บททั้งหมดของ แรกแย้ม : บทที่ 91 - บทที่ 100

ตอนพิเศษ - ฉันชอบให้เขาโกรธเสียงครางของหญิงสาวในท่าหมอบคลานอยู่บนพรมในห้องรับแขกกว้างขวางหรูหรา หน้าของเธอแนบลงกับพื้นพรม ก้นงอนงามกำลังแดงก่ำเพราะแรงกระแทกจากเขาอย่างบ้าคลั่ง กระโปรงนักศึกษาถูกดึงร่นไปกองอยู่ตรงเอวคอด “หมอหวานเจ็บ” เสียงร้องครางของหญิงสาวดังแข่งกับเสียงเนื้อที่กระทบกันของเขาและเธอ “เจ็บหรือเสียว” เสียงของคุณหมอที่กางเกงหลุดไปจากร่างแล้วเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนถามเสียงนุ่ม เขาคุกเข่ากระหน่ำแทงอยู่ด้านหลังเธออย่างไม่เหน็ดเหนื่อยตั้งแต่เธอกลับมาถึงห้อง “เสียว...อ๊า...เสียว..ทั้งเสียวทั้งเจ็บ อ๊า..ทั้งจุก” พริณตาร้องบอกเขาไม่เป็นภาษากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาไม่เคยอ่อนโยนกับเธอ เขามันพวกเอาแต่ใจ ขี้โมโห “อ๊า..อย่าขยี้ติ่งมันเสียว อู้ย..เสียว เสียว” เสียงร้องครางหนักของเธอเมื่อเขาใช้มืออีกข้างขยี้ส่วนอ่อนไหวของเธอ เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นน้ำหวานถูกปล่อยออกมาเปียกพื้นพรม รูรักเต็มไปด้วยน้ำเฉอะแฉะ เขาชอบแบบนี้ที่สุดชอบมาก “หมออย่า...อ๊า...อ๊า..” เขาถอนตัวตนออกพร้อมจับเธอพลิกหงายเปิดเปลือยดอกไม้ข

“ไปทำอะไรมาหึสาวน้อย” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทำไมเธอถึงเรียกเขาว่าคุณอา วันนี้เมียรักของเขาคงอยากสวมบทเป็นนักศึกษาสาว เหมือนเมื่อครั้งอยู่ด้วยกันปีแรก ๆ“คุณอาชอบไหมคะ ขาว ๆ เนียน ๆ” เธอแอ่นเนินเนื้อเข้ากับจมูกของเขา รู้ว่าเขาชอบแบบนี้ ขาว ๆ เนียน ๆ อูม ๆ“ชอบมาก วันนี้ขอเล่นบท คุณอาหมอจอมหื่นหน่อยนะเมียจ๋า”“หวานว่า คุณอาหื่นตั้งแต่วันแรกแล้วไหมคะ จับหวานกินตั้งแต่วันแรกเลย” เธอขยุ้มผมเขาเพราะอารมณ์ที่พาไปและด้วยแรงปรารถนา คิดถึงบทรักครั้งแรกของเธอกับเขา ถึงจะนานมากแล้วแต่คิดถึงทุกครั้งก็ยังประทับใจไม่ลืมเลือน “หมอขา หวานไม่ไหวแล้ว”“ไม่ไหวก็ปล่อยออกมา” เสียงกระเส่าบอกภรรยาสาว เพราะไม่มีสิ่งใดกีดขวางทำให้ทุกปลายลิ้นของเขาจึงได้สัมผัสทุกส่วนของเธอ แนบชิด แนบแน่นกลิ่นหอมที่เขาชื่นชอบ ทุกครั้งที่ได้กลิ่นนี้ ความเหนื่อยล้าของทุกวันจะหมดสิ้น เรี่ยวแรงจะกลับมาอย่างที่เขาก็ไม่เคยคิดว่าจะมี“หมอขา เสียว อ๊า” เสียงร้องครางหวาน ร่างบางสั่นสะท้านเพราะสัมผัสของเขา สิ่งนี้ยิ่งกระตุ้นความต้องการของเขาให้มีมากขึ้น“เมียพี่อร่อยไม่เคยเปลี่ยน” คำพูดของเขาไม่เกินจริงเลย เพราะทุกครั้งที่ได้ลิ้มชิมเธอ เขาต

