All Chapters of เกมรักเกมลวง: Chapter 21 - Chapter 30

“อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น” ขาดคำนั้น เขาเห็นยามรักษาการณ์เปิดประตูกระจกใสบานใหญ่ของคอนโดมิเนียมออกจนกว้าง เพื่อให้ชายสูงวัยแต่งตัวภูมิฐานสมเป็นนักธุรกิจหมื่นล้านเดินออกมาอย่างสะดวก ท่าทางของเขาดูมีความสุขสดชื่น และกระปรี้กระเปร่าเป็นพิเศษ“คุณพ่อ!”เลขาหนุ่มไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าจะเจอเจ้านายที่นี่ในเวลางานเช่นนี้ “ท่านมาที่นี่ทำไม”“ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นี่ เธอต้องพักอยู่ในห้องใดห้องหนึ่งในชั้นยี่สิบห้าถึงชั้นสามสิบ ซึ่งเป็นห้องพักที่เป็นกรรมสิทธิ์ของบริษัท!!!”“ไม่อยากจะเชื่อ” จักรกฤษณ์ส่ายหน้า “แต่บางที สิ่งที่เห็นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็ได้นะ”“เป็นรึเปล่า ก็แค่พิสูจน์ ฉันจะจับเมียน้อยคุณพ่อให้ได้ในวันสองวันนี้แหละ” ชายหนุ่มพูดพลางมองไปยังบิดาที่กำลังขึ้นรถคันงามของตัวเองแล้วขับออกจากคอนโดมิเนียมไป โดยไม่รู้ตัวเลยว่าภรรยาและลูกชายจับตาดูการกระทำอันน่าผิดหวังนั้นอยู่อย่างเงียบเชียบที่สุด รถของมารดายังคงจอดอยู่ที่เดิม เขาแทบไม่ต้องเดาเลยว่ามารดากำลังร้องไห้อยู่อย่างหนัก “โธ่คุณแม่”“ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งมโนกันไปเอง”“มโนบ้าอะไรของแกวะ” ขาดคำนั้น สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง เป

ขวัญชนกสลัดเรื่องของชายหนุ่มผู้นั้นทิ้งไป แม้เรือนกายของเขาจะกระตุ้นเลือดลมในกายเธอให้สูบฉีดอย่างบ้าคลั่งหลายครั้งหลายคราก็ตาม แต่เธอก็ไม่ควรเข้าใกล้เขาอีก ไม่ว่าอย่างไร เขาไม่ใช่คนดี อย่างน้อย ไม่ใช่คนรักที่ดีอย่างแน่นอน เธอขึ้นบันไดราวหกสิบขั้นเป็นอย่างน้อยเพื่อขึ้นสู้ชั้นสามสิบ เพื่อเข้าสู่ห้องพักของตัวเอง“เอาเหอะ ถือว่าออกกำลังกายก็แล้วกัน” เธอเดินพร้อมสูดลมหายใจอย่างช้าๆ และมีสติ กระทั่งถึงจุดหมาย เธอยิ้มร่าเริง เมื่อถึงห้องพักตัวเอง เธอชอบห้องของเธอมากเพราะมันเป็นห้องที่อยู่ตรงมุมตึก ระเบียงด้านหลังทำให้สามารถเห็นทิวทัศน์ได้ทั้งสองทิศ ด้านหนึ่งในหมู่ตึกสวย ด้านหนึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ใจกลางเมือง“นอนแช่น้ำอุ่นสักชั่วโมงดีกว่า” เธอไขกุญแจเข้าสู่ภายใน เมื่อประตูปิดลง ความรู้สึกปลอดภัยในชีวิตและหัวใจกลับมาหาเธออีกครั้ง “แล้วก็นอนสักเจ็ดชั่วโมง”หญิงสาวเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย โดยนอนแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำไปประมาณหนึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็รับประทานมื้อเย็นที่เตรียมเองง่ายๆ คือสลัดผักและน้ำแครอทแอปเปิ้ลปั่นเอง“แม่สบายดีนะ...อย่าทำงานหนักมากนะคะ พักบ้างก็ได้ พรุ่งนี้ขวัญขึ้นประ

“แผนอะไร แค่จะทำงาน แกนี่มันยังไงวะ”“อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามนะโว้ย”“แกมีหน้าที่ทำตามคำสั่งของฉัน รีบโทรไปที่เอเจนซี่ของเธอ แล้วนัดหมายให้เรียบร้อยด้วย”“เออ เดี๋ยวติดต่อให้ ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ที่บริษัทเขาคงมีแต่ยาม”“แปดโมงครึ่งแล้ว...ว่าแต่....แกรู้แล้วใช่ไหมว่าเนื้อคู่แกชื่อจริงว่าอะไร” ชายหนุ่มถามเสียงเย็น ขณะยกกาแฟขึ้นจิบ เขาเองก็รู้แล้วเหมือนกัน ดูจากสีหน้าของเพื่อนตอนเปิดดูข้อมูลเมื่อคืนนี้ เขาทำใจทั้งคืนเพื่อให้ยอมรับเรื่องนี้ และตอนนี้ เขาพร้อมจะเผชิญกับความจริงแล้ว เขาพร้อมจะเจอหน้าผู้หญิงที่เป็นชนวนเหตุรอยร้าวระหว่างบิดากับมารดาแล้ว “ขวัญชนก จิตมั่นใช่ไหม ชื่อเดียวกับเพื่อนข้างห้องเราเลย”“แกรู้แล้วหรือวะ...” จักรกฤษณ์หน้าซีดเผือด “ถึงยังไงมันก็ยังเป็นแค่การสันนิษฐาน”“เอาเป็นว่า ฉันจะลืมเรื่องนี้สักพัก ฉันจะรอให้ถึงสัปดาห์หน้า วันเซ็นสัญญาที่บริษัท แต่ตอนนี้ ฉันอยากได้...อยากได้มากๆ.....นางแบบคนนั้นคนเดียว!”“อยากได้ของแกนี่ คงไม่ใช่อีหรอบเดิมหรอกนะ”“ฉันมืออาชีพพอน่า...”“แค่นั้นจริงๆเหรอ”“แค่ไหน....ก็คงแล้วแต่ความพึงพอใจของทั้งสองฝ่าย” ชายหนุ่มพูดจบก็ยื่นโทรศัพท์มาอยู่ต่อหน้

