Semua Bab รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Bab 71 - Bab 80

100 Bab

บทที่ 71

ถึงแม้ว่าเซ่าเยว่จะคาดเดาไว้แล้ว แต่การได้ยินกับหูตัวเองก็เป็นความรู้สึกอีกแบบหนึ่งเหมือนมีคนที่ไม่ชอบในชีวิต ถ้าไม่เจอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก แต่พอเจอขึ้นมา ต่อให้เกิดความรู้สึกรังเกียจเพียงวินาทีเดียวก็ได้รับผลกระทบอยู่ดีดังนั้นพอเจอเจียงเฉินหาน เซ่าเยว่ก็จะได้รับบาดเจ็บอีกครั้งแต่ ‘การได้รับบาดเจ็บ’ ครั้งนี้ เซ่าเยว่ลองสัมผัสอย่างละเอียดดู มันไม่เจ็บไม่คันแล้วก็คือไม่มีความรู้สึก เธอไม่หลงเหลืออารมณ์ส่วนเกินเลยสักนิดเดียวเมื่อเซ่าเยว่เดินออกจากห้องน้ำ หางตาของเจียงเฉินหานก็สังเกตเห็นเธอเขาไม่เคยคิดว่าจำเป็นต้องสนใจความคิดของเซ่าเยว่เลย พออธิบายงานที่มอบหมายเสร็จแล้วก็วางสาย ก่อนจะหันตัวมามองเธอเจียงเฉินหานทำสีหน้าเรียบเฉย แต่พิจารณาเซ่าเยว่ด้วยความจริงจังอย่างหาได้ยากยิ่งเพราะเธอดูเปลี่ยนไปเล็กน้อยหญิงสาวสวมสูทสีขาว สูทที่มองยี่ห้อไม่ออก แต่คุณภาพดีกว่า การตัดเย็บไม่เลว เข้ากับบุคลิกเย็นชาของเธอได้ดีมาก ดู...เคร่งขรึมกว่ามากกว่าปกติ นี่ก็คือต้นเหตุของความไม่สบายใจ“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” เจียงเฉินหานเป็นฝ่ายเอ่ยปากถามก่อน เสียงดูเย็นชามากเซ่าเยว่ย่อมไม่พูด
Baca selengkapnya

บทที่ 72

[เพื่อนนักเรียนเก่า เฉิงเหยียนโย่วไล่ฉันออกแล้ว แต่ฉันก็ไม่อยากอยู่ในบริษัทเหมือนกัน เพราะงั้นไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอก วันนี้จู่ ๆ เธอก็โผล่มาหาฉัน ตอนนี้น่าจะยังอยู่แถว ๆ นี้ใช่ไหมล่ะ มากินข้าวเที่ยงรำลึกความหลังด้วยกันดีไหม?]เซี่ยอวิ๋นซูขมวดคิ้วอย่างรังเกียจเขาคู่ควรกินข้าวรำลึกความหลังกับเธอด้วยเหรอ?เซี่ยจ้านเห็นสีหน้าเธอไม่สู้ดี “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” “ข้อความขยะน่ะ” เซี่ยอวิ๋นซูพูดจบก็บล็อกจางเจียน......เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เจอเจียงเฉินหาน เซ่าเยว่กับเฉิงเหยียนโย่วกินข้าวเสร็จก็รออยู่พักหนึ่ง จากนั้นค่อยออกไปทีละคนเนื่องจากเฉิงเหยียนโย่วดื่มเหล้า เซ่าเยว่เลยไม่วางใจ อยากจะไปส่งเธอเฉิงเหยียนโย่ว “ไม่ต้องหรอก แฟนฉันจะมารับฉัน” เซ่าเยว่รู้ว่าเธอมีคู่หมั้นเฉิงเหยียนโย่ว “คบกันเล่น ๆ แหละ วันแรกที่เราคบกันก็ปรึกษากันดีแล้วว่าอีกครึ่งปีจะเลิกกัน ดังนั้นเลยไม่เคยบอกเธอ ฉันนับเวลาดูแล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะเลิกกันแล้วละ” เซ่าเยว่ “...” เซ่าเยว่ครุ่นคิดแล้วถามว่า “เธอกับอวี๋หลินโจวล่ะ?”เฉิงเหยียนโย่วมองเซ่าเยว่อย่างคาดไม่ถึง “เธออยากจับคู่พวกเราเหรอ?” “...ก็แค่เม้าท์นิด
Baca selengkapnya

