All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 171 - Chapter 180

เมื่อผู้จัดการเห็นซางจื้อเหนียน ก็ตกตะลึงไปอย่างเห็นได้ชัดแม้ไม่รู้จัก ทว่าก็ถูกรูปร่างหน้าตาและออราของเขาทำให้ตกตะลึงไปขณะเดียวกัน สีหน้าแข็งทื่อไปโดยพลัน หลังจากนั้นก็พยักหน้าฉีกยิ้มพร้อมค้อมตัว แล้วก็นั่งนิ่ง ๆนิ้วเรียวยาวของซางจื้อเหนียนที่หนีบนามบัตรแผ่นบางอยู่ โยนทิ้งลงไปในถังขยะเซ่าเยว่ยังไม่ได้พูดอะไร เขาก็หลับตาลงอีกครั้ง…เมื่อครู่เขาหลับตาอยู่ตลอด แถมผู้จัดการท่านนี้ก็พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เขารู้หมดทุกอย่างได้ยังไง? นี่ตกลงหลับหรือว่าไม่ได้หลับกันแน่เซ่าเยว่เพิ่งคิดเสร็จ จู่ ๆ เครื่องบินก็โคลงเคลงขึ้นมาแอร์โฮสเตสบอกว่าเครื่องบินเจอกระแสลมแรง ไม่ต้องตื่นตระหนกเซ่าเยว่พยายามทำให้ตัวเองสงบลง ทว่าเครื่องบินโคลงเคลงอย่างต่อเนื่องอยู่นาน ผู้โดยสารทั้งลำต่างตื่นตระหนกกันเล็กน้อย ยังมีผู้โดยสารที่กำลังกรีดร้อง อารมณ์หวาดกลัวจะแพร่ออกไป แอร์โฮสเตสจึงคอยปลอบไม่หยุดเซ่าเยว่จับที่วางแขนแน่น กดภาพจินตนาการอันน่ากลัวนานาชนิดในหัวเอาไว้จู่ ๆ หลังมือของเธอก็ถูกบางสิ่งกุมไว้ร่างกายของเซ่าเยว่สั่นเทา เธอหันขวับกลับไป สายตาของซางจื้อเหนียนราบเรียบ “ไม่ต้องกลัว”พูดจบ มือ

“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” น้ำเสียงของซางจื้อเหนียนเย็นเยียบ “แค่รักสะอาด ไม่ชอบถูกคนเดินชนน่ะ”เจี่ยงจวินเซิ่ง “...อ้อ”ทำท่าทางไม่เชื่อซางจื้อเหนียน “...”ซางจื้อเหนียนไปซื้อชุดใหม่ใส่ที่ห้างสรรพสินค้า ส่วนเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่เพิ่งใส่ไปครั้งเดียวที่เปลี่ยนออกโยนทิ้งไปเลยหลังกินมื้อค่ำเสร็จ ซางจื้อเหนียนก็ไล่เจี่ยงจวินเซิ่งกลับไปทีแรกอยากไปร้านขายยา แต่เมื่อนึกถึงสภาพตอนวิ่งหนีออกไปของเซ่าเยว่แล้ว ก็คงไม่ได้เป็นอะไร จึงล้มเลิกความคิดนี้ขณะกลับโรงแรม ก็บังเอิญเจอกับเซ่าเยว่โดยไม่คาดคิดอีกครั้งทั้งสองคนขึ้นลิฟต์ตัวเดียวกันเซ่าเยว่นึกถึงภาพเมื่อครู่ ก็ยังรู้สึกตกตะลึงมาก ไม่เหมือนกับซางจื้อเหนียนที่เธอรู้จักเลยสักนิดทันใดนั้นเธอก็เข้าใจลู่เจี้ยนเฉินขึ้นมาออราและหน้าตาของซางจื้อเหนียนไม่มีใครสบประมาทได้ ไม่มีความต้องการทางเพศ เขาไม่ข้องแวะกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ขอเพียงมีข่าวซุบซิบกับเขาได้ ก็ทำให้คนตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วถ้าเป็นคนไม่มีช่วงโสด ก็คงไม่อยากรู้อยากเห็นขนาดนี้ก่อนหน้านี้เซ่าเยว่คือคนที่ตกเป็นข่าวซุบซิบกับซางจื้อเหนียน ตอนนี้เปลี่ยนเป็นอีกคน...แน่นอนว่าข่าวซุบซ

ซางจื้อเหนียนเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจ ไม่เคยทำหน้าดี ๆ ใส่ใคร ถ้าเขาสนใจคนอื่นได้ พระอาทิตย์คงขึ้นทางทิศตะวันตกแล้ว!ดังนั้นเมื่อซางจื้อเหนียนเอ่ยถึงวินนี่ เจี่ยงจวินเซิ่งจึงค่อนข้างประหลาดใจพอเห็นเลขาเซ่า ทุกอย่างก็มีคำตอบก่อนหน้านี้เซ่าเยว่บังเอิญเห็นวินนี่พุ่งเข้าใส่ซางจื้อเหนียน ซางจื้อเหนียนไม่อยากอธิบายเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เป็นพิเศษ เลยให้เขาพาเธอมาชี้แจงเรื่องวนไปวนมาแบบนี้ คนเจ้าเล่ห์อย่างซางจื้อเหนียนทำได้อยู่แล้วแต่เจี่ยงจวินเซิ่งไม่เข้าใจ ในเมื่อชอบ แล้วยังเป็นเลขาของตัวเองอีก ทำไมไม่เด็ดขาดหน่อย ผู้ชายตัวโต ๆ จะมาทำเหนียมอายอะไรกัน?ชอบก็รุกเลยสิความคิดของเจี่ยงจวินเซิ่งเตลิดไปไกลมากแล้ว ก็ได้ยินเซ่าเยว่พูดว่า “ฉันเข้าใจผิดว่าประธานซางจะออกจากฮ่องกงวันนี้ ไม่คิดว่าจะต้องอยู่ต่ออีกหลายวัน”เซ่าเยว่เองก็มองความคิดของเจี่ยงจวินเซิ่งออก เธอไม่อยากให้เขาฉวยโอกาสล้อเลียนประธานซางดังนั้นจึงโกหกหน้าตาเฉยซางจื้อเหนียนมองเธอแวบหนึ่งอย่างเงียบ ๆเจี่ยงจวินเซิ่ง “...”เป็นเพราะเหตุผลนี้เองเหรอ?เขาคิดมากไปเอง?เจี่ยงจวินเซิ่งเคยเจอเซ่าเยว่แล้ว เขาชอบคนและสิ่งที่สวยงาม ใ

