All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 221 - Chapter 230

หลังลู่เจี้ยนเฉินถามเสร็จ ก็รีบยืนยันตัวตนของอีกฝ่ายทันทีหนุ่มโฮสต์ความประหลาดใจของเขามากกว่าเรื่องที่เซ่าเยว่คืนดีกับเจียงเฉินหานอีกครั้งเสียอีกลู่เจี้ยนเฉินค่อย ๆ ทำความคุ้นเคยเซ่าเยว่โดยอาศัยหน้าหนา ๆ ของตนแต่นอกจากเซ่าเยว่จะทำให้เขารู้สึกถึงความเย็นชาแล้ว ยังมีความอยู่กับร่องกับรอยอีกด้วย ซึ่งก็หมายความว่าไม่สามารถดึงเธอให้อยู่กับคนที่เล่นเก่ง ๆ ได้ ราวกับคนหัวโบราณคร่ำครึคนหนึ่งอย่างนั้นโดยเฉพาะด้านความรู้สึก ก่อนเจอกัน เธอยังได้รับการทรมานของเจียงเฉินหานอย่างหนักหนา เขาเจตนาจะจับคู่เธอกับซางจื้อเหนียน เซ่าเยว่เองก็ไม่สนใจ ทำเหมือนกับว่าไม่เข้าใจอย่างนั้นตอนนี้นับว่าลู่เจี้ยนเฉินเข้าใจแล้ว ไม่ใช่ว่าเซ่าเยว่ไม่เข้าใจ แต่ก่อนจะได้ใบหย่ามา กะจิตกะใจของเธอยังอยู่ที่เจียงเฉินหานและทุกครั้งที่เขาเจอกับเซ่าเยว่ ซางจื้อเหนียนก็อยู่ด้วยตลอดซึ่งก็หมายความว่า เขาไม่เคยนัดเซ่าเยว่เป็นการส่วนตัวมาก่อน เดิมทีไม่ทันได้รู้จักด้านที่อยู่กับเธอสองต่อสองด้วยซ้ำลู่เจี้ยนเฉินแอบถุยน้ำลายให้เจียงเฉินหานลับ ๆ ทีหนึ่ง กะอีแค่คนที่ไม่ได้เรื่องขนาดนั้น ทำไมถึงได้รับความชื่นชอบของเซ่าเยว่

เจียงเฉินหานไม่พูดไม่จา ดื่มเหล้าดับทุกข์อึกแล้วอึกเล่ามีอาการปวดท้องนิดหน่อย เขาเพียงขมวดคิ้วแล้วดื่มเหล้าต่อกู้อี้ชวนสังเกตเห็นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า “กระเพาะอาหารนายไม่ดี ดื่มเยอะขนาดนี้ทำไม?”มือของเจียงเฉินหานที่ถือแก้วอยู่ชะงักไปเขานึกถึงซุปแก้เมาค้างที่เซ่าเยว่ต้มให้เขาบ่อย ๆ หรือข้าวกล่องบำรุงกระเพาะอาหารที่ให้เขาในวันรุ่งขึ้นเขาต้องยอมรับ เซ่าเยว่ดูแลเขาดีมากเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของเจียงเฉินหานก็คล้ำหมองขึ้นเรื่อย ๆ...ถ้าโหยหาความดีของเซ่าเยว่หลังจากหย่า เขาก็ต่ำตมจริง ๆและซุปแก้เมาค้างกับข้าวกล่องบำรุงกระเพาะอาหาร เขาจ่ายเงินก็ซื้อได้ที่ดียิ่งกว่าแล้วเพราะงั้นแต่ไหนแต่ไรมาจะมีหรือไม่มีเซ่าเยว่ก็ได้เจียงเฉินหานรู้ว่าตอนนี้ตัวเองอารมณ์ไม่ค่อยดี สภาพเขาเองก็ไม่ค่อยปกติแต่นั่นก็ไม่ได้เป็นเพราะท่าทีที่เซ่าเยว่อยากจะหย่าจนใจจะขาดไปกระตุ้นเขา ในสายตาของเจียงเฉินหาน ต่อให้จะหย่า ก็ควรเป็นเขาที่ไม่ต้องการการแต่งงานนี้เอง เดิมทีไม่ต้องให้เซ่าเยว่มาตัดสินใจอยู่แล้วเพราะฉะนั้นเดิมทีเจียงเฉินหานก็ไม่ได้ฟังคำแนะนำเลยกู้อี้ชวนอยากเปลี่ยนเป็นเหล้าที่ไม่ไ

