Semua Bab รักร้ายพี่ชายข้างบ้าน: Bab 51 - Bab 60

"พี่ชอบเหรอที่ทิชาไม่แต่งหน้า" เธอทำทีเป็นพูดดีกับเขา"อื้มพี่ชอบแบบนี้ ทิชาเลิกแต่งหน้าเป็นนางเอกงิ้วซะนะเพราะมันไม่เหมาะกับทิชาเลยสักนิด" เขาคิดได้ไงว่าเธอแต่งหน้าเป็นนางเอกงิ้วเธอไม่ได้แต่งหน้าเข้มจัดขนาดนั้นซะหน่อยเธอก็แต่งตามวัยของเธอแม้ลิปที่ทาลงไปมันจะแดงมากไปหน่อยแต่เธอชอบของเธอแบบนี้เขาไม่มีสิทธิ์มาสั่งห้ามโน่นนั่นนี่กับเธอ"พี่ไม่ชอบแต่ทิชาชอบ ทิชาจะแต่งหน้าแบบที่พี่ไม่ชอบพี่จะได้เลิกวอแวทิชาสักที""ทำไมดื้อแบบนี้วะ ห๊ะ" เขาตะคอกใส่หูเธอจนหูชา"แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วยล่ะ ห๊ะ!! " เขาคิดว่าตัวเองตะคอกใส่เธอได้ฝ่ายเดียวหรือยังไงกันก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก"นาย น้องอยู่ในห้องกับลูกหรือเปล่า" เสียงป้าอนงค์เคาะห้องแล้วถามถึงเธอ พอเธอจะตะโกนออกไปว่าเธออยู่ในห้องนี้เธอก็โดนเขาเอามือปิดปากไว้"ไม่ครับแม่ ไม่อยู่""แล้วน้องไปไหนแม่ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอถามแม่บ้านก็บอกว่าน้องกลับมาแล้วแต่แม่ไปดูที่ห้องของน้องก็ไม่อยู่ แม่นึกว่าอยู่ห้องลูกซะอีก""คงออกไปเดินเล่นมั้งครับ""อ้าวเหรอ อืมน่าจะจริง งั้นเดี๋ยวแม่ลงไปเดินตามหาน้องข้างล่างก่อนนะ""คร๊าบบบ" เขาตะโกนบอกออกไปโดยที่มือของเขายังปิดปากเธอเอาไ

เจ้านาย...ตอนนี้เขากำลังอุ้มเจ้าตัวเล็กซึ่งตัวก็ไม่ได้เล็กมาก เด็กสามขวบครึ่งเขาอุ้มไหวอยู่แล้ว ลูกชายกอดคอเขาไว้แ่น่นมองนั่นมองนี่เพราะคงแปลกตาเนื่องจากครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แกมาไทย ก่อนที่สายตาของเด็กน้อยจะไปสะดุดตาเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูสีแดงที่ถูกนำมาโชว์ตรงกลางห้าง"น้องคุณชอบเหรอครับ""ค๊าบ คุณชอบรถสปอร์ต แต่ราคาคงจะแพงมากๆ เลยใช่มั้ยค๊าบคุงลุง" เขามองดูแววตาของลูกชายที่มองดุรถคันนั้นแกคงจะชอบมันมากเพราะมองอย่างไม่วางตา หลังจากที่เขาพาลูกชายเข้าห้องน้ำเรียบร้อยเขาก็พาแกมาดูรถอีกครั้งและให้แกได้ลองจับและสัมผัสมัน"ว๊าวว เท่ห์จังคุณอยากลองนั่งจังคับคุงลุง" เด็กน้อยพูดกับเขาแต่สายตายังมองรถคันโปรด"ถ้า...ลุงจะซื้อให้คุณจะเอามั้ยครับ" เด็กน้อยหันมามองหน้าเขาก่อนจะยิ้มกว้าง"จริงเหรอค๊าบคุงลุง^^""ถ้าน้องคุณอยากได้ลุงจะซื้อให้แล้วเราก็จะขับมันไปเที่ยวดีมั้ย""ดีค๊าบบบบ" เด็กน้อยเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ เขาไม่รู้นะว่าการทำแบบนี้เป็นการสปอยล์ลูกหรือเปล่าแต่ถ้ามันคือสิ่งที่ลูกชอบเขาก็ไม่อยากคิดอะไรให้มากถ้าลูกชอบเขาก็ซื้อเพราะถึงยังไงมันก็ได้ใช้งานอยู่แล้วอย่างน้อยบมันก็ทำให้เขากับลูกได้มี