บทที่ 73

หลังจากที่ป้าหลี่ไปสอบถามแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้มาเกินความคาดหมายของเธอไปโดยสิ้นเชิง ชุดสูทที่เซ่าเยว่เอาไปไม่ใช่ของเจียงเฉินหานงั้นเป็นของใครกันล่ะ?คงไม่ได้เป็นของผู้ชายคนอื่นหรอกนะ?ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ เซ่าเยว่ก็นอกใจไม่ใช่เหรอ!แต่ป้าหลี่ก็หยุดความคิดที่จะทำให้เธอเกลียดชังเซ่าเยว่มากขึ้นนี้ทันที ถึงอย่างไรเธอก็ทำงานในตระกูลเจียงมาหลายปี รู้ว่าเซ่าเยว่ดีต่อเจียงหานเฉินแค่ไหนใครจะนอกใจก็ได้ แต่เซ่าเยว่ไม่มีทางนอกใจแน่บางทีเธอคงแอบสั่งตัดชุดสูทให้เจียงเฉินหาน ถึงอย่างไรเธอก็ก่อเรื่องวุ่นวายมานานขนาดนี้ แต่คุณเจียงไม่มีความคิดจะไปปลอบใจเธอเลย เซ่าเยว่รู้สึกเสียหน้า ถึงได้หาทางลงให้ตัวเองพอมีชุดสูทสั่งตัดใหม่เป็นของขวัญก็มีข้ออ้างกลับบ้านแล้วน่าเสียดายที่คุณเจียงไม่เคยใช้ของขวัญที่เซ่าเยว่มอบให้เลย เสียความตั้งใจไปเปล่า ๆแต่จะโทษใครได้ล่ะ เซ่าเยว่รนหาที่เอง ต่อให้มอบชุดสูทสั่งตัดระดับไฮเอนด์ คุณเจียงก็ไม่มีทางยอมให้อภัยเธอง่าย ๆ หรอก......เนื่องจากสังเกตเห็นว่าซางจื้อเหนียนเป็นโรคกลัวเชื้อโรค เซ่าเยว่เลยแวะกลับบ้านก่อนเพื่อหยิบถุงคลุมรองเท้า แล้วค่อยไปที่หน้าประตูบ้านเขา
Baca selengkapnya

บทที่ 74

เธอเว้นจังหวะไปครู่หนึ่ง “คุณลู่ ตอนนี้ฉันยังมีงานอยู่ ต้องกลับไปที่บริษัทแล้วค่ะ” เมื่อพูดจบ เซ่าเยว่ก็หันกายเดินจากไปลู่เจี้ยนเฉิน “...”ให้ตายสิ เป็นผู้หญิงที่เย็นชามาก“เดี๋ยวก่อนสิ”ลู่เจี้ยนเฉินเดินมาอยู่ข้างชั้นวางของ เมื่อกี้เขาเห็นเซ่าเยว่เหลือบมองมาทางนี้ ดังนั้นเลยชี้ไปที่ ‘ดาวเหนือ’ แล้วแกล้งเธอ “นี่เป็นของที่คุณให้สินะ?” ถ้าเกิดยอมรับ เกรงว่าลู่เจี้ยนเฉินคงจะจินตนาการรายละเอียดที่ดราม่ายิ่งกว่านี้ในสมองเซ่าเยว่ “ไม่ใช่ค่ะ”“ไม่ใช่จริง ๆ เหรอ?”เซ่าเยว่ทนลู่เจี้ยนเฉินไม่ไหวนิดหน่อยแล้ว ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “จินตนาการของคุณลู่มากมายจริง ๆ แต่ไม่ใช่จริง ๆ ค่ะ” ครั้งนี้ก็ไม่รอให้เขาพูดอะไรอีก แล้วเดินจากไปจริง ๆลู่เจี้ยนเฉินมองประตูที่ปิดสนิท มุมปากกระตุก เขาหยิบ ‘ดาวเหนือ’ ขึ้นมา แล้วพลิกไปที่ก้นแก้ว เห็นตัวอักษรภาษาอังกฤษคำว่า ‘ดาวเหนือ’จากนั้นก็วางมันกลับคืนไว้บนชั้นวางอีกครั้งลางสังหรณ์ของลู่เจี้ยนเฉินบอกว่าเขาเดาไม่ผิด แต่มองไม่เห็นพิรุธจากใบหน้าของเซ่าเยว่เลยสักนิดเดียวท่าทางสุขุมไม่สะทกสะท้านนี้เหมือนกับจิ้งจอกเฒ่าไม่มีผิดลู่เจี้ยนเฉินเก็บเร
Baca selengkapnya

