คีเรียนริกา มาลัยวัลย์ หรือ ริก้า นั่งมองตัวเองในกระจก ห้องแต่งตัวของนักแสดง แล้วนึกถึงตัวเองเมื่อ 20 ปี ก่อน ภาพเด็กน้อยวัย 3 ขวบ นั่งกอดมารดาของตนเองแล้วร้องไห้
"มัมจ๋า...ฮือฮือๆ มัมหลับตั้งนานแล้วทำไม ริก้า เรียกแล้วมัมไม่ตื่นคะ,,,มัมจะทิ้งริก้าไปเหมือนแด๊ดใช่ไหม่ค่ะ...ฮือๆ "
ภาพเด็กน้อยนัยตาเศร้า นั่งกอดตุ๊กตาหมีร้อง " โอ๋ๆ ริก้า หลานยาย อยู่กับยายงัยลูก แม่เขาไปสบายแล้วนะ" ..เสียงยาย นางรำพึง มาลัยวัลย์ หญิงชรา ชาวไร่ ชาวสวน ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดู เธอมาจนเติบใหญ่ ถึงแม้เธอจะเป็นลูกครึ่งก็จริงอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย เหมือนหญิงไทยที่ได้สามีฝรั่ง เพราะพ่อเธอทิ้งแม่เธอไปตั้งแต่ เธอได้ 2 ขวบ แม่เธอก็มาตรอมใจ และป่วยเป็นมะเร็งอีก เงินที่เคยมีสมัยแม่สาวๆ ก็ใช้รักษาตนเองจนเกือบหมด เหลือเพียงบ้านสวนของยายที่เธอกับยายอาศัยอยู่ตอนนี้
โชคดีที่เธอมีหน้าตา สะสวย ผิวดี หุ่นดี เธอจึงถูกทาบทามให้มาเข้าวงการ ซึ่งเธอเองก็เพิ่งจะเข้าได้นาน และด้วยที่เป็นลูกครึ่ง และมีหน้าตาแบบสาวเปรี่ยว เฉี่ยว เธอจึงรับบท เป็นนางร้ายซะส่วนใหญ่ หรือไม่ก็บทเพื่อนนางเอก ด้วยความที่เธอเลือกรับงาน และไม่ค่อยกล้ารับบทที่ แรงและเอ็กเซ็กแตก เธอจึงไม่ค่อยเปรี้ยงปร้างเท่าที่ควร เพราะเกรงว่ายายจะไม่ให้ทำงานในวงการ แต่จะทำไงได้ เพราะเงินดี จึงต้องอดทนหน่อย....อย่างเช่นวันนี้ ก็เงินดีอีกแหละ มารับบทเป็นนางร้าย แบบว่าร้ายเลยอ่ะ ได้ประกบ ตัวร้าย ตัวพ่อ ของวงการ "อาลัล แกรนด์เดร์สันน" ดาราชายที่ขึ้นชื่อว่า หล่อ รวย แบดบอย และก็เสือผู้หญิงสุดๆ
"เฮ้อ!!! น้องริก้า.. ริก้าค่ะ พี่แต่งหน้า เสร็จตั้งนานแล้วนะคะ และผู้กำกับก็เรียกเข้าฉากแล้วด้วยค่ะ ใจลอยอะไรอยู่เอ่ย"
"มาค่ะๆ พ่อแบดบอย รูปหล่อมาแล้ว พร้อมแล้วด้วย ..เดี๋ยวเขารอนาน..เขาจะพาลเลิกกองนะคะ...เขาทำมาปกติแล้วแบบเนี๊ย"...เสียงพี่วินนี่ สาวประเภทสองเจื้อยแจ้วให้ริก้าฟัง....
