Semua Bab ทวงรักคืนหัวใจ: Bab 11 - Bab 20

ปลายฟ้า...."ฮัลโหล กาย นี่ฟ้าเอง" เธอตัดสินใจตอบกลับไปก่อนที่เขาจะวางสาย"อ่อฟ้าเองเหรอแล้ว มีอะไรหรือเปล่า""กายไม่รู้เหรอว่าเป็นเบอร์ฟ้า""เอ่ออ คือ..""ฟ้าแค่จะโทรมาถามเฉยๆ น่ะเมื่อเช้าปืนบอกกายไม่สบายเลยไม่ได้มาเรียนฟ้าเป็นห่วงเลยโทรมาหา ตอนนี้เป็นไงบ้างดีขึ้นมั้ย""ก็ดีขึ้นนะ แล้วฟ้ามีอะไรอีกหรือเปล่า พอดีกายจะออกไปข้างนอกน่ะ ไม่มีเวลาคุยด้วย""อ๋อเหรอ อื้มมมไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะ""อื้มมมม""ดะ เดี๋ยวกาย""มีอะไรอีก" เสียงเขาเหมือนรำคาญหรือเธอคิดไปเองอีกแล้ว"แล้ว....พรุ่งนี้จะมาเรียนมั้ย""อืมไปดิ""งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ รักกายนะ" เธอตอบเขากลับไปด้วยน้ำเสียงเริ่มไม่คงที่เธอกดวางสายทันทีเมื่อรู้ว่าน้ำเสียงของตัวเองเริ่มจะเปลี่ยนไป เขาไม่สบายเธอก็ไม่รู้ถ้าปืนไม่บอก เขาไม่คิดที่จะโทรมาบอกเธอสักนิดเลยเหรอเธอพยายามที่จะไม่อ่อนแอไม่คิดเยอะแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นแฟนเขามาสองปีแต่เขาไม่เคยเมมเบอร์โทรไว้เลยสินะ พอมาคิดดูเขาโทรหาเธอแทบจะนับครั้งได้ จะมีก็แต่เธอที่โทรไปหาเขาตลอด รู้สึกจุกๆ ในใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกันนะเมื่อรู้แบบนี้วันต่อมา..."เป็นอะไรนั่งหน้าเศร้

เขาเอาแว่นสายตามาสวมให้กับเธอดังเดิมก่อนจะจูงมือเธอไปเล่นน้ำทะเล เธอชอบทะเลนะแต่เธอว่ายน้ำไม่เป็น เขาชวนเธอลงเล่นน้ำแต่เธอไม่ลงเพราะไม่กล้าแล้วอีกอย่างเธอก็ไม่ได้เตรยมเสื้อผ้าหรืออะไรมาเลย เราสองคนเดินจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดจนเวลาล่วงเลยมาจนเย็น"กาย ฟ้าว่าเรากลับกันเลยมั้ยนี่ก็ใกล้เวลาเลิกเรียนแล้วด้วยฟ้ากลัวจะกลับถึงบ้านช้า""ไม่กลับได้มั้ย ค้างคืนกันที่นี่กันเถอะ นอนรับลมเย็นๆริมระเบียงฟังเสียงคลื่นแล้วก็นอนดูดาวบนท้องฟ้าด้วยกัน""แต่ว่าฟ้าไม่ได้บอกกับน้าเลย แล้วอีกอย่างฟ้าก็ไม่เคยไปนอนค้างที่ไหน เอ่อนอกจากคืนวันนั้น""เรื่องนั้นฟ้าไม่ต้องห่วง กายขอให้แอนนี่จัดการให้เรียบร้อยแล้ว""หื้มม จัดการ จัดการยังไง""จัดการได้ก็แล้วกันน่า"เธอไม่รู้ว่าเขาขอให้แอนนี่จัดการยังไงแล้วพูดยังไงให้น้าของเธอยอมเพราะเธอเคยกลับบ้านผิดเวลาตอนที่รถติดหรือมีกิจกรรมที่โรงเรียนจนกลับไปทำกับข้าวไม่ทันเธอก็โดนฟาดโดนตีแทบไม่ยั้งมือแล้วนี่ออกมาค้างคืนข้างนอก เธอไม่รู้ว่ากลับไปเธอจะโดนอะไรบ้าง"ทำไมทำหน้าเครียดอีกแล้ว ไม่เชื่อที่กายพูดใช่ไหม งั้นลองโทรไปถามแอนนี่ดูสิว่าน้าของฟ้าว่าอะไรหรือเปล่า"เธอมองหน้า

