เป็นข่าว

......ริก้า...ยืนมองเหม่อ....ออกไปยังทะเลกว้าง..นึกถึงเหตุการณ์คืนนั้น....ก่อนที่หล่อนจะมายืนปล่อยอารมณ์แถวนี้.....

.....หลังที่อาลัลหลับไปแล้ว เธอเองก็ค่อยๆ ย่องออกจากห้องของเขา..ตอนตีสองเกือบตีสาม....ตอนนั้นในใจคิด.....!! แย่แล้ว...พี่ทอมมี่บ่นเราแย่เลย!! ...หล่อนค่อยๆ บรรจงมือเปิดลูกบิดประตูห้องของเธอ.........

......แกร๊ก! ... “เอ้า..พี่ทอมมี่ไปไหนแล้ว..เปิดไฟไว้ด้วย.” .. ริกาเกิดความสงสัย เมื่อเปิดเข้าไปในห้องVIP ของเธอแล้ว พบแต่ความว่างเปล่า.. เธอเดินดูรอบๆ ห้อง.....

…. “เอ๊ะ...มีช๊อดโน๊ต”

“ริก้าจ๊ะ...วันนี้พี่คงไม่ได้นอนเมาส์ด้วยนะจ๊ะ..ก็แมนนะซิ..ตื้อให้พี่กลับไปให้ได้..มารับพี่กลับ..พี่โทรหาเราก็แล้ว ไลล์บอกก็ไม่อ่าน.คิดว่าคงติดธุระ….แล้วเจอกันนะจ๊ะ... (ปล.ถ้าคุยกับฝาชี (สามี) รู้เรื่อง) ”

...หล่อนอ่านโน้ตแล้ว อมยิ้ม แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า...มือถือเธอตกอยู่ที่ห้องนั้น..เฮ้ออออ...ช่างเหอะ..ซื้อใหม่ก็ได้...ไม่อยากกลับเข้าไปนิ๊..กลัวเจอเจ้าของห้องเจ้าเล่ห์... “ฝรั่งบ้า!!!” หล่อนสบทออกมาเบาๆ

.......ดีแล้วที่พี่ทอมมี่ไม่อยู่นอนคุยด้วย...ไม่งั้นคงต้องตอบคำถามกับรอยแดงมากมาย บนผิวหล่อน...หญิงสาวมองกระจกห้องน้ำที่ปรากฏ รอยมาร์ค จากริมฝีปากเขาเต็มตัวไปหมด ซอกคอเธอ หน้าอก หน้าท้องน้อย..สะโพก..แล้วก็ ก็.......ตรงนั้นของเธอ...ถึงจะไม่เห็นรอยแดง..แต่ร่องลอยของเขาและภาพของเขายังอยู่ในสมองหล่อน....

” ไอ้ฝรั่งบ้า..ไอ้มาเฟียใจร้าย” ..หล่อนเปล่งเสียงว่าเขาออกมา…..

......ริก้า เช็คเอ๊า ก่อนหกโมงเช้านิดๆ ไม่ใช่ว่าหล่อนตื่นเช้าหรอกนะ.. หล่อนนอนไม่หลับ..หลับตาก็นึกถึงแต่การกระทำของเขา..อีกอย่างก็กลัวจะเจอหน้าเขาอีกด้วย...หลบทำใจสักพักดีกว่า..

!! ..เอ๊ะ..เมื่อคืนตานั่นไม่ได้ป้องกันนิ..แต่ช่างเหอะ ..มันอยู่ในช่วงที่คนไทยเรียกว่าอะไรน๊า...หน้าเจ็ดหลังเจ็ด. เออใช่..อีกอย่างถ้าให้ดาราอย่างเธอไปซื้อยามีหวัง..ดังข้ามคืนแน่.. จะให้พี่ทอมมี่ หรือยายน้ำใสไปซื้อก็กลัวจะเป็นประเด็นอีก ….. “เฮ้อออออ..” หล่อนพ่นลมหายใจทิ้งออกยาวๆ ......

.......ริก้า ต้องการที่จะขับรถออกไปที่ใดก็ได้ที่ไม่ใช่บ้านตอนนี้....ถ้าคุณยายเห็นเธอสภาพนี้ต้องเป็นเรื่องแน่ๆ .ตรงอื่นยังใช้เสื้อผ้าปิดได้..แต่ไอ้รอยแดงตรงซอกคอนี่ซิ..เป็นเรื่อง เป็นเรื่องแน่ๆ .....นี่ดีนะ...ละครของเธอเรื่องนี้ถ่ายฉากอื่นๆ ที่เผยผิวกายไปเกือบครบทุกซีนแล้ว….แล้วอีกสามสี่วันถึงจะเข้าถ่าย ฉากซีนทะเลอีก...รอยบ้าๆ นี่คงหายทัน...หล่อนนึกไปหน้าก็แดงไป....

.......หญิงสาว..ขับรถมุ่งหน้าไปตามทาง..เพื่อจะเข้าสู่ถนนขาล่องใต้...หล่อนขับรถคู่ใจของเธอมาเรื่อยๆ สายตางามก็เหลือบไปเห็น ...ผู้ชายคนหนึ่ง..รู้สึกคุ้นๆ ...ยืนอยู่ข้างทาง ..