"ค่ะเสร็จแล้วค้า"....ด้วยความที่ริก้า รีบวิ่งเข้าฉาก เพราะเกรงว่าทุกคนจะรอ เธอจึงไม่ได้มองหัวมุมตึก ระหว่างทาง ใกล้จะถึงสระว่ายน้ำ ฉากวันนี้
!!! ปลั๊ก... **ตุ๊บ.... ."โอ้ยยย...ชิ๊ต" อุ๊ย!! ..**สิ้นเสียงร้อง ริก้าลืมตาขึ้น ก็พบว่า ตัวเธอเองนอนอยู่บน ผู้ชาย ตาคมเข้ม จมูกโด่ง รับกับคิ้วเรียงสวย นัยตาสีเข้ม ดูมีพลัง และทรงเสน่ห์ ตึก...ตึก....หัวใจเธอเต้น ไม่เป็นจังหวะ ในขณะที่ปาก กับจมูกเธอกับเขา ใกล้กัน ขนาดรู้สึกได้ถึงลมหายใจ...ชายหนุ่มพยายามกระดกหัวของเขาเอง จะให้หน้าเขาใกล้กับเธอมากขึ้น แต่ริก้า ดึงสติได้ก่อนจึงเอ่ยปากไป
"ขอ..ขอโทษค่ะ นี่คุณคิดจะทำอะไรอ่ะ"
ทางด้านชายหนุ่ม ก็กำลังตะลึงอยู่กับสาวน้อยลูกครึ่งตรงหน้าเขา สาวสวยใส ผิวขาวอมชมพู ปากเล็กสวย คิ้วโก่งสวย ดวงตาเฉี่ยว แต่แอบแฝงด้วยความหวานและซื่อ รูปหน้าเรียว ..สเป๊กสุดๆ เห็นแล้วอยากจะลิ้มรสซะเหลือเกิน "อาลัล แกรนด์เดร์สัน คิดในใจ ไวเท่าความคิด เขาก็ผงกศีรษะขึ้นหมายจะ จูจู๊บ ปากสวยของเธอ แต่เธอกลับแสดงสีหน้า ตกใจและเหมือนจะรังเกียจเขา
"ผมจะทำอะไร ผมซิควรจะถามคุณว่าทำอะไร อ่อยผม เหรอ ถึงยอมลงทุนเจ็บตัว ชนผมล้ม แล้วนี่อีก ยังไม่ยอมลุกขึ้นอีก น่าไม่อาย" ชายหนุ่มว่าพลางกระชับเอวคอดคนตัวเล็ก
"ใครน่าไม่อาย แล้วใครอ่อยคุณ ฉันไม่จำเป็นต้องอ่อยหรอก ผู้ชายในสต๊อกก็มีมากพออยู่แล้ว" ริก้าตอบไปแบบนั้น ก็เขาอยากมาหยามเธอก่อนทำไมกันเชอะ! ..หล่อนนึกในใจ
**อาลัล..**ได้ยินคำนั้นก็คิดว่า ปากเธอนี่ช่างดีเหลือเกิน ดูจากการแต่งตัวและก็ลุคที่เป็นลูกครึ่ง คงผ่านมาเยอะ ..เขาขอเป็นคนชิมอีกคนนึงแล้วกัน.. ไวเท่าความคิด เขาก็ฉกปากหนาวูบกับเรียวปากสวยของสาวน้อยบนร่างเขาทันที บดเบียดอย่างแรง..เขารู้สึกว่าขนาดภายนอกยังหอมหวานเหลือเกิน ตัวก็นุ่มนิ่ม ระบบกายภายในร้อนระอุ สาวน้อยบนร่างดิ้น ทุบอกเขาพันวัล แล้วยังไม่ยอมเปิดปากให้เขาชิมภายในร่องปากเลย ชายหนุ่มก็ยิ่งกอดรัดแน่นมากขึ้น จนสาวน้อยร้องออกมา ....อ่ะ!! .... ทำให้เขาได้โอกาสสอดลิ้นร้อน เข้าไปทักทายลิ้นน้อยๆ ได้อย่างเต็มที่ เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ทำให้ริก้า รู้สึกว่าตัวเองจะเป็นลม หายใจไม่ออก และก็มีเสียงเรียกจากคนในกอง
"น้องริก้า กับคุณอาลัล อยู่ไหนค่ะ" ร่างใหญ่ใต้ร่างจึงยอมผละออกในที่สุด
"ผมคิดว่า คุณคงไม่เท่าไรใช่ไหมเรื่องอย่างว่านั้นนะ...อ่อนวะ..." วาจาแรกที่เปล่งออกมาหลังจากที่เราทั้งคู่ยันกายลุกขึ้นนั่งแล้ว
"นี่คุณ ไอ้ฝรั่งบ้า" ริก้าด่าเขา พร้อมกับวิ่งหายไป
ชายหนุ่มได้แต่นั่งมองแล้วก็อมยิ้มเจ้าเล่ห์
...."เราได้เจอกัน น้องริก้า".
