All Chapters of Triplets and a Second Chance: Chapter 171 - Chapter 180

Chapter 171“Bang!”Bigla nitong pinisil ni Julio ang ulo ni Ysabel at itinulak pababa at diretso ang noo niya sa sahig. Walang pag-aalinlangan ang kilos ng ama; wala ring pagkakataon si Ysabel na tumanggi. Ramdam niya ang matibay na pagyuko ng leeg, ang init ng lupa sa mukha, at ang malupit na paghamak ng sandaling iyon.Hinilot ng mga alaala ang kanyang pandinig ngunit ang boses ni Julio ang siyang tumagos sa katahimikan. “Sa’yo nag-umpisa ‘to, Ysabel. Humingi ka ng tawad at aminin mo ang kamalian mo.”Nagngangal ang tenga ni Ysabel, parang punong natigil ang pag-ikot. Pinilit niyang itaboy ang mga kamay para itaboy ang lupa, ngunit walang lakas; sinusubsob siya ng laman at hiya. Binuksan niya ang bibig para magsalita, ngunit ang dila’y tila ba hinimatay at wala ring tunog ang lumabas.Hindi lang pisikal ang kirot; unti-unting kumalat sa puso niya ang walang katapusang kahihiyan. Tumingin si Amara kay Julio. Matahimik siya, ngunit malinaw na nabasa niya ang pasya ni Julio: nagbabago

Chapter 173“Paano kung hindi ako umalis?” tanong ni Amara, malamig ang tinig. Alam niya ang magiging kapalit ng hindi pag-alis.Umakyat ng isang hakbang si Argus; habang umatras siya, sinalo niya ang baywang ni Amara para pigilan ang paglayo nito. “Kung hindi ka aalis,” mababa ang boses niya, “manatili ka rito at maging asawa ko.”Lumuhod ang ulo niya nang bahagya at tumingin sa mukha ni Amara. “Ang ganda-ganda mo, Amara. Ayaw kong hawakan ng ibang lalaki ang isang magandang babae na tulad mo.”Nagtaas ng kilay si Amara at dahan-dahang inilapag ang kamay sa dibdib ni Argus, hinaplos ito nang banayad. “Mukha lang ba ang hinahanap mo?” tanong niya, may bahagyang pag-aalangan sa dulo ng salita.Nagdikit ang kilay ni Argus. Napilas ang mukha niya nang kinurot ito ni Amara; sinubukan niyang tiisin ang sakit habang itinulak niya ang lalaki para makakuha ng distansya.“Nakakahiya ka, Argus,” pagdami ng salita niya, galit na ngunit may kontrol. “Ikaw ang walang hiya—ikaw ang naglaro sa aki

Chapter 175 “Elara is lying,” aniya, may bahid ng lamig sa boses. “Hindi maganda ang batang sinungaling.”Pinagmamasdan ni Amara mula sa di kalayuan ang dalawa. Hindi niya marinig nang malinaw ang bawat salita, pero nahuli niya ang ilang kataga mula sa bibig ni Argus—“Iiwan tayo ng mommy mo, Elara. Tayo lang ang matitira—mag-ama. Sabihin mo sa kanya, huwag tayong iwan.”Mariin niyang kinagat ang labi, halos mabasag ang mga ngipin sa inis. Hindi niya alam kung paano sasagot si Elara kung iiyak ba ito, o maniniwala sa mga kasinungalingan ni Argus.Pagkatapos ay narinig niya ang boses ng lalaki, mababa at mariin.“Amara,”

Chapter 177Nakatayo si Argus sa walang katao-taong pasilyo ng ospital, parang biglang nagdilim ang buong mundo. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya. Mali siguro ang dinig niya.Bigla niyang itinulak ang doktor at nagmamadaling pumasok sa operating room.“Sir! Bawal po kayo diyan! Kalmahin n’yo muna ang sarili n’yo,” pigil ng doktor, sabay abot sa braso niya.“Lumayo ka!” singhal ni Argus, nanlilisik ang mga mata, namumula sa galit at takot. Sinunggaban niya ang kwelyo ng puting coat ng doktor. “Sinabi mong patay siya pero hindi ako naniniwala!”“Sir, pakikalma muna po kayo. Totoo pong—”“Tumahimik ka!” sigaw niya, halos gumuhit sa hangin ang boses. “Sinungaling ka!”Parang isang mabangis na hayop si Argus nang itulak niya ang doktor palayo. Walang sinuman sa mga tauhan ng ospital ang nakapigil sa kanya. Pinasok niya ang emergency room, sinasagasaan ang mga humaharang.“Sir! Hindi po kayo puwedeng pumasok!” sigaw ng isa sa mga nurse.“Sir, bawal po ‘to—”Hindi niya sila pinakingga

Chapter 179“Pag-usapan natin ‘yan kapag nanalo na kami,” malamig na sabi ng lalaki bago niya iwasiwas ang kamay at agad na rumagasa ang lahat ng tauhan niya papunta kay Argus.Mahigpit na siniklop ni Argus ang kanyang mga kamao. Kahit mas marami ang kalaban, wala ni katiting na takot sa mga mata niya.Samantala, nakasandal si T sa gilid, nagsindi ng sigarilyo, at dahan-dahang humithit. Lumapit ang isa sa kanyang mga tauhan at nag-ulat, “Dumating na po ang mga tauhan ni Argus.”“Pigilan sila,” malamig na sagot ni T, habang pinapanood si Argus na kasalukuyang nilulusob ng mga tauhan niya, may ngising puno ng panlilibak sa labi.Hindi kayang tapatan ng dalawang kamao ang napakaraming kamay. Gaano man kalakas si Argus, ilang beses pa rin siyang tinamaan dahil sa dami ng kalaban. Ngunit tila walang hanggan ang lakas niya habang tumatagal, lalo siyang bumibilis, at lalo ring nagiging mabagsik ang bawat atake niya.Natapos ni T ang sigarilyo, itinapon ang upos sa sahig, at humakbang papalap