All Chapters of นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!: Chapter 91 - Chapter 100

100 Chapters

บทที่ 91

แต่ว่าออกไปได้ก็ดี เธอจะได้ไม่ต้องร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขา ต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกขยะแขยงอีกฝ่ายสุด ๆ โชคดีที่คืนนี้ยังนอนหลับได้ดีอยู่หลังจากตื่นขึ้นมา หลินหรูซวงลูบข้างกายซึ่งว่างเปล่า แต่ก็ไม่แปลกใจเท่าไร เธอตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้าแบบง่าย ๆ จากนั้นก็เริ่มพิมพ์ใบลาออกพอถึงสิบโมงเช้า ลี่เหวินยวนก็ส่งข้อความมาหาตัวเอง[ขอโทษนะ หรูซวง เมื่อคืนเจียงอวี้เหยียนไม่สบายหนักมาก ฉันไปส่งเธอที่โรงพยาบาลแล้ว แต่ก็ยังวุ่นวายที่โรงพยาบาลอยู่อีกนานเลย]หลินหรูซวงอ่านเสร็จเพียงแค่ยิ้มบาง ๆ ก็เข้าใจแจ่มชัดอยู่ในใจแล้วเธอตอบกลับอย่างใจกว้างเหมือนอย่างที่ลี่เหวินยวนเคยพูดไว้[ไม่เป็นไร เธอผู้หญิงคนเดียว แถมยังมีแม่ที่ป่วยหนักอีก ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ]ลี่เหวินยวนส่งอีโมจิแสดงความรู้สึกน้อยใจมาให้[เธอไม่โกรธก็ดีแล้ว]หลินหรูซวงไม่ตอบกลับอีก แค่รู้สึกขำ เธอจะโกรธไหม สำหรับลี่เหวินยวนแล้ว ยังจะสำคัญอีกเหรอ?เธอวางโทรศัพท์แล้วพิมพ์ใบลาออกต่อจนเสร็จ จากนั้นก็ส่งไปยังอีเมลของบรรดาคู่ค้าทางธุรกิจเพราะเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับโปรเจกต์ของบริษัทมากเกินไป บวกกับเป็นภรรยาของลี่เหวินยวน และด้วยสถานะท
Read more

บทที่ 92

คำพูดของผู้ชายแนบอยู่ด้านหลังเธอ หลินหรูซวงถูกทำให้ตกใจเล็กน้อย หัวใจหดเกร็งตามไปด้วย เธอเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทุกครั้งที่ได้เจอเฮ่อถิงเชิน มักจะรู้สึกประหม่าอย่างไร้เหตุผลอยู่เสมออีกอย่างก็คืออยากจะหลบเลี่ยงอยู่บ้าง เพราะผู้ชายคนนี้ปากเขาร้ายเกินไปจริง ๆ อยู่ต่อหน้าหลินอวี่ซี แน่นอนว่าเธอจะทำตัวตามสบายกับเฮ่อถิงเชินเกินไปก็ไม่ได้เธอจึงถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว ทิ้งระยะห่างกับเฮ่อถิงเชิน แล้วพยักหน้ากับเขาด้วยความเคารพเล็กน้อย“ประธานเฮ่อ”เมื่อเฮ่อถิงเชินได้ยินเธอเรียกเขาว่าประธานเฮ่อด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและห่างเหิน คิ้วของเขาก็ขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัว“คุณโดนผีเข้าสิงเหรอ? ทำไมแค่สองวันถึงเหมือนกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แล้ววิชาเอกอีกสาขาหนึ่งของคุณคือเรียนเปลี่ยนหน้ามาใช่ไหม”หลินหรูซวง “...”จริง ๆ แล้วเธอแค่อยากส่งสัญญาณให้เฮ่อถิงเชิน เพื่อบอกให้เขาอย่าพูดคุยกับเธอเยอะจนเกินไปถ้าถูกหลินอวี่ซีรู้ว่าตัวเองกับเฮ่อถิงเชินมีความสัมพันธ์ที่ถือว่าสนิทกัน เกรงว่าเธอจะยุ่งไม่เข้าเรื่องต่อหน้าคุณปู่หลินอีก ถึงตอนนั้นเธอจะปฏิเสธก็คงหนีไม่พ้นตัวแต่พอเปลี่ยนมาคิดดูอีกที วิธีคิ
Read more

