บทที่ 10 เสียสิ่งมีค่า

ความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบลงสู่ผิวบอบบางจนทำให้เธอรู้สึกตัว

“อื้อ...หนาวจัง”เธอหลับตาพริ้มขณะที่มือเล็กพยายามควานคว้าหาผ้าห่มอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ มือเล็กสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากวัตถุประหลาดที่พาดผ่านกลางลำตัว

“อ๊ะ!!!..”  เปลือกตาที่ปิดสนิทไปก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมงก่อน ค่อยๆเปิดขึ้นช้าๆ ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นมันเป็นหลักฐานชั้นดีตอกย้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช่แค่ฝันแต่มันดันเป็นความจริง......

“คุณที......ทำไมถึง...” เธอถามตัวเองในใจไม่กล้าแม้จะปริปากมือเล็กยกขึ้นมาปิดเสียงกลั้น ก่อนจะย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา เมื่อเธอดันเผลอไปมีสัมพันธ์สวาทกับผู้ชายที่เธอบังเอิญเจอที่สนามบินวันนั้นและเมื่อคืนก็...บังเอิญมีอะไรกับเขา เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆแกะแขนของเขาที่กอดรัดเธอไว้แน่นทั้งคืน ร่างเล็กค่อยๆลุกออกจากเตียงนอนแล้วค่อยๆย่องเบาๆ ไล่เก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตกกระจายตามพื้นขึ้นทีละชิ้นๆ ก่อนจะวิ่งหายไปในห้องน้ำเพื่อรีบจัดการตัวเองทันที

    ไม่นานเธอก็ออกมาในสภาพพร้อมเดินทาง ก่อนไปเธอหยิบเอาเสื้อสูทที่เขาสวมใส่เมื่อวานมาคลุมทับเพื่อปกปิดร่องร่อยที่เขาทำไว้

“ขอเสื้อเลยล่ะกัน  หวังว่าคุณคงจำฉันไม่ได้” เธอรู้ดีว่าความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยล้วนแล้วแต่ไม่ยั่งยืน ในเมื่อเธอเองก็เมาจนแทบจะจำอะไรไม่ได้ เขาเองก็คงไม่ต่างอะไรกันกับเธอ

    ก่อนจะปิดประตูห้องนอนสายตาของคนตัวเล็กก็เหลือบมองไปบอกลาความผิดพลาดที่แสนหวาน เตียงที่ยับย่นสภาพดูแทบไม่ได้เพราะผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดเต็มไปด้วยคราบเลือดและคราบน้ำรักเกรอะกรังเต็มไปหมด เธอก้มหน้าลงอย่างคนรู้สึกผิดกับตัวเองที่ไม่ระวังตัวจนเกิดเรื่อง ก่อนจะเอามือปาดน้ำตาเล็กน้อยโดยที่คนตัวโตยังคงนอนหลับสนิทอยู่ 

      หลังจากที่เธอพาตัวเองออกมาจากโรงแรม เธอก็รีบแวะซื้อยาคุมฉุกเฉินที่ร้านขายยาใกล้คอนโดและกินยานั้นทันทีเพราะเธอไม่อยากให้เกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นภายหลัง หลังจากที่เธอกลับถึงคอนโดแล้ว เธอก็รีบไปชำระล้างร่างกายที่เปื้อนคาวโลกีจากชายหนุ่มที่บังเอิญเจอ เธอใช้เวลายืนสำรวจร่างกายของตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่อยู่นาน  ภาพสะท้อนที่เห็นตรงหน้าคือรอยแดงเป็นจ้ำๆที่ชายหนุ่มทิ้งไว้ให้ดูเพื่อตอกย้ำว่าเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อีกต่อไป น้ำตาของหญิงสาวไหลรินอาบแก้มอีกครั้ง ครั้งนี้เธอปลดปล่อยอารมณ์อ่อนแอร้องไห้สะอื้นตัวโยนอย่างคนที่เสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปในชีวิต ต่อจากนี้เธอภาวนาว่าอย่าได้เจอกับเขาอีกเลยมันน่าจะดีต่อจิตใจของเธอมากกว่า