ปลายฟ้า....."สวัสดีครับ" ผู้ชายคนนั้นกล่าวทักเธอจนทำให้ปลายฝนหันมามองหน้าผู้ชายคนนั้นสลับกับมองหน้าเธอ"จะไปสวัสดีมันทำไม""อ้าว ก็เขาเป็นพี่สาวของฝนไม่ใช่เหรอ""ใครจะอยากไปนับญาติกับมัน" คำพูดของน้องสาวทำให้เธอจุกไปเหมือนกันนะแต่เธอทำอะไรไม่ได้ไง แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าปลายฝนเกลียดเธอแต่เธอก็ไม่เคยเกลียดปลายฝนเพราะไม่ว่ายังไงไปลายฝนก็คือน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอ"จะยืนอ่อยผัวฉันอีกนานไหมนังฟ้า รีบวางแล้วก็รีบๆไปไกลๆเลยป่ะ เห็นแล้วรำคาญลูกกะตา" ปลายฝนตะคอกใส่เธอในขณะที่เธอกำลังจัดโต๊ะ เธอจึงวางทุกอย่างเอาไว้บนโต๊ะแล้วก็เดินออกมาแต่แฟนของปลายฝนก็ยังคอยมองตามเธอทุกฝีก้าวจนเธออึดอัดกับสายตาที่เขามองในเวลาต่อมาเธอมาถึงโรงเรียนและกำลังจะขึ้นตึกเพื่อเอากระเป๋านักเรียนไปเก็บก็เจอกับแอนนี่ที่เดินออกมาจากห้องผู้อำนวยการ"แอนนี่""อ้าวฟ้าเพิ่งมาถึงเหรอ""อื้มมม ว่าแต่แอนนี่มาทำไรที่ห้องผ.อเหรอ""ฉันมายื่นใบลาออกน่ะ""ลาออก?? ลาออกไปไหน" เธอตกใจเหมือนกันทีแอนนี่บอกว่าเธอจะลาออกเพราะเธอเป็นเพื่อนสินทเพียงคนเดียวของเธอ"พ่อกับแม่ฉันจะต้องย้ายไปทำงานที่อเมริกาแล้วฉันก็ต้องตามท่านไปด้วย""แล้วเธอจะย

ปลายฟ้า......ตอนนี้เธอกับน้ากินรีแล้วก็ปลายฝนมาอยู่กันที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่เพื่อจัดงานศพให้พ่อ ตอนแรกหัวหน้างานของพ่อจะให้พาพ่อไปทำพิธีที่กรุงเทพแต่น้ากินรีบอกว่าให้จัดงานที่นี่ น้ากินรีบอกเสียเวลาแล้วก็เสียค่าใช้จ่ายเยอะถ้าต้องพาร่างไร้วิญญาณของพ่อกลับไปทำพิธีที่กรุงเทพแม้ทางหัวหน้างานพ่อจะบอกว่าจะช่วยออกค่าใช้จ่ายให้ก็ตาม แต่น้ากินรียืนยันว่าให้ทำพิธีที่นี่ให้เสร็จไปเลยซึ่งเธอก็พูดอะไรไม่ได้แม้ว่าอยากพาพ่อกลับไปทำพิธีที่บ้าน เธอมองดูรูปของท่านน้ำตานองหน้า พ่อของเธอจากเธอไปแล้วจริงๆ ตอนนี้เธอไม่เหลือใครแล้วเธอไม่มีทั้งพ่อแล้วก็แม่เธฮเหมือนตัวคนเดียวแล้วจริงๆ"ถ้าไม่ใช่เพราะมึงพ่อก็คงไม่ต้องมาทำงานไกลขนาดนี้แล้วก็ไม่ต้องมาจตายแบบนี้เป็นเพราะมึงคนเดียวนังฟ้า"ปลายฝนด่าเธออย่างไม่เกรงใจแขกที่มาร่วมงานซึ่งเธอก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร ส่วนคนที่จัดงานศพให้พ่อก็คือเจ้านายของพ่อที่ท่านเมตตาช่วยจัดงานให้ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันเผา ไม่เพียงเท่านั้นท่านได้มอบเงินช่วยเหลือจากบริษัทให้กับครอบครัวของเธอจำนวนหนึ่งซึ่งคนที่รับผลประโยชน์ก็คือน้ากินรี เธอมองดูท่าทางดีใจของน้ากินรีที่เห็นยอดเงินในเช

ปลายฟ้า...."มึงไปให้พ้นหน้ากูเลยนะ แลัวก็ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าของมึงอีกไป๊!!! " ปลายฝนใช้เท้าถีบไปที่หลังของปลายฟ้าอย่างแรงจนปลายฟ้าฟุบหน้าลงกับพื้นอีกครั้งก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไปด้วยความโมโหตามด้วยน้ากินรีที่เดินตามลูกสาวของตัวเองไป"หึ ยอมเป็นเมียกูตั้งแต่แรกก็จบ" แฟนของปลายฝนพูดกับปลายฟ้าก่อนจะเดินหายไป ปลายฟ้าเธอค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบากก่อนจะค่อยๆเดินกลับเข้าห้องนอนแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนฟูกอย่างหมดแรง"ฮึก ฮึก ฮือออ" เธอนอนร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดเธอไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วแต่เธอจะไปอยู่ที่ไหนเธอไม่มีที่ไป แอนนี่ก็ไปอเมริกาแล้วเธอก็ไม่มีใครแล้วสกาย....หรือเธอจะไปหาเขา เขาคือคนที่เธอกำลังคิดถึงในตอนนี้ เธอเปิดกระเป๋านักเรียนเพื่อหยิบมือถือออกมาด้วยมือที่สั่นเทาและเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดและคราบน้ำตาที่เธอใช้เช็ดใบหน้าของเธอตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดดด ตู๊ดดดดดดดดเธอพยายามโทรหาเขาหลายครั้งแต่เขาก็ไม่รับเลยสักครั้ง เธอจึงตัดสินใจที่จะไปหาเขาที่บ้าน เมื่อคิดได้แบบนั้นเธอก็ลงมือเก็บเสื้อผ้าข้าวของของตัวเองใส่กระเป๋าก่อนจะเดินออกมาจากบ้าน บ้านที่เธออยู่มาตั้งแต่เกิดบ้านที่เคยมีแต่ความสุ