่นแล้ว พลางกุลีกุจอเดินมาหา“คุณหนูตื่นแล้วหรือเจ้าคะ จะล้างห

ในเมืองหลวงของแคว้นต้าเฉินยามนี้เกิดข่าวลือหนาหู ทุกคนต่างรู้ดีว่าต้นเรื่องนั้นคือบุตรีแม่ทัพไร้พ่ายเสียงเล่าลือต่อๆ กันไปว่า คุณหนูตระกูลจ้าวนั้นไม่ใช่แค่เพียงอัปลักษณ์ แต่นางยังเป็นตัวนำความโชคร้ายเข้ามาหาผู้อื่นอีก ดูแค่ก้าวเท้าย่างเข้าวังหลวงเพียงวันเดียวยังนำพาปีศาจร้ายเข้ามาอาละวาดในวังเสียจน

‘องค์ชายสามผู้นี้ช่างเป็นคนพอเพียงนัก อยากกินปลาก็หาจับเอง เสด็จลุงทรงเลี้ยงลูกได้ติดดินจริงๆ’ จ้าวเหมยฮวาคิดสรุปกับตนเองก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้อวี้เจี้ยนผู้เป็นองค์ชายว่ายน้ำดำผุดดำว่ายหาปลาคนเดียวต่อไปตามอัธยาศัยจ้าวเหมยฮวาเดินจากมาแบบงงๆ อยู่พักใหญ่ ก่อนจะได้สตินึกขึ้นได้ว่า...‘อา... จริงด้วย