Semua Bab The Stoned-Heart Commander’s Unforeseen Affection to his Fia: Bab 31 - Bab 40

“Chloe?” tawag ni Francine mula sa pintuan ng bahay nila. Parehong napaigtad sina Chloe at Yohan. Kanina lang, magkaipit pa silang dalawa sa loob ng kotse, kaya halos sabay silang nagkatinginan na parang nahuli sa akto. Agad bumitaw si Yohan, huminga muna siya ng malalim at bumulong kay Chloe. “Baka nag-aalala na ang mama mo… wag mo na siyang hintayin mag-isip pa sa kung anong ginagawa natin.” “Mm,” mahinhin lang na tango ni Chloe, parang batang nahuli sa kalokohan at napanguso pa. Medyo basa pa ang mga mata nila pareho, pulang-pula ang labi, at sa gilid ng labi ni Yohan, may bakas pa ng kagat ni Chloe. Napansin iyon ni Chloe at napangiti siya ng pilyo. Dumampoi ang kamay niya rito at, pinunasan nang parang walang nangyari. Mabilis niyang binaba ang bintana at sumigaw, “Ma! Nandito po ako!” Kilala agad ni Francine yung kotse ni Yohan, kaya nakahinga rin ng maluwag. “Eh bakit hindi mo muna papasukin si Yohan? Magkape man lang kayo!” medyo malakas ang boses nito galing sa loob.

✧✧✧Kinabukasan ng umaga, paggising ni Chloe, abala na sina Francine at Jin sa labas.“Chloe, hindi na muna ako makakasama sa’yo at kay Francine ngayon. Susunduin ako ni Adjutant Lu para pumunta sa Security Bureau.”Tumango lang si Chloe. “Okay po.”Magaan namang naghanda si Francine ng mga gamit para sa palengke, walang nag-iimikan sa kanila, pero alam nilang tatlo na sa loob-loob nila, ang magiging kapalaran ni Chloe mula ngayon, nakasalalay sa tagumpay ng araw na ito.Napatitig si Jin kay Chloe, parang may gustong sabihin pero nag-aalinlangan pa. “ Uncle Jin, huwag ka pong kabahan. Nakikita ng ating ama ang lahat.” Maingat na tinapik ni Chloe ang balikat nito at nginitian. “Maniwala ka po kay Yohan at kay adjutant Lu.”Bukod pa riyan, nakapaghanda na siya ng lahat ng dapat paghandaan.“Okay.” Habang inaayos nila ang tricycle, biglang may kumatok sa pinto.“Siya na siguro 'yan!” mabilis na naisip ni Chloe, kay

Sabik na sabik si Chloe na umuwi para makita si Yohan. Sinamahan niya kasi sa Ospital si aling Sharon at pinahiram ng pera, dahil na aksidente ang anak nito. At dahil mabagal si Sharon maglakad, iniwan na niya ito sa huling kanto at nag-jogging na lang pabalik ng bahay. Pero pagdating niya sa gate, natigilan siya. May narinig siyang pamilyar na boses mula sa nakasiwang bukas na pinto. Napahinto siya sa may tarangkahan. Ang tagal niyang nakatayo ro’n, parang kalahating oras din na parang tuod na hindi makagalaw. Ang tibok ng puso niya ay sobrang lakas, parang tambol na boom boom boom na sumasabay sa bawat salita ng lalaki sa loob. At jusmeyo, ang boses na ‘yon… kahit maging abo pa siya, kilalang-kilala niya ‘yon. Hindi na siya makatiis. Tinulak niya ang gate nang madiin, kaya kumalabog ito sa pader at bumalik na may malakas na may tunog pa na bang. Sa sala, nandoon ang isang lalaki, relax na relax pa ito, parang hari sa trono. Nakaupo nang tuwid, may hawak na tasa ng tsaa. Ang ast

Hindi na nagdalawang-isip si Chloe at agad niyang hinawakan ang kamay ni Yohan. Mula ngayon, alam niyang hindi na siya babalik pa sa bahay ni Carlo. “Yohan! Chloe! Huwag muna kayong umalis!” halos mangiyak-ngiyak na sigaw ni Augustus, parang tatalon pa nga sa kaba. “Chloe!” segundang tawag naman ni Carlo, at may kutob siyang kapag tuluyang umalis si Chloe at si Francine ngayon, baka hindi na siya kailanman kilalaning tiyuhin ng mga ito. Agad siyang tumakbo palapit para habulin sila. “Uncle, gusto mo bang sumama sa amin?” tumigil saglit si Yohan at hinarang ang sarili sa pagitan nina Chloe at Carlo. “Eksakto rin lang na may plano kaming mag-celebrate. May bisa na ang warrant of arrest para kay Lucian!” Natigilan si Carlo sa narinig. Nanlaki ang mga mata niya at hindi makapaniwala. Hinintay siya ni Yohan kung may sasabihin pa ito. Pero nang wala itong sinabi, napangisi lang siya at binitiwan ang mapang-uuyam na tawa. “Kung hindi ka sasama, bahala ka na po. Ma, mag-empake k

Mga kaibigan lahat ni Yohan Benjamin yung nasa paligid, kaya kung may makakita sa kanila ngayon, nakakahiya talaga. Napansin ni Yohan na parang kabado si Chloe, kaya bigla siyang yumuko palapit. Halos magdikit na yung mukha nila. “Bakit, natatakot ka ba?” tanong niya na may kasamang mapaglarong ngisi. “Ang kulit mo, Yohan. Tumigil ka nga,” sagot ni Chloe, saka inirapan siya at umiwas ng tingin. Pero lalo lang siyang ngumisi. “Ba’t ka naman ganyan? Para kang laging galit sa’kin.” “Hindi ako galit, naiinis lang,” pabulong pero may diin niyang sagot. Bigla na lang siyang hinawakan ni Yohan sa baywang, at dahil nasa may lababo siya, wala na talaga siyang kawala. “Yohan, huwag dito,” kinakabahang sabi ni Chloe. “Eh paano kung ayoko?” sabay lapit pa nito. Ngumisi pa lalo si Yohan, parang natutuwa pa sa reaksyon ni Chloe. At nung makita ni Chloe yung ngisi niya, kinutuban na siya. May gagawin na naman ‘to. Bago pa siya makagalaw, hinalikan na siya ni Yohan. Sakto namang, may mga ya