All Chapters of กลลวงร้ายซ่อนรัก: Chapter 41 - Chapter 50

ภูผา...แม่งทำไมมันปวดตัวปวดเอวขนาดนี้วะ ผมลืมตาขึ้นมาด้วยความรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเหมือนไปทำงานหนักๆมาโดยเฉพาะช่วงเอว ผมนอนลืมตามองเพดานและกำลังคิดทบทวนว่าไปทำอะไรมา จนกระทั่งนึกออกว่าเมื่อคืนผมไปกินเหล้าที่ผับของไอ้บาสไอ้กายแล้วทีนี้ผมดันโง่ไปดื่มเหล้าที่พี่สาวไอ้บาสยื่นให้สรุปคือเหล้าแก้วนั้นใส่ยาปลุกเซ็กส์แล้วผมก็ขอให้มันสองคนพาผมกลับคอนโด หลังจากนั้นผมก็พยายามทำให้ตัวเองหายทรมานแต่ทำยังไงมันก็ไม่หายจนกระทั่ง..."อัย" ผมเรียกชื่อคนที่อยู่กับผมทั้งคืนคนที่ช่วยให้ผมหายจากความทรมานคนที่ผมต้องการแค่คนเดียว ผมหันไปมองข้างๆก็เจอแต่ความว่างเปล่าแต่ก็ยังหลงเหลือหลักฐานเอาไว้ว่าเมื่อคืนผมไม่ได้ฝันไปอัยมาที่นี่จริงๆผมจำกลิ่นของอัยได้มันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวของเธอกลิ่นหอมอ่อนๆที่ผมเฝ้าคิดถึงอยู่ตลอดระยะเวลาที่เราห่างกัน เมื่อคืนเรามีอะไรกันทั้งคืนแทบไม่ได้พักกว่าผมจะปล่อยให้อัยได้นอนก็ล่วงเลยมาถึงอีกวัน แล้วตอนนี้อัยหายไปไหนหรือว่าอัยกำลังเข้าห้องน้ำพอคิดได้แบบนั้นผมรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำแต่ก็ไม่เจอ หรืออัยกำลังทำอาหารให้ผมอยู่ผมหยิบเสื้อผ้ามาสวมแล้ววิ่งออกมาจากห้องนอนมองไปรอบๆห้องแต่ก็ไม่เจอ

หลายวันต่อมา...วันนี้ผมต้องไปรับยูมิที่โรงแรมพี่พักเพื่อพาไปเที่ยวตามที่สัญญาเอาไว้ วันนี้ผมว่าจะพาไปสวนสนุกเห็นยูมิบ่นว่าอยากไปเล่นเครื่องเล่นผมก็จะพาไป แต่ผมไม่ได้มาคนเดียวผมมากับไอ้บาส ถามว่าทำไมผมต้องพามันมาด้วยเพราะผมจะให้มันเป็นไกด์พายูมิเที่ยวไงส่วนผมก็จะไปหาซื้อแหวนแต่งงานเอาไว้ขออัยวาแต่งงานเป็นไงผมวางแผนมาดีไหม"พี่ภูสวัสดีค่ะ เอ่อแล้วนี่ใครเหรอคะ" พอยูมิขึ้นรถมาก็เจอไอ้บาสนั่งยิ้มอยู่เบาะหลัง"สวัสดีครับน้องยูมิพี่ชื่อบาสนะครับเป็นเพื่อนไอ้ภูมัน""สวัสดีค่ะแล้วพี่มาทำไมยูมิจะไปเที่ยวกับพี่ภูแค่สองคนคนอื่นไม่เกี่ยว" ไอ้บาสทำหน้าไม่ถูกเมื่อโดนเด็กพูดใส่หน้าแบบนี้"พี่ก็อยากจะไปเที่ยวสวนสนุกเหมือนกัน ถ้าน้องยูมิไม่สะดวกจะให้พี่ไปด้วยน้องยุมิก็คงต้องโบกรถไปเองเพราะไอ้ภูมันเป็นคนชวนพี่มาเอง""จริงเหรอคะพี่ภู""อื้มจริงพี่เป็นคนชวนเพื่อนพี่มาเอง""แต่ยูมิอยากไปกับพี่ภูสองต่อสอง>คงไม่เหมาะมังครับน้องยูมิเพราะไอ้ภูมันมีเมียแล้ว""ว่าไงนะ!!! พี่ภูมีเมียแล้วเหรอคะ" ยูมิทำหน้าตกใจเธอคงจะช็อคแล่ะแตjผมก็ต้องขอบใจไอ้บาสที่มันพูดแทนผม"อื้มจริงเมียมันชื่ออัยวา หน้าตาน่ารักนิสัยดีโคตร

