Semua Bab รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Bab 151 - Bab 160

ป้าหลี่คิดว่าตัวเองฟังผิด มือที่กำลังค้นหาของหยุดชะงักลงครู่หนึ่ง จากนั้นก็ได้ยินเสียงเป็นครั้งที่สอง จึงหันกลับไปอย่างรวดเร็ว เห็นเซ่าเยว่ที่โผล่มาอย่างกะทันหัน ราวกับเห็นผี สีหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจอุทานออกมาด้วยความตกใจ ร่างกายก็เซถอยหลังไปอย่างควบคุมไม่ได้เซ่าเยว่ดึงข้อมือป้าหลี่ไว้ แล้วดึงเธอกลับมา ก่อนจะมองตู้เสื้อผ้าอีกครั้ง เสื้อผ้าที่แขวนไว้เต็มราว หายไปประมาณหนึ่งในสามส่วนเซ่าเยว่ไม่ชอบซื้อเสื้อผ้า เจียงเฉินหานเพื่อป้องกันไม่ให้เธอทำขายหน้าในงานเลี้ยงรวมญาติ เขาจึงส่งเสื้อผ้าผู้หญิงแบบใส่ได้ทุกวันซึ่งเป็นแบรนด์เดียวกับที่เขาใส่อยู่เป็นประจำมาให้เซตหนึ่ง ดังนั้นเสื้อผ้าจึงแขวนเต็มตู้ไปหมดเซ่าเยว่ละสายตาจากเสื้อผ้า มองป้าหลี่ “ป้ากำลังทำอะไรอยู่?”ป้าหลี่ไม่ได้เจอเซ่าเยว่มานานมาก ชั่วขณะหนึ่งจึงไม่รู้ว่าจะแสดงท่าทียังไง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการที่ถูกเธอจับได้คาหนังคาเขา มันช่างน่าอับอายจริง ๆ เธอพูดตะกุกตะกักว่า “คุณนาย คุณไม่ได้กลับมานานแล้ว ในห้องมีแต่ฝุ่น ป้าเลยเข้ามาช่วยคุณทำความสะอาดค่ะ”เซ่าเยว่เดินมาถึงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ลูบนิ้วไปตามโต๊ะ บนปลายนิ้วล้วนเต็มไปด้วยฝ

ป้าหลี่แทบจะถูกทำให้ตกใจจนเสียสติไปแล้วจริง ๆ “คุณนาย...คุณนายบอกว่า เธอจะไม่กลับมาอีกแล้วค่ะ...”เจียงเฉินหานสีหน้าเขียวคล้ำป้าหลี่รับรู้ได้ถึงความดันอากาศที่ลดลงอย่างรวดเร็วอีกครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเจียงเฉินหานมีท่าทีแบบนี้“...ที่คุณนายพูดดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง” ป้าหลี่ก้มหน้า อดไม่ได้ที่จะเอ่ยด้วยความหวาดกลัวว่า “ป้าก็ไม่รู้ว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกับคุณนายกันแน่ค่ะ”เจียงเฉินหานบีบกำปั้นแน่นเขาก็ไม่รู้ว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกับเซ่าเยว่กันแน่เหมือนกัน!เมื่อก่อนพอโวยวายครั้งหนึ่ง วันสองวันเธอก็จะกลับมาอย่างเชื่อฟังไม่เคยมีข้อยกเว้นเลยสักครั้ง!แต่ทำไมครั้งนี้เธอถึงแตกต่างออกไปล่ะ?เจียงเฉินหานไม่ได้ใส่ใจเซ่าเยว่มากขนาดนั้น แต่เพราะบนรถ จู่ ๆ เธอก็ทำตัวไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ทุบตีเขา กัดเขา ทำให้เขาสะเทือนอารมณ์อย่างสุดซึ้งเป็นครั้งแรกที่เขาเกิดความคิดว่า อยากจะเข้าใจความคิดที่อยู่ภายในใจของเซ่าเยว่แต่ชั่วพริบตาเดียว เธอก็ลงรถไปแล้วท่าดึงเบรกมือและบังคับพวงมาลัยของเซ่าเยว่ ลื่นไหล รวดเร็ว และแม่นยำนี่ต้องเป็นฝีมือของคนที่มีทักษะการขับรถที่ดีเยี่ยม ถึงจะได้ในระดับน

เจียงอวี่เสียนเตรียมจะจิกปลายเล็บลงไปที่เนื้อบนไหล่ของเซ่าเยว่ แต่กลับต้องหยุดลงไปเสียดื้อ ๆ แข็งทื่ออยู่อย่างนั้นไม่กี่วินาที มือของเธอจากกรงเล็บก็เปลี่ยนเป็นวางราบ หลังจากนั้นยังตบไปที่ไหล่ของเซ่าเยว่เบา ๆ อีกด้วยต่อมาเจียงอวี่เสียนยกมุมปาก หางตาชี้ขึ้น แล้วแสดงความน่ารักออกมา น้ำเสียงก็อ่อนโยนขึ้นด้วย “พี่สะใภ้ ทำไมพี่เดินเร็วแบบนี้ล่ะ ไหล่ของพี่มีฝุ่นเกาะ ฉันช่วยปัดให้พี่นะ”เซ่าเยว่ “...”สวีชูหราน “...”เซ่าเยว่มองเจียงอวี่เสียนเหมือนมองคนโง่สวีชูหรานเห็นบ่อยที่สุดก็คือท่าทางหยิ่งยโสของเจียงอวี่เสียน ตอนนี้กลับขี้ขลาดเสียเหลือเกิน เธอทนมองไม่ได้แล้ว!แต่เจียงอวี่เสียนขยับคิ้วส่งสายตากับเซ่าเยว่ไม่หยุด เพื่อให้เธอร่วมมือดี ๆ สักหน่อยซางจื้อเหนียนจะปกป้องเซ่าเยว่แน่ ๆ ประการแรกเซ่าเยว่เป็นเลขาของเขา ประการต่อมาคือสิ่งที่เจียงอวี่เสียนไตร่ตรองอย่างเงียบ ๆ ขึ้นมาตลอดทั้งสัปดาห์นี้...นั่นก็คือซางจื้อเหนียนเป็นคน ‘ดี’ ทนเห็นเธอรังแกคนอื่นไม่ได้ ครั้งที่แล้วในงานเลี้ยงการกุศลที่คฤหาสน์หมิงหัว ถ้าเธอไม่สาดไวน์ใส่เซ่าเยว่ ซางจื้อเหนียนก็คงไม่ให้เธอสาดใส่ตัวเอง ดังนั้นตัวเองเ

