All Chapters of ชญามณี...รักพี่รออยู่: Chapter 1 - Chapter 10

โปรดทราบ เครื่องบินของสายการบินไทเกอร์แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ TJ789 ซึ่งเดินทางมาจากท่าอากาศยานนานาชาติดอนเมือง นำท่านสู่ท่าอากาศยานนานาชาติอุดรธานีอย่างปลอดภัยแล้ว ขอบพระคุณทุกท่านที่ใช้บริการสายการบินของเราหวังว่าเราจะได้รับใช้ท่านอีก กัปตันและลูกเรือทุกคน ขอบพระคุณค่ะ“คุณ คุณ ตื่นได้แล้ว นอนน้ำลายยืดหกเต็มแขนผมหมดแล้ว” ผู้โดยสารหนุ่มที่นั่งข้างๆปลุกหญิงสาวให้ตื่นเพราะตอนนี้ได้เดินทางมาถึงอุดรธานีแล้ว“ฮื้มม แง่มๆ กำลังสบายเลย หือ ห๊ะ ว๊ายยยย คุณ เอ่อ ฉันขอโทษค่ะ” หญิงสาวรีบกุลีกุจอใช้มือเล็กปัดเสื้อของชายหนุ่มบริเวณที่เธอทำเลอะ“ไม่เป็นไรคุณ ช่างมันเถอะ”“แต่ฉันทำเสื้อคุณเลอะนะคะ” หญิงสาวก้มหน้าลงตอบเขาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดและอายที่เผลอทำอะไรน่าเกลียด“อื้อ ผมบอกว่าไม่เป็นไรก็คือไม่เป็นไร เอ่อ ผมทีนะ เผื่อเราได้เจอกันอีก คุณรีบลุกเถอะ ทั้งเครื่องจะเหลือแค่ผมกับคุณแล้วนะ” กันต์นทีพูดกับหญิงสาวขณะกำลังลุกจากเก้าอี้ผู้โดยสาร ทำให้ชัญญ่ารีบลุกขึ้นเช่นกัน เธอรีบจัดการตัวเองแล้วรีบออกมาอยู่ตรงบริเวณทางเดินเพื่อให้เขาลุกได้สะดวกขึ้น เขาก็ตัวสูงขายาวจริงๆนั่นแหละ ชัญญ่าเองก็เพิ่งมีสติได้

หลังจากที่ชัชชญาเสร็จธุระที่โรงแรมช่วงเช้า เธอก็ไปจัดการเช่ารถเพื่อใช้เดินทางในการสำรวจโลเคชั่นในจังหวัดหนองคาย เธอตั้งใจว่าเธอจะอยู่เที่ยวต่ออีกซักสองสามวัน ถึงกลับไปลุยงานต่อที่กรุงเทพเพื่อเคลียร์คิวงานและเริ่มแพลนทำคอนเทนต์ให้กับผู้ว่าจ้างรายใหม่ ชัชชญาก้มมองดูนาฬิกาข้อมือสายสแตนเลสสีทอง ก็เห็นว่าตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้วเธอค้นข้อมูลมาว่าที่หนองคายมีพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่ใหญ่ที่สุดในภาคอีสานเสมือนโลกจำลองใต้บาดาลถูกยกขึ้นมาไว้ตรงหน้าแถมยังมีอุโมงค์ใต้น้ำความยาวกว่าสามสิบเมตร อยู่ห่างจากตัวเมืองเพียงแปดกิโลเมตรเท่านั้นเอง เห็นว่าภายในมีการจัดแสดงสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ มากมาย จำนวนกว่าร้อยชนิด ทั้งปลาน้ำเค็มที่จัดแสดงอยู่บริเวณชั้นสองและ ปลาน้ำจืด, ปลาโบราณพื้นบ้าน และปลาลุ่มน้ำโขงที่จัดแสดงอยู่ทางชั้นล่างอย่างเป็นธรรมชาติ อีกทั้งยังมีการแสดงโชว์ดำน้ำให้อาหารปลาอีกด้วย เธอแพลนว่าถ้าเสร็จจากตรงนี้จะไปเดินเล่นถ่ายรูปที่สะพานมิตรภาพไทยลาวเพื่อเก็บภาพตะวันตกดิน แล้วจึงแวะมาเดินเที่ยวถนนคนเดินริมโขงรอบเย็นหาของอร่อยพื้นเมืองชิมสักหน่อยละกันแล้วค่อยกลับไปพักผ่อนที่โรงแรม พรุ่งนี้ค่อย