          เมื่อกำลังอยู่ในห้วงความทรงจำชัชชญาก็เผลอนึกย้อนถึงเหตุการณ์ที่เธอเสียใจที่สุดในชีวิต วันนั้นเธอร้องไห้เสียใจไม่ต่างจากวันนี้ต่างกันตรงที่เธอยังมีลมหายใจอยู่และพร้อมต่อสู้ในวันใหม่ ในขณะที่พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์พลิกคว่ำรถทั้งคันจมดิ่งสู่ท้องทะเลลึกขณะเดินทางกลับจากไปเที่ยวทะเลเพื่อไปฉลองในวันที่เธอเรียนจบมหาวิทยาลัยเมื่อสี่ปีก่อน และมีเพียงเธอคนเดียวที่รอดชีวิต ชัชชญาต้องเริ่มใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียว อย่างเข้มแข็ง โชคดีที่พ่อกับแม่เธอยังพอมีเงินประกันชีวิตก้อนสุดท้ายไว้ให้เธอจำนวนหลายล้านบาทเธอจึงตัดสินใจขายบ้านที่ต่างจังหวัดมาซื้อคอนโดใจกลางกรุงและใช้เงินนั้นต่อยอดในธุรกิจยูทูปเบอร์มาเรื่อยๆ จนเมื่อสองปีที่แล้วคอนเทนต์ของช่องเธอก็ดังเป็นพลุแตกธุรกิจเติบโตจนสามารถเปิดออฟฟิศเลี้ยงดูตัวเองและพนักงานได้ เธอตั้งใจว่าจะก้าวมาเป็นยูทูปเบอร์สายท่องเที่ยวเบอร์ต้นๆของประเทศให้ได้

ครื้ดดด ครื้ดดด ครื้ดดด ครื้ดดดดดด

เสียงโทรศัพท์สั่นทำให้ชัชชญาหลุดออกจากห้วงความทรงจำที่เลวร้าย

“ฮัลโหลล เจ๊ อยู่ไหนเนี้ย หนูโทรหาเจ๊ทั้งคืนทำไมไม่รับ”ชัชชญากดหน้าจอดูสายที่ไม่ได้รับทั้งจากมินนี่และคนในทีมมากกว่าร้อยสาย

“อุ้ย! ตายจริง เจ๊ขอโทษ สงสัยเจ๊เผลอกดปิดเสียงไม่ได้ยินเลย เมื่อคืนอยู่ดีๆเจ๊ก็รู้สึกหน้ามืด เวียนหัว ออกมาไม่เจอแก เจ๊ก็เลยเรียกแท็กซี่กลับเลย ตอนนี้เจ๊อยู่คอนโด กำลังจะกินยา และว่าจะพักผ่อนต่ออีกหน่อย ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ”

“โห่ เจ๊ ไม่ให้ห่วงได้ไง เล่นหายไปเลยนึกว่าโดนอุ้มไปเชือดซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ เจ๊ปลอดภัยก็ดีแล้ว”

“อ่ะ..เออมินนี่...” ชัญญาเอ่ยเสียงเบาตะกุกตะกัก เธอกำลังลังเลใจอยู่ว่าจะบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้กับมินนี่ฟังดีมั้ย

“เจ๊ มีอะไรรึป่าว...ให้หนูไปหามั้ย”

“มะ ไม่เป็นไรมินนี่วันนี้วันหยุดพักผ่อนเถอะ”

“เอ้อ...เจ๊..พอดีหนูจะโทรมาบอกเจ๊ว่า คุณเมธัสโทรนัดพรีเซนต์งานของธารธาราวันจันทร์นี้ค่ะ

“เอ๊ะ ทำไมเลื่อนมาเร็วขึ้นหล่ะ แพลนเดิมคืออีกสองอาทิตย์เลยไม่ใช่เหรอ”

“ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เห็นว่าท่านประธานจะเข้าฟังด้วยตัวเองด้วยรอบนี้”

“จริงเหรอ??”

