Gustuhin ko mang magsuot talaga ng kimono pero dahil ayaw kong pagtawanan na naman niya, pinili ko na lang na huwag na. Itong seryoso ko ngang hiling ay naging katawa-tawa na sa kaniya, ano pa kaya ang pagsusuot ko ng gano'n? Haynaku, 'wag na talaga. We continued walking, and after a few moments, he suddenly leaned closer. His voice was low but playful. "Did you wish for a boyfriend yet?" Natigilan ako at saka siya nilingon na may panlilisik na mata. "Talaga ba? Ayaw mag-move on?" He grinned wider. "Just making sure. Maybe you should ask the temple for one. Who knows? They might give you a limited-edition boyfriend." I groaned. "Yeah, right. Like a boyfriend is going to magically appear just because I ask for one." "You never know," kunwaring kaswal niyang kibit-balikat. "Temples have connections." "Next time, maybe you should wish for one," sarkastiko kong sabi, at gusto nang mawala ang usapan. "Nah," ngisi nya. "I already have everything I need." "Oh, e, 'di, ikaw na! B
Terakhir Diperbarui : 2025-08-12 Baca selengkapnya