All Chapters of MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG): Chapter 31 - Chapter 40

57 Chapters

CHAPTER THIRTY

ISABELLA POV: Pagmulat ng mga mata ko, malamig na ang puwesto sa tabi ko. Wala na si Sebastian. Tahimik ang buong silid—tanging tibok ng puso ko ang naririnig ko, at ang mahinang ihip ng aircon na tila nanunuot sa balat kong basa pa ng pawis. Napailing ako nang mahina, at saka napakagat-labi. Hindi ko alam kung dahil ba sa hiya... o sa pagnanasa pa rin. Ginamit lang ba niya ako? O... ako ang nagpaubaya? Gumulong ako sa kama, tinititigan ang kisame habang hinihila ang manipis na kumot sa hubad kong katawan. Biglang bumalik sa isip ko ang bawat halik, ang bawat haplos, ang boses niyang paos habang bulong-bulong ang pangalan ko sa tenga ko. "You're mine tonight, Bella. Only mine." Napapikit ako, tinakpan ang mukha. Bakit ganito? Bakit ang katawan ko... parang nananabik pa rin sa kanya? At doon, hindi ko naiwasang maalala si Ethan. Ang asawa ko. Kung asawa ko pa ba siya... hindi ko na rin alam. Matagal na kaming hindi nagtatalik. Laging pagod, laging wala sa mood. Laging may dahi

Last Updated : 2025-07-31

CHAPTER THIRTY-ONE

THIRD PERSON:Hindi siya mapakali.Kanina pa siya nakaupo sa mahabang mesa ng pulong, kasama ang mga kapwa investors at arms suppliers, pero kahit anong pilit ay hindi niya maibalik ang focus sa usapan. Ang bawat detalye tungkol sa shipment, distribution, at bagong ruta ay lumalampas lang sa pandinig niya—dahil iisa lang ang laman ng isip niya:Isabella.Sa isla ba siya dapat manatili? Malayo iyon sa kaguluhan ng siyudad, mas tahimik, mas ligtas… pero alam niyang hindi habambuhay maikukulong si Isabella sa isang paraisong gawa ng kasalanan ng asawa nito.Paano kung matunton naman ng grupo ni Rocco ang isla habang wala siya?O ibabalik ba niya ito sa siyudad?Kung saan nandoon ang mga kaibigan nitong sina Riley at JanePero paano kung magkrus muli ang landas nila ni Ethan? Napapikit si Sebastian, mariing pinisil ang hawak niyang ballpen. Naririnig na niya sa loob ng ulo niya ang pangalan ng lalaking iyon. Ethan. Parang lason sa sistema niya. Parang multong handang bumalik para agawin

Last Updated : 2025-08-02

CHAPTER THIRTY-TWO

THIRD PERSON:"Asan na ang boss mo?" malamig ngunit matalim ang tanong ni Isabella, habang nakatitig sa lalaking nakabantay sa hallway."Sa kanyang opisina po, Ma'am Isabella," sagot nito agad, bahagyang yumuko bilang paggalang.Humakbang na si Isabella, diretso at walang pag-aalinlangan, papunta sa opisina ni Sebastian. Ngunit mabilis siyang hinarang ng tauhan, bahagyang iniunat ang braso upang pigilan siya."Ma'am, meron po kasing ginagawa si Boss—importante po—"Isang matalim na tingin mula kay Isabella ang agad na nagpatahimik dito. Hindi man siya kasing laki o tikas ng katawan ng lalaki, ngunit ang presensyang taglay niya ay tila sapat na para mapasuko ito. Yumuko na lamang ang lalaki, animo'y sundalong nabigo sa misyon. Walang nagawa kundi magdistrungka sa gilid at pagbuksan siya ng pinto.Dumiretso si Isabella, at bumungad sa kanya ang tanawing hindi na siya ikinagulat—si Sebastian, nakasubsob sa dami ng papel sa mesa, seryoso at malalim ang iniisip. Ngunit hindi na siya nag-aks

