Semua Bab รักร้ายพี่ชายข้างบ้าน: Bab 41 - Bab 50

ทิชา.."เอ่อ...พี่นายจะไม่กลับบ้านเหรอคะคืนนี้""ทำไม""ก็พี่เจมส์บอกพี่นายอาจจะไม่กลับบ้าน""แล้วเธออยากให้ฉันกลับไหมล่ะ""ก็...แล้วแต่พี่นายสิคะทิชาไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็นหรือสั่งพี่ได้หรอก""แล้วอยากมีสิทธิ์ไหมล่ะ""คะ?? "อะไรคือถามว่าเธออยากมีสิทธิ์ไหมแล้วทำไมเธอต้องมีสิทธิ์ในเมื่อเธอกับเขาเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เขาพูดจาแปลกๆ กับเธอแถมสายตาที่มองมานั่นอีก จะว่าเธอคิดมากไปเองก็ไม่น่าจะใช่เธอเริ่มกลัวแล้วนะ หรือเขาเมาแล้วเลยพูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย"เจ้านายคะ ดื่มสิคะ" ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ยื่นแก้วเครื่องดื่มให้กับพี่เจ้านายแต่เขาหาได้สนใจไม่เพราะตอนนี้สายตาของเขายังมองเธอไม่เลิกเหมือนต้องการคำตอบจากเธอจากคำถามของเขา"ว่าไงที่ถาม""อะ เอ่อ ทิชาไม่เข้าใจหรอกนะคะที่พี่พูด""ไม่เข้าใจ?? ""ค่ะทิชาไม่เข้าใจ" ก็เธอไม่เข้าใจจริงๆ นี่นาจะให้ตอบอะไร แล้วทำไมเขาต้องมาคาดคั้นเอาคำตอบกับเธอแบบนี้ด้วย"มีอะไรกันวะไอ้นาย ทำไมจ้องหน้าน้องเค้าแบบนั้น" พี่เจมส์เดินกลับขึ้นมาพอดีพร้อมกับแก้วน้ำส้มในมือก่อนที่เขาจะยื่นมันให้กับเธอ"ไม่มีอะไรกูแค่ถามอะไรยัยนี่นิดหน่อย"ทานเยอะๆ นะครับพี่อุตส่าห์ทำให้เองก

เจ้านาย....เขาไม่รอช้าที่จะหาคำตอบเขามองดูเวลาตอนนี้มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว แต่เขาเก็บความสงสัยไว้ให้ถึงเช้าไม่ไหวเขาจะไปถามแม่กับพ่อตอนนี้แม้จะดูเสียมารยาทที่ไปปลุกท่านเวลานี้แต่เขาคงนอนไม่หลับแน่ๆ ถ้าไม่ได้รู้ความจริงเรื่องนี้ ที่เขาคิดว่าพ่อกับแม่ท่านทั้งสองต้องให้คำตอบเขาได้แน่ๆเพราะท่านทั้งสองบินไปหาทิชาบ่อยมากตั้งแต่ทิชาไปจากที่นี่ยิ่งสองปีหลังนี้ไปทุกเดือน พ่อกับแม่อาจจะรู้เรื่องนี้ซึ่งถ้าเด็กทั้งสองคนเป็นลูกของเขาจริงทำไมท่านถึงปิดบังไม่บอกความจริงเรื่องเด็กๆ"ฮือออ ฮึก ฮึก พี่นาย ฮือออ คนใจร้ายคนใจดำ" เท้าเขาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องของทิชาเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นเหมือนคนร้องไห้ดังออกมาจากภายในห้องซึ่งเสียงนั้นก็ไม่ใช่ใคร"ทิชา" เขาเคาะเรียกชื่อเธอ"ฮือออคนใจร้ายทิชาเกลียดพี่" เสียงของทิชาที่เขาเดาว่าเธอคงนอนละเมอเหมือนเมื่อตอนกลางวันที่แม่บอกว่าพักหลังทิชาจะเหมือนกับว่าฝันและละเมออยู่บ่อยๆ และเรื่องเดียวที่เธอฝันนั่นก็คือเรื่องของเขา เขาไม่เคาะเรียกครั้งที่สองเพราะเขาจะถือวิสาสะเปิดเข้าไปแต่ห้องมันล็อคเขาเลยรีบเดินลงไปหยิบกุญแจสำรองมาเปิด และพอเขาเปิดเข้าไปก็เห็นทิชานอนหลับตาร้องไห้