” เอ๊ะ..คุณนัยหนิ” ....หล่อนเปรยออกมาเบาๆ นัย หรือดนัย ไพศาลศิลป์ พระเอกที่แสดงละครเรื่องเดียวกับเธอ...

” .เอี๊ยดดด!!! ..ดนัย เหลือบมองรถเก๋งสีแดง คุ้นตา....หล่อนเปิดกระจกชะโงกหน้าสวยพูดคุยกับเขา

“คุณนัยค่ะ มายืนรอใครหรือค่ะ ...จะไปไหนหรือเปล่า” ...

“อ๋ออ...ผมว่ารถใคร คุ๊นๆ ผมจะไปสตูฯ แถวนี้นะครับ บังเอิญรถผมความร้อนขึ้น...เลยมายืนรอแท็กซี่ นะครับ....”

“อยู่ไกลไหมค่ะ..ริก้าไปส่งให้ค่ะ....”

“จะดีหรือครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ริก้าผ่านพอดีเลย” หญิงสาวยิ้มสดใสให้เขา...ทุกอิริยาบถของทั้งสองคน ตกอยู่ในสายตาของปาปารัชซี่ของหนังสือก็อสซิบชื่อดัง....ที่กำลังตามติดข่าวของพระเอกหนุ่ม.แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ!!! …เสียงรัวชัตเตอร์ของนักข่าว เพื่อแช๊ะภาพเด็ด เตรียมส่งตีพิมพ์พรุ่งนี้……..

ภายในรถของริก้า...

“เอ่อ..คุณริก้าครับ..ผมว่า ผมเรียกน้องริก้าได้ไหมครับ..แล้วน้องริก้าก็เรียกพี่ดนัย หรือพี่นัยก็ได้ครับ...เรียกคุณมันดูห่างเหินนะครับ..เรียกพี่-เรียกน้องมันดูกันเองดี...”

...หญิงสาวหันข้างมามองชายหนุ่ม........ยิ้มกว้าง...... “ได้ค่ะพี่ดนัย” ดนัยหันมามองหล่อน แล้วก็ส่งยิ้มให้เช่นกัน

“มองน้องริก้าไม่เห็นหยิ่ง และแรง เหมือนลุ๊คภายนอกที่คนอื่นมองเลยนะครับ...คุยสนุกแล้วก็กันเองด้วย”

“อ๋อค่ะ..ขอบคุณค่ะที่ชม ริก้าก็แบบนี้แหละคะ.ไม่เรื่องมาก.จะร้ายกับคนที่ร้ายกับริก้าเท่านั้น” ..หล่อนพูดพลางก็นึกถึง ไอ้ฝรั่งบ้านั่น..

......... ดนัย ไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองสาวสวย เซ็กซี่ ข้างๆ คนนี้...ชายหนุ่มมองไปข้างหน้าแล้วนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่จะเจอริก้า...รถของเขาไม่ได้หม้อน้ำร้อนหรอก..เขาเอาไปจำนำไว้กับคาซิโนแถบชายแดนที่เขาเข้าออกเป็นประจำ...ก็เมื่อคืนเสียไปหลายล้าน..เงินไม่พอจ่าย ต้องตึ๊งกับบ่อนนั้นใช้หนี้ที่เขาเสียไป เหลือเงินติดตัวเล็กน้อย..วันนี้มีอัดรายการ จึงให้คนของบ่อนมาส่งตรงนี้แหล่ะ.....ดีเลยเจอหล่อนพอดี...เขานึกในใจ..พลางหันมายิ้มให้หล่อน.......

.........เมื่อส่งดนัยแล้วหล่อนก็ไปบ้านเพื่อนต่อที่หัวหิน....กะว่าจะไปพักผ่อนแล้วก็รอถ่ายละครต่อด้วย ต้องโทรบอกคุณยายก่อน เดี๋ยวแกเป็นห่วง......

“ฮัลโหล..คุณยายหรือค่ะ เป็นไงบ้าง คิดถึงริก้า อยู่รึเปล่าเอ่ย”

“ไม่ต้องมาพูดดี บ่ายแล้วทำไมไม่กลับบ้านนะหลานยาย”

“ก็ริก้ามาบ้านเพื่อนนะค่ะ ที่หัวหิน...คุณยายไม่ต้องห่วงนะคะ..บอกป้าอุ่นด้วย ริก้าคิดถึงค่ะ..” .

“จ้า..ดูแลตัวเองนะหลาน” ..

...” ค่ะ..”

“ค่ะ..คุณยายริก้าจะดูแลตัวเอง..” หล่อนพึมพำกับตัวเองแล้วนึกถึงผู้ชายเจ้าเล่ห์หลอกหล่อนไป..แล้วยัง...แล้วยังทำร้ายหล่อนอีก...ทำร้ายเหรอ..ฮือๆ น้ำตาหญิงสาวเคลอ..จริงๆ แล้วหล่อนก็ไม่ได้ขัดขืนเขา แล้วก็สู้กับเขาย่างเต็มที่....หัวใจนะหัวใจ เป็นอะไรไป....ทำไมรู้สึกแปล๊บๆ” หญิงสาวยกมือน้อยกุมตรงหน้าอกข้างซ้ายของตัวเธอเอง...มองเหม่อไปยังทะเลสีครามนั้น......