All Chapters of THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Chapter 11 - Chapter 20

Gusto ko siyang pahintuin at sabihing hindi pa ako handa o 'di kaya ay humingi ng kaunting palugit kahit isang araw lang, kaso huli na. Nasa tapat na kami ng pintuan. Talagang wala nang atrasan. "This is my room..." aniya at humarap sa akin. Ewan ko kung imahinasyon ko lang iyon pero parang may saglit na dumaan na nakakaasar na ngisi sa labi niya. Pinihit niya ang door knob at binuksan ito. "My office room, rather..."Para akong nanlumo sa tinatayuan at gusto na lang magpalamon sa lupa nang masilip ang loob. Office room nga!More like corporate office. My eyes widened in surprise nang mapagtantong ito ang ibig niyang sabihin na room kanina. Oh my God, Alina! Ano ba'ng pumasok sa utak mo para maisip na sa kuwarto nga niya kayo mag-uusap? At naisip mo pa talagang may mangyayari sa inyo, ha?!"Wait," I said, suddenly feeling like I had been fooled. "This is your room?"He just looked at me, a sly smile tugging at the corner of his lips. "Yes, and this is where we'll talk."I couldn

Dahil ayaw kong matapos lang ang buhay ko sa pagiging matandang dalaga, tinawagan ko na si Celine. Kung wala akong mahanap sa internet, sa kaibigan kong ito, walang hindi imposible. Knowing na dati siyang child actress, hindi malabong minsan nang nag-cross ang landas nila ni Isabella. Bukod doon, may mga kaibigan din siya sa industriya, and knowing her again? She had her own set of stories, secrets, and, let's be real, gossip. Lagi siyang updated sa mga nangyayari sa mundo sa sobrang pagkatsismosa niya. Without further ado, I quickly grabbed my phone and dialed her number. "Ano?!" she angrily answered after two rings. Alam ko, inis pa ito sa akin, e. Bakit ko raw sinekreto sa kaniya lahat. Naipaliwanag ko naman ang naging sitwasyon ko pero hindi ko alam bakit naiinis pa rin siya sa akin. "Where the hell are you?! I just got a call from your landlord saying you're being kicked out. Seriously? What's going on?" Oh, that... Hindi ko rin pala nasabi sa kaniya ang part na

Natapos ang almusal na walang nagsalita ulit sa amin. Muli siyang bumalik sa kaniyang kuwarto pagkatayo niya sa kaniyang upuan. Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na naman siya mula roon at dire-diretso nang lumabas ng mansyon.Ako nama'y pumanhik na rin sa sariling kuwarto at naghanda na para sa mamaya. By exactly 10:00 AM, the staff arrived to help with the wedding preparations. Tapos na rin ako at nakabihis na kaya hindi na kami nagsayang ng oras. We made our way to the venue for the third day of preparations.The venue was buzzing with activity, the staff moving around in all directions. There were florists working on arrangements, chefs setting up for cake tastings, and planners double-checking everything for the event. Lahat ay busy habang ako, ito, nakatayo lang sa gilid. Tahimik lang ako na nagmamasid sa nangyayari, sumasagot kapag hinihingi ang opiniyon ko bilang bride-to-be. Sa isang raw pa ang final touches pero kita na sa mga mukha nila ang pagod at stress dahil sa

Outfit check. Shoes on, everything in place. Wallet? In my bag. Phone? Nasa bulsa ko na rin. Handa na ako sa araw na ito. Humarap ako sa salamin at pinagmasdan ang kabuuan. Suot ko ngayon ang kabibili ko lang na damit. Simple lang siya, pero kahit papaano ay elegante. Sapat na para sa pupuntahang final touching ng preparasyon.Bukod doon ay ngayong araw na rin ang pagkikita namin ng mga magulang ni Riel. Umuwi pa sila dito mula sa America para lang ma-meet ako. Kaunti lang ang nadala kong damit no'ng makitira ako rito, at laking pasalamat ko kay Riel dahil pinahiram niya sa akin ang kaniyang Black card para lang may maisuot ako ngayon. At kung tatanungin ako kung kinakabahan ba ako, syempre naman, oo. Parents na 'yan ng isang Riel Alcantara, e. Magulang ng mapapangasawa ko, though I knew this was just a marriage of convenience, hindi ko pa rin maiwasan na hindi kabahan. Nakasalalay na dito 'yong buong deal namin. Kailangan maganda ang maging impression ko sa kanila nang sa gano'n

By the time we arrived at the entrance of venue, I was equal parts nervous and amused. Natawa pa ako sa sarili kasi parang kanina lang ay niyayabangan ko siya, tapos ngayon ay halos manigas na ako sa tinatayuan. You can do this, Alina. Ikalma mo ang sarili. Alalahanin mong naghihintay na ang parents niya sa loob. Lumunok ako at huminga ng napakalalim. Napalingon ako sa gilid nang hawakan niya ako sa likod, tila inaalalayan. Sa isang tinginan lang namin ay para kaming nagkaintindihan, kung kaya't sabay na namin tinahak ang daan papasok sa mismong venue. The venue was breathtaking. It was a sprawling estate that housed one of the largest and most historic churches in the city. Ang mga matataas na tore at detalyadong ukit sa bato ay kilala, at kadalasang ginagamit para sa kasalan ng mga sikat at mayayaman na tao.Sandaling natigil ang ingay mula sa mga tauhan niya nang makita kaming sabay na pumasok. Ang iba ay nginitian ako, samantala halos lahat sa kanila ay nakatitig lang sa akin,