All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 81 - Chapter 90

100 Chapters

บบที่ 81

ขนาดสวีชูหรานลากแล้ว ยังลากเอาไว้ไม่อยู่หางตาของเซ่าเยว่เห็นเจียงอวี่เสียนพุ่งมาหาเธอ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยจนแทบสังเกตไม่เห็น คิดจะเดินออกไปเจียงอวี่เสียนเร็วกว่าก้าวหนึ่ง ขยับไปข้างตัวเธอแล้วกดเสียงต่ำยั่วยุว่า “เธอรู้เรื่องที่เดี๋ยวเซี่ยอวิ๋นซูกับพี่ฉันจะมาร่วมงานด้วยกันหรือเปล่า? ฉันแอบบอกเธอให้นะ พี่ชายฉันจ่ายเงินซื้อเครื่องประดับกับเสื้อผ้าให้หล่อนไปหลายสิบล้าน เธอเตรียมใจดี ๆ ล่ะ ถึงเวลาเห็นแล้วอย่าใจสลาย แต่ฉันเองก็นับถือความกล้าหาญของเธอมาก ถึงขั้นกล้าบุกเดี่ยวมาหาเรื่องฉันแบบนี้”เซ่าเยว่ “...”เจียงอวี่เสียนเห็นเซ่าเยว่ไม่พูดไม่จา จึงรู้ว่าจี้จุดใจดำของเธอเข้าแล้ว ในที่สุดในใจก็ผุดความดีใจขึ้นมาในดวงตาเธอเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน “พี่สะใภ้ ที่จริงฉันเองก็ไม่ได้เป็นน้องสาวที่ชั่วร้ายขนาดนั้น ใครใช้ให้เธอยั่วฉันก่อนล่ะ ก็อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจเธอแล้วกัน! พอคิดถึงว่าอีกเดี๋ยวก็ได้แต่มองพี่ชายฉันทำดีกับเซี่ยอวิ๋นซูตาปริบ ๆ ฉันก็อยากสัมภาษณ์เธอเลย...ความรู้สึกของการหาเรื่องใส่ตัวมันดีหรือไม่ดีกันแน่!”เจียงอวี่เสียนไม่รอการตอบสนองของเธอทว่าก้มหน้ามองมือถือ จากนั้นก็เอียงศีรษะ
Read more

บทที่ 82

ฉะนั้นจึงคิดสืบสาวไปถึงราก เจียงเฉินหานอยากหย่าจริง ๆ เหรอ?ไม่ ปากเขาแค่ใช้การหย่ามาขู่เธอเท่านั้น แต่การกระทำไม่เลยสักนิด...จุดที่น่ารังเกียจ เขากระทั่งไม่เคยคิดจะหย่าเลยด้วยซ้ำ กลับเพลิดเพลินกับการใช้การหย่ามาทรมานเธอ บีบอารมณ์และการสนใจของเธอในการทรมานทางจิตใจอย่างต่อเนื่องแบบนี้ เซ่าเยว่จึงค่อย ๆ ลดจุดต่ำสุดของตัวเองลง และค่อย ๆ ให้อภัยเจียงเฉินหานจนถึงขั้นนี้หลังเธอตระหนักรู้ เมื่อหันกลับไปมองอีกครั้ง ตัวเองในอดีตช่างเหมือนคนแปลกหน้ามากจริง ๆสรุปแล้ว การไม่รักใครสักคนไม่ใช่เรื่องผิด แต่การทำร้ายต่างหากที่ผิดเมื่อวานที่ภัตตาคารนทีฟ้านภาคราม เจียงเฉินหานรีบแก้แค้นเฉิงเหยียนโย่วทันที เพราะเขารับไม่ได้ที่เซี่ยอวิ๋นซูได้รับความไม่ยุติธรรม ใช้การกระทำไปแสดงความรักและปกป้องผู้หญิงในดวงใจเขาตอนนั้นเซ่าเยว่ยังถามตัวเองอย่างจริงจังว่า รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผู้ชายที่รักสุดหัวใจทำดีกับผู้หญิงคนอื่นขนาดนี้เต็มสองตา?คำตอบในใจของเธอคือ ไม่รู้สึก ไม่สนใจแล้วแต่ตอนนี้เซ่าเยว่ ไม่สามารถเข้าอกเข้าใจตัวเองในเมื่อวานได้แล้วเธอยังมีความรู้สึกไม่สามารถเข้าใจได้!เพียงแต่ความรู้สึกแบบนี้
Read more