บทที่ 75

เจียงเฉินหานหัวเราะเยาะออกมา คิดว่าการคาดเดาของป้าหลี่น่าขำมาก “อย่าให้ผมเสียอารมณ์ตอนกินข้าว”ป้าหลี่เห็นเขาทำหน้าเย็นชา ก็ไม่กล้าพูดมากอีก รีบเดินจากไปพูดตามตรง ป้าหลี่เองก็รู้สึกว่าการคาดเดาของตัวเองไม่น่าเชื่อถือเอามาก ๆเนื่องจากเซ่าเยว่เป็นคนเย็นชา เลยเย็นชากับเธอมากเช่นกัน มีแค่ตอนที่อยู่ต่อหน้าเจียงเฉินหานเท่านั้น ที่น้ำแข็งบนตัวเซ่าเยว่ถึงละลาย เผยให้เห็นด้านที่อ่อนโยนถ้าเจียงเฉินหานไม่อยู่ เซ่าเยว่ก็จะมีท่าทีเฉยเมย โดยเฉพาะดวงตาเย็นชาคู่นั้นของเธอ ป้าหลี่จำได้ตราตรึงมากเหลือเกิน ขอเพียง ถูกเซ่าเยว่กวาดตามอง เธอก็ไม่กล้าพูดอะไรมากแล้ว เซ่าเยว่ช่างเป็นผู้หญิงเย็นชาที่เข้าถึงยากไม่เหมือนคุณเซี่ยที่กลับบ้านมาพร้อมกับคุณเจียงเมื่อไม่กี่วันก่อนแค่เห็นคุณเซี่ยก็รู้แล้วว่าเป็นคุณหนูตระกูลเศรษฐี ไม่เพียงมีความเย่อหยิ่งของคุณหนูตระกูลเศรษฐี แต่สิ่งที่เลอค่ายิ่งกว่านั้นคือเธอเป็นกันเองมาก เจอหน้ากันครั้งแรกก็ให้สกินแคร์ราคาหลายหมื่นกับเธอหนึ่งชุดแล้วป้าหลี่เลยชอบคุณเซี่ยขึ้นมาทันที ถึงขนาดหวังว่าเธอจะได้แต่งงานกับเจียงเฉินหานเพราะฉะนั้น เซ่าเยว่ไม่เป็นที่ชอบพอของคุณเจียง ก
Baca selengkapnya

บทที่ 76

หลังจากผ่าตัดขูดมดลูกผ่านไปครึ่งเดือน เซ่าเยว่ก็ค่อย ๆ กลับมาออกกำลังกาย โดยเริ่มจากการวิ่งจ๊อกกิ้งในบ้านที่มีพื้นที่กว่าสามร้อยตารางเมตรมีห้องฟิตเนสอยู่ลู่วิ่ง เครื่องเดินวงรี เครื่องเดินบันได อุปกรณ์ยกน้ำหนักต่าง ๆ ล้วนมีหมดเซ่าเยว่รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ดังนั้นเลยวิ่งจ๊อกกิ้งในหมู่บ้านที่มีอัตราพื้นที่สีเขียวสูงมากหลังจากวิ่งจ๊อกกิ้งไปได้หนึ่งรอบ เซ่าเยว่ก็เริ่มเดินเล่น เดินไปเรื่อย ๆ ก็เห็นร่างสูงใหญ่สองคนอยู่ทางด้านหน้าเมื่อเมินเฉยไม่ได้ เธอจึงชะลอฝีเท้าลงซางจื้อเหนียนใส่ชุดออกกำลังกายสีขาว สะพายกระเป๋าเทนนิสแบบแนวตั้งสีขาวไว้บนไหล่ข้างหนึ่ง เดินมาข้างหน้าช้า ๆ โดยเอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋าไว้ คาดว่าเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ ปลายผมยังเปียกชื้นเล็กน้อย เพราะผิวของเขาขาวเกินไป แถมบุคลิกก็เย็นชา ต่อให้เหงื่อออก ก็ยังดูสดชื่นมากข้างกายคือลู่เจี้ยนเฉินที่ใส่ชุดออกกำลังกายเช่นเดียวกันเขาพูดอะไรบางอย่างไม่หยุด ส่วนซางจื้อเหนียนก็ตอบรับคำสองคำเป็นครั้งคราวซางจื้อเหนียนสังเกตเห็นเซ่าเยว่ก่อนเมื่อสายตาเขาทอดมองมาที่เซ่าเยว่ เธอก็พยักหน้าให้เขาเล็กน้อยเดิมทีเธอไม่ชอบพูดคุยก
Baca selengkapnya