“ใช่ค่ะ..เดี๋ยวหนูเตรียมไฟล์พรีเซนต์ให้เจ๊ตรวจดูอีกรอบนะคะ ไม่กวนละเจ๊นอนต่อเถอะ บายค้าเจอกันวันจันทร์”

“โอเคจ่ะมินนี่ เดี๋ยวเจ๊ตื่นดีละจะเช็คนะ ขอบคุณมากเจอกันวันจันทร์นะ” หลังจากวางสายจากมินนี่ผู้ช่วยสาว เธอก็ไปใส่เสื้อผ้าด้วยชุดนอนสบายๆแล้วมาทำข้าวต้มกุ้งง่ายๆเพื่อที่จะได้มีอาหารตกถึงท้องก่อนที่จะกินยาแก้อักเสบและยาลดปวดอย่างละเม็ด ใช้เวลาไม่นานหญิงสาวก็หลับสนิทใต้ผ้าห่มนวมผืนใหญ่ อาจจะด้วยฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปบวกกับที่เธอไม่ค่อยได้นอนเต็มอิ่มเลยทำให้เธอหลับง่ายกว่าเดิม กะว่าตื่นแล้วจะมานั่งเช็คไฟล์เตรียมพรีเซนต์ท่านประธานโรงแรมอัศวนันท์และจะได้เจอตัวจริงของท่านซักที

...........................................................................................

“อื้อออ ชัญญ่า  เอ๊ะ.....” ฝ่ามือหนาพยายามควานหาร่างบางที่เมื่อคืนเขานอนกอดจนหลับสนิท เมื่อไม่เจอเปลือกตาหนาที่ปิดอยู่ก็เปิดขึ้นทันที  เขาลุกนั่งพรวด สายตาคมไล่มองหาเสื้อผ้าของหญิงสาวก็ไม่เจอเสียแล้ว เธอไปเสียแล้ว บ้าเอ้ย จากที่คิดไว้ว่าจะคุยกับเธอดีๆ กลับเป็นว่าเธอกลับหนีไปเสียดื้อๆ มือหนารีบคว้าหยิบโทรศัพท์มือถือก่อนจะกดโทรออก

“เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถคิดต่อได้ขณะนี้” เขากดโทรย้ำเบอร์เดิมอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ ก่อนจะพิมพ์ข้อความหาเธอทางแอปพลิเคชั่นไลน์

KNT : ชัญญ่า

Chanya : บล็อค!!!!!

“หึ คิดว่าจะชิ่งกันได้ง่ายๆเหรอชัญญ่า”

   เขาถอนหายใจยาว ดวงตาแดงกร่ำ กัดกรามแกร่งจนสันขึ้นนูนขยับไปมา เขาเสยผมลวกๆ เรื่องมาขนาดนี้แล้วก็ยังดื้อ เธอกะจะไม่ยอมรับความผิดชอบจากเขาซักนิดเลย ผู้หญิงบ้าอะไร ไม่หวงพรหมจรรย์ตัวเองเลยรึไง นึกแล้วเขายิ่งโมโห เขาถอนหายใจยาวอีกรอบก่อนที่จะโทรหาเมธัศให้เลื่อนนัดประชุมงานพีอาร์โรงแรมกับทางทีมชัญญ่าไลฟ์เป็นวันจันทร์ที่จะถึงนี้ทันที และเขาจะเข้าอยู่ฟังประชุมด้วย ดูสิว่าครั้งนี้เธอจะหนีเขาไปยังไงพ้น ชัชชญา....................................................................................