บทที่ 83

อวี๋หลินโจวรู้ว่าเซ่าเยว่ปรับอารมณ์ให้ดีขึ้นได้ แต่ก็ยังเป็นห่วงตามสัญชาตญาณ อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เธอกลับพบว่าเซ่าเยว่มองไปอย่างใจกว้างตอนเพิ่งหย่า เห็นครั้งหนึ่งก็เจ็บปวดครั้งหนึ่ง เซ่าเยว่ไม่อยากเห็นเขาก็เป็นเรื่องปกติแต่เธอค่อย ๆ ก้าวออกมา จิตใจจึงไม่เหมือนเดิมและหย่าแล้วก็ใช่ว่าจะไม่เจอกันอีกตลอดชีวิต ต่อไปยังต้องไปจดทะเบียนหย่ากับเจียงเฉินหานที่ที่ทำการกิจการพลเรือนอีก ถ้ากลัวกระทั่งการเจอหน้ากัน ก็ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นนั้นเท่าที่เซ่าเยว่เห็น คนที่มาเป็นคนคุ้นเคยกันทั้งนั้นเจียงเฉินหาน กู้อี้ชวน เซี่ยจ้าน สามชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาและมีภูมิหลังของตัวเองอยู่ในชุดสูทผู้ชายเดินเข้ามา เป็นฉากที่ดึงดูดสายตาของผู้คนฉากหนึ่งจริง ๆสวี่หลินเดินตามอยู่เบื้องหลังเจียงเฉินหานโดยสวมชุดสูทรองเท้าหนังเช่นกัน ทว่าสำหรับสวี่หลิน ไม่มีกะจิตกะใจจะมองเซ่าเยว่เพิ่มอีกแม้แต่นิดเดียวระหว่างกลางเจียงเฉินหานกับเซี่ยจ้าน คือเซี่ยอวิ๋นซูที่อยู่ในชุดสวยงดงามเซี่ยอวิ๋นซูสวมชุดราตรีปักคริสตัลทั้งตัว สวยจับตา เปล่งแสงระยิบระยับ และมีเครื่องประดับที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน ขับเธอให้เด
Read more

บทที่ 84

เซี่ยอวิ๋นซูเห็นเซ่าเยว่ที่อยู่ในชุดกระโปรงสีขาวตั้งแต่ไกล ๆเธอไม่อยากปฏิเสธ แม้ที่สวมใส่อยู่จะเป็นชุดราตรีที่เธอไม่ชอบ แต่ชุดเดรสสีขาวตัดเข้ารูปที่ไม่มีการตกแต่งใด ๆ ค่อนข้างขับออราความเยือกเย็นของเซ่าเยว่อย่างมากผมดำไม่สั้นไม่ยาว มีปิ่นปักผมไม้สีดำอันหนึ่งปักอยู่ตรงท้ายทอย มีเส้นผมห้อยลงมาสองสามเส้น ไม่แข็งทื่อ ปล่อยไว้สบาย ๆ เรียบง่าย บวกกับการแต่งหน้าเบา ๆ ในงานเลี้ยงที่สวยหรูแต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็ม เห็นได้ชัดว่าดูสดชื่นดูดีไม่เหมือนใคร และมีออราอย่างมากแต่เพราะเนื่องจากเหตุนี้ เซี่ยอวิ๋นซูถึงรู้สึกว่าเซ่าเยว่เสแสร้งอยู่เล็กน้อยเสแสร้งว่าตัวเองพิเศษมากอย่างนั้นเซี่ยอวิ๋นซูรู้สึกไม่พอใจมากและผู้ชายข้างกายเซ่าเยว่ หน้าตาหล่อเหลารูปร่างสูงใหญ่ ออราที่ดุจอาบด้วยสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ดูแล้วโดดเด่นเป็นอย่างมากเซี่ยอวิ๋นซูใช้เครื่องประทินผิวราคาถูกที่ปกติเธอไม่ใช้ชุดหนึ่งซื้อตัวป้าหลี่ จึงได้รู้ว่าเซ่าเยว่อยู่ที่บ้าน เกือบทั้งหมดล้วนเป็นแม่บ้านของเจียงเฉินหาน ตลอดทั้งปีนอนกับเจียงเฉินหานไม่กี่ครั้งเซ่าเยว่ไม่มีความสามารถในด้านทักษะเฉพาะด้าน ความฉลาดทางอารมณ์ที่ทำให้คนเบิกบานหั
Read more

