All Chapters of THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Chapter 21 - Chapter 30

Mahigit isang oras akong nasa ganoong posisyon bago nagdesisyon na pumunta na sa banyo at nang makapagbihis na. Labag man sa loob ko ay nagawa ko pa rin maligo ng sobrang bilis. I chose a black satin dress, a simple yet elegant choice. Isa 'to sa nabili ko gamit ang pera ni Riel. Tama lang ang sikip nito sa beywang ko at sa mangyayaring sosyalin na dinner. Bumuntong hininga muna ako at nginitian ang sariling repleksyon bago lumabas sa kuwarto. Nadatnan ko si Riel na tahimik na naghihintay sa sofa. Mukhang kanina pa siya tapos. And as usual, he looked absolutely perfect in a dark navy-blue suit. Minsan nga itanong ko kung ilang suit ba ang meron siya at kung bakit iyon na lang lagi ang suotan niya. "Hi," nakangiti kong lapit sa kaniya na akala mo talaga ay walang nangyaring acting workshop kani-kanina lang. Tumingala siya at mabilis na sinuri ang ayos ko. Bigla tuloy akong na-conscious sa sarili at napatingin din ako sa sariling suot. He didn't offer any praise as he stood u

"You have a brother?" hindi ko na naiwasang isatinig ang kanina pang nasa utak ko Saglit akong tiningnan ni Riel bago binalik sa daan ang tingin. "You didn't know?" may bahid ng gulat niyang pabalik na tanong. "Yeah, I have two brothers, actually. They're busy with their own lives, but they'll definitely be at the wedding." Dahan-dahan akong napatango sa sagot niya. So, hindi lang pala isa. Dalawa. "Sino'ng mas pogi sa inyong tatlo?" walang preno kong tanong na saglit na nagpatigil sa kaniya. Halos magsalubong na ang mga kilay niya nang lingunin niya ako, "Seriously, Alina?" hindi makapaniwala niyang tanong. Ako nama'y kaswal lang na nagkibit ng balikat. "Just curious. Admittedly, pogi ka naman talaga. Curious lang ako kung sino'ng mas pogi sa inyong tatlo." "You and your curiosity," iiling-iling niyang sabi na para bang ang hangin ang sinasabihan nito. He remained quiet for a moment after that, then offered a slight shrug. "We're not exactly close. They're always busy

Lumabas na kami at kahit na naiinis ako sa kaniya ay pinigilan ko dahil sayang ang makeup at outfit. Wala rin naman akong magagawa kung magmamaktol lang ako at pipilitin siyang sabihin kung saan ang punta namin. "Ready?" Nasa labas na kami, hinihintay ang susundo daw sa amin na sasakyan, nang lingunin niya ako. "Mukha ba akong hindi ready?" sarkastiko ko pang tinuro ang sarili, inikutan ko pa 'yan ng mata. Hindi ko nga rin alam saan ako kumukuha ng lakas ng loob para taray-tarayan ang isang bilyonaryong tulad niya. Kusa na lang, e. Pumarada ang lagi niyang ginagamit na Sedan sa harap namin. Bahagya pa akong nagulat nang lumabas mula sa driver seat 'yong Englisherong driver na ngayon ko lang ulit nakita pagkatapos ng unang beses kong apak sa mansyon. "I'm not your driver, man. My time's expensive," naiiling na sabi ni Englisherong driver bago hinagis ang susi kay Riel. Ako nama'y napangiwi na lang sa kaalamang hindi pala siya driver. Eh, ano pala siya? "You're only ahead b

"You've outdone yourself. She's stunning," sabi ng lalaking may kaedaran na nang madaanan namin siya. I forced myself to smile, murmuring polite thank yous to the endless stream of strangers. Kanina pa kami paikot-ikot dito at pare-parehas lang ang kanilang sinasabi. Kesyo ang swerte raw namin sa isa't isa. Na ang ganda-ganda ko raw, gano'n, ganyan "Riel, darling, when did you meet her? She's divine!" Isa pa 'yan. Noong una, ayos lang sa akin pero nang tumagal na ay parang nakakahilo na na hindi ko maintindihan. Bawat puri nila sa akin ay parang isang bala ng baril na nagbibigay sa akin ng paulit-ulit na pressure sa balikat. Parang ang dating sa akin ay kailangan kong maging elegante at perpekto lagi sa paningin nila nang bumagay naman ako sa nag-iisang Riel Alcantara. Na bawal akong magkamali at magmukhang tanga. Dapat ang mga kilos ko ay kalkulado at nasa tamang timpla. "Smile," Riel whispered under his breath, his lips barely moving. I did as he said, plastering on a smil

"Sabihin mo na kasi!" pagmamaktol ko. Halos yugyugin ko na ang balikat niya para lang masagot ang matagal ko nang tanong sa utak ko. Lagi ko na itong tinanong kay Celine kung ano ba ang pakiramdam na mahalikan ng isang lalaki. Kapag gano'n ay tanging sinasagot lang sa akin ay dapat maranasan ko 'yon mismo dahil mahirap daw ipaliwanag. Baka ang isang Riel na ang makakasagot. "Sige na. Curious lang talaga ako!" pagpupumilit ko pa. Nilingon niya ako at seryoso akong tinitigan ng matagal bago bumuntong-hininga at ibinalik sa harap ang tingin. "Come on, tell me!" I insisted, nudging his side lightly. "What's it like?" Muli na naman siyang bumuntong-hininga. Baka nga tama ang hinala ko kanina na kinakapos nga talaga siya sa hangin. "It's... nice," maikling sagot niya. Kumunot ang noo ko at tinitigan siya sa mata. Feeling ko mayro'n pa siyang sasabihin. Ewan ko lang kung bakit parang may pumipigil sa kaniya. "That's it? Nice? You're supposed to be poetic or something. You're