เช้าวันรุ่งขึ้นกันต์นทีก็รีบตื่นนอนเพื่อที่จะไปรับหญิงสาวที่หน้าโรงแรมKNT : ตื่นยังคุณ อีกยี่สิบนาทีถึงนะChanya : ………..ไม่ตอบ..................ตื้ดดด ตื้ดดดด ตื้ดดดดดดดด“ฮัลโหล!!! ตื่นรึยัง นี้มันเก้าโมงกว่าแล้วนะคุณ”ชัญญ่าสะดุ้งตื่นจากเสียงโทรศัพท์ เธอลืมตั้งนาฬิกาปลุก แย่แล้วววว“ตะ ตะ ตื่นแล้วค่ะ ขอเวลาสิบนาทีนะคะ คุณนั่งรอข้างล่างเลยนะ แค่นี้นะคะฉันรีบ” ชัญญ่ารีบกระโดดออกจากเตียงถอดเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าไปอาบน้ำไวอย่างกะเดอะฟาสก๊อก ก๊อก ก๊อก“นี้มันเลย สิบนาทีมานานมากแล้วนะคุณ เปิดประตูหน่อย” ไม่รู้ว่าเขารีบอยากจะเห็นใบหน้าสวยๆของเธอหรือนึกอะไรอยู่กันแน่ถึงได้ขึ้นมาเคาะประตูห้องของเธออย่างวิสาสะ“โอ้ยคุณ! จะรีบไปไหนฉันแต่งตัวอยู่ยังไม่เรียบร้อย” เสียงหวานตะโกนตอบโต้เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูอยู่หลายทีจนนึกรำคาญ“คนอะไร...ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่นเอาซะเลย” ถึงปากจะบ่นแต่ก็รีบเปิดประตูห้องน้ำออกมาปัง ปัง ปัง กันต์นทีเคาะประตูเสียงดัง“จะเปิดประตูให้ผมเข้าไปดีๆมั้ยครับ”“ไม่เปิด ถ้าคุณอยากเข้ามา ก็ไปหาคีย์การ์ดเข้ามาเองแล้วกัน ฉันแต่งตัวอยู่ แล้วก็จะไม่รีบด้วย ไม่ต้องมาเร่ง!!!!”

@the crystal Club พับหรูย่านทองหล่อ“วู้ๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ของเรามาแล้วว โหหหห เจ๊เราวันนี้อย่างสุด แซ่บมากจนจำแทบไม่ได้เลยนะเนี่ย” เมื่อชัญญ่าเดินมาถึงโต๊ะที่จองไว้เธอก็โดนน้องๆในออฟฟิศโห่แซว เธอส่ายศีรษะเบาๆ อย่างเขินอาย ถึงแม้ว่าชีวิตส่วนใหญ่เธอจะเที่ยวแต่ป่าเขาลำเนาไพร แต่อายุขนาดนี้เธอก็ผ่านการเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนฝูงอยู่หลายครั้ง วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีเงินเมทัลลิค เนื้อผ้าซาตินแนบตัวจนเผยให้เห็นแทบทุกสัดส่วน เธอมัดผมห้างม้าสูงเผยให้เห็นช่วงไหล่และเนินอกอวบ ที่มีกลิสเตอร์ระยิบระยับสีทองขับกับผิวสวยของเธอดูแล้วเซ็กซี่ไปทางสายฝ. วันนี้เธอแต่งหน้าจัดทาปากด้วยลิปสติกสีแดงกระเป๋าถือสีดำที่แมตซ์เข้ากันกับร้องเท้าส้นสูงสีดำยี่ห้อแพง“อ๊ะ...วันนี้ก็ให้เจ๊นิดนึงโน๊ะ....นี่ใครเจ๊เอง เจ้าภาพก็ต้องเลิศสุดสิ วันนี้เต็มที่เลยนะทุกคน งบบริษัทจ้า เดี๋ยวมินนี่ช่วยจัดการค่าใช้จ่ายวันนี้ให้ด้วยนะ”“รับทราบค่ะบอสส” มินนี่ผู้เป็นทุกอย่างของออฟฟิศรับนโยบายทันที เวลาล่วงเลยผ่านไปทุกคนต่างกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลง EDM อย่างสนุกสนาน ชัชชญาเองก็เริ่มมึนกับแอลกอฮอล์แล้วบ้าง แต่ก็ก

ความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบลงสู่ผิวบอบบางจนทำให้เธอรู้สึกตัว“อื้อ...หนาวจัง”เธอหลับตาพริ้มขณะที่มือเล็กพยายามควานคว้าหาผ้าห่มอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ มือเล็กสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากวัตถุประหลาดที่พาดผ่านกลางลำตัว“อ๊ะ!!!..” เปลือกตาที่ปิดสนิทไปก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมงก่อน ค่อยๆเปิดขึ้นช้าๆ ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นมันเป็นหลักฐานชั้นดีตอกย้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช่แค่ฝันแต่มันดันเป็นความจริง......“คุณที......ทำไมถึง...” เธอถามตัวเองในใจไม่กล้าแม้จะปริปากมือเล็กยกขึ้นมาปิดเสียงกลั้น ก่อนจะย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา เมื่อเธอดันเผลอไปมีสัมพันธ์สวาทกับผู้ชายที่เธอบังเอิญเจอที่สนามบินวันนั้นและเมื่อคืนก็...บังเอิญมีอะไรกับเขา เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆแกะแขนของเขาที่กอดรัดเธอไว้แน่นทั้งคืน ร่างเล็กค่อยๆลุกออกจากเตียงนอนแล้วค่อยๆย่องเบาๆ ไล่เก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตกกระจายตามพื้นขึ้นทีละชิ้นๆ ก่อนจะวิ่งหายไปในห้องน้ำเพื่อรีบจัดการตัวเองทันที ไม่นานเธอก็ออกมาในสภาพพร้อมเดินทาง ก่อนไปเธอหยิบเอาเสื้อสูทที่เขาสวมใส่เมื่อวานมาคลุมทับเพื่อปกปิดร