ณ อาณาเขตแกรนด์เดร์สัน รัฐฟลอลิด้า...ทุกคนในตระกูล แกรนด์เดร์สัน มารวมตัวกันที่นี่ เนื่องจากวันนี้เป็นวันครบรอบการก่อตั้ง บริษัทใหญ่ แด็ด และมาดามแกรนด์เดร์สัน เป็นเจ้าภาพงานนี้ ทุกคนในที่นี้ต่างแต่งตัวกันจัดเต็ม อย่างกับงานการ่าดินเนอร์ ชุดราตรีหรูหรา เดินกันให้กวักไขว่ ผู้ชายก็ใส่สูทแบบจัดเต็ม บรรดาลูกสมุนของเขาก็มากันครบ ขาดเพียงเควิ่นเพื่อนยาก เพราะว่า มันเป็นธรรมดาของ ชายหนุ่มอยู่แล้วที่ไม่มาร่วมงานสังคมๆ แบบนี้เสียงฮือฮาจากคนในงาน ส่งเสียงดังขึ้น เมื่อคนที่ผ่านพ้นประตูคฤหาสน์มหึมานั้น เป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ รูปหล่อคมเข้มอย่างไม่มีที่ติ เดินควงคู่มากับหญิงสาวร่างระหงส์ ผิวขาวผ่อง.... อาลัล อยู่ในชุดสูทสีเทาเข้ารูปสมาร์ท ดูดี และมีระดับ ส่วนริก้า อยู่ในชุดเปิดไหล่สีเงิน รัดรูปเน้นอกอวบ เงาระยิบระยับ เอวคอดกิ่ว รับกับสะโพกผาย สวยโดดเด่นเป็นสง่าที่สุด นี่ถ้าไม่บอกก็ไม่มีใครรู้ว่าหล่อนนะมีลูกชายวัยสามขวบแล้ว ร่างอรชรของหล่อนยังดูดีทุกกระเบียดก็ว่าได้“แด๊ดดี๊ฮ่ะ มามี๊ฮะ..” ยังไม่ทันที่สองสามีภรรยาจะเดินไปยัง แด๊ด และมาดามแกนรด์เดร์สัน เลย เสียงเล็กๆ จากเด็กชายใบหน้าฝรั่งใส่สูทของเด็
ริก้า นั่งมองสามีของหล่อนที่ตอนนี้ เขานั่งฟลุ๊บหลับอยู่ข้างเปลของ น้องแกรนด์เดร์ หญิงสาวเงยหน้ามองดูนาฬิกา บ่งบอกเวลา ตีสาม เขาคงเพลียซินะ..เขาให้เธอนอนพักตั้งแต่สามทุ่ม..หลังจากนั้นเขาจะดูแลลูกจ๋าของเขาเอง เวลากลางวันก็เป็นหน้าที่ของเธอ ส่วนเวลากลางคืนเขาจะดูแลลูกจ๋าถึงตีสี่...เราทำหน้าที่แบบนี้จนเข้าสู่เดือนที่ห้าแล้ว..ผัวจ๋าของหล่อนไม่ยอมให้แม่นมเลี้ยงจนกว่าจะเลิกกินนม....เธอไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เธอโชคดีถึงดีมาก ที่ได้ผู้ชายคนนี้เป็นสามี เป็นพ่อของลูก เป็นที่ปรึกษา เป็นทุกๆ อย่างของกันและกัน เขาเสมอต้นเสมอปลายแบบนั้นมาตลอด ...ดูเหมือนจะรักหล่อนมากขึ้นด้วย เขาออดอ้อนหล่อนทุกวัน เขาอดทนที่จะไม่ร่วมหลับนอนกับหล่อน เพราะกลัวจะเป็นอันตรายกับลูกแล้วก็หล่อน...โดยเธอแน่ใจว่าเขาไม่เคยไปนอกลู่นอกทางเลย..ไปไหนก็จะหนีบหล่อนไปด้วยตลอด...หญิงสาวนั่งมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่ปลื้มปีติ แววตาแห่งความรักใคร่ เธอรักผัวจ๋าของเธอมากเลย............หล่อนมองลูกจ๋าแล้วก็อมยิ้ม..นึกขำที่ทั้งพ่อกับลูกเหมือนกันมาก..พ่อก็หลับทั้งๆ ที่มือยังจับขวดนมป้อนใส่ปากให้ลูก... ลูกก็หลับทั้งๆ ที่ปากยังคาบขวดนมอยู่ หึ