   ไม่นานหลังจากแต่งตัวเสร็จกันต์นทีก็โทรสั่งให้หลุยส์บอดี้การ์ดประจำผับให้ตามแม่บ้านมาจัดการทำความสะอาดบนห้องที่โรงแรมก่อนที่เขาจะขับรถสปอร์ตสุดหรูสีดำออกไปอย่างอารมณ์เสีย

   กันต์นทีขับรถมาที่สถานที่ที่เขาจะมาเมื่อเวลาที่มีปัญหาหรือต้องการใช้สมาธิ จนป่านนี้เขายังไม่มีท่าทีว่าจะขึ้นจากสระน้ำขนาดใหญ่ลึกประมาณหกเมตรเห็นจะได้ ครั้งนี้เข้าใช้เวลากับตัวเองนานกว่าทุกครั้งจนครูฝึกของเขาเอ่ยทัก

“โดนสาวหักอกมารึไง ดำดิ่งอยู่ในน้ำนานไปละนะเดี๋ยวก็ปอดบวมตายห่ากันพอดี ครูว่าขึ้นมาก่อนดีมั้ยที” ครูกิตเป็นครูสอนดำน้ำที่สถาบันแห่งนี้เขาสอนกันต์นทีตั้งแต่พื้นฐานจนเป็นมืออาชีพเลยก็ว่าได้ ครูกิตมีลูกศิษย์เยอะแยะมากมายทั่วโลก เพราะมีใบวิชาชีพการันตีจากสถาบันสอนดำน้ำทั่วโลกแถมยังเป็นแชมป์ดำน้ำลึกในปีที่ผ่านมานี้เอง

      ถึงแม้ว่าปีนี้ครูกิตอายุจะปาไปสี่สิบห้าปีแล้วแต่ก็ยังดูแข็งแรงหน้าเด็กโกงอายุเสียอีก เขาและครูกิตสนิทกันมากเรียกได้ว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจทีไรกันต์นทีก็จะมาทิ้งตัวดิ่งลงใต้ก้นสระกับครูกิตเป็นประจำ

“ก็ไม่เชิงครับครู แต่ผมไม่รู้จะเดินหน้าต่อไปยังไง แค่นี้เธอก็ไม่อยากเจอหน้าผมอยู่แล้ว แถมตอนนี้ผมกำลังจะใช้เรื่องงานมาบีบบังคับให้เธอต้องมาทำงานให้ผมด้วยค่าตอบแทนที่เธอไม่กล้าปฏิเสธได้แน่นอน ผมกลัวว่าถ้าเธอรู้ความจริงว่าผมเป็นใครเธอยิ่งจะเกลียดผมเข้าไปอีก”

“ทีคิดไปเองรึป่าว เท่าที่ครูฟังที่ทีเล่าทีเองก็ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับเธอหนิ เพียงแค่ทียังไม่ได้บอกความจริงที่เธอต้องรู้ ครูเชื่อว่าถ้าเธอมีเหตุผลมากพอ เธอจะเข้าใจในสิ่งที่ทีทำ”

“แต่เมื่อคืนผมเผลอไปมีอะไรกันกับเค้า...แล้วนะครู”

“ไอ้ชิบหาย!!! เป็นกู กูก็ไม่อยากเจอมึง ไอ้บ้า !! ข่มขืนเค้ามารึไง”

“เมาทั้งคู่ครับ แต่ผมอุ้มเธอมาเอง”

“เค้าไม่แจ้งตำรวจมาจับมึงก็ดีเท่าไหร่ละไอ้ที

“โถว่ครู!!!!!!! ตำรวจจะจับผมข้อหาอะไรครับเนี่ย โจรที่ปล้นใจไม่สำเร็จ เค้าไม่เรียกว่าโจรนะครับ”