“คุณกลัวผมมากเหรอ ผมน่ากลัวขนาดนั้นเชียว”“ไหนคะ จะให้ฉันทายาให้ไหม”“ความจริง ผมทายาเองได้ แต่ผมก็ยังอยากให้คุณทาให้ คุณไม่อยากรู้เหรอว่าเพราะอะไร”คำพูดของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นรัว “ก็...เพราะก้นคุณเป็นความรับผิดชอบของฉัน”“ผมทำให้คุณอึดอัดรึเปล่า คุณไม่อยากทำ แต่ผมยังบังคับอยู่นั่น”“ฉันยอมรับว่าฉันไม่อยากทำ แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจขนาดนั้น คุณไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ ฉันยินดีช่วยคุณ แล้วก็ขอบคุณสำหรับช่อกุหลาบ...” เธอพูดยังไม่ทันจบ เขาขยับใบหน้าเข้ามาใกล้เธอ จนลมหายใจประสานกัน ดวงตาของเขาจ้องมองเธอราวกับกำลังสูบดวงวิญญาณของเธออยู่อย่างไรอย่างนั้น“รู้ไหม ทำไมผมชอบยั่วโมโหคุณ”เธออยากจะขยับใบหน้าออก แต่ใจมันไม่ยอม “ไม่รู้สิคะ ทำไมเหรอ”“เพราะผมอยากให้คุณสนใจผมน่ะสิ”หัวใจของเธอเต้นระส่ำทีเดียว เขาจะมาไม้ไหนนะ “คุณใช้วิธีนี้ หลอกล่อผู้หญิงให้ติดกับใช่ไหมคะ”เขายิ้มร้ายในความมืด เสียงที่ดังอยู่ในหัวตอนนี้คือ...เกลียดเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เกลียดเธอให้มากกว่าสัตว์เลื้อยคลานที่เขาเกลียด...หญิงแพศยาที่ชอบปั้นหน้าไร้เดียงสาหลอกคนไปทั่ว เธอควรได้รับบทเรียนอย่างสาสม จากความโลภและทะเยอ

“ก็เพราะ” มันเป็นเหตุผลของนายจ้างเอาแต่ใจคนนั้น หมอนั่นให้เหตุผลว่า ต้องการนางแบบที่สดและใหม่ อึ๋มกำลังดี ยังไม่เคยผ่านมือกดชัตเตอร์ใครจนหน้าช้ำ...มันว่าอย่างนั้น....แต่เขาไม่ควรบอกเธอในเหตุผลเดียวกันใช่ไหม เพราะอาจโดนฝ่าเท้าของเธอได้ “แววตาที่สดใสของคุณ รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยพลังแห่งการดึงดูด คุณยิ้มที คนมองใจละลาย”“คะ” หญิงสาวถึงกับหน้าเหวอ ไม่อยากจะเชื่อว่าเพราะเหตุผลนี้จักรกฤษณ์ยิ้มแฉ่ง “คือ...ความสวยมันก็มีกันทุกคนแหละครับ แต่เสน่ห์มันเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล เราเลือกคุณจากรอยยิ้มและแววตาที่เต็มไปด้วยพลังและความหวังครับ”คนที่เอาหูแนบที่ฝาอีกด้านของห้องติดกัน อยากจะสำรอกความหวานเวอร์ ลิเกจ๋าของเพื่อนเสียจริง จอมทัพชักปวดหัวเจ็บขมับ ไม่รู้คิดผิดคิดถูกที่ส่งหนุ่มอ่อนไหวและขี้สงสารคนอย่างจักรกฤษณ์มาทำงานให้ ครั้นจะโผล่หน้าไปเองก็กลัวไก่จะตื่น“ขอบคุณนะคะที่มองเห็น...”“ความงามจากข้างในครับ”“ค่ะ” คำตอบของเขาทำให้เธอไปไม่ถูกเลย “สั่งอาหารก่อนไหมคะ”“ดีเลยครับ เราจะได้กินไปคุยกันไป”‘ฉันส่งแกไปทำงานนะ ไม่ได้ส่งไปเดตกับสาว’จอมทัพชักฉุน หันมองอาหารที่วางเต็มโต๊ะของตัวเองแล้วเซ็ง เพื่อนตัวแ