บทที่ 93

“ดู ๆ ไปแล้ว พวกเธอสองคนไม่ใช่สไตล์เดียวกันเลย ฉันยังคิดว่าพี่เขยจะหาคนที่ใกล้เคียงกับเธอเสียอีก ตอนนี้ดูแล้ว เธอยังไม่ใช่แม้แต่ตัวแทนเลยด้วยซ้ำ”หลินหรูซวงไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าประโยคสุดท้ายที่หลินอวี่ซีพูดนั้นกำลังเยาะเย้ยหรือว่ากำลังชมเธออยู่ไม่ใช่แม้แต่ตัวแทนอย่างนั้นเหรอใครเหมือนเป็นตัวแทนกันหรือจะบอกว่า เธอไม่สามารถแม้แต่จะเป็นตัวแทนหลินหรูซวงชักสายตากลับอย่างเก้อเขิน จากนั้นก็ยกข้อมือขึ้นมาดูเวลาแวบหนึ่ง“ฉันขอเตือนเธอนะว่า เฮ่อถิงเชินอยู่ที่นี่แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เขายังมีงานอื่นอีก ทางที่ดีเธอควรรีบทำเวลาของตัวเองซะ”หลินอวี่ซีรูม่านตาเบิกกว้างขึ้น “ทำไมเธอไม่บอกให้มันเร็ว ๆ หน่อย?”หลินหรูซวงหยิบแชมเปญจากถาดของพนักงานเสริฟ์ที่เดินผ่านมา แล้วยกขึ้นจรดริมฝีปากจิบเบา ๆ สองอึก “พูดซะเหมือนกับว่าถ้าฉันบอกเธอ เธอจะจีบเขาคนนั้นติดได้ในทันทีอย่างนั้นแหละ”หลินอวี่ซีหันหน้าไปมองหลินหรูซวงด้วยความไม่พอใจ“เธออิจฉาฉันใช่ไหม ถึงอย่างไรถ้าฉันไม่กลับมา เธออาจจะเป็นลูกสาวของตระกูลหลิน น่าเสียดายที่ตอนนี้ เธอไม่ใช่อะไรทั้งนั้น”หลินหรูซวงขยับยิ้มที่มุมปากเล็กน้
Read more

บทที่ 94

เธอกับหลินอวี่ซีเตรียมจะก้าวไปข้าวหน้า แต่กลับเห็นเงาร่างหนึ่งพุ่งเข้าไปเร็วกว่าพวกเธอ นั้นก็คือลี่เหวินยวนกับเจียงอวี้เหยียนลี่เหวินยวนถือเอกสารไว้ในมือ หลินหรูซวงไม่ดูเนื้อหาก็รู้ว่าจะต้องเป็นสัญญาอย่างแน่นอนจู่ ๆ เธอก็คล้องแขนของหลินอวี่ซีไว้แล้วพูดว่า “รอเดี๋ยว...”หลินอวี่ซีขมวดคิ้ว พร้อมกับมองมาทางเธออย่างไม่เข้าใจ“เป็นอะไรอีก เธอบอกว่าประธานเฮ่อมีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงไม่ใช่เหรอ พวกเราต้องรีบหน่อยแล้วนะ”“รอพวกเขาคุยเสร็จก่อน”หลินหรูซวงไม่สนว่าหลินอวี่ซีจะร้อนใจแค่ไหน ถึงอย่างไรต้องรอให้เฮ่อถิงเชินคุยกับลี่เหวินยวนเสร็จก่อนจึงจะเข้าไปได้ตอนนั้นเธอแอบโล่งใจที่ลี่เหวินยวนไม่เห็นตัวเอง ไม่อย่างนั้นคงจะถามไม่เลิกอีกแน่ก็ไม่รู้ว่าเฮ่อถิงเชินคุยอะไรกับลี่เหวินยวน เธอเห็นสีหน้าของลี่เหวินยวนหม่นลง ต่อมาสายตาของเขาก็ตกมาอยู่ที่ตัวเองหัวใจของหลินหรูซวงส่งเสียงดังตึกตัก มือที่ถือแก้วไวน์เผลอกำแน่นขึ้น ข้อนิ้วที่ขาวผ่องซีดจนเห็นได้ชัดเธอเหลือบเห็นรอยยิ้มที่เกียจคร้านในดวงตานั้นของเขา ก็กัดฟันกรอดเฮ่อถิงเชินไม่หยุดนิ่งแม้แต่วินาทีเดียวเลยจริง ๆ เขาจงใจให้ลี่เหวินยวนเห็นตัวเ
Read more