ในใจของเซ่าเยว่เต้น ‘ตึกตัก’ซางจื้อเหนียนคงไม่รู้เร็วขนาดนี้ใช่ไหม แต่ไม่น่าจะใช่ เขาก็ไม่ได้มีอิทธิพลล้นฟ้าขนาดนั้นเซ่าเยว่เดินตามหลังเขาไปอย่างเงียบ ๆเมื่อถึงลิฟต์ ถึงได้ถามว่า “ประธานซาง เราจะไปไหนกันคะ?”“เจี่ยงจวินเซิ่งจัดปาร์ตีบนเรือสำราญล่วงหน้า ในเมื่อมาเจอกันแล้ว ก็ไปด้วยกันเลย”เซ่าเยว่โล่งใจ ที่แท้ซางจื้อเหนียนก็ไม่รู้ พรุ่งนี้มะรืนนี้พวกเขาก็จะไปแล้ว เรื่องนี้ก็จะจมหายไปใต้ทะเลพร้อมกับการจากไปของเธอจากฮ่องกงเรือสำราญของเจี่ยงจวินเซิ่งหรูหราและใหญ่โต คุณชายรองเจี่ยงมีเส้นสายกว้างขวาง มีทั้งคนในแวดวงการเมือง ธุรกิจ และวงการบันเทิง มีไวน์เลิศรส อาหารอร่อย และสาวงาม ทุกอย่างดูสดใสสวยงาม พร้อมด้วยเสียงเชียร์และเสียงดนตรี เรือสำราญมุ่งหน้าสู่น่านน้ำสากล เต็มไปด้วยความฟุ้งเฟ้อ หรูหรา และฟุ่มเฟือยซางจื้อเหนียนสวมชุดลำลองสีดำ ขับให้ผิวดูขาวมาก เซ่าเยว่ก็อยู่ในชุดสีดำเหมือนกัน บังเอิญใส่เหมือนกันพอดีพอขึ้นเรือสำราญ เซ่าเยว่ก็ได้ยินทุกคนซุบซิบกัน แน่นอนว่าเป็นเรื่องของเฉินหลิงทั้งหมด“หมั่นไส้ไอ้แก่สารเลวนั่นมานานแล้ว ไม่รู้ไปทำร้ายผู้หญิงมากี่คนแล้ว เรื่องคืนนี้ หน้าแก

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเฉินหลิงบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว ซางจื้อเหนียนลงมือเพื่อปกป้องเซ่าเยว่ เขาจึงเชื่อว่าข่าวของสื่อฮ่องกงเป็นฝีมือของซางจื้อเหนียนเดิมทีอยากจะระบายอารมณ์กับเซ่าเยว่ ตัดนิ้วสักนิ้ว แล้วให้คนทรมานเธอ ถ้าเซ่าเยว่เป็นภรรยาในอนาคตของซางจื้อเหนียน เขาก็คงลงมือไม่ได้นั่นก็คือ ความแค้นครั้งนี้ เขาไม่สามารถระบายออกมาได้เฉินหลิงผู้มีอิทธิพลมานานหลายปี กลับต้องมาพลาดท่าให้กับผู้หญิงแผ่นดินใหญ่คนหนึ่ง เขาโกรธจนแทบกระอักเลือดออกมาซางจื้อเหนียนมองเจี่ยงจวินเซิ่งอย่างเย็นชา โยนปืนให้เขา “นายจัดการต่อแล้วกัน”เจี่ยงจวินเซิ่งรับปืนมา สีหน้าไม่ดีอย่างยิ่ง ซางจื้อเหนียนเป็นแขกคนสำคัญของเขา เป็นคนที่เขาเชิญมา ก็ต้องดูแลความปลอดภัยของเขาและคนข้างกายให้ดี แต่กลับมาเกิดเรื่องบนเรือสำราญของตัวเองสีหน้าของซางจื้อเหนียนดูไม่ดี บรรยากาศกดดันอย่างยิ่ง เรื่องของเฉินหลิงยังไม่จบแน่ ยังไงก็คงไม่ใช่แค่ถูกยิงสองนัดง่าย ๆ แบบนี้ ต้อง ‘กำจัดให้สิ้นซาก’ ถึงจะอธิบายกับซางจื้อเหนียนได้ฮ่องกงเป็นถิ่นของเจี่ยงจวินเซิ่ง มีเพียงเขาเท่านั้นที่ออกหน้าได้ที่เจี่ยงจวินเซิ่งสามารถเป็นผู้กุมอำนาจของตระก