Semua Bab เมียกองขยะ: Bab 71 - Bab 80

พีเจ...."คุณพีเจครับตอนนี้ไอ้เก่งมันถูกประกันตัวออกมาแล้วครับ""ใครเป็นคนไปประกันตัวมัน""เหมือนจะเป็นเพื่อนครับ""แล้วพ่อแม่กับพี่สาวมันล่ะทำไมไม่ไปประกันตัวมันทำไมต้องให้เพื่อนมันไปประกันตัว""ผมว่าไอ้เก่งมันคงจะไม่กล้าบอกพี่สาวมันว่าแผนการไม่สำเร็จแถมยังถูกจับอีกส่วนพ่อกับแม่ขอมันเท่าที่ผมสืบดูทั้งสองคนไปต่างประเทศครับคงไม่ทราบเรื่อง""แล้วพี่สาวของมันล่ะตอนนี้อยู่ที่ไหนทำไมถึงไม่รู้ว่าน้องชายถูกจับ""ผมคิดว่าเธอคงมั่นใจว่าน้องชายทำสำเร็จก็เลยไม่ได้สนใจที่จะโทรถามเพราะไอ้เก่งมันก็ไม่ได้โทรบอกพี่สาวมันว่าตัวเองถูกจับเพราะทำไม่สำเร็จ ผมให้คนตามดูตั้งแต่วันเกิดเรื่องเธอก็ยังทำตัวปกติเหมือนเดิมตอนเช้าเข้าบริษัทตกดึกก็พาผู้ชายไปนอนที่คอนโด""อืม ยังไงก็ตามดูไอ้เก่งมันอย่าให้คลาดสายตาถ้ามีอะไรผิดปกติโทรบอกฉันทันทีเข้าใจไหม""เข้าใจครับ"หลังวางสายจากคนของผมแล้วผมก็มานั่งคิดว่าทำยังไงต่อผมคงต้องรีบทำอะไรสักอย่างก่อนที่ก้อยจะรู้เรื่องที่ไอ้เหี้ยเก่งทำพลาดเพราะถ้ารู้ผมคิดว่าก้อยต้องหาทางวางแผนอื่นมาทำร้ายเมษาอีกอย่างแน่นอนผมรู้จักนิสัยก้อยดีว่าเจ้าคิดเจ้าแค้นแค่ไหนเพราะฉะนั้นผมต้องหาทางตัด

พีเจ...."อ๊ายยยย พีเจก้อยจะตายอยู่แล้ว อ๊ายยยมันจุกไปหมดเลย ฮือออออ"คลิปความเร่าร้อนรุนแรงจนเตียงแทบหักผมนั่งยิ้มพออกพอใจกับผลงานการกำกับของตัวเองเป็นอย่างมากจนกระทั่ง"กรี๊ดดดดด....นี่มันอะไรกันพีเจทำไมผู้ชายพวกนี้ถึงใส่แค่ผัาเช็ดตัว" ก้อยตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่ไม่อยากจะบอกว่าเป็นคนอยู่อีกหรือเปล่าเพราะมันดูแทบไม่ได้และตอนนี้ภายในห้องก็ไม่ได้มีแค่ผมกับก้อยสองคนมันคนของผมอีกสามสี่คนที่อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยยืนล้อมรอบเตียงเพราะเมื่อคืนก้อยไม่ได้มีอะไรกับผู้ชายแค่คนเดียวผมจัดให้เธอถึงสามคน"ทำไมถึงมีผู้ชายอยู่ในห้องนี้นอกจากฉันกับเธอน่ะเหรอ หึเพราะคนที่นอนเอากับเธอทั้งคืนไม่ใช่ฉันน่ะสิผู้ชายที่นอนกับเธอคือพวกนี้ที่ฉันจ้างมา" "ไม่จริงเมื่อคืนตอนที่เรามีอะไรกันเรายังพูดคุยกันอยู่เลยจะไม่ใช่คุณได้ยังไง""ฉันยอมรับว่าเมื่อคืนฉันอยู่ในห้องนี้แต่ฉันไม่ได้เอากับเธอ""หมายความว่ายังไง""เพราะหน้าที่ของฉันก็คือคอยถ่ายคลิปของเธอทุกซอกทุกมุมยังไงล่ะเพราะแบบนี้ฉันถึงตอบถึงคุยกับเธอได้""ไอ้ชั่ว!!!""หึแล้วเป็นยังไงบ้างล่ะผู้ชายที่ฉันหามาตอบสนองความร่านและความเลวของเธอสะใจไหม""ฉันไปทำอะไรให้แกถึงทำ