Last Updated : 2025-08-04

CHAPTER THIRTY-THREE

⚠️ ⚠️ Warning: May kasunod na initan. Bawal sa inosente. Basahin nang may sariling pananagutan. 😈🔥ISABELLA’S POV:Shit... namiss ko ‘to. Namiss ko ang init ng katawan niya. Ilang araw pa lang lumilipas simula nung na angkin niya ako, ba' ganito na nararamdaman ko nananabik ang katawan kong marmdaman ulit ito.Ramdam kong umepekto ang panunukso ko. Kita ko sa mata ni Sebastian—hindi na siya kasing tikas kanina. May bahid ng pagnanasa, ng panggigigil, ng kagustuhang hindi na maikakaila.“Damn it, Bella…” he muttered, his eyes darkening with heat. “You really wanna play with fire right now?”Ngunit lalo lang akong nalibang sa pagdikit sa kanya. Hindi ako umiwas. Tiningnan ko siya—mapang-akit, mapanukso, puno ng gutom. Isa-isang tinanggal ang butones ng suot niyang polo, dahan-dahan, parang sinasadya ko ang bawat ingay ng pagkakalas ng tela.Hanggang sa tumambad sa harap ko ang mga tattoo niya sa dibdibMuli kong hinaplos iyon, dahan-dahan. Tila humahalik ang daliri ko sa kanyang bal

Last Updated : 2025-08-04

CHAPTER THIRTY-FOUR

SEBASTIAN POV:Tahimik ang paligid. Tanging ang alon ng dagat at mahinang tunog ng makina ng yate ang maririnig habang nakatayo ako sa deck, hawak ang isang baso ng alak. Malamig ito at mapait sa lalamunan—tulad ng kalituhan sa dibdib ko.Mula rito, tanaw na tanaw ko ang mansion.Tahimik. Kalmado. Parang si Isabella—ang hitsura ay parang tubig na walang alon, pero sa ilalim ay may unos.Si Isabella. Natutulog pa siya. Hindi niya alam na umalis ako. Hindi ko pinaalam sa kanya na aalis din ako. At alam ko rin—na kapag nagising siya, lalakad na siya palayo. Palayo sa akin. Palayo sa lahat ng ito. Palayo sa mundong ayaw niya ngunit parte na ng dugo niya.Napabuntong-hininga ako. Nilasap ko ang pait ng alak habang pilit kong binabalanse ang dalawang magkaibang mundo na hinahatak ako sa magkasalungat na direksyon.“Alin ba talaga ang dapat kong unahin?” bulong ng isipan ko."Tama nga ang sinabi ko noon, hijo—magiging isang malaking harang sa’yo ang babaeng ‘yon.” Napalingon ako nang ma

Last Updated : 2025-08-04

CHAPTER THIRTY-FIVE

FLASHBACK:Ang amoy ng pulbura ay nanatiling nakakapit sa hangin. Mga sigaw. Putok ng baril. Tunog ng ambulansya. Luha ng isang batang babae.Labintatlong taong gulang pa lamang si Sebastian noon nang tuluyang gumuho ang pananaw niya sa ama niyang hinangaan, minahal, at kinatakutan. Nasa isang abandonadong gusali sila nang marinig niya ang balitang may isang inosenteng pamilya na nadamay sa putukan sa pagitan ng mafia ng kanyang ama at ng traydor na kanang kamay nito."Sir, meron pong nadamay sa engkwentro, may nasawi pong babae at lalaki. May anak silang maliit... babae po. Buhay pero sugatan. Dinala sa ospital."Isang ulat lang ‘yon mula sa mga tauhan ng kanyang ama, pero tila bumulong ang demonyo sa tenga ni Sebastian. Doon pa lang, unti-unti nang nilamon ng guilt ang puso ng batang minsang inosente.Hindi niya alam kung sino ang totoong may sala. Basta ang alam niya, kasama ang ama niya sa kaguluhang iyon. At para sa batang si Sebastian, sapat na iyon para makulong siya sa isang si

Last Updated : 2025-08-07

CHAPTER THIRTY-SIX

THIRD PERSON:Tatlong araw nang nasa Mexico si Sebastian. Tatlong mahabang araw ng paghihintay sa “go signal” mula sa kanyang Tito Arman. Hindi niya ugali ang maghintay—lalo na sa isang lugar na tulad ng Mexico, kung saan bawat kanto ay parang may nakatago at naghihintay ng pagkakataong bumaril sa’yo sa likod.Mabigat ang atmospera sa Veracruz. Mainit, maalinsangan, pero mas mainit ang tensyon sa paligid. Ang bawat pagdaan ng pickup na may nakahilerang armado sa likod ay parang paalala na isang maling galaw lang, baka hindi na siya makabalik ng buhay sa Pilipinas.Pero hindi iyon ang dahilan kung bakit nagpipigil siya. Alam niyang ang kanyang Tito Arman ay hindi basta-basta naglalabas ng utos. Lalo na ngayon—may mas mahalagang dahilan. Ayon sa matanda, hindi sapat na mabawi lang nila ang shipment. May isang tao pang kailangang mailigtas.Si Isabella.Alam ni Arman na sa laban, walang takot si Sebastian. Wala siyang pakialam kung matapos siya sa kabaong o makabalik nang sugatan—basta ma