ณ คฤหาสน์แกรนด์เดร์สัน ผู้คนกำลังวิ่งวุ่นกันจ้าละหวั่นตั้งแต่เช้า บรรดาคนรับใช้ ต่างวิ่งจัดเตรียมของให้ทั้งว่าที่คุณแม่และว่าที่คุณลูก ซึ่งกำลังจะลืมตา ออกมาดูโลก ในไม่ช้านี้“......อ้ายยยยย....พะ...พี่…พี่อาลัล ....ริก้าเจ็บท้อง...เจ็บเหลือเกิน.....” เสียงผู้เป็นนายหญิงของบ้าน ร้องเรียกหาคนที่เฝ้าบอกตัวหล่อนว่า.เขาจะอยู่กับเธอทุกเวลา..แล้วตอนนี้หล่อนเจ็บท้องคลอดเจียนจะขาดใจอยู่แล้ว..เขาไปอยู่ไหน....นึกๆ ก็อยากจะสมน้ำหน้าตัวเอง...ที่พี่อาลัลบอกให้ผ่าคลอด เธอไม่อยากผ่า ..โดยเธออยากรู้สึกถึงการเจ็บปวดนี้ หล่อนอยากรู้ถึงความรู้สึกของมารดาตัวเธอเอง....บัดนี้ เธอรู้แล้วว่ามันทรมานมากแค่ไหน...และด้วยสายใยนี้แห่งรักนี้หละ..แม่ลูกถึงรักและผูกพันธุ์กันเพียงใดอาลัล ไม่ได้ไปไหนหรอก เขาเดินวนไป เวียนมาแถวสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์..เพื่อรอ เฮริคอปเตอร์ จากโรงพยาบาลเอกชนของเพื่อนเขา..เพื่อมารับภรรยาและทายาทของแกรนด์เดร์สัน รุ่นสาม “น้องแกรนด์เดร์**” ** หากไปทางรถฯ พอดีภรรยาของต้องคลอดก่อนถึงโรงพยาบาลแน่ เพราะว่าจราจรในกรุงเทพมหานครนี้....ขึ้นชื่อระดับโลกก็เลยก็ว่าได้ ชายหนุ่มโทรไปไม่ถึง ห้านาทีเสียงฮอ..
วันนี้ที่บ้านคุณยายดูครึกครื้นเป็นพิเศษ เนื่องจากวันนี้ เป็นวันที่หลานสาวคนสวยของนางจะเป็นฝั่งเป็นฝา คุณยายอยู่ในชุดผ้าไทยลายลูกไม้สีสวย..ยืนต้อนรับแขกเกลื่อที่มาร่วมงานแต่งของ ริก้า และอาลัล ช่วงเช้าหมั้นหมาย โดยสินสอดทองหมั้นนั้นก็แล้วแต่ทางเจ้าบ่าวจะนำมา...พิธีการช่วงเช้าจะมีแขกเกลื่อไม่มากนักเนื่องจากทางคุณยายจะเชิญแต่เพียงญาติสนิทมิตรสหายเท่านั้น.......เสียงดนตรีไทยบรรเลงอย่างไพเราะ บ้านเรือนทรงไทยของเรานี้ นานแล้วที่ไม่มีงานมงคลแบบนี้ ตั้งแต่มารดาของหลานสาวของนางเสีย เกือบได้ฤกษ์ขันหมากเข้าบ้าน....โฮ่ ฮี้ โฮว.ฮี้ววว..เสียงโห่จากขบวนขันหมากบ่งบอกว่าเจ้าบ่าวกำลังจะเข้าบ้านแล้ว....อาลัล ยืนยิ้มหน้าบานอยู่ในขบวน ชายหนุ่มอยู่ในชุดสูทร่วมสมัยจูงกระเบนแบบไทย,,สีขาวทอง ใบหน้าหล่อ คมเข้มแบบฝรั่ง รูปร่างที่สูงใหญ่และสมาร์ท มันเข้ากับเขามากสำหรับชุดนี้...ชายหนุ่มดูตื่นเต้นมากกับขนบธรรมเนียมไทย แต่เขาก็ชอบกับวัฒนธรรมที่ดีงามนี้ หากเขามีลูกสาว เขาก็จะให้คุณยายเป็นคนอบรมเลี้ยงดู นางจะได้ดีงามทั้งภายนอกและภายในชายหนุ่ม ชะเง้อคอยาวมองหาเมียจ๋าของเขา เขาตื่นเต้นกับการที่ได้เจอหน้าเจ้าสาวของเข
