All Chapters of MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG): Chapter 41 - Chapter 50

THIRD PERSON:Halos bumaon ang mga kuko ni Isabella sa sariling palad, pilit na pinipigil ang panginginig ng katawan.“Bukod diyan… ano pa ang mga alam mo?!!” halos pasigaw na ulit siya, boses niya’y nagpuputol-putol sa pagitan ng hikbi. Pinunasan niya ang mga luhang walang tigil sa pag-agos, pero lalo lang itong dumami.“Sagarin mo na ngayon, Sebastian!” galit niyang dagdag, halos mawalan na ng boses sa tindi ng damdamin. “Sabihin mo na sa’kin lahat—lahat ng nalalaman mo tungkol sa buhay ko! Para naman hindi na ako nagugulat, para naman alam ko kung gaano mo pa ako pinaikot!”Natigilan si Sebastian, kita sa kanyang mga mata ang paghihirap, ngunit wala siyang magawa kundi ang harapin ang galit ni Isabella.Tahimik ang buong silid, maliban sa mahina at putol-putol na paghinga ni Isabella. Namumugto ang mga mata niya sa kaiiyak, ngunit pilit niyang isinusuot ang tikas bilang sandata laban sa lalaking kaharap niya.“Sebastian,” mariin ang tono ng tinig niya, may halong pakiusap at utos.

THIRD PERSON:Nagising si Isabella sa maliliit na halik ni Sebastian sa kanyang leeg at balikat.“Hmmm… Seb, oohhh…” napaungol siya, hindi mapigilan ang sarili habang hinahaplos siya ni Sebastian sa dibdib.“Another downpayment,” pilyong bulong ni Sebastian, sabay ngiti na nakakaloko.“Nagugutom na ako,” sabi ni Isabella, at napatingin sa kanya si Sebastian. Napahinto ito saglit, tinitingnan ang namumula niyang pisngi, at dahan-dahang itinulak sa gilid ang kumot.“Naka-handà na ang pagkain mo,” sabi niya, sabay umupo sa tabi niya at inaalalayan siyang umupo rin. Pilit ni Isabella na itakip ang hubad na katawan gamit ang kumot.“Don’t,” mahina pero mapang-akit na sabi ni Sebastian. “I want you… naked while you eat breakfast.”Napapula si Isabella, halatang nahihiya, at tumalikod ng bahagya. “Seb… ano ba…” singhal niya, pilit pinipigil ang tawa.Ngunit sa isang iglap, tinanggal ni Sebastian ang kumot at inihagis sa sahig, nakangisi siya. “Ayos na. Mas masarap ‘yan,” pilyong sabi niya hab

THIRD PERSON:FLASHBACK!Maliit pa si Ethan Ramirez noon, mga walong taong gulang lang, ngunit malinaw pa rin sa kanya ang ingay ng sigawan sa lumang opisina ng kompanya. Nakatayo siya sa gilid, mahigpit na hawak ang laylayan ng lumang polo ng kanyang ama, si Romiro Ramirez, habang pinagmamasdan kung paano halos magliyab sa galit ang dalawang magkaibang mundo na noon pa man ay magkaaway na.“Romiro, tigilan mo nga ako!” singhal ng ama ni Isabella, si Don Arturo Santiago, habang malakas na ibinalibag sa lamesa ang makapal na folder ng mga papeles. “Lahat ng ito, lahat ng plano para sa Santiago Corporation—akin ang puhunan, akin ang risk! At ngayong umaangat na, bigla mong sasabihing ideya mo ang pundasyon nito?!”Namula sa galit si Romiro, halos manginig ang kamao habang tinuturo ang mga papel. “’Wag mo kong gawing mangmang, Arturo! Alam mong galing sa akin ang konsepto ng mga proyektong ’yan! Ikaw ang pumapapel na parang ikaw ang utak, pero sino ba talaga ang naglatag ng plano? Ako!”

THIRD PERSON:Pagkatapos ng dinner, dumulas ang tingin ni Isabella kay Sebastian, saka niya bahagyang hinagod ang sariling leeg na para bang nanunukso. “Next?” tanong niya, malamyos at puno ng hamon.Napangisi si Sebastian, nakasandal pa habang pinagmamasdan ang bawat galaw niya. Sebastian leaned closer, his hand sliding smoothly around her waist as if it already belonged there. “Talagang gusto mong maalala ang ginawa mo nung gabing iyon, hmm?” he whispered against her ear, the heat of his breath sending a shiver down her spine.“I’m curious…” nakangiting sagot ni Isabella habang dahan-dahang lumapit sa kanya. “…kung gaano nga ba ako ka-wild noong gabing iyon. Ikaw lang ang may alam, Mr. Montgomery.”Natawa si Sebastian, mababa at mapanganib ang tono. “Sweetheart… wild is an understatement. You weren’t just drunk… you were mine. Every inch of you.”Napalunok si Isabella at umiwas ng tingin, pero habang naglalakad sila sa hallway, napansin niya ang naka-ukit na pangalan sa marmol na

THIRD PERSON:“Hayysss!! Ang boring naman,” reklamo ni Jane sabay ginat stretch ng braso habang nakahiga sa sofa. Halos pasigaw pa siya na parang batang nagdadabog.Samantala, nanatiling nakatayo si Lady Guard sa gilid, alerto pa rin, parang estatwa. Hindi mo alam kung may iniisip ba siya o literal lang na naka-freeze ang utak.“Musta na kaya yung dalawang lovebirds, sina Isabella at Sebastian?” ani Jane, nakangisi at parang may kapilyahan na ibang iniisip. “Tiyak na paldo-paldo ang ating beshy, sigurado ‘yon!” Halakhak pa siya na parang nakakita ng chismis na worth it i-post sa GC nila.Napairap lang si Riley mula sa laptop niya, sobrang seryoso ang mukha, para bang hacker sa pelikula.“Psst, uyy, anong ginagawa mo?” tanong ni Jane sabay lapit, halos dumikit na siya sa balikat nito.Hindi tumingin si Riley, sagot niya lang, “Naghahalungkat ng mga files ni Ethan. Para kay Isabella.”“Oo nga pala…” bumuntong-hininga si Jane, tapos agad ding ngumisi. “Eh sige, ikaw na bahala diyan. Ako