“เอางี้นะเว้ยที ตั้งแต่รู้จักกันมาครูไม่เคยเห็นทีมาดำดิ่งใต้น้ำเพราะเรื่องผู้หญิงเลย แปลว่าคนนี้เอ็งรักจริงชอบจริง คอยตื้อบ่อยๆ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกเชื่อครู ครูทำสำเร็จมาแล้ว” ครูกิตเล่าวิธีการตื้อสาวเป็นฉากๆให้ศิษย์เอกฟังอย่างภูมิใจ

“แล้วถ้าเค้าฉีกสัญญากับโรงแรมละครับ” กันต์นทีถามอาจารย์กิตผู้เชี่ยวชาญหน้ามุ่ย

“ครูรู้ว่าเอ็งรอบคอบ ไม่ปล่อยให้เธอกล้าฉีกสัญญาแน่ๆจริงมั้ย และถึงแม้ว่าใจเธอไม่อยากทำแต่ครูว่า ทีมงานไม่ยอมแน่ยังไงเธอก็ต้องยอมเชื่อครู” ที่ครูกิตพูดมันก็ถูกแหละ เธอทำงานคนเดียวเสียเมื่อไหร่  ถ้าเธอจะใจคอโหดร้ายฉีกสัญญายังไงทีมงานเธอก็ไม่ยอมและไม่มีทางที่เธอจะกล้าเอาเหตุผลส่วนตัวมาใช้กับงานจนเกิดความเสียหายต่อรายได้ของบริษัทแน่นอน ถึงครานั้นเขาจะตามตื้อเธอจนเธอยอมคลานเข่า เอ้ย...คุกเข่าต่อหน้าเขาให้ได้เลยคอยดู เขายังไม่ลืมนะว่าเธอดื้ออะไรกับเขาไว้บ้าง เขาจะเก็บรวบรวมทีเดียวและเก็บทบต้นทบดอกจนเธออ่อนแรงเดินไม่ไหวเลยคอยดู

         พอหัวใจของเขาได้คำตอบที่ชัดเจนแล้ว เขาก็บอกกล่าวขอบคุณครูกิตที่ให้คำแนะนำและเพิ่มความมั่นใจให้เขาอีกครั้ง เมื่อบอกลาครูกิตที่โรงเรียนสอนดำน้ำแล้วเขาก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถกลับมาที่คอนโดหรูส่วนตัวย่านลาดกระบังที่เขาซื้อไว้เวลามาแวะพักผ่อนและไว้เก็บอุปกรณ์ดำน้ำส่วนตัวเวลาที่เขาจะเดินทางไปดำน้ำทั้งในและต่างประเทศเพราะทำเลที่นี่ติดกับสนามบินเดินทางสะดวกไม่ต้องกังวลเรื่องรถติดที่เขาเบื่อหน่ายมากเวลามากรุงเทพ เมื่อชายหนุ่มถึงห้องนอน เขาเองก็ล้มตัวลงบนที่นอนนุ่มเอามือก่ายหน้าหลับตาลงก็เห็นแต่ใบหน้าสวยหวานและเสียงครางกระเส่าหวานบาดหู นึกแล้วคนตัวโตก็สะดุ้งโหยงขึ้นมากุลีกุจอหาโทรศัพท์มือถือและเปิดดูโปรไฟล์ของชัญญ่าผ่านทางอินสตาแกรมเพราะตัวตนใหญ่โตของเขากำลังเหยียดขยายใหญ่ยิ่งนึกถึงใบหน้าหวานลูกชายของเขาก็เรียกร้องโวยวายจนเขาต้องดูรูปชัญญ่าผ่านไอจีไปและชักท่อนร้อนของเขาไปจนน้ำแตกคาจอมือถือไปหลายน้ำเขาหัวเราะนึกสมเพชตัวเองในใจนี้เขากลายเป็นไอ้หนุ่มโรคจิตเพราะคิดถึงแต่หญิงสาวในฝันไปแล้วเหรอ โคตรบ้าเลยว่ะไอ้ที