บทที่ 95

หลินอวี่ซีมองดูด้วยความเพลิดเพลิน แล้วพูดกับหลินหรูซวง“เขาเก่งจริง ๆ หลินหรูซวง ฉันว่าเธอไม่มีทางสู้ได้แน่ ๆ อาจจะถึงขั้นที่เธอจะต้องเปลี่ยนผู้รับผิดชอบโปรเกจต์นี้แล้ว ผู้ชายรับมือไม่ไหวเวลาที่ผู้หญิงออดอ้อน แต่ก็ดูเหมือนเธอจะอ้อนไม่เป็นอีก”หลินหรูซวงไม่สามารถเถียงได้จริง ๆ ใครจะคิดว่าเจียงอวี้เหยียนจะยอมเสียหน้าร้องไห้ต่อหน้าเฮ่อถิงเชินได้ขนาดนี้ร้องไห้จนน้ำตานองหน้า ดูแล้วน่าสงสารเหมือนลูกแกะ จนแข็งใจรังแกไม่ลงพอมองไปที่เฮ่อถิงเชินอีกครั้ง กลับไม่ได้โต้แย้งทันที ตราบใดที่ไม่โต้แย้งทันที เช่นนั้นก็ยังมีโอกาสอยู่เธออดไม่ได้ที่จะบีบมือแน่น ดวงตาใสแจ๋วและเย็นเฉียบจ้องเฮ่อถิงเชินไม่กะพริบหากเขาเปลี่ยนใจ ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเองก็จะสูญเปล่าเฮ่อถิงเชินโหนกคิ้วสูงตรง ดวงตาเรียวแหลม โครงหน้าละมุน ส่งผลให้ความหล่อเหลานั้นมีออร่าสะกดทุกสายตาเขายกมือขึ้นนวดคลึงหว่างคิ้วเบา ๆ จากนั้นก็ถอนหายใจ“พอคุณเจียงร้องไห้ขึ้นมา ผมก็รู้สึกสะเทือนใจไปถึงข้างในแล้วนะเนี่ย”หลินหรูซวงหายใจเข้าลึก ๆ คิ้วขมวดเล็กน้อย คนทั้งคนก็เหมือนกับลูกบอลที่ถูกปล่อยลม ไหล่ทั้งสองข้างตกลงมาอย่างหม
Read more

บทที่ 96

เฮ่อถิงเชินจ้องเจียงอวี้เหยียนพร้อมกับพูดลากเสียงว่า “เป็นไง พิจารณาดูหน่อยไหม”เจียงอวี้เหยียนเม้มริมฝีปาก จมอยู่กับความคิด ถ้าเธอตอบตกลงเฮ่อถึงเชิน เช่นนั้นไปพัฒนาที่แอลเอสก็น่าจะดีกว่า เพราะถึงอย่างไรตอนนี้ลี่เต๋อก็ไม่ใช่คู่แข่งของเฮ่อถิงเชินอีกต่อไปแล้ว แต่อยู่ที่ลี่เต๋อ เธอมีลี่เหวินยวนคอยปกป้อง เลยจะใช้ชีวิตสบายกว่าหน่อยแต่เฮ่อถิงเชินดูน่าดึงดูดใจมากกว่า ได้ยินมาว่าพื้นเพของเฮ่อถิงเชินแข็งแกร่งมาก แถมยังลึกลับมากอีกด้วย จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าเขามีภูมิหลังเป็นมาอย่างไรแต่สิ่งที่สำคัญคือ หากตัวเองทำให้เฮ่อถิงเชินชอบได้...เจียงอวี้เหยียนหันศีรษะไปมองลี่เหวินยวนอย่างระมัดระวัง คล้ายกับกำลังรอฟังความคิดเห็นของลี่เหวินยวน“อายวน ฉันขอลองไปทำงานกับประธานเฮ่อก่อนได้ไหม ถ้าฉันถเรียนรู้จากที่นั่นได้มาก บางทีกลับมาอาจจะช่วยคุณได้ดียิ่งขึ้นก็ได้”ลี่เหวินยวนขมวดคิ้วแน่น ทันใดนั้นสีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้น“เธอจะไปแอลเอสจริง ๆ เหรอ?”ใครก็รู้ว่า ที่เฮ่อถิงเชินต้องการคนต่อหน้าลี่เหวินยวนแบบนี้ ก็เท่ากับตบหน้าเขาอย่างไม่ไว้หน้าคนอื่นเวลาแย่งคนก็แอบทำอย่างลับ ๆ มีที่ไหนเหมือนเ
Read more