ภูผา...."อัยอยากให้ลูกมีพ่อนะคะป้าพิมพ์อัยอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่อัยกลัว""กลัวอะไรไหนบอกป้ามาซิ""อัยกลัวว่าลูกจะเหมือนอัย""ป้าไม่เข้าใจลูก""พ่อต้องแต่งงานกับแม่เพราะโดนผู้ใหญ่บังคับพ่อก็เลยไม่เคยรักแม่รักอัย ก็เหมือนกับที่พี่ภูไม่ได้รักอัยถ้าพี่ภูต้องมารับผิดชอบอัยเพียงเพราะอัยมีลูกอัยกลัวว่าวันหนึ่งพี่ภูจะเหมือนพ่ออัยกลัวจริงๆ นะคะป้าพิมพ์"และนั่นคือคลิปเสียงที่น้องชายไอ้บาสมันส่งมาให้ผม มันคือบทสนทนาระหว่างแม่ผมกับอัยวา พี่ได้ยินแล้วนะว่าอัยรู้สึกยังไง ผมอยากให้พี่ทำให้อัยมีความสุขเพราะอัยรักพี่คนเดียวมาตลอดถ้าพี่ทำได้ผมจะได้สบายใจและมีความสุขที่เห็นผู้หญิงที่ผมรักมีความสุข ทำให้ได้นะพี่ และนี่คือข้อความที่ไอ้บอมมันส่งต่อท้ายคลิปเสียงผมนั่งน้ำตาไหลด้วยความรู้สึกผิดที่ทำให้แม่ของลูกรู้สึกแบบนี้อัยคงกลัวว่าผมจะทำเหมือนพ่อของเธอ ผมจะทำยังไงดีให้อัยเลิกคิดแบบนี้ผมอยากดูแลลูกดูแลเมีย ผมรักเมียแล้วทำไมผมจะไม่รักลูกผมไม่ได้เลวถึงขนาดทำร้ายลูกตัวเองได้หรอกนะผมตั้งใจทำซะขนาดนั้นไม่มีปล่อยนอกเลยซึ่งอันที่จริงผมก็หวังไว้อยู่นะในคืนนั้นที่เรามีอะไรกันทั้งคืนจนถึงเช้าแต่ผมคิดว่าอัยอา

อัยวา...."อัยช่วยไปดูตาภูที่คอนโดให้ป้าทีได้มั้ยลูก เอายากับอาหารไปให้ตาภูทีเผื่อว่าตาภูยังไม่ได้กินข้าวกินยา""เอ่อ คือ""ถ้าไม่สะดวกที่จะไปก็ไม่เป็นไรลูกเดี๋ยวป้าไปเอง น้องอัยนอนเถอะเดินทางมาเหนื่อยๆ ป้าไปนะลูก""เอ่อ เดี๋ยวค่ะป้าพิมพ์""อะไรลูก""คือ..อัยไปให้ก็ได้ค่ะแต่อัยเกรงว่าพี่ภูอาจจะไม่ได้อยู่คนเดียว" ฉันกลัวว่าถ้าไปถึงคอนโดของเขาแล้วเจอผู้หญิงอยู่ที่คอนโดฉันจะทำหน้ายังไง แล้วถ้าไปเขาไล่ฉันกลับมาล่ะฉันจะทำยังไงฉันยอมรับว่าตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาฉันไม่สามารถเลิกรักพี่ภูได้ มันดูโง่มากเลยใช่ไหมที่เราจะรักใครสักคนได้นานขนาดนี้ต่อให้เขาเคยทำร้ายจิตใจเรามากแค่ไหนก็ตาม"ไม่มีหรอกลูกป้าเคยบอกอัยแล้วว่าตั้งแต่น้องอัยไปลูกชายป้าก็ไม่เคยสนใจใครอีกเลย""บางครั้ง...พี่ภูอาจจะไม่บอกก็ได้นี่คะ" ฉันพยายามหาเหตุผลหาข้ออ้างๆ ต่างๆ เพื่อให้ฉันเลิกรักพี่ภูแต่ก็นั่นแล่ะฉันเลิกรักพี่ภูไม่ได้"ทำไมน้องอัยถึงคิดแบบนั้นล่ะลูก""เมื่อก่อนพี่ภูเค้าเป็นยังไงตอนนี้ก็อาจจะยังเป็นยังงั้นอยู่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเค้าได้หรอกค่ะ""เราก็น๊าาาป้าพูดอะไรไม่เคยเชื่อจะเลย เอางี้มั้ยน้องอัยไปดูให้เห็นกับตาตัวเองเลยด

เช้าวันต่อมา....ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแต่ไร้เงาพี่ภูที่นอนกอดฉันทั้งคืน อยากจะบอกว่าเขาทำตามสัญญาไม่ทำอะไรฉันเลยนอกจากนอนกอดเท่านั้น ฉันลุกจากเตียงแล้วเดินไปดูพี่ภูในห้องน้ำแต่ก็ไม่เจอพอเดินออกมาข้างนอกก็ไม่เจออีก แล้วเขาไปไหนกันนะทำไมตื่นเช้ายังไม่เจ็ดโมงเลย หรือไปทำงาน สงสัยจะใช่แล่ะแต่ทำไมเขาไม่บอกฉันสักคำ หรือฉันไม่สำคัญสำหรับเขา พอคิดได้แบบนั้นความรู้สึกน้อยใจก็แล่นเข้ามา แล้วเขาจะบอกว่ารักฉันทำไมกันเมื่อคืนนี้ ดีแล้วที่ฉันไม่บอกความจริงเรื่องลูกคอยดูนะถ้าฉันกลับไปอยู่กับย่าที่บ้านสวนฉันจะไม่ติดต่อเขาอีกเลยฉันโทรให้คุณลุงคนขับรถให้มารับที่คอนโดซึ่งก่อนกลับถึงบ้านฉันก็ได้เแวะซื้อของใช้จำเป็นรวมถึงอาหารเสริมต่างๆให้ลูกเพราะแถวบ้านย่าไม่มีซุปเปอมาร์เก็ตหลังจากได้ของจนครบแล้วฉันก็กลับมาที่บ้านทันทีเพราะตอนนี้สายมากแล้วกว่าจะถึงบ้านย่าก็จะค่ำแต่พอฉันเดินเข้ามาในบ้านเสียงที่ฉันได้ยินเป็นเสียงแรกก็คือเสียงอ้อแอ้ของลูกชายสุดที่รักก่อนจะตามมาด้วยเสียงของ...พี่ภู"ป้อ ป้อ ป้อ""เก่งจังเลยครับสุดหล่อของพ่อ"ภูผา....หลังจากกล่อมอัยวาจนหลับสนิทผมก็ค่อยๆลุกออกจากเตียงแล้วเดินมานอกห้องเพื่อ