All Chapters of I DIVORCED THE MAYOR: Chapter 31 - Chapter 40

"Congratulations, Anak!" Isinuot ni Mama sa akin ang medalya ko at hinalikan ako sa pisngi. Nakita ko pa ang pagpatak ng luha niya. Recognition ko ngayon after two years na naitawid ko ang vet medicine program. Sa awa ng Diyos na-maintain ko ang pagiging DL kahit sinalanta kami nang iba't ibang pagsubok. Kung dati gipit kami sa pinansiyal na pangangailangan, ngayon ay may pera nga sa bangko na nakapangalan sa akin, bigay ni Mayor Yanixx, pero pagsasama naman namin ang winasak. Winasak ko. "Salamat, Ma." Pigil ko ang mga luhang gumanti nang halik sa kaniya. Pagkatapos ay nakipagkamay kami sa mga bisitang nasa entablado bago bumaba.Sumalubong naman sa amin si Papa bitbit ang munting regalo niya para sa akin. Nakabalot iyon sa asul na fancy wrapper. Silang dalawa lang ni Mama ang nandoon para samahan ako. Hindi nakarating si Lolo dahil may trangkaso. Ayaw pa rin kasing tumigil sa pagsasaka. Sinabi ko nang ipagkatiwala na lang nito kay Papa ang lupa namin pero matigas talaga ang ulo n

Matalim na taginting ng mga baryang hinulog ko sa loob ng lumang banga ang sukli ng pagod ko sa araw na iyon. Limang daang peso mula sa balot at pinoy na inilako ko kanina. Buti na lang at maagang naubos. Pasado alas siyete pa lang ng gabi. Muli kong itinulak ang banga sa loob ng cabinet at isinara ang pinto. Iginala ko ang paningin sa tahimik na looban ng kusina. May pagkain sa hapag at natatakpan ng food cover. Kinalkal ko ang ecobag na naglalaman ng groceries na binili ko bago umuwi, habang pasulyap-sulyap sa may pinto. Nakatulog siguro si Mama. Si Lolo ay nasa labas pa at nagliligpit ng mga binhi ng mani na pinatutuyo para maipunla. Si Papa naman ay mamayang alas otso pa ang uwi. Nakapasok siya bilang guwardiya sa isang bangko sa lungsod.Dalawang linggo na mula nang makabalik ako rito sa isla. Pagtitinda ng balot sa hapon ang pinagkakaabalahan ko. Gusto kong magkaroon ng sariling income at makaipon bago ang pagbubukas ng klase. Wala akong problema sa school kasi sa state univers

WALA akong naintindihan sa lahat ng pinag-usapan nina Atty. Elenna at Mayor Yanixx. Tungkol sa batas at sa kaso ang paksa nila. Pero nabanggit nila sina Judge at Monique. Gusto ko'ng magtanong pero nangangamba akong baka maiirita lang ang lalaki. Dumagdag pa ang tambol ng puso ko na mas malakas pa yata kaysa sa granadang pumuputok sa aking dibdib. Kung bakit naman kasi parang pako na nakabaon sa akin ang titig niya. Kung sulyapan niya ang Mommy niya, siguro isang segundo lang tapos babalik ulit sa akin ang paningin niya. Hindi ko tuloy makontrol ang sistema ko. Para akong nilalagnat, giniginaw pero pinagpapawisan. Bugbog-sarado na ang mga kamay ko sa kapipilipit ko sa mga iyon simula pa kanina nang dumating kami. Palipat-lipat sa aming dalawa si Vince ang titig niya at iyon lang ang tanging break ko mula sa kinasasadlakang alimpuyo nang mga oras na iyon. "We have to go, Yanixx, I will be back next week." Pagkuwa'y nagpaalam na si Atty. Elenna. "Thanks, Mom. Kindly facilitate those

ALAS DIYES ng gabi sa araw ng election, idineklara ang landslide win ni Mayor Yanixx. Sa kabila ng pagkakukulong niya ay hindi nabawasan ang tiwala ng buong Fuego Amore sa kakayahan niyang maglingkod. Kahit ang incumbent mayor na katunggali niya ay kinilala solid niyang pamumuno dati pa. Kung tutuusin, ako talaga ang naging distraction niya kaya nalihis ang kaniyang concentration noon sa public service. Hanggang ngayon ay hindi ko ma-imagine ang magiging reaction at galit ng mga tao oras na malaman nilang ako ang dahilan ng kaniyang pagkakulong. Payapang tinanggap ng kaniyang kalaban ang pagkatalo. Halos buong linggo na ipinagdiwang ang muli niyang pagbalik sa munisipyo. Araw-araw ay dinudumog ng bisita ang bahay niya kaya si Vince ay hinatid muna sa amin para hindi ma-stress sa labas-masok na mga bisita. "Ma, alis na po ako!" paalam ko kay Mama na nasa loob ng kusina at nagliligpit. Tinulungan nito si Joyce."Ingat ka!" pahabol na paalala ni Mama.Dinig ko ang tawanan nina Papa at

MINSAN ko na ring naitanong sa Diyos ang mga hinanakit na alam kong hindi ko dapat isumbat. Kung bakit kailangang hindi pantay ang antas ng buhay ng mga tao. Kung ang kahirapan na dinanas ng pamilya ko ay kabayaran ng pagkakasala ng aking mga ninuno. O, kung may mga nagawa akong pagkakamali na hindi ko naihingi ng tawad dahil hindi ko napansin na mali na pala."You are not listening to me, Mama!" nagmamaktol na angal ni Vince at hinaplos ang mga pisngi ko para kunin ang aking atensiyon."Oh, I'm sorry, baby. Mama is thinking about school." Sinapo ko sa dalawang palad ang guwapong mukha ng anak kong nakatingala sa akin at hinagkan ko siya sa ilong.Hindi ko nakumbinsi ang bata na aalis muna ako para pumasok sa eskwela. Ayaw na ako nitong bitawan doon pa lang sa sasakyan kaya ang ending ay heto at naisama ako pauwi rito sa bahay ni Mayor."Inday, magmiryenda ka muna." Pumasok si Manang Romie, bitbit ang tray. Cassava cake at cheery plums ang tumambad sa akin na nilapag ng kasambahay sa