เจ้านาย....ก๊อก ก๊อก ก๊อก"คุงลุงค๊าบบบเปิดประตูให้ผมหน่อยค๊าบบ"เขาดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนทันทีเมื่อได้ยินเสียงเคาะเรียกซึ่งเสียงเล็กๆ นั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากลูกชายขอเขาเอง แปลว่าทุกคนกลับมากันแล้วสินะ"คุงลุงอยู่มั้ยค๊าบ" เขาไม่รอให้ลูกต้องเคาะเรียกนานรีบวิ่งไปเปิดประตูทันที แล้วก็เจอกับเด็กชายตัวน้อยที่ในมือยังถือโมเดลรถสปอร์ตที่เขาเพิ่งซื้อให้ ดูแกจะชอบและรักรถเป็นชีวิตจิตใจ เด็กชายตัวน้อยยิ้มสดใสมาให้เขาจนเขาอดหมั่นเขี้ยวไมไ่ด้อุ้มแกขึ้นมาแล้วหอมซ้ายหอมขวา"คุงลุงไม่สบายเหรอค๊าบ""เปล่าครับ""แล้วทำไมคุงลุงไม่กลับพร้อมพวกเราทำไมคุงลุงกลับมาก่อนค๊าบ""เอ่อคือลุงรีบกลับมาทำงานน่ะครับลูก""คุงลุงกำลังทำงานอยู่เหรอค๊าบถ้างั้นผมไม่รบกวนแล้วนะค๊าบ หม่ามี๊บอกว่าถ้าขึ้นมาแล้วคุณลุงทำงานอยู่ไม่ให้รบกวน""ไม่ได้รบกวนเลยครับลุงทำงานเสร็จพอดีเลย" อันที่จริงเขาไม่ได้รีบกลับมาเพราะมาทำงานหรอกที่เขารีบกลับเพราะเขาไม่อยากทนฟังคุณงามความดีของผู้ชายคนอื่นที่แม่ของลูกคอยสรรเสริญเยินยอว่าดีอย่างงั้นดีอย่างงี้"ถ้างั้นผมขอเข้าไปเล่นในห้องคุงลุงได้มั้ยค๊าบ""ได้สิครับทำไมจะไม่ได้""งั้นผมขออนุญาตน

ทิชา....ปี๊นนนนน ปี๊นนนนนนนน ในขณะที่เธอกำลังเตรียมของว่างให้เด็กๆ เธอก็ต้องตกใจกับเสียงแตรรถที่ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณบ้านเธอและแม่บ้านคนอื่นๆ รีบวิ่งออกไปดูและสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของเธอก็คือรถยนต์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนคันหรูสีแดงเงาวับที่เธอไม่รู้ว่าเป็นของใครเพราะเธอไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ได้เกือบอาทิตย์จนเห็นสองพ่อลูกเดินลงมาจากรถคันนั้น นี่อย่าบอกนะว่า..."หม่ามี๊ค๊าบบมาดูรถเร็วค๊าบบ คุงลุงซื้อให้น้องคุณค๊าบบบบบ" น้องเจ้าคุณตะโกนเรียกให้เธอไปดูใกล้ๆ เธอคิดไว้ไม่มีผิดเลยสินะ........................เจ้านาย....."หม่ามี๊ค๊าบบมาดูรถเร็วค๊าบบ คุงลุงซื้อให้น้องคุณค๊าบบบบบ" เสียงของลูกตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ให้มาดูรถที่ทางบริษัทเพิ่งนำมาส่ง แต่ไม่รู้เป็นอะไรที่จู่ๆ ก็รู้สึกกลัวสายตาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูก คืออยู่ๆ ก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาซะงั้นเมื่อมองเข้าไปในแววตาคู่นั้น มันเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกแบบนี้กับทิชา มันบอกไม่ถูกอ่ะจะว่ากลัวเหรอ ทำไมเขาต้องกลัวเขาไม่ได้ทำอะไรผิด....หรือเปล่า??"หม่ามี๊เร็วๆ ค๊าบบมานั่งด้วยกันเร็วๆ ค๊าบ" น้องเจ้าคุณตะโกนพร้อมกับกวักมือเรี

เจ้านาย....หลังจากที่เขาจัดการอาหารให้เด็กๆ เสร็จเขาก็เดินเข้าไปในบ้านเพื่อไปปลุกทิชาให้มาทานอาหารค่ำเพราะนี่มันก็จะทุ่มนึงแล้ว และพอเปิดประตูเข้าไปก็เจอทิชาที่นอนหลับสนิท เขาอยากะบอกว่าอาการเพ้อหรือฝันร้ายของทิชามันเริ่มหายไปทีละนิดทีละนิดแล้วที่เขารู้ก็เพราะทุกคืนเขาจะแอบเข้าไปในห้องนอนของเธอเพื่อดูว่าทิชามีอาการแบบนั้นอยู่อีกไหม ตอนนี้อาการเธอดีขึ้นนะครับแค่อาทิตย์กว่าๆ ที่เธอกลับมาอยู่ที่ไทย เขาไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหมนะ"ทิชาตื่น" เขาเดินไปปลุกทิชาแต่ดูเหมือนเธอจะไม่ขยับตัวแถมที่ใบหน้าของเธอมันมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มเลยเหมือนเธอร้อนทั้งที่อากาศไม่ได้ร้อนเลยเขาเลยรีบไปจับตัวดูปรากฏว่าตัวทิชาร้อนมาก เธอไม่สบายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน สงสัยคงจะตอนไปเล่นน้ำทะเลกับเด็กๆ เมื่อกลางวันแน่ๆ เขาไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ห้องน้ำและจัดการหาผ้าขนหนูผืนเล็กไปชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดตัวให้เธอก่อนที่เขาจะโทรไปให้ทางวิลล่านำยาแก้ไข้มาให้เขาเพราะเขาคงไม่สามารถทิ้งเธอกับเด็กๆ ออกไปซื้อได้กว่าจะเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จก็ใช้เวลานานพอสมควร จากนั้นเขาก็เดินออกมาข้างนอกเมื่อทางวิลล่าได้นำยาลดไข้มาให้พร้อมกับข้าวต้มร้