ทิชา...."นี่รูปทิชาเหรอคะ ทำไมขี้เหร่จัง" เธอว่าให้ตัวเองในรูปซึ่งมันแตกต่างจากเธอที่เป็นอยู่ตอนนี้มากทั้งที่เธอมั่นใจว่าไม่ได้ไปทำอะไรกับหน้ามา"ใครว่าล่ะลูก ทิชาของป้าน่ารักที่สุดเลยนะลูกใครว่าขี้เหร่กัน แล้วตอนนี้หนูยิ่งน่ารักมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะเลยสวยขึ้นมากเลยนะลูก^^""คุณป้าชมทิชาแบบนี้ทิชาก็เขินเป็นนะคะ555""ว่าแต่ทิชาจะกลับมาอยู่ที่บ้านเราเลยใช่ไหมลูก""เปล่าหรอกค่ะ แม่ให้เวลาทิชาหนึ่งเดือนให้มาพักฟื้นและฟื้นฟูความทรงจำของทิชาที่ไทยถ้าครบกำหนดทิชาก็ต้องกลับไปที่ฝรั่งเศสต่อให้จำอะไรได้หรือไม่ได้ก็ตามทิชาก็ต้องกลับไปเพราะทิชาคนคนที่รอทิชาอยู่ที่นั่นและเค้าก็สำคัญกับทิชามาก""ลูกหมายถึง...หลานของพ่อใช่ไหมลูกหลานฝาแฝดของพ่อ""คุณพ่อรู้ด้วยเหรอคะว่าทิชามีลูกแฝด""เรื่องของลูกพ่อรู้หมดแม้ว่าพ่อจะทำเหมือนไม่ได้ใส่ใจก็ตาม""ถ้ามีโอกาสทิชาจะพาเด็กๆมาเยี่ยมคุณพ่อนะคะ""ขอบใจนะลูก""ตอนนี้พ่อลูกก็เข้าใจกันดีแล้วซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี ตอนนี้ดิฉันคิดว่าเราควรปล่อยให้หนูทิชาได้มีเวลารื้อฟื้นความทรงจำให้แกได้อยู่กับตัวเองนะคะคุณเอก""อืม ผมก็คิดว่างั้นนะครับคุณอนงค์ ยังไงผมก็ขอบใจที่คุณ

"ฮึก ฮึก ในสมุดเล่มนี้ทิชาเคยจดบันทุกเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ มันเลยทำให้ทิชารู้ว่าพี่นายเกลียดทิชาจริงๆ เหมือนกับที่พิต้าพูด ฮึก ฮึก ทำไมพี่ต้องเกลียดทิชาด้วยเหรอคะ ฮือออ" ทิชาพูดไปร้องไห้ไปเขารู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้ความรู้สึกของเขามันเจ็บปวดเมื่อเห็นน้ำตาของเธอที่ไหลไม่ขาดสาย"ทิชาลูก...""คุณป้าขา ทิชาไม่อยากจำอะไรอีกแล้วค่ะ ฮือออ ทิชากลัว""กลัวอะไรลูก" แม่ของเขาเดินไปหาและกอดทิชาเพื่อปลอบโยน"ทิชากลัวความจริง ทิชากลัวว่ามันจะเจ็บปวดเพราะแค่ทิชาได้อ่านมสุดเล่มนี้มันทำให้ทิชารู้ว่าทิชาไม่เคยมีความสุขเลย ทิชาเลยอยากจะให้ตัวเองเป็นแบบนี้ไปตลอดไม่ต้องจำอะไรได้ ฮือออ ทิชาอยากกลับบ้าน ทิชาอยากกลับไปหาเด็กๆ แล้วค่ะคุณป้า ฮือออ" ทิชากอดแม่เขา เธอพูดไปร้องไห้ไปไม่ยอมหยุดเสียงสะอื้นไห้ของเธอมันบีบหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก"ทิชา..พี่ขอโทษได้มั้ย" เขาตัดสินใจพูดคำนี้ออกไปซึ่งมันเป็นครั้งแรกที่เขาเอ่ยมันออกมากับเธอ"ขอโทษเรื่องอะไร ฮึก ฮึก พี่นายไม่ผิด ทิชาผิดเองที่ทิชารักพี่ ฮือออ""พี่รู้ว่าพี่เคยทำไม่ดีกับทิชามามาก ทิชาให้โอกาสพี่ได้ไหมครับ""ไม่เอาค่ะ เพราะตอนนี้ทิชาไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี

เจ้านาย....ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่กเขาโหมกระหน่ำจ้วงแทงแท่งร้อนเข้าไปในช่องทางคับแน่นทีjไม่ว่าจะเอาไปกี่ทีเสร็จไปกี่น้ำแต่ร่องรักของทิชามันก็ยังฟิตอยู่เหมือนเขาได้เปิดซิงทิชาทุกรอบ เขาแทงทะลุทะลวงเข้าไปอย่างไม่ออมแรงเข้าสุดออกสุดจนทิชากรี๊ดลั่นห้องเพราะทนความเสียวไม่ไหว และสุดท้ายเราสองคนก็ไปถึงขอบฟ้าฝั่งฝันพร้อมกัน เขาฉีดพ่นความอุ่นร้อนเข้าไปภายในร่องรักที่คุ้นเคยและมันเป็นของเขาแค่เพียงคนเดียว น้ำของเธอและของเขามันไหลรวมกันแล้วไหลย้อนออกมาจนเลอะเต็มหน้าขาของเขาไปหมด เขาเลยจัดการอุ้มคนตัวเล็กที่กอดคอเขาหอบหายใจอย่างหมดแรงไปอาบน้ำในห้องน้ำและจัดการกับเธออีกหนึ่งรอบด้วยความหมั่นเขี้ยวที่เธอเอาแต่เถียงเขาเขาเลยจัดการทำโทษเด็กดื้อจนตอนนี้ทิชาสลบไปแล้ว และในคืนนี้เขาก็ได้ปลดปล่อยน้ำใส่ตัวทิชาทั้งหมดสี่น้ำและเขาก็ปล่อยในทุกรอบด้วย ไม่ท้องอีกก็ให้มันรู้ไป ที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะมันอาจจะเป็นวิธีเดียวที่จำให้ทิชาหนีเขาไปไหนไม่ได้อีกเขาพาเธอกลับมานอนที่เตียงและแต่งตัวให้เธอจนเรียบร้อยและกำลังจะล้มตัวลวนอนซึ่งเขาตั้งใจไว้แล้วว่าคืนนี้และคืนต่อไปเขาจะนอนกับทิชา เขาจะสร้างความทรงจำดีๆ ให้กับทิชาใหม่