“อ๊า อ๊ะ อย่าดูดแรง” เมื่อเขาดูดทุกส่วนของดอกไม้เธอแทบทนไม่ไหวต้องบอกเขาให้เบามือกับเธอบ้าง เพราะความเสียวยังเล่นงานไม่หยุด เขาเร่งจังหวะการดูดให้แรงและเร็วขึ้น ความเสียวของเธอกำลังจะถึงที่สุด“อ๊า อ๊า แตกแล้วหมอแตกแล้ว” เธอกรีดร้องเพราะความสุขสม ร่างบางชาไปทั้งร่าง ความซ่านสยิวแผ่ตั้งแต่ปลายเท้าสู่ปลายผม ลมหายใจหอบแรง แข้งขาอ่อนแรงแทบพยุงกายไม่อยู่บนที่นอนกว้างพฤกษ์รูดสาวตัวตนอีกหลายครั้ง คุกเข่าในท่าพร้อมรบอยู่กลางหว่างขางาม สะโพกกลมกลึงรูปหัวใจคว่ำทำให้เขาหายใจติดขัดทุกครั้ง เขาอัดตอกความเป็นชายเข้าหาดอกไม้งามที่กำลังฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน ตอกอัดเพียงครั้งเดียวจนสุดความยาว“อา” เสียงร้องเพราะความเสียวและความสุข เธอยังคงคับแน่นและให้ความรู้สึกดีทุกครั้ง เขายังคงให้ความรู้สึกลึกและจุกได้ถึงใจของเธอเสมอ มันดีแบบนี้ทุกครั้งที่เขาเข้ามาในตัวเธอ ความปูดโปนของเส้นเลือดรอบกายแกร่งสากขูดเข้าในตัวเธอ ความรู้สึกนั้นชัดเจนยิ่งกว่าการมองเห็น“หมอขาหวานเสียว” เธอร้องครางบอกเขาด้วยหัวใจเต้นระส่ำ ไม่ไหวแล้วความรู้สึกทั้งหมดที่มีเธออยากปลดปล่อย สองมือเขาจับแน่นที่เอวบาง ควบกายแกร่งเข้าหาเธอไม่หยุด

ก้มลงมองหน้าอกตัวเองตอนที่เขาเดินไปหยิบของในตู้เย็น และเขากำลังถอดผ้ากันเปื้อนออก‘บ้าเอ๊ย!’ เธอได้แต่สบถในใจ นี่เขาไม่คิดจะใส่เสื้อใส่ผ้าบ้างเลยหรือไง กล้ามอกแน่น ๆ กับลอนกล้ามท้องนับ ๆ แล้วน่าจะมากกว่าหก และวีไลน์ที่หายเข้าไปในกางเกงบ็อกเซอร์นั่นอีก อะไรจะเพอร์เฟกต์อย่างนี้“เผ็ดเหรอ หน้าแดงเชียว” ทิมถามด้วยความใส่ซื่อ จริงหรือเปล่าเธอไม่รู้ แต่บอกได้เลยว่าหุ่นแบบเขาเดินในที่เปลี่ยวไม่ได้หรอก เดี๋ยวพวกนักล่าได้จับเขาไปขึงพืดแน่ ๆ“แค่ก ๆ” เธอสำลักอาหารที่กินทันทีที่สบตาเขา กลัวเขาจะรู้ความคิดของเธอ ชุดของเธอกับเขา ถ้าใครเห็นคงคิดว่าทั้งสองเป็นคู่ข้าวใหม่ปลามัน เพราะวาบหวิวเหลือเกิน“แค่ก ๆ”“กินน้ำก่อน” คำบอกกินน้ำของเขาทำเธอลนลานจนรีบคว้าแก้วน้ำขึ้นมายังไม่ทันถึงปาก กลับเทราดลงบนตัวเธอเสียอย่างนั้น ชุดนอนที่ว่าบางพอโดนน้ำยิ่งบางเข้าไปอีก เนื้อผ้าแนบเนื้อ จนเห็นยอดเม็ดทับทิมเด่นชัดขึ้นกว่าเดิมทั้งทิมทั้งพิชญาต่างตกอยู่ในภวังค์ ทิมเองก