Semua Bab MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG): Bab 21 - Bab 30

ISABELLA'S POVAng isang kamay niya ay dahan-dahang gumapang pababa sa hita ko, mabagal pero may kumpiyansa—tila ba sinadya ang bawat galaw. Ramdam ko ang init ng palad niyang gumuguhit ng apoy sa balat ko habang paakyat itong humahaplos.Napasinghap ako.Isang halo ng gulat at hindi maipaliwanag na sensasyon ang gumuhit sa katawan ko. Para bang may kung anong demonyong gumising sa loob ko.“Alisin mo iyan—kamay mo!” mariin kong utos, ngunit isang mapang-akit at mapang-asar na ngisi lang ang isinagot niya.“Parang magkaiba ata ang reaksyon mo ngayon...” madiin niyang bulong, habang dumikit pa lalo ang katawan niya sa akin. “Kumpara sa nangyari nung gabing iyon... ‘Yung gabing hinaplos ko ang bawat sulok ng katawan mong nanginginig sa sarap.”Napatigil ako. Napakunot-noo.“Anong pinagsasabi mo diyan?!”Lumapit siya sa tenga ko, ang malamig na simoy ng aircon ay walang binatbat sa init ng hininga niya. Madiin. Mabagal. Deliberado.“Di mo nga talaga maalala, hmm?” may panunukso sa boses

ISABELLA'S POVPagkapasok ko ng kwarto, halos habol-hininga akong sinarado ang pinto. Agad kong dinukot ang cellphone mula sa bulsa ng suot kong damit—mabilis ang mga daliri kong pinindot ang pangalan ni Jane... sunod si Riley.Kailangan ko silang makausap. Kailangan kong makaalis dito.Ngunit nang bumungad sa akin ang screen ng telepono, nanlaki ang mga mata ko."No service.""Insert SIM card."Parang binuhusan ako ng malamig na tubig."Ano 'to...?!" bulong ko sa sarili ko habang paulit-ulit na ni-restart ang telepono, pero wala pa ring nangyari. Kinapa ko ang gilid ng cellphone... Wala nga. WALA. Tinanggal niya ang SIM card."Bwesit talagang lalaking ‘yon!!!" napasigaw ako, nanginginig sa galit. "AHHH!!! Bwisit ka talaga, Sebastian!!!"Binato ko ang cellphone sa kama, halos mapunit ang unan sa tindi ng diin ng mga kamao ko.Gusto kong sumigaw. Gusto kong manapak. Gusto kong tumakbo palabas at harapin siya—at isampal sa kanya ang lahat ng poot na nararamdaman ko ngayon.Pero hindi ko

Isang madilim at lihim na silid sa ilalim ng mansion. Ang bawat sulok ay may halimuyak ng kalawang, lumang kahoy, at dugo—tila ba ang mga pader ay naging saksi na sa paulit-ulit na kalupitan. Humahalo sa hangin ang impit na sigaw at pighati, na pilit pinipigilan ng kapal ng katahimikan.Sa dulo ng silid, isang CCTV monitor ang nangingilaw sa kadiliman. Nakalagay ito sa maliit na mesa, at sa screen ay naka-loop ang lumang footage—makikita roon si Isabella, walang kamalay-malay na naglalakad sa hardin sa ibabaw ng mansion. Payapa ang tanawin sa ibabaw, taliwas sa lagim na naroon sa ilalim.Sa gitna ng silid ay nakaupo ang isang lalaki sa lumang silya—may piring sa mata, duguan ang bibig, at ang mga kamay ay nakaposas ng mahigpit sa bakal. Duguan na rin ang kanyang kasuotan, bakas ang paulit-ulit na pagpapahirap.Sa harap niya, tahimik na nakatayo si Sebastian, hawak ang isang matalim na kutsilyo. Bahagya siyang napangisi habang dahan-dahang nilalaro ang patalim sa kanyang mga daliri, wa

ISABELLA – POVTatlong linggo na akong nakakulong sa kwartong ito. Sa buong panahong iyon, tanging ang hardin lang ang naging takbuhan ko kapag gustong huminga ng kaunting kalayaan. Hanggang ngayon, hindi pa rin ibinabalik sa akin ni Sebastian ang SIM card ko. Wala akong paraan para makausap sina Riley at Jane—walang tawag, walang kahit isang mensahe. Para akong pinutol sa lahat ng koneksyon sa labas ng mundong ‘to.Napabuntong-hininga ako habang nakaupo sa gilid ng bintana ng kwarto ko, ang siko ko nakasandal sa malamig na bakal ng bintanang rehas, habang ang mga mata ko ay sumusunod sa pigura ni Sebastian sa hardin sa ibaba. Suot niya ang kanyang usual na all-black suit, mukhang pormal at matigas gaya ng dati, pero kakaiba ang galaw niya ngayon—tila may seryosong pinag-uusapan kasama ang tatlong lalaki na pawang mukhang mga negosyante o... sindikato.Napakunot ang noo ko.“Mukhang illegal business na naman ang iniisip mo,” bulong ko sa sarili, na may halong pait at pangungutya.Tah

⚠️ This chapter contains mature themes. Reader discretion is advised. 18+ISABELLA POV:“Sa–salamat,” bulong ko, halos hindi marinig. Napayuko na lang ako, pilit iniiwas ang mata ko sa kaniya.Pero ilang segundo lang ang lumipas nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa pisngi ko.Napaangat ang tingin ko sa kaniya, at doon ko siya muling nasilayan nang malapitan—matatalim ang mga mata, bahagyang nakakunot ang noo, parang inaaral ang bawat reaksyon ko. Dahan-dahang gumalaw ang kanyang hinlalaki, humagod sa gilid ng pisngi ko, pababa sa panga.“Bakit parang natatakot ka na naman sa’kin, Bella?” aniya sa mababa at paos na boses, halos bulong—pero diretso sa tenga ko, at tila may kakaibang epekto sa katawan ko.“Hi-hindi naman…” Mahina kong sagot, pero alam kong hindi siya naniniwala.“Hindi mo kailangang matakot…” bulong niya, habang ang isa niyang kamay ay dahan-dahang lumapat sa bewang ko. Hinila niya ako palapit—walang pwersa, pero sapat para mawala ang espasyo sa pagitan naming da