เซ่าเยว่กำลังดูเรื่องสนุกตั้งแต่ทีแรกในตอนนี้ถึงได้มองลู่เจี้ยนเฉินอย่างยากจะพูดออกมาสั้น ๆเธอไม่วิจารณ์อาชีพหนุ่มโฮสต์ว่าเป็นยังไง แต่คำพูดของลู่เจี้ยนเฉิน เห็นได้ชัดว่าเป็นการดึงกู้อี้ชวนมาเปรียบเทียบกับหนุ่มโฮสต์ไม่มีใครเป็นลูกพี่ลูกน้องได้ดีกว่านี้แล้วกู้อี้ชวนกัดฟันกรอดอย่างที่คิดจริง ๆ “นายหมายความว่ายังไง?”ลู่เจี้ยนเฉิน “ฉันชมว่านายหล่อ ถ้านายไม่หล่อ คงเทียบหนุ่มโฮสต์ไม่ติด”พูดจบ เขาก็ถามโจวซูไป๋เนียน ๆ “นายว่าใช่ไหม?”จู่ ๆ โจวซูไป๋ที่ปรนนิบัติเศรษฐินีอย่างดีด้วยความขยันขันแข็งและระมัดระวังเสมอมาถูกเรียกชื่อ ก็ตกใจสุดขีด จากนั้นถึงมองกู้อี้ชวนตามสัญชาตญาณโจวซูไป๋ “...”เยี่ยมไปเลย ชีวิตเขาเกือบสั้นไปครึ่งหนึ่ง!พี่สุดหล่อคนนี้หล่อจริง ๆ แต่แววตาน่ากลัวเกินไปหรือเปล่าประธานลู่มีความสุขที่ได้หยอกล้อคนให้โมโห แต่คนที่รับเคราะห์คือคนทำงานแลกเงินอย่างเขานะโจวซูไป๋ “ประธานลู่ ผมจะเทียบกับประธานกู้ได้ยังไงละครับ”เขารู้ชื่อของกู้อี้ชวน จากตอนต่อปากต่อคำเมื่อกี้ลู่เจี้ยนเฉินรังแกน้องชายจนเสพติดแล้ว “นายถ่อมตัวแล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน ลองดูก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ”จากน

เซ่าเยว่เห็นเจียงเฉินหานที่สีหน้าเคร่งขรึม ก็นึกถึงวันที่เซ็นสัญญาหย่า วันต่อมาก็บังเอิญเจอเขาเลยวันนี้เพิ่งไปเอาทะเบียนหย่ามาอย่างเป็นทางการ ก็มาเจอเธอเรียกหนุ่มโฮสต์อยู่ที่บาร์ช่างเป็นเวรกรรมจริง ๆเซ่าเยว่มองประเมินเจียงเฉินหานตั้งแต่หัวจรดเท้าเขาทะเลาะกับซางจื้อเหนียน เขาคว้านผลประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ตอนนี้จัดการปกปิดมิดชิด จนมองร่องรอยอะไรไม่ออกน้อยครั้งที่เจียงเฉินหานจะได้รับ ‘การมองประเมิน’ ของเซ่าเยว่ สีหน้ายิ่งปั้นยากเข้าไปใหญ่ “เธอมาทำอะไรที่นี่? แล้วเขาเป็นใคร?”เซ่าเยว่รู้สึกน่าขำ “มาบาร์นอกจากจะดื่มเหล้าแล้วจะทำอะไรได้ หรือว่าประธานเจียงอยากให้คนอื่นรู้ว่าอดีตภรรยาของนาย ไม่มีปัญญาซื้อข้าวกินจนต้องมาทำงานที่บาร์งั้นเหรอ?” เจียงเฉินหานพูดขึ้นด้วยความเย็นชา “อย่าเปลี่ยนเรื่อง”เขาถลึงตาใส่โจวซูไป๋อย่างดุดันทีหนึ่งโจวซูไป๋แข็งทื่อไปทั้งตัว ถ้าบอกว่าประธานกู้ที่อยู่ในห้องรับรองก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขา นั่นก็ยิ่งเหมือนเรื่องล้อเล่นเข้าไปใหญ่ รู้ว่าเขาไม่พอใจตน แต่ในใจคุณรู้ดีว่าประธานกู้จะไม่ทำอะไรเขา เลยยังมีความรู้สึกปลอดภัยอยู่แต่ตอนนี้คุณคนนี้ โจวซูไป๋สัมผัส

ซางจื้อเหนียนปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน เซ่าเยว่ไม่ได้ตกตะลึงมากนักทว่ายังมีซางจื้อเหนียนและเจียงเฉินหานอยู่ด้วย อยากจะเป็นบ้าก็เป็นบ้าไม่ได้ เพราะถ้าจะลงไม้ลงมือกันในบาร์จริง ๆ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็แพร่ไปทั้งวงการแล้ว คุณปู่ต้องรู้เรื่องแน่นอนขืนทะเลาะวิวาทกันอีก คงนัดหมายเป็นการส่วนตัวเหมือนอย่างที่ที่ทำการกิจการพลเรือนแต่ก็คงไม่มีโอกาสแบบนี้อีกถึงยังไงทั้งสองคนก็อายุยี่สิบแปดแล้ว เป็นผู้ชายที่บรรลุนิติภาวะแล้ว อยากจะกระตุ้นอีกฝ่าย วิธีการมีถมเถไป ไม่จำเป็นต้องลงไม้ลงมือเสมอไปเซ่าเยว่คิดคาดการณ์คร่าว ๆ เห็นชัดได้ด้วยตาเปล่าว่าเจียงเฉินหานสงบสติอารมณ์ลงแล้ววินาทีก่อนเจียงเฉินหานเกือบควบคุมความโกรธของตัวเองไม่อยู่ แต่หลังจากเห็นซางจื้อเหนียน ก็พลันสงบสติอารมณ์ลงทันทีบนใบหน้านอกจากความเยือกเย็นแล้ว ก็มองอารมณ์อย่างอื่นไม่ออกเจียงเฉินหานแสยะยิ้ม พลางเดินไปทางซางจื้อเหนียนกู้อี้ชวนไม่เคยเห็นท่าทีที่พี่น้องคู่นี้อยู่กันสองต่อสองมาก่อน แต่รู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาแย่แค่ไหน คิดจะขวางเอาไว้เจียงเฉินหานสะบัดมือของเขาออก แล้วเดินไปข้างกายซางจื้อเหนียนรูปร่างของสองพี่น้องค