บทที่ 77

ซางจื้อเหนียนทำให้เขาอับอายต่อหน้าเซ่าเยว่ ตอนที่ลู่เจี้ยนเฉินพูดจาทำร้ายจิตใจก็กัดฟันเล็กน้อย“ไสหัวไปซะ”ซางจื้อเหนียนปัดมือเขาออก แล้วเดินไปข้างหน้าลู่เจี้ยนเฉิน “...”เขาสืบมาแล้ว เจียงเฉินหานไม่ชอบเซ่าเยว่เลยสักนิด ตรงกันข้ามเขากลับไปสนิทสนมกับผู้หญิงแซ่เซี่ยอะไรสักอย่างที่จำชื่อไม่ได้เซ่าเยว่วิ่งอยู่ในหมู่บ้านเฟอรี่ ส่วนเจียงเฉินหานก็ไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่ ถ้าเจียงเฉินหานอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านนี้ละก็ ซางจื้อเหนียนคงย้ายออกไปในคืนนั้นแล้วแน่นอนนี่แสดงให้เห็นว่าทั้งสองคนแยกกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง การหย่าร้างยังอยู่อีกไกลเหรอ? ดังนั้นเซ่าเยว่กับซางจื้อเหยียนก็มีลุ้นมากเลยนี่นาลู่เจี้ยนเฉินลงทุนลงแรงขนาดนี้ หนึ่งคือเขาคิดว่าทั้งสองคนเหมาะสมกันมากจริง ๆ สองคือแม่ของซางจื้อเหนียนฝากฝังมาก ให้ช่วยเกลี้ยกล่อมซางจื้อเหนียนมาก ๆ ไม่ขอให้เขาแต่งงาน แค่เขามีความรักอะไรบ้างก็พอในสายตาแม่ของซางจื้อเหนียน ซางจื้อเหนียนหมดหนทางเยียวยาแล้วและในช่วงหลายปีมานี้ซางจื้อเหนียนก็อยู่คนเดียวตลอดจริง ๆ ไม่เคยมีความสัมพันธ์สนิทสนมอย่างลึกซึ้งกับใครเลยเพราะว่าสติปัญญาของหมอนี่สูงเกินไป สำหรับ
Baca selengkapnya

บทที่ 78

เฉิงเหยียนโย่วฟังจบแล้วก็รู้สึกปลอดภัยอย่างเต็มเปี่ยมมีความรู้สึกเหมือนได้รับการปกป้องจากผู้มีอิทธิพลใครจะไปคิดว่า เมื่อครึ่งเดือนก่อน เซ่าเยว่ยังติดอยู่ในการแต่งงาน ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขเฉิงเหยียนโย่วเป็นฝ่ายที่เป็นห่วงเธอมากกว่าแต่ตอนนี้กลับตาลปัตรโดยสิ้นเชิง“ก็ได้ เยว่เยว่!” เฉิงเหยียนโย่วไม่ปฏิเสธอีกเซ่าเยว่เป็นแค่เลขาตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ตอนนี้เธอยังหาไม่สามารถปะทะเจียงเฉินหานโดยตรงได้ ทำได้เพียงคิดหาวิธีลดความเสี่ยงเท่านั้น......ได้เวลาแล้วเซ่าเยว่กับอวี๋หลินโจวรวมตัวกันแล้วออกเดินทางไปรับซางจื้อเหนียนซางจื้อเหนียนตัดสินใจอย่างกะทันหันว่าจะมาพร้อมกับลู่เจี้ยนเฉิน พวกเขาก็เลยไปที่งานก่อนงานเลี้ยงการกุศลคฤหาสน์หมิงหัวเป็นหนึ่งในงานเลี้ยงธุรกิจที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดการกุศลเป็นแค่ชื่อเท่านั้น แต่สิ่งสำคัญที่สุดยังคงเป็นการสร้างคอนเน็คชัน ต่อให้เป็นบัตรเข้างานก็มีเกณฑ์คัดเลือกในระดับหนึ่งสถานที่จัดงานคืออาคารสไตล์ตะวันตกเก่าแก่อายุร้อยปีที่มีพื้นที่สองพันไร่ แขกที่ได้รับบัตรเชิญต้องแต่งกายชุดราตรีชุดสูท แต่งหน้าอย่างประณีต เป็นฉากสังคมชั้นสูงตามมาตรฐานสื่อ
Baca selengkapnya

