เหตุเกิดจากความเข้าใจผิด

อาลัล.. เหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียง ภายในห้อง vip ของนักแสดง ที่โรงแรมนี้ 23.30 น. นี่เขาถึงกับนอนไม่หลับเลยรึไงกะไอ้แค่จูบผู้หญิง…เอ่อออ…แต่จูบผู้หญิงเพียงคนเดียว ที่กล้าตบหน้าเขานี่ซิ..คิดแล้วก็เจ็บใจนัก..นี่ถ้าเป็นใครหน้าไหน พ่อจะเป่ากะบาลมันให้…

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!! " ขออนุญาตครับ คุณอาลัล งานที่คุณสั่งให้ทำได้แล้วครับ" ….อาลัล เงยหน้ามอง เควิ่น บอดี้การ์ดคู่ใจของเขา เดินเข้าห้องมา พร้อมกับยื่นซองสีน้ำตาลให้เขา…

“ข้อมูลล่าสุดนี่น่าสนใจสุด” …ชายหนุ่มยิ้มร้าย จากนั้นก็รีบลุกขึ้นจากเตียงนุ่ม มุ่งหน้าไปยังห้องแต่งตัว ภายในไม่ถึง 15 นาที เข้าก็ออกจากห้องพักไป โดยไม่ลืม สั่งห้ามให้เควิ่นตามเขาไป …

…เมื่อลงมาถึงชั้นรองจากชั้นบนสุดของโรงแรมนี้ เขาหยุดยืนมองไปยังประตูห้องพักของ ริก้า นางร้ายแสนสวยที่เขาสนใจอยู่ในตอนนี้…อีกใจก็อยากจะอธิบาย อีกใจก็อยากจะเอาเรื่องที่หล่อนกล้าตบหน้า เขา….

ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะก้าวท้าวไปยังห้องสุดท้าย ซึ่งเป็นห้องของหล่อน…ริก้าเปิดประตูออกมาในชุดคลุมสีน้ำเงิน เดินไปยังลิฟ ใกล้ห้องพัก เขามองนาฬิกาข้อมือ ดึกป่านนี้เธอออกไปไหนนะ ริก้า…เขาขมวดคิ้วนึกสงสัย…

….ติ๊ง ติ่ง** ริก้ายังไม่ทันจะกดลิฟ ประตูลิฟก็เปิดออก ชายหนุ่มร่างสูง ขาว หน้าตาดี แต่ดูเหมือนจะเจ้าสำอาง.ก้าวเท้าออกมาจากลิฟ ส่งยิ้มให้กับเจ้าหล่อน… ริกา อ้าแขนเข้าสวมกวด และยิ้มหวานให้กับไอ้หน้าวอก นั้น…

….หึ!! ผู้หญิงอะไร ร่านสิ้นดี ทำเป็นสะดีดสะดิ้ง เวลาเขาถูกตัว แอ๊บแบ้ว…นี่อะไรเจอหน้าผู้ชายก็โผเข้ากอดซะแนบแน่นเลย…นี่คงจะไปต่อกัน ถึงไหน ต่อไหนในห้องอีกสิไม่ว่า….ร่าน น่าไม่อาย ….อาลัล ยืนมองทุกอากับกิริยาของริก้า สาวที่เข้ากำลังสนใจหล่อนอยู่ ดวงดาคมจ้องเม็งและขบกามแน่น…

….นี่เขาจะได้ของเหลือเดนจากไอ้พวกนี้หรือนี่..แต่เขาก็ไม่แคร์หรอก สาวๆ บางคนที่นอนกับเขาก็ผ่านผู้ชายมาก่อน…แต่พวกหล่อนดูแลตัวเองดี อะไรๆ ของเธอจึงไม่สึกหรอ…มากนักไม่งั้นเขาไม่ลดตัวลงไปนอนกับพวกหล่อนหรอก

….แต่นี่เธอ ทำเป็นว่าไม่เคย ทำเป็นรักนวลสงวนตัว แบบว่าภาษาวัยรุ่นเขาเรียกว่าอะไรนะ,,,,สตอเบอร์รี่,,,หึ

“เธอกล้าตบหน้าฉัน ริก้า…เธอกับฉันได้เห็นดีกัน….” อาลัลพูดออกมา พร้อมขบกรามนูนแน่น…

**,,,,,**ภายในห้องของ ริก้า,,,,

…….ริก้า และทอมมี่กำลังนั่งพูดคุยถึง สารทุกข์สุขดิบกันตามปกติ …เป็นธรรมดาเวลาทั้งสองเจอหน้ากัน….!!! ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!! เสียงเคาะประตูดังขึ้น….

“ใครมาอ่ะริก้ากำลังจะเมาส์กันเลย”

….ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด เสียงมือถือของทอมมี่ก็ดังขึ้นเช่นกัน

“เออ…ริก้าจ๊ะ เธอไปดูว่าใครมาเถอะจ๊ะ…เดี๋ยวพี่ขอเคลียร์กับที่รักก่อน”

“ได้ค่ะพี่ทอมมี่” หญิงสาวรับคำ… โดยที่ไม่ลืมหยิบมือถือของเธอติดมือไปด้วย ตามความเคยชิน….