พีเจ....."แล้วมึงจะให้กูทำไงในเมื่อกูไม่สามารถพูดความจริงได้ทั้งหมด แต่กูก็สาบานแล้วว่ากูไม่ได้ไปนอนกับใครไม่ได้ไปเที่ยวผู้หญิงไม่ได้ไปเอากับใครมาแต่เธอก็ไม่เชื่อกู คนอย่างกูมันคงเลวเกินไปที่เธอจะมองกูในแง่ดี หึ กูแม่งโคตรสมเพชตัวเองเลยว่ะตอนนี้มึงรู้ไหมไอ้ไทด์ ว่ากว่ากูจะรู้ใจตัวเองว่ารักเมษามากขนาดไหนแต่กูก็ทำให้เธอเชื่อใจกูไม่ได้ ไม่ว่ากูจะทำเพื่อเธอขนาดไหนในสายตาของเธอกูก็เป็นคนเลวอยู่ดี กูแม่งโคตรเจ็บเลยว่าเจ็บทุกครั้งที่เห็นเธอเจ็บปวดร้องไห้เสียใจเพราะกู ไหนจะเรื่องที่ไอ้เก่งมันวางยาปลุกเซ็กส์อีกถ้าวันนั้นกูไปช่วยเมไม่ทันเมจะเป็นยังไง กูคงไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้เพราะทุกสิ่งที่มันเกิดขึ้นสาเกตุมันมาจากกูทั้งนั้น""แล้วนายคิดว่าเมษาไม่เจ็บปวดเหรอเธอยังรักนายอยู่นะพีเจ มันไม่แปลกที่เธอจะไม่เชื่อนายเพราะนายเคยทำเลวกับเธอมาก่อนฉันเข้าใจว่าเมษาคงกลัวที่จะกลับไปเจ็บปวดเพราะนายอีกครั้ง""กู...""ถ้านายทำให้เมษามีความสุขไม่ได้ฉันก็อาจจะต้องพาเมษาออกไปจากชีวิตของนาย""หมายความว่าไง""ฉันจะพาเมษากับน้องพอใจไปอยู่ฮ่องกง""ไม่ได้กูไม่ยอมมึงจะพาลูกมาเมียกูไปอยู่ที่อื่นไม่ได้นะไอ้ไทด์กูขอร้

พีเจ....คำพูดของไทด์มันทำเอาผมจุกในใจจนพูดไม่ออก ผมทำได้แค่ยืนเช็ดน้ำตาตัวเองมองลูกสาวที่หลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของไทด์พี่ชายที่ผมเกลียดมาตลอดทั้งชีวิตแกค่อยๆห่างออกไปอย่างช้าๆผมมองด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจที่ตัวเองเป็นพ่อแท้ๆแต่ไม่มีโอกาสได้บอกความจริงกับลูก ผมมองไปที่แม่ของลูกเธอยืนหันหลังให้ผมอยู่ไม่ไกลพร้อมด้วยกระเป๋าเดินทางหลายใบ ทั้งสามคนกำลังจะเดินทางไปใช้ชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกันที่ฮ่องกง ลูกของผมกำลังจะมีพ่อที่ชื่อไทด์ ไม่ใช่พ่อที่ชื่อพีเจ มันก็ถูกต้องแล้วล่ะคนอย่างผมมันเลวเกินไปคงจะเป็นพ่อที่ดีให้กับแกไม่ได้ บางทีถ้าตอนนั้นผมไม่ใช้วิธีสกปรกไปแย่งเมษามาน้องพอใจอาจจะเป็นลูกสาวจริงๆของไทด์มันก็ได้"เมษา ฉันรักเธอนะ รักลูกของเราด้วย" ผมหวังว่าเธอจะมีความสุขกับคนดีๆอย่างพี่ชายของผมสองปีต่อมา....ผ่านมาสองปีแล้วสินะที่ผมต้องอยู่ตามลำพังตัวคนเดียวเช้ามาทำงานเลิกงานก็ไปหาความสุขโดยการดื่มเหล้าแต่ผมไม่เคยลากใครกลับมาขึ้นเตียงเลยสักครั้ง เพราะผมกลัวว่าถ้าเมษากลับมาแล้วมาเจอผมอยู่กับผู้หญิงเธอจะเสียใจ แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะกลับมาก็ตามตลอดสองปีที่ผ่านมาผมคิดถึงเมษา

พีเจ...ผมรีบขับรถกลับมาที่บ้านทันทีหลังจากไอ้ไทด์มันสารภาพว่าจอมพลคือลูกของผมกับเมษาแล้วมันกับเมษาก็ไม่ได้แต่งงานกันและไม่เคยมีอะไรกันตลอดสองปีที่ผ่านมามันดูแลเมษาเหมือนน้องสาวแท้ๆและที่จอมพลเรียกผมว่าปะป๊านั่นเป็นเพราะว่าเมษาคอยบอกลูกว่าผมคือพ่อของแกแกเห็นผมจากรูปถ่ายพอแกเจอหน้าผมแกก็เเลยเรียกผมว่าปะป๊า ส่วนน้องพอใจตอนนี้แกรู้ความจริงแล้วว่าผมคือพ่อไอ้ไทด์บอกว่าน้องพอใจดีใจที่ผมคือพ่อแท้ๆแกถามเมษากับไอ้ไทด์ตลอดว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาหาผมแกคิดถึงซึ่งผมก็อยากจะบอกกับลูกว่าผมก็คิดถึงแกเหมือนกันคิดถึงสุดหัวใจ ไอ้ไทด์มันยังบอกอีกว่าตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมามันให้คนคอยติดตามดูพฤติกรรมของผมตลอดคอยดูว่าผมยังทำตัวเกเรเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่าเพราะถ้าผมยังทำตัวเหมือนเดิมเมษาก็คงจะไม่กลับมา และที่เธอกลับมานั่นก็หมายความว่าเธอให้อภัยให้โอกาสผมแล้ว"โอกาสมันไม่ได้มีมาให้นายแก้ตัวได้บ่อยๆนะพีเจเพราะฉะนั้นรักษาและดูแลจิตใจคนที่นายรักไว้ให้ดีๆ" นั่นคือคำพูดของไอ้ไทด์ที่มันเตือนผม"คุณพ่อออออ" พอผมเดินเข้าบ้านมาคนแรกที่ผมเจอก็คือน้องพอใจที่กำลังนั่งดูการ์ตุนอยู่ที่ห้องรับแขกพอแกเห็นหน้าผมแกก็เรียกผมว