บทที่ 79

เจียงอวี่เสียนเคยชินกับการที่เซ่าเยว่ที่ไม่ชอบมีปากเสียงเอามาก ๆบางครั้งเธออารมณ์ไม่ดีก็จงใจหาเรื่องเซ่าเยว่ แต่เซ่าเยว่มักจะรอให้เธอระบายอารมณ์เสร็จอย่างเงียบ ๆ ไม่โต้กลับ ไม่เถียงในสายตาของเจียงอวี่เสียน เซ่าเยว่เป็นกระสอบทรายที่สมบูรณ์แบบมาก จะเอามาใช้ตอนไหนก็ได้ตามใจชอบแต่ตอนนี้ล่ะ เธอไม่ได้หาเรื่องโดยไม่มีเหตุผล แต่ว่ามีเรื่องที่กล้ำกลืนไม่ลงจริง ๆ ถึงได้มาหาเซ่าเยว่เซ่าเยว่กลับทำตัวแบบนี้เนี่ยนะ?ท่าทีบ้าบออะไรกัน!เมื่อก่อนเพื่อเอาใจพี่ชายของเธอ เซ่าเยว่จะพูดดีกับเธอตั้งแต่แรก ไม่กล้าทำให้เธอโกรธเลยด้วยซ้ำ!ตอนนี้อ่านสีหน้าไม่เป็นเลยสักนิดเดียวเหรอ?ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาสักนิดเลยสินะ?เจียงอวี่เสียนเดือดดาลขึ้นมาทันที ทั้งตกใจทั้งโกรธเกรี้ยว “เซ่าเยว่ เธอรู้ไหมว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่! ทำไมเธอถึงปฏิบัติกับฉันแบบนี้ได้!”เซ่าเยว่มองเจียงอวี่เสียนเหมือนมองเด็กที่งอแงไร้เหตุผล ไม่ใส่ใจก็จบแล้วแต่เจียงอวี่เสียนจะเป็นบ้า ไม่สนใจสถานที่แล้วอีกเดี๋ยวเซ่าเยว่ยังมีงานต้องทำ รวมถึงเรื่องของเฉิงเหยียนโย่วต้องรีบจัดการถ้าเมินเจียงอวี่เสียนไปเลย เธอจะระเบิดอารมณ์ยิ่งกว่านี้
Baca selengkapnya

บทที่ 80

เหมือนกับที่ผ่านมา พอสวีชูหรานพูดคล้อยตามเจียงอวี่เสียนสองประโยค อารมณ์ของเจียงอวี่เสียนก็ดีขึ้นมาก ตอนนี้ฟังที่พูดรู้เรื่องแล้วสวีชูหรานเริ่มพูดชี้นำอย่างไม่ตั้งใจ “ที่สำคัญคือไม่จำเป็นต้องหัวเสียขนาดนี้เพราะเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้เลย โกรธไปก็มีแต่จะเป็นซีสต์ที่เต้านมหรือสิวเห่อขึ้นมา ไม่คุ้มเลยนะ”“อีกอย่าง ปกติมีคนด่าพวกเราจนไม่พอใจ เราก็ตบไปเลยนี่นา เซ่าเยว่แค่บล็อกเธอเท่านั้นเอง ไม่ได้สร้างความเสียหายจริง ๆ อะไรสักหน่อย แน่นอนว่าในฐานะเพื่อน ฉันคิดว่าการที่เซ่าเยว่บล็อกเธอก็เป็นเรื่องที่ไม่สมควรเหมือนกัน!” เจียงอวี่เสียนไม่เคยคิดในมุมคนอื่นเลย พอสวีชูหรานพูดแบบนี้ เธอถึงตระหนักได้ว่าตัวเองไม่ได้เสียหายอะไรเลยถึงอย่างไร ถ้ามีใครกล้าชี้หน้าด่าเธอ เธอก็กล้าให้อีกฝ่ายตะโกนเรียกว่า คุณย่า ฉันผิดไปแล้ว ต่อหน้าเธอ ตะโกนจนเสียงไม่ออกแล้วค่อยหยุด! ถ้ารุนแรงขึ้นมาหน่อยก็แจ้งตำรวจให้จับอีกฝ่ายทันทีเจียงอวี่เสียนใจเย็นลงโดยสิ้นเชิงแต่ก็ยังรู้สึกว่าไม่ถูกต้องอยู่ดีเธอหันหน้าไปจ้องสวีชูหรานอย่างเย็นชา จากนั้นเธอก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวฉับพลัน สายตาคมกริบมองอย่างพิจารณา “เธอชอบเซ่
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
5678910
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status