“มีอะไรรึค่ะ” ริก้า สอบถามบริกรหญิงคนหนึ่ง ที่เธอเปิดประตูไปเจอ….

เอ่อ ,,, “คุณริก้าค่ะคุณชาติ ผู้กำกับละครฝากโน้ตมาให้ค่ะ” …. บริกรหญิงคนนั้นยื่นกระดาษใบน้อยให้เธอ

** “****ริก้า…****พี่ขอคุยด้วยหน่อย เรื่องของริก้า กับคุณอาลัล บังเอิญมือถือพี่แบตหมด….**พี่ชาติ”

... ริก้านึกสงสัย แต่ก็มิได้เอะใจอะไร…..โดยหญิงสาวจะหันหลังไปบอกพี่ทอมมี่ แต่ก็ไม่เห็น ….สังสัย พี่ทอมมี่คงโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียง เธอจึงออกจากห้องไป แล้วเดินไปยังห้องรับแขกชั้นบนตามที่นัดหมาย….

….เมื่อหญิงสาวเปิดประตูเข้าไป ก็ต้องหยุดชะงักกับห้องรับแขกนี้..ทำไมจัดห้องพัก…คล้ายห้องสวีท สำหรับคู่รักมาฮันนี่มูนกัน มีพื้นที่ยื่นออกมาจากตัวตึก จัดสวนหย่อมเล็กๆ ล้อมรอบด้วยกระจกใส ดูจากตรงนี้เห็นวิวกรุงเทพอย่างชัดเจนและก็สวยงามมากด้วย

…ปัง!! ….แกร๊ก หญิงสาวหันไปมองตามเสียงประตู และเสียงกดล๊อคประตูห้อง….

….. “นี่คุณ!!!! เข้ามาทำไมอ่ะ…” ริก้าตกใจ เมื่อหันไปเห็นร่างสูงของอาลัล… ผู้ชายที่เธอเกลียดและไม่อยากเห็นหน้าเขามากที่สุด

“ก็นี่ห้องผม ผมก็ต้องเข้ามาสิ…”

“เอ่อ…แล้วพี่ชาติ… ที่เรียกเธอมาหละ …” ริก้า เปล่งเสียงถามออกไปอย่างฉุนเฉียว

“ชาติไหน….ชาตินี้รึเปล่า” อาลัล ตอบหญิงสาว ด้วยสีหน้ายียวน พร้อมกับก้าวขายาวเข้าหาหญิงสาวอย่างช้าๆ

ริก้ามองทีท่าว่าไม่ค่อยจะดี..จึงมองหาทางหนี พร้อมกับถอยเท้าเรียวไปอย่างร้อนรน

“นี่คุณหลอกฉันเหรอ” ริก้าชี้นิ้วเรียวไปที่หน้าชายหนุ่ม..

… อาลัล ไม่ส่งเสียงตอบ เพียงยักไหล่ล้ำ ท่าทียียวนกวนประสาท

“นี่คุณหลอกฉันมาทำไม คิดจะทำอะไรของคุณกันแน่.” …. ริก้า กระพริบขนตางอนถี่ๆ แล้วตะโกนถามชายหนุ่มไป

“ก็จะคิดบัญชีกับคนที่ตบหน้าผม ต่อหน้าผู้คนพวกนั้นนะสิ” …ชายหนุ่มกล่าวพร้อม เอานิ้วชี้แตะมุมปากของตัวเขาเองเบาๆ . ..

“มันก็สมควรแล้วนี่ สมน้ำหน้า ก็คุณมาลวนลามฉันก่อนทำไมกัน นี่ยังไม่ได้รวมครั้งที่แล้วเลยนะ” ริก้าพูดพร้อมกับมองหาหนทางหนีไปด้วย

“นี่เธอจะมากไปแล้วนะ ไม่เคยมีไอ้หน้าไหนกล้าทำแบบนี้กับฉัน …แค่จูบกับ เอ่อหน้าอก มันจะอะไรนักหนาวะ..แค่นี้ทำเป็นถือเนื้อเนื้อตัว…ทีร่านให้ผู้ชาย มาหาที่ห้อง…อันนั้นนะไม่ยิ่งกว่าหรอกเหรอ”

“คุณพูดอะไรของคุณอาลัล ใครมาหาใครที่ห้อง”

“ก็ไอ้ผู้ชายหน้าวอกนั่นไงที่กอดกันแนบแน่นหน้าลิฟ”

....อาลัล อาศัยโอกาสตอนที่ ริก้ากำลังใช้ความคิดก็ประชิดตัวหญิงสาว ซ่ะแล้ว… “อ่ะ ออกไปห่างๆ ฉันเลยนะ” ริก้าใช้แขนเรียวจะยันหน้าอกชายหนุ่ม พร้อมกับถอยเท้าโดยไม่รู้ว่า ข้างหลังเธอมีโซฟาใหญ่วางอยู่