บทที่ 85

ผู้จัดการหวงสอบถามจนได้ความแล้ว อวี๋หลินโจวผู้ช่วยของซางจื้อเหนียนนิสัยดีมากจนเหมือนพระโพธิสัตว์เดินดิน พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ได้ แม้จะพูดผิดไปคำสองคำ อวี๋หลินโจวก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อยเขาเพิ่งพูดไปแค่ประโยคเดียว ทำไมถึงไม่สบอารมณ์แล้วล่ะ?“เดี๋ยวประธานซางก็มาถึงแล้ว ผู้จัดการหวงเชิญตามสบายก่อนเลยครับ” น้ำเสียงของอวี๋หลินโจวเย็นชาลงแล้วผู้จัดการหวง “...”ผู้จัดการหวงรู้จักเข้าสังคม เอาตัวรอดเก่ง ในวินาทีนี้กระทั่งเหงื่อเย็นกำลังจะไหลลงมาแล้วไม่สิ เขาล่วงเกินอวี๋หลินโจวได้ยังไง?จากนั้นก็มองไปที่เซ่าเยว่เพื่อขอความช่วยเหลือผู้จัดการหวงหลังจากเห็นสีหน้าของเธอ “?”เยี่ยมเลย เธอยิ่งเย็นชาเคร่งขรึมไปกันใหญ่!ยังไงเซ่าเยว่ก็เป็นผู้หญิงที่ประธานซางดื่มแทนเธอด้วยตัวเอง เขายิ่งหาเรื่องไม่ไหวเข้าไปใหญ่!ในจังหวะที่ผู้จัดการหวงอิหลักอิเหลื่อจนไม่ไหวแล้ว ก็มีเสียงเอะอะอย่างประหลาดใจดังขึ้นมาตรงหน้าประตูใหญ่โอ่อ่าของห้องจัดเลี้ยงหลักได้ยินคนพูดอยู่เลือนรางว่า “ประธานเอสกรุปมาแล้ว!”ประธานแห่งเอสกรุปลึกลับมากมาตลอด แทบจะทุกคนต่างพากันหันไปมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นรวมถึงเจียง
Read more

บทที่ 86

เซี่ยอวิ๋นซูยืดหลังตรงอย่างแยบยลในขณะเดียวกันก็สังเกตเห็นความนิ่งขรึมของทุกคนที่อยู่ข้างกายเซี่ยอวิ๋นซูมองเจียงเฉินหาน สีหน้าเขาเย็นชา แม้ปกติก็เย็นชามากอยู่แล้ว ทว่าในวินาทีนี้ยังมีความเย็นเยียบอีกชั้นหนึ่ง ความเป็นศัตรูสายนี้ต้องกำลังพุ่งไปที่ซางจื้อเหนียนอย่างแน่นอนเธออดไม่ได้ที่จะขยับไปก้าวหนึ่ง แล้วถามเซี่ยจ้านเซี่ยจ้านมองเจียงเฉินหาน ก่อนจะกระซิบตอบว่า “ซางจื้อเหนียน เป็นพี่ชายของเจียงเฉินหาน”เซี่ยอวิ๋นซูตกตะลึงอย่างมากทำไมเจียงเฉินหานไม่เคยบอกเธอเลย?“พี่น้องต่างแม่น่ะ” เซี่ยจ้านพูดอีกว่า “ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนย่ำแย่สุด ๆ”เซี่ยอวิ๋นซูเข้าใจข้อมูลนี้แล้ว ได้แต่มองไปที่ซางจื้อเหนียนด้วยความเสียดายอย่างมากแน่นอนว่าเธออยากผูกมิตรกับผู้ชายที่ดีเลิศสุด ๆแต่เธอยิ่งชอบคนที่คว้ามาอยู่ในมือได้มากกว่าเธอไม่มีทางโง่ถึงขั้นผิดต่อเจียงเฉินหาน ในขณะที่ยังไม่มั่นใจว่าจะเข้าไปในวงโคจรของซางจื้อเหนียนได้ยิ่งไปกว่านั้น เจียงเฉินหานเป็นผู้ชายที่ยืนอยู่บนปลายยอดพีระมิดของเมืองไห่แล้วในโอกาสของวันนี้ คนที่เหนือกว่าเจียงเฉินหานก็มีไม่กี่คนก็เหมือนกับคนที่มาห้อมล้อมมองเธอ
Read more

