Semua Bab THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Bab 1 - Bab 10

The meeting was scheduled for 3 PM, and I barely had time to prepare. Sumakay ako ng tricycle papunta roon at ganoon na lang ang kabigatan sa dibdib ko nang sinuko ko kay Manong driver ang natitira kong trenta pesos. I looked up at the building, and it seemed so tall. The glass windows reflected the sunlight, making the entire building look like it was touching the sky. Ilang beses pa ba ako gugulatin ng mayayaman na ito sa buhay ko? I frowned as I eyed my dress. It wasn't exactly fancy, but it was the best I had. A simple black number, tight around the waist and flowing out slightly at the hips. Hiniram ko pa 'to kay Celine last weekend dahil sa pinuntahan naming event. Akala ko sobrang tino nang tingnan para sa interview na ito pero wala, mukha pa rin akong bruha sa tabi. The sleek glass walls and modern architecture of the lobby screamed wealth and power. A soft hush fell over the room, the kind you only get in places where everything is meticulously crafted to look perfect. H

Dumaan muna ako sa malapit na mumurahing restaurant bago pumara ng tricycle pauwi. Sa sobrang gutom ko, nakadalawang rice ako sa isang order lang. Nag-take-out na rin ako para sa dinner ko mamaya. "Thank you po," ngiti ko kay Manong pagkaabot niya sa akin ng sukli ko bago bumaba. Ngingiti-ngiti pa ako't pakanta-kanta habang naglalakad paliko sa may apartment ko. Kaso gano'n na lang ang gulat ko nang makita si Aling Julia, ang landlord, sa labas ng apartment. "Sa wakas!" malakas niyang sabi. Galit at halos namumula na ang pisngi niya. "Sawa na ako sa mga palusot mo kaya ayan sa'yo!" "Oh my God!" napatakip ako sa namilog kong bibig dahil sa gulat. Pinagtatapon niya sa labas ang lahat ng mga gamit ko. Nagkalat na sa paligid ang mga babasagin doon, kahit 'yong kakalaba ko lang na panty at bra ay hindi rin pinalagpas. Tumingin ako sa paligid at ganoon na lang ang pagguho ng mundo ko nang makita ang mga taong nagbubulungan habang may binibigay sa akin na halong awa at tuwang tingin.

"Here we are, Miss Alina," the driver said as he parked the car and stepped out to open the door for me. I took one last look at the car, then followed the driver as he led me to the entrance of the house. Grabe! Unang apak pa lang sa tinatayuan nitong lupa ay halos mangilabot na ako. Sa palabas ko lang nakikita 'yong ganito kagara na mansyon, e. Sinong mag-aakala na darating ang panahon na dadalhin ako rito ng aking mga paa para tumira at magpanggap na asawa no'ng may-ari. Wow! The mansion had high stone walls, tall, elegant columns, and windows so big that you could probably fit an entire car in one of them. The white marble steps leading up to the grand entrance were polished so perfectly that I thought I might slip and fall flat on my face if I wasn't careful. Kumurap-kurap pa ako ng maraming beses, iniisip kung totoo ba lahat ng nakikita ko sa harap, kasi sa totoo lang? Kahit sa panaginip ay sobrang imposible na makakapunta ako sa ganitong klaseng bahay. Hindi pa ako naka

Isang simpleng kulay itim na t-shirt lang naman ang pang-itaas niya. Hapit na hapit ito sa malapad niyang balikat, at isang dark-gray na sweatpants. Sobrang simple lang pero kung paano niya ito dalhin ay parang siya na ang naging model nito sa isang sikat na magazine. Feeling ko naman okay lang ang suot kong Doraemon na pajama sa dinner na ito. Nang malapit na si Riel ay tumayo ako bilang pagbati kahit hindi ako sigurado kung iyon ba ang tamang gawin. Sinuklian naman niya ako ng simpleng tango at naupo na sa harap ko. Ang kaniyang presensya ay naging sapat para umalingawngaw ang katahimikan sa paligid kahit na tahimik naman talaga mula kanina. "Good evening, Alina," he casually greeted, his voice smooth, like it always was. Bago ko pa siya mabati pabalik ay mabilis nang nagsipagkilos ang mga tao niya. Nilagyan ng kung anu-anong 'di ko maintindihan na mga bagay ang harap namin. Basta mga pagkain na hindi pamilyar sa akin pero mukhang masasarap. The way his staff members move, p