All Chapters of นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!: Chapter 51 - Chapter 60

แต่ถ้าดูจากนิสัยของเฮ่อถิงเชินแล้ว ไม่ใช่ว่าจะตั้งชื่อหมาที่แมน ๆ อย่างสายฟ้าหรือชื่อเท่ ๆ อะไรแบบนั้นเหรอ?เฮ่อถิงเชินยกดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือแล้วพูดว่า “คุณจะเข้าเมืองใช่ไหม?”“อืม”“ผมต้องกลับบริษัทไปเอาเอกสารพอดี ก็พอจะแวะไปส่งคุณหน่อยก็ได้”น้ำเสียงของเขานั้นฟังดูเหมือนเธอเป็นคนที่อ้อนขอติดรถเองซะงั้นแต่ที่ตั้งอะพาร์ตเมนต์ของเขาอยู่ไกล แถมยังอยู่ชานเมืองอีก เธอนั่งรถจากในเมืองมาน่ะง่าย แต่ถ้าจากที่นี่เข้าไปในเมืองอีกทีมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยหลินหรูซวงเข้าใจดีว่า คนที่รู้จักเข้ากับสถานการณ์ได้คือคนที่ฉลาดเธอฝืนยิ้มบาง ๆ ออกมา “ขอบคุณประธานเฮ่อมากเลยค่ะ”เฮ่อถิงเชินหยิบกุญแจรถจากโต๊ะน้ำชา หมุนเล่นที่ปลายมือ ก่อนเดินเฉียดเธอไป พูดด้วยน้ำเสียงเฉื่อยชาเหมือนเดิม“ทีหลังไม่อยากยิ้มก็อย่าฝืน ยิ้มแบบนั้นมันน่าเกลียดจะตาย”หลินหรูซวงชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นด้วยความเก้อเขินเธอก็ไม่ได้อยากยิ้มหรอก แต่ถ้าไม่ยิ้มก็คงจะดูไม่ค่อยดี ก็เลยออกมาเป็นรอยยิ้มฝืน ๆ แบบที่เพิ่งเห็นนั่นแหละแต่ปากเฮ่อถิงเชินนี่ก็ช่างร้ายจริง ๆ มีใครบ้างจะกล้าพูดต่อหน้าคนอื่นตรง ๆ ว่ายิ้มแล้วดูน่าเก

เฮ่อถิงเชินหรี่ตาลงเล็กน้อย “คุณคิดว่าเขากำลังขับตามผมอยู่งั้นเหรอ?”หลินหรูซวงถึงกับงง “เขาไม่ได้ตามคุณอยู่เหรอ?”พูดจบก็รู้สึกทันทีว่ามันแปลก ๆ“ไม่สิ ถ้าจะให้พูดให้ถูก เขาน่าจะกำลังตามพวกเราอยู่ต่างหาก”หลินหรูซวงเองก็ไม่เข้าใจเลยว่า แค่เธออยู่กับเฮ่อถิงเชิน มันจะทำให้เซี่ยหงจู่คลั่งได้ขนาดนี้เขาคิดจะทำอะไรกันแน่เฮ่อถิงเชินใช้มือเรียวยาวเคาะขี้บุหรี่ออกเบา ๆ “ต้องบอกว่าเซี่ยหงจู่เองก็สนใจคุณอยู่ ส่วนผมเอง เขาก็เกลียดเข้ากระดูก อยากจะฆ่าผมให้ตายไปเลยด้วยซ้ำ เราสามคนก็เลยกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ประหลาดอยู่นิดหน่อย”“แล้วเขาก็เริ่มตื่นเต้นเกินเหตุไปหน่อย”หลินหรูซวงเริ่มกังวลขึ้นมา “คุณก็น่าจะรู้ว่าทางบ้านโอ๋เขาขนาดไหน ในเมืองอวิ๋นไม่มีใครกล้าแตะต้องเขาเลยนะ การชนเมื่อกี้ดูแล้วก็รุนแรงไม่น้อย เขาอาจจะหาทางเล่นงานคุณก็ได้”“ใครใช้ให้เขามือไม่อยู่ไม่สุขเองล่ะ ผมก็แค่ช่วยกำจัดภัยให้สังคม ทางบ้านเขาควรจะขอบคุณผมด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นถ้าคุณชายนั่นก่อเรื่องใหญ่กว่านี้ คนที่ซวยก็คือทั้งตระกูลเซี่ยนั่นแหละ”ถึงตอนนี้เฮ่อถิงเชินก็ยังคงใจเย็นนิ่งสงบ ราวกับว่าเมื่อครู่เขาแค่เล่นเกมเล็ก ๆ

“ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ”“จริงสิ เรื่องที่เธอแนะนำ ฉันก็เอากลับไปคิดดูแล้ว หยางซินเองก็ไม่ได้ทำผิดร้ายแรงถึงขั้นต้องไล่ออก อีกอย่างเธอก็เป็นพนักงานเก่าของบริษัท ถ้าต้องไล่ออกเพราะเรื่องแค่นี้ คงทำให้พนักงานคนอื่นเสียกำลังใจกันหมด”หลินหรูซวงแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่เขาหาข้ออ้างได้แนบเนียนจริง ๆ ดูท่าเจียงอวี้เหยียนคงไม่ได้บอกลี่เหวินยวนว่าเธอเคยไปหาเขามาก่อนหลินหรูซวงตอบกลับอย่างไม่แสดงสีหน้าใด ๆ “งั้นฉันขอขอบคุณแทนหยางซินตรงนี้แล้วกัน”ลี่เหวินยวนโน้มตัวลงมาเล็กน้อย ลมหายใจอุ่น ๆ รินรดบนผิวเธอ“กับฉันไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก ฉันรู้ว่าหยางซินกับเธอสนิทกัน แถมยังคอยปกป้องเธออยู่เสมอ ฉันก็แค่อยากให้เธอไม่ต้องเสียใจ”หลินหรูซวงยืนนิ่งฟังเขาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ราวกับบ่อน้ำตายที่ไร้คลื่นลมในใจเธอไม่คิดจะพูดถึงเหตุผลที่เขาปฏิเสธเธออย่างเย็นชาในห้องทำงานวันนั้น“อืม ฉันเข้าใจแล้ว”ลี่เหวินยวนก้มตามองเธอ ดวงตาสีดำสนิทพลันเคร่งขรึมขึ้นมาทันที“งั้นเธอก็น่าจะบอกฉันมา ว่าไปหาเฮ่อถิงเชินทำไม พวกเธอสองคนมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่กันแน่”หลังของหลินหรูซวงแข็งทื่อขึ้นมาทันที สีหน้าก

แค่หยางซินเอ่ยปากช่วยพูดแทนเธอต่อหน้าเขาไม่กี่คำ ก็ถูกลี่เหวินยวนไล่ออกแล้ว ใครที่เป็นคนโปรด มักจะกล้าทำอะไรก็ได้โดยไม่เกรงกลัวลี่เหวินยวนลดสายตาลงเล็กน้อย ก่อนจะหันไปชี้ทางห้องประชุมให้หลินหรูซวง“เข้าไปด้วยกันเถอะ”หลินหรูซวงแกล้งทำหน้างง พลางถามขึ้นว่า “ตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นผู้อำนวยการของบริษัทแล้ว จะให้เข้าร่วมประชุมสำคัญแบบนี้ มันเหมาะสมเหรอ?”“ไม่เป็นไร ฉันอยู่ด้วย ไม่มีใครกล้าว่าอะไรเธอหรอก”ลี่เหวินยวนยังคงเหมือนเดิม คำพูดของเขามักจะทำให้คนรู้สึกอุ่นใจอย่างประหลาดเสมอแม้จะเป็นคำพูดเดิม ๆ แต่กลับรู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปตามนิสัยของผู้ถือหุ้นพวกนั้น ไม่มีทางยอมให้โปรเจกต์เกิดเรื่องใหญ่ภายใต้การดูแลของใครคนใดคนหนึ่งแน่นอนแต่ที่เธออยากเห็นมากกว่าก็คือ สีหน้าของลี่เหวินยวนตอนรู้ความจริงว่าแผนงานในการชิงสิทธิ์บริหารครั้งนี้เป็นฝีมือของเธอ เขาจะทำสีหน้ายังไงกันนะเขาจะเสียใจไหม ที่ไม่ยอมมอบโปรเจกต์โอเอซิสให้เธอรับผิดชอบตั้งแต่แรกเพราะถ้าโปรเจกต์นี้อยู่ในมือเธอละก็ ไม่มีทางเกิดความผิดพลาดแบบนี้แน่นอนเธอเดินตามลี่เหวินยวนเข้าไป ก็เห็นว่าเจียงอวี้เหยียนนั่งรออยู่ก่อนแล

ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไปจริง ๆ มันคงดูเหลวไหลสิ้นดีหลินหรูซวงอดที่จะหัวเราะในใจไม่ได้ แล้วมองไปที่เจียงอวี้เหยียนอีกครั้ง ใบหน้าใสซื่อน่าสงสาร อ่อนโยนไร้พิษสงไม่ต่างจากลูกแกะตัวน้อย ดูยังไงก็ไม่น่าจะใช่คนเจ้าเล่ห์เลยสักนิดแต่คำพูดของเธอกลับแฝงด้วยนัยยะ จงใจจะสื่อให้ทุกคนรู้ว่า ความสัมพันธ์ของหลินหรูซวงกับประธานเฮ่อไม่ธรรมดาเลยไม่นานนัก ผู้ถือหุ้นเริ่มถกเถียงเรื่องนี้ขึ้นมา“ก็ไม่ใช่เหรอ? ลองคิดดูดี ๆ ตั้งแต่เจียงอวี้เหยียนเข้าทำงานในบริษัท โปรเจกต์ก็โดนแย่งไปหมด โปรเจกต์เถิงอวิ๋นก่อนหน้านั้น คนที่ได้เซ็นชื่อก็เป็นเจียงอวี้เหยียน ตำแหน่งผู้อำนวยการก็หลุดไปอีก ทั้งที่เธอเป็นถึงภรรยาของเจ้าของบริษัท ถ้าฉันเป็นเธอนะ ก็ไม่อยู่ที่ลี่เต๋อต่อแน่ ถ้าแอลเอสเสนอเงื่อนไขที่ดีกว่า ฉันจะทนอยู่ต่อไปทำไมล่ะ”“แต่ถ้าเธอทำแบบนี้จริง ๆ คนข้างนอกจะพูดถึงประธานลี่ยังไงกันบ้างล่ะ ว่าภรรยาตัวเองดันไปพัวพันกับคู่แข่งทางธุรกิจ...ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปเมื่อไหร่ คงกลายเป็นข่าวร้อนแรงแน่นอน”หลินหรูซวงแทบอยากยกนิ้วให้เจียงอวี้เหยียนด้วยความประชด ถ้าใครกล้าพูดว่าเจียงอวี้เหยียนไม่มีเล่ห์เหลี่ยมละก็ เธอจะตบหน้