บทที่ 87

สวี่หลินตกตะลึงเป็นอย่างมากไม่คิดเลยว่าเซ่าเยว่จะไม่ใช่เลขาของอวี๋หลินโจว แต่เป็นเลขาของซางจื้อเหนียน นี่ นี่...ไม่เป็นการตบหน้าประธานเจียงเหรอ?เซ่าเยว่บ้าไปแล้วหรือเปล่า!สวี่หลินมองไปที่เจียงเฉินหานทั้งหน้าคล้ำดำเขียวเจียงเฉินหานชักสายตาเย็นชากลับมา แล้วเดินเข้าไปด้านในยังดีที่เดิมทีประธานเจียงไม่เห็นเซ่าเยว่อยู่ในสายตาสวี่หลินหันหน้ากลับไปจ้องเซ่าเยว่ด้วยความเกรี้ยวกราดทีหนึ่ง สามปีที่เธอคว้าหัวใจของประธานเจียงเอาไว้ไม่ได้ ก็มีเหตุผล เธอโง่ได้ขนาดนี้ก็หมดหนทางเยียวยาแล้วจริง ๆเซี่ยอวิ๋นซูจ้องเซ่าเยว่ที่อยู่ห่างจากซางจื้อเหนียนประมาณห้าสิบเซนติเมตรเขม็งอยู่ใกล้เกินไปแล้ว!เซ่าเยว่คงไม่คิดว่าเป็นเลขาของซางจื้อเหนียนแล้ว ก็จะอ่อยเขาได้หรอกนะ?หรือว่าอยากทำให้เจียงเฉินหานหึง?ชั้นต่ำสิ้นดี!เซี่ยจ้านไม่แยแสเซ่าเยว่ มีแต่ใจอยากเห็นเรื่องตลกกระทั่งเห็นพ่อของตัวเองก็เข้าไปทักทายกับซางจื้อเหนียนเช่นกัน กระทั่งยังจับมือกับเซ่าเยว่อีกด้วยส่วนเซ่าเยว่ก็จับมือตอบ และเสแสร้งท่าทีวางตัวอย่างเหมาะสมเก่งทีเดียว...หน้าหนาเกินไปแล้วเซี่ยจ้านรู้สึกสะอิดสะเอียนคล้ายกับกินแมลง
Read more

บทที่ 88

ตอนนี้ เจียงอวี่เสียนกลายเป็นคนที่ใจสลายไปแล้วสวีชูหรานยังกำลังทอดถอนใจว่าประธานเอสกรุปหล่อมาก เมื่อหันกลับมา สีหน้าของเพื่อนก็ทั้งคล้ำดำเขียวและซีดเผือด“เธอเป็นอะไรไป?”เจียงอวี่เสียนออกแรงคว้าข้อมือของสวีชูหรานเอาไว้ นี่กำลังกลัวเหรอสวีชูหรานเป็นห่วง “ใครทำให้เธอกลัวเหรอ?”“ซาง...ซางจื้อเหนียน” เมื่อพูดชื่อนี้ขึ้นมา ลิ้นของเจียงอวี่เสียนก็พันกันไปหมด“เธอรู้จักเขาด้วยเหรอ?” สวีชูหรานชอบคนหน้าตาดี ชอบหนุ่มหล่อ จึงอยากรู้อยากเห็นเรื่องตัวตนของซางจื้อเหนียนอย่างมากเจียงอวี่เสียนตอบกลับทั้งใบหน้าที่คล้ำดำเขียว “อืม เขา...คือพี่ชายฉัน...”เธอไม่อยากยอมรับเรื่องที่น่ากลัวแบบนี้เลย!สวีชูหรานตกตะลึง“จริง ๆ นะ ฉันไม่ได้โกหกเธอ แต่เป็นพี่น้องต่างแม่เท่านั้น”สวีชูหราน “...”เจียงอวี่เสียนทนไม่ไหว “นี่ ทำไมเธอไม่พูดล่ะ!”สวีชูหรานถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ฉันอิจฉาเธอนิดหน่อยน่ะ”“หึ เธอไม่ได้อิจฉาฉันอยู่ตลอดเหรอ?”“ในที่สุดฉันก็รู้แล้วว่าทำไมเธอถึงกล้าไม่เอาถ่าน พี่ชายทั้งสองคนของเธอได้ดีจนทำลายธรรมชาติไปแล้ว คนหนึ่งก็ทายาทหนุ่มแห่งแวดวงเมืองหลวง คนหนึ่งก็ทรงอิทธิพลในเมืองไห่”
Read more