“ว้ายยยยยย” …เสียงหญิงสาวร้องอย่างตกใจ อาลัล ขว้าเอวคอดของริก้าได้ แต่ก็ไม่ทันที่จะดึงกลับเข้ามาหาตัวเขา ก้นและแผ่นหลังของริก้าจึงแตะโซฟาอย่างจัง ดีนะที่โซฟาหนานุ่ม และยังมีลำแขนแก่งรองรับไว้อีกชั้นหนึ่ง ไม่งั้น ก้นงามงอนคงระบมเป็นแน่หญิงสาวเผลอตัวใช้แขนคล้องคอชายหน่ม เอาไว้

……..ร่างหนาของชายหนุ่มล้มทับร่างบางนุ่มนิ่มใต้ร่าง ด้วยความที่ทุกสัดส่วนแนบชิดติดกันทั้งท่อนบนและท่อนล่าง …ทั้งคู่มองหน้ากันนิ่ง และต่างคนก็ตกอยู่ในผวังของกันและกันอยู่พักนึง….อาลัลเริ่มหายใจติดขัด ใบหน้าของริก้ามีเริ่มมีสีชมพูระเรื่อ ปรากฏบนแก้มนวลนั้น… ก็สายตาคม เยิ้มนี่แหล่ะสาเหตุ

“นี่คุณปล่อยนะ!! มากอดฉันอีกแล้วนะ” ….เธอพูดออกไป

……. “คุณดูให้ดีซิ ว่าใครกอดใคร” …หญิงสาวเหลือบมองแขนตัวเอง แล้วรีบเอาแขนที่คล้องคอชายหนุ่มออกโดยเร็ว เตรียมจะลุกขึ้น

“จะรีบไปไหนหละ เธอยังไม่เคลียร์ กับฉันเรื่องที่ตบหน้าฉันเลย” ..อาลัล พูดพร้อมกับกระชับเรียวแขนแกร่งให้แน่นกว่าเก่า

. . “คุณก็ปล่อยฉันก่อนสิ” …. หญิงสาวดิ้นไปมา พลางกับต่อสั่งเขาไปด้วย

“เรื่องอะไร ปล่อยก็โง่สิ เดี๋ยวเธอวิ่งหนี ฉันขี้เกียจจับ” ชายหนุ่มโต้กลับไป โดยสายตานั้นมองมายังเสื้อคลุมของหญิงสาว ที่ตอนเปิดออก เผยให้เห็นผิวขาวๆ นูนเด้ง คู่นั้นรำไรรำไร ซึ่งเขาก็รู้ดีว่ามันเด้งสู้มือขนาดไหน

“คนบ้า อย่ามองนะ ลามก ฉวยโอกาส น่าเกลียดที่สุด” … ริก้ายกมือเรียวเอื้อมไป หมายจะปิดดวงตาคู่คม ที่กำลังสำรวจร่างกายเธอ อย่างลืมตัว…

อาลัล…ใช้มือแกร่งจับข้อมือไว้ได้ทันก่อนที่จะถึงตัวเขา พร้อมกับออกแรงดึงนิดเดียว ร่างนุ่มนิ่มก็เบียดติดกับร่างหนา จนเขาแทบจะเดาได้ว่าเธอใส่เสื้อใน คัพอะไร….ริก้าหน้าแดงขึ้นมา…จะไม่ให้แดงได้ยังไงกัน ก็ช่วงล่างของเขามันร้อน เหมือนมีตัวอะไรก็ไม่รู้ขยายตัวขึ้นมา

… ริก้าเห็นสายตาที่เขามองจ้องลงมาในดวงตาของเธอ มันดูอ่อนลง มีเพียงแวววิบวับในนั้น.. ไม่ดูน่ากลัวเหมือนเมื่อครู่ จึงคิดว่าลองพูดกับเขาดีๆ เขาอาจจะปล่อยเธอก็ได้…

“คุณอาลัลค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ…ฉันขอโทษที่บังอาจ ตบหน้าคุณต่อหน้าคนอื่น ปล่อยฉันเถอะนะคะ เดี๋ยวพี่ทอมจะรอ และเป็นห่วงฉัน” … ด้วยความที่ริก้าไม่ได้คิดอะไรจึงพูดออกไปแบบนั้น

เมื่อหญิงสาวพูดจบ ชายหนุ่มก็กำข้อมือหญิงสาวแน่น ขมวดคิ้ม แววตาเดิมก็เปลี่ยนไป “อ๋อ จะรีบไปหาผู้ชาย”

“ทำไมเธออยากจนอดใจไม่ไหว หรือไง…จึงต้องรีบไปหามัน…อ่อ คงอยากมากสินะถึงเรียกให้มันมาสนองตอนดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้”

เพี๊ย!!!

“หยาบคายที่สุด ความคิดของคนเลวมันต่ำๆ แบบนี้สินะ..อย่ามาคิดว่าคนอื่นจะเหมือนตัวเอง”

“ริก้าเธอตบหน้าฉันอีกแล้วนะ. อาลัล เปล่งเสียงออกไปตามอารมณ์โกรธ จ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง ขบสันกรามแน่…

“เธอคิดจะลองดีกับฉันใช่ไหม” ,,,,,