บทที่ 97

แต่ก็จนปัญญา หากไม่เซ็นสัญญานี้ เธอก็จะไปจากที่นี่ไม่ได้สักทีแม้เธอจะไม่มองไปทางเจียงอวี้เหยียนกับลี่เหวินยวน แต่ก็ยังรู้สึกถึงสายตาที่แหลมคมราวกับเข็มของทั้งสองคนเฮ่อถิงเชินทำแบบนี้ คนอื่นคงมั่นใจแล้วว่าตัวเองเป็นพวกเดียวกับเขา ไม่อย่างนั้นสัญญาที่สำคัญขนาดนั้นทำไมเขาไม่ดูเอาเองเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ยังยื่นมือไปรับมา พอฝืนใจอ่านจนจบ เธอก็พูดกับเฮ่อถิงเชิน“ประธานเฮ่อ อ่านจบแล้วค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร”เฮ่อถิงเชินโบกมือไปมา “ได้ งั้นเซ็นเลย”พอเซ็นสัญญาเสร็จ เจียงอวี้เหยียนก็ทนอยู่เฉยไม่ไหวเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้น“พวกคุณค่อย ๆ คุยกันนะคะ ฉันขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกก่อน”ลี่เหวินยวนรับเอกสาร มองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัว หลินหรูซวงก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรไม่ว่าอย่างไร จะให้ลี่เหวินยวนเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดกับเธอก่อนก็ไม่ได้ เดี๋ยวหลินอวี่ซีจะหัวเราะเยาะเอาเธอจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า “นายไปดูเธอเถอะ น้องใหม่อาจจะรับแรงกดดันได้ไม่ค่อยดี”“อืม เดี๋ยวตอนจะกลับโทรหาฉันด้วยนะ”ลี่เหวินยวนหยิบสัญญาแล้วก้าวผ่านเธอไป แววตาของหลินหรูซวงก็ยิ่งเย็นชาขึ้นไปอีกจากนั้น เธอยกไวน์ที่หลินอวี่
Read more

บทที่ 98

หลินอวี่ซีตกตะลึงอยู่ข้าง ๆ เธอแทบจะมองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัวแล้ว“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ก่อนหน้านี้เธอไม่เห็นบอกฉันเลยว่าเขามีปัญหาเรื่องรสนิยมทางเพศ”หลินหรูซวงยืนงงอยู่กับที่ ชั่วขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับอย่างไรดี แต่หากเรื่องนี้จัดการไม่ได้ อย่างนั้นเรื่องของแม่ก็จะยุ่งยากขึ้นแล้วแต่เธอก็คิดไม่ถึงว่าเฮ่อถิงเชินจะกล้าพูดว่าตัวเองชอบผู้ชายเธอมองไปทางเฮ่อถิงเชิน “คุณพูดอะไร คุณชอบผู้ชายตั้งแต่เมื่อไร?”ปลายเท้าของเฮ่อถิงเชินแตะกันเบา ๆ ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างหยอกเย้า ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง เส้นกรามเรียวชัดเจน ส่วนมุมกรามก็คมกริบราวกับสลักเอาไว้หลินหรูซวงเห็นแววตาที่เย็นชาคู่นั้นของเขา กำลังมองเธออย่างล้อเลียน“ทำไม คุณรู้จักรสนิยมทางเพศดีกว่าตัวผมเองอีกเหรอ หรือว่าคุณเคยลองมาแล้ว?”หลินหรูซวงถูกเขาพูดจาจนแก้มแดงก่ำ เธอไม่เคยลอง แต่เคยเห็นเธอจำได้ชัดเจนว่า ตอนที่ตัวเองถูกวางยา เฮ่อถิงเชินมีปฏิกิริยา ถ้าเขาชอบผู้ชายจริง ๆ ก็คงจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนั้นเขาจงใจชัด ๆ หลินอวี่ซีอยู่ เธอพูดอะไรไม่ได้มาก จึงทำได้แค่กระซิบที่ข้างหูของเธอ“เธออยากแต่งงานเข้าบ้านเศรษฐีมาโด
Read more

