ปลายฟ้า....ชีวิตของเธอตอนนี้ไม่เหลือใครแล้ว พ่อก็มาจากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ ส่วนเขาที่เธอหวังว่าจะเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ....ตอนนี้เธอหมดสิ้นแล้วทั้งความรักแล้วก็ความหวัง แม้แต่บ้านเธอก็ไม่มีจะอยู่ เธอมองกระเป๋าเสื้อผ้าที่เธอเก็บออกมาจากบ้าน เธอเปิดออกเพื่อหยิบรูปถ่ายครอบครัวออกมาดูเป็นครั้งสุดท้ายเธอกอดมันไว้แนบอก"แม่จ๋า พ่อจ๋า ฟ้าขอไปอยู่ด้วยคนนะจ้ะ ฟ้าไม่เหลือใครอีกแล้ว ฟ้าไม่อยากอยู่แล้ว ฮือออ ฮือออ"เธอตัดสินใจปีนขึ้นไปนั่งตรงราวสะพานก่อน เธอพร้อมแล้วที่จะไปจากโลกใบนี้โลกที่แสนจะโหดร้ายสำหรับเธอ เธอไม่รู้จะอยู่ไปทำไมอีกไม่ว่าเธอจะอยู่หรือเธอจะตายก็คงไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว เธอหลับตาลงอย่างช้าๆทั้งที่น้ำตายังไหลอาบแก้ม ก่อนจะค่อยๆปล่อยมือที่จับราวสะพานไว้อย่างช้าๆ และในขณะที่มือของเธอจะหลุดออกจากราวสะพาน"พี่ฟ้า!!!! " ก่อนที่ร่างของเธอหลุดร่วงลงไปจากราวสะพานก็เหมือนมีใครคนนึงมากอดเอวของเธอแล้วอุ้มเธอลงมาจากราวสะพาน"พี่ทำบ้าอะไรของพี่วะ!!! ""ปืน ฮือออ ปืนจะมาช่วยพี่ทำไม""พี่โง่รึเปล่า แค่เลิกกับมันถึงกับจะฆ่าตัวตายเลยเหรอ""ฮืออออ พี่ไม่เหลือใครแล้ว พี่ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ฮืออออ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-10 Baca selengkapnya