หลังจากที่ทั้งสองคนถ่ายแบบเสร็จ..ริก้าก็เดินไปยังห้องเปลี่ยนชุด ..เพื่อเตรียมตัวจะเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้าน...แต่ด้วยความที่ชุดมันต้องรูดซิบจากข้างหลัง...เธอเอื้อมมือยังไงก็เอื้อมไม่ถึง…..“ริก้า..เสร็จรึยังจ๊ะ..พี่อยากจะกลับบ้านแล้วหน่า…..” เสียงของผัวจ๋าของเธอดังออกมาจากข้างนอกห้องเปลี่ยนชุด...“อ่อ..เอ่อ..ยังเลยคะ...ข้างนอกนั้นมีน้องผู้หญิงไหมค่ะ..เข้ามาช่วยริก้าหน่อยซิ..ริก้าถอดไม่ได้.......” เ สียงของเมียจ๋าเขาตะโกนบอกออกมา...ชายหนุ่มมองไปรอบๆ ที่มีแต่ช่างแต่งหน้า รู้สึกจะไม่มีใครว่างเลย..ที่มีก็แต๋วๆ ทั้งนั้น...แต๋วจริงหรือแต๋วปลอมก็ไม่รู้...เขาเข้าไปเองดีกว่า...เมื่อเขาคิดได้ดังนั้นก็ดึงบานประตูไฟเบอร์..แล้วก็เข้าไปดูเมียจ๋าของเขาเอง...หลังจากที่เขาก้าวเข้าไปข้างในประตูแล้วก็เห็นหลังขาวเนียนใสของหญิงสาว..ที่เขารักมากที่สุด...อารมณ์ขึ้นอีกแล้ว.....เขาล็อคประตูโดยไม่ต้องหันกลับมามอง..“เอ่อ..น้องค่ะ..รูดซิบให้พี่หน่อยซิคะ..พี่ทำมันอยู่นานแล้ว...ยังถอดไม่ได้เลย..” ริก้า..พูดไปก็เอื้อมมือไปด้านหลังโดยไม่ได้หันมามองคนที่เข้ามาใหม่นั้นว่ามันเป็นใคร....ปึดด…ปื๊ดดด!!!! ..จุ๊บบบะ!!! .อุ้ย
ณ**....โรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองกรุงฯ **บรรดานักข่าวทุกสำนักกำลังนั่งรอการแถลงข่าวครั้งสำคัญของคนในวงการบันเทิงในรอบปีก็ว่าได้ ทุกคนต่างซุบซิบกันถึงภาพหลุดที่เป็นข่าว ตั้งแต่นั้นมา ภาพดังกล่าวก็เป็นเรื่อง..ทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ จนมาถึงวันนี้ อีกทั้งเรื่องของนางร้ายเบอร์หนึ่งของวงการ ถึงการเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมกับการเป็นสะใภ้ของ ตระกูลแกรนด์เดร์สัน ....แต่ส่วนใหญ่ต่างคาดเดาว่าวันนี้ต้องมีการมาแถลงเรื่อง ยกเลิกการแต่งงานซะมากกว่า...เพราะว่าที่แม่สามีไม่ปลื้ม ดูได้จากการหนีบ ว่าที่สะใภ้คนใหม่ไปไหนมาไหนด้วยตลอด มิรา /มีรารายณ์ อัครเมธากุล**..** เป็นหญิงสาวที่ถูกมองว่าอาจจะมาเป็นว่าที่สะใภ้คนใหม่แทน ริก้า / คีเรียนริกา มาลัยวัลย์**....**เสียงเซ็งแซ่ สงบลงเมื่อชายรูปหล่อเจ้าสำอางคนหนึ่ง...เดินขึ้นเวที ยกพื้นเล็กน้อย ขึ้นนั่งแทนที่เก้าอี้ว่างที่มีไมโครโฟนตั้งโต๊ะ.....ทอม หรือทอมมี่ นี่เอง“เอ่อ...สวัสดีครับบรรดาเพื่อนๆ พี่นักข่าวทุกท่าน วันนี้ทุกคนคงจะแปลกใจว่าทางเราเชิญทุกท่านมานี้ มีเรื่องอะไร....ทุกคนคงทราบดีถึงเรื่องภาพหลุด ที่เบลอหน้า เบลอตาแล้วคล้าย น้องริก้าของเรานะครับ...วันนี้น้องจ