บทที่ 99

“หลินหรูซวง”น้ำเสียงของเฮ่อถิงเชินทุ้มต่ำ ทั้งราวกับมีความเย็นชาผสมอยู่หลายส่วน“หืม?”เธอตอบรับโดยไม่รู้ตัวเสียงหนึ่งมือที่อุ่นร้อนของเฮ่อถิงเชินจับคางของเธอไว้ สายตาที่แหลมคมราวกับนกเหยี่ยวคู่นั้นจ้องมองเธอพร้อมกับถามขึ้น“ผมยังไม่ได้เปิดเผยความลับของคุณออกมาเลย ทำไมเผลอแป๊บเดียวถึงถูกคุณขายความลับผมแล้ว ตระกูลหลินให้ผลประโยชน์อะไรกับคุณกันแน่?”หลินหรูซวงรู้ว่าตัวเองปิดบังเฮ่อถิงเชินไม่ได้ ผู้ชายคนนี้มีสัญชาตญาณที่น่าทึ่งอยู่เสมอ ถึงตัวเองคิดจะปิดบัง ก็เกรงว่าจะปิดบังไม่มิดถ้าปล่อยให้เขาสืบรู้ว่าตัวเองตั้งใจวางแผนเล่นงานเขา กลับยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เธอก็เลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เฮ่อถิงเชินฟังเฮ่อถิงเชินพยักหน้าอย่างครุ่นคิด จากนั้นก็พูดอย่างประชดประชัน“ผมเป็นทรัพย์สินส่วนตัวอะไรของคุณ? คุณมั่นใจได้ยังไงว่าคนที่คุณยัดเยียดมาให้ ผมจะชอบ?”หลินหรูซวงเอียงศีรษะ รีบร้อนเลยเผลอหลุดปากพูดออกมาว่า “หลินอวี่ซีคุณก็ยังจะไม่ชอบอีก? งั้นคุณอยากหาแบบไหน ประเภทอย่างเจียงอวี้เหยียนที่ชอบแอ๊บแบ๊ว เอะอะอะไรก็ร้องไห้อย่างนั้นเหรอ”เธอคิดว่านอกจากนิสัยกับพื้นเพที่ไม่ค่อยดีของหลินอวี่ซี
Read more

บทที่ 100

เวลานี้คนผ่านไปมาเยอะเกินไป และคงเพราะสีหน้าเฮ่อถิงเชินดูผิดปกติมาก จึงดึงดูดสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาไม่น้อยเลยน้ำเสียงทุ้มต่ำของเฮ่อถิงเชินพูดอยู่ข้างหูเธอ“พยุงผมกลับไปที่ห้องก่อน”หลินหรูซวงก็ไม่กล้ารอช้า หากยาในตัวเฮ่อถิงเชินออกฤทธิ์ขึ้นมาในที่สาธารณะแบบนี้ละก็...พรุ่งนี้จะต้องเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ ถึงตอนนั้นแม้แต่ตระกูลหลินก็คงโดนลูกหลงไปด้วยหลินอวี่ซียัยโง่คนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าวางยาเฮ่อถิงเชิน เธอทำได้เพียงพยุงเฮ่อถิงเชินเดินไปตามทิศทางที่เขาชี้ พอมาถึงหน้าประตูห้องโรงแรม หลินหรูซวงก็ถามเขา“คีย์การ์ดห้องคุณล่ะ?”“ในกระเป๋ากางเกง”“อ้อ” ตอนนี้หลินหรูซวงก็ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่น รีบเอื้อมมือเข้าไปล้วงในกระเป๋ากางเกงของเฮ่อถิงเชิน กระเป๋ากางเกงชุดสูทของผู้ชายมักจะลึก หลินหรูซวงต้องคอยประคองร่างกายเขาไปด้วย พร้อมกับพยายามหยิบหาคีย์การ์ดไปด้วยนิ้วทั้งห้าของเธอเหมือนจะจมเข้าไปในหลุมดำที่มองไม่เห็นก้น เธอทำได้แค่ใช้วิธีสัมผัสเท่านั้น“ซี๊ด...เธอหาดี ๆ สิ จะจับมั่วซั่วทำไม?”เฮ่อถิงเชินขมวดคิ้วพร้อมกับพูดเสียงต่ำใบหน้าของหลินหรูซวงพลันแดงก่ำทันที “ฉันจับมั่วตอน
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status