บทที่ 89

แม้ไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกัน แต่คุยอยู่ข้าง ๆ กัน ถ้าตั้งใจฟังก็ได้ยินหลังเซี่ยอวิ๋นซูเห็นเฉิงเหยียนโย่ว ก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อได้ยินอวี๋หลินโจวพูดว่าเพื่อนเก่าอยู่สองสามคำระหว่างหางตา เซ่าเยว่กับเฉิงเหยียนโย่วไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กัน นั่งอยู่ข้างซางจื้อเหนียนเงียบ ๆเดาว่าตัวเองน่าจะคิดมากไปถ้าเฉิงเหยียนโย่วรู้จักเซ่าเยว่ ที่เฉิงเหยียนโย่วโกรธเธอก็มีส่วนของเซ่าเยว่ด้วยเจียงเฉินหานไม่เพียงจะทำให้สือเยี่ยนสูญเสียการร่วมมือไม่เท่าไหร่ง่าย ๆ ขนาดนี้หรอกจู่ ๆ เซี่ยจ้านที่อยู่อีกด้านก็ได้รับไลน์ที่พ่อส่งมาเซี่ยหงเซิน [ฉันจะแนะนำคนคนหนึ่งให้แกรู้จัก]เซี่ยจ้าน [ใคร?]เซี่ยหงเซิน [เดี๋ยวแกมาที่ฉัน] เคยเห็นเฉิงเหยียนโย่วตอนการแข่งขันแข่งรถ ตอนนั้นคิดไม่ถึงว่าเธอจะสนิทสนมกับซางจื้อเหนียนขนาดนี้เขาจำได้อยู่เลือนรางว่าเธอเป็นคนของบริษัทเทคโนโลยี จะได้ให้ทั้งสองคนรู้จักกันด้วยพอดีต่อให้ไม่ได้ร่วมงาน ก็พูดคุยข้อมูลในสายงานได้ ผูกมิตรหาเส้นสายเอาไว้เซี่ยจ้าน [ครับ]หลังซือฮุยอินแนะนำโรงเรียนมัธยมปลายหญิงเสร็จ รัฐวิสาหกิจและเอกชนของผู้มาเยือนต่างบริจาคกันทั้งสิ้น แน่นอนว่าไม่บัง
Read more

บทที่ 90

ผู้จัดการหวงได้รับคำอธิบายนี้ ก็สังเกตเห็นว่าเธอมองเจียงเฉินหานสองที จากนั้นก็เอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “ประธานเจียงรักภรรยาของเขาจริง ๆ แนะนำให้รู้จักคนคนสำคัญทรงอิทธิพลด้วยตัวเองเลย คนมากมายว่ากันว่า ขอแค่คุณนายเจียงจะทำโปรเจกต์อะไร แค่ต่อสายเพียงกริ๊งเดียว พวกเขาก็จะไปลงทุน จุ๊ ๆ ผู้ชายที่รักเมียจะร่ำรวย คนที่ไม่รักเมียจะซวยไปตลอดชาติ ชาตินี้ประธานเจียงต้องราบรื่นไร้อุปสรรคแน่”พูดจบก็ไม่ได้ยินเซ่าเยว่เอ่ยปากพูดใด ๆผู้จัดการหวงชะงักไป “คุณเซ่า?”“ผู้จัดการหวงเชิญตามสบายก่อนนะคะ” เซ่าเยว่ยิ้มเล็กน้อยผู้จัดการหวง “...”นี่อารมณ์ไม่ดีอีกแล้วเหรอ?เซ่าเยว่เห็นทางซางจื้อเหนียนยังอีกพักหนึ่งถึงจะเสร็จสิ้น จึงหาโอกาสไปเอาน้ำมาดื่มแก้วหนึ่งเห็นเหลียงหงเม่าศิลปินเก่าแก่ที่ถูกฝูงชนห้อมล้อมอยู่ เขาคือผู้ยิ่งใหญ่ในโลกแห่งศิลปะและวรรณคดีในตอนนี้ตอนเด็ก ๆ เซ่าเยว่ตามแม่ไปเข้าเรียนคลาสวาดภาพจีนดั้งเดิมของเขา นับเป็นนักเรียนของเขา เพียงแต่ไม่เจอกันหลายปี น่าจะจำเธอไม่ได้แล้วเซ่าเยว่กำลังครุ่นคิดว่าจะไปทักทายดีไหม ทันใดนั้นข้างกายก็มีมือข้างหนึ่งยื่นออกมา แล้วลากเธอไปยังข้างห้องรับรองที่
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status