เซ่าเยว่รู้สึกตกใจกับสายตาของซางจื้อเหนียนไปชั่วขณะหนึ่ง แต่วินาทีต่อมา เขาก็ปล่อยมือแล้วจากนั้นก็ได้ยินเขาพูด “คุณต้องขับรถ ดื่มไม่ได้”เซ่าเยว่ “...”“ทำไม ไม่พอใจเหรอ?” สีหน้าของหญิงสาวดูผิดหวังเล็กน้อย“เปล่าค่ะ ฉันแค่รู้สึกอยากดื่มนิดหน่อย” เซ่าเยว่พูด “วันนี้ฉันมีความสุข เลยอยากหาใครสักคนมาฉลองด้วยกัน ประธานซางโทรหาฉันพอดี บังเอิญจริงๆ...แต่จะดื่มหรือไม่ดื่มก็ได้ มันไม่ส่งผลกระทบต่อความสุขของฉันหรอก”ซางจื้อเหนียน “...”จู่ ๆ ก็รู้สึกเสียใจที่เผลอพูดออกไปเร็วเล็กน้อย“ประธานซาง คุณดื่มเถอะ ถ้าจะกลับแล้วคุณแค่บอกฉันก็พอ” เซ่าเยว่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมาดื่มคนเดียว แต่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไร เพราะบางคนชอบคนเยอะ ๆ ในขณะที่บางคนก็ชอบคนน้อย ๆ ซางจื้อเหนียนเติมแก้วไวน์ที่ว่างเปล่า พอดื่มได้ครึ่งหนึ่ง ก็วางลงก่อนจะลุกขึ้นยืน “ไปเถอะ” ความหงุดหงิดในใจเขาไม่ได้ถูกระงับด้วยการดื่มเหล้า แต่เป็นเพราะได้ฟังคำอธิบายของเซ่าเยว่ต่างหากจะดื่มไม่ดื่ม จริง ๆ แล้วล้วนไม่สำคัญเซ่าเยว่ยอมทนลำบาก ทำงานล่วงเวลาเป็นคนขับรถในวันหยุดสุดสัปดาห์ เพื่อส่งเจ้านายกลับบ้านทันทีเธอดีใจมากจริง ๆ ซางจ

จี้หยางกลอกตาไปทีหนึ่ง “นายก็เอาแต่ดื้อรั้นไม่ยอมรับไปเถอะ!”เซ่าสวิน “เหอะ เซ่าเยว่เป็นฝ่ายโทรมาว่าจะเลี้ยงข้าวฉัน ฉันไม่ได้เป็นฝ่ายติดต่อหาเธอก่อนสักหน่อย ในเมื่อบังเอิญว่าฉันต้องไปงานสังสรรค์ จะได้ไปด้วยกันเลย แบบนี้ก็สมเหตุสมผลดี”จี้หยางขี้เกียจจะทะเลาะกับเซ่าสวินก่อนหน้านี้เวลาบริษัทเจอปัญหาอะไร เซ่าสวินจะไม่ปรึกษาเซ่าเยว่เลย แต่จะชวนไปงานสังสรรค์ด้วยกัน เห็นได้ชัดว่าเขาก็แค่กำลังพยายามเข้าหาเซ่าเยว่ต่างหากนอกจากนี้ วันนั้นที่เขาไปหาเรื่องเซี่ยหมิง เซ่าเยว่ห้ามไว้ เซ่าสวินปากก็บอกว่าจะชนเธอให้กระเด็น แต่สุดท้ายแม้แต่เสื้อผ้าของเซ่าเยว่เขายังไม่แตะเลยเขาก็แค่พูด แต่ไม่ทำ!จี้หยางยังจำได้อีกว่าเซี่ยหมิงหยิบขวดไวน์จะตีศีรษะของเซ่าเยว่ เซ่าสวินไม่พูดอะไรก็ดึงเซ่าเยว่ออก แล้วใช้แขนของตัวเองบังไว้ช่วงนี้เวลาเขาเผลอไปชนเข้ากับท่อนแขนเล็กของเซ่าเยว่ เขาก็จะขมวดคิ้วอยู่หน่อย ๆ เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเลยเขาไม่ใช่แค่ดื้อรั้น แต่ปากยังแข็งอีกด้วย เงียบและไม่เคยพูดเกินความจำเป็นแม้แต่คำเดียวอย่าว่าแต่ครั้งนี้เซ่าเยว่สร้างคุณประโยชน์ให้บริษัท เธอไม่เอาเงินด้วยซ้ำ แต่เซ่า