Last Updated : 2025-08-09

CHAPTER THIRTY-SEVEN

THIRD PERSON:"Hayss… ano na bang nangyayari diyan sa kaibigan natin?" ani Jane habang nakatitig kay Isabella na kanina pa nakatulala sa kawalan. "Akala ko ba buo na ang plano niyang bawiin ang kompanya nila mula sa taksil na ex-husband niya.""Gaga! Paano niya babawiin, eh mukha namang ang isip niyan ay nasa isla," balik ni Riley, sabay irap at higpit ng braso."Tsk!! Kasalanan ‘to ni Sebastian!" madiin na sabi ni Jane, halos mabasag ang hawak na baso. "Ano kayang ginawa ng lalaking ‘yon sa kaibigan natin at nagkakaganyan siya?"Hay’s… bigo na nga sa pag-ibig sa taksil na asawa, mukhang bigo din sa pag-ibig sa isla," napapailing na sabi ni Riley, bago pa ito masyadong makapagsalita ay agad siyang siniko ni Jane."Oy, ikaw ba’y tumigil diyan. Kaibigan natin ‘yan," mahina ngunit mariing wika ni Jane, sabay lingon kay Isabella na nakaupo pa rin sa may gilid, nakatitig sa kawalan.Halata sa mukha ng dalawa ang pag-aalala. Kahit anong biro o kwento ang ibato nila, nananatiling tahimik si I

Last Updated : 2025-08-12

CHAPTER THIRTY-EIGHT

THIRD PERSON:Pagdating ni Isabella sa opisina ng kompanya, mahigpit ang hawak niya sa bag, bawat hakbang ay mabigat ngunit puno ng determinasyon. Pinagbuksan siya ng pinto ng isang janitor, ngunit hindi iyon ang nakakuha ng kanyang atensyon—kundi ang eksena sa loob.Nadatnan niya si Ethan, nakaupo sa swivel chair nito, habang mahigpit na yakap at kahalikan ang sariling sekretarya. Halatang hindi ito basta simpleng halik—may kasamang gigil, may kasamang pagtataksil na lantad sa harap ng kanyang mesa.Imbes na maramdaman ang kirot o lungkot, isang mapait na ngisi ang gumuhit sa labi ni Isabella. Nilingon niya ang dalawa na para bang nanonood lang ng nakakatawang palabas."So… ito pala ang balak mo?" malamig at madiin ang boses niya, bawat salita ay tila kutsilyong tumatama sa hangin. "Ang kunin sa akin ang kompanyang pinaghirapan ng magulang ko—at gawin itong pugad ng kalandian mo."Para bang binuhusan ng yelo ang opisina sa bigat ng tono niya. Nanlaki ang mata ng sekretarya, agad tumay

Last Updated : 2025-08-13

CHAPTER THIRTY-NINE

THIRD PERSON:“Bitiwan mo ‘ko, ano ba!!!” gigil na mangiyak-ngiyak pa rin na sigaw ni Isabella habang pinipigilan ang mahigpit na pagkakahawak ni Sebastian sa pulso niya.“Sinabing bitawan mo ako, eh! Hindi pa ako tapos sa mokong na ‘yon!!” patuloy pa rin ang kanyang pamumuglas habang naglalakad sila sa hallway, sina Riley at Jane tahimik lang na nakasunod sa mga alalay ni Sebastian.“Ano ba! Bitiwan mo sabi ako, eh!! Isa ka pa! Panira sa lahat!! Panira sa isipan ko!!! Isa ka pang magulo sa isipan ko!!!!” sigaw niya na nagpaigting sa panga ni Sebastian at nagpahinto sa kanilang paglalakad.“Sa’ka ka bumalik dito kapag may sapat ka nang lakas,” malamig na sabi nito.“A-Akala mo sa akin, mahina?! Huh!!” singhal ni Isabella.Bigla na lang siyang binuhat ni Sebastian at malakas na pinalo sa puwit. “Sebastian!!!”He leaned in with a smirk and whispered just loud enough for her to hear, “Careful, sweetheart… they might think you like it when I’m touching you in all the right places.”Napati

Last Updated : 2025-08-14

1 2 3 4 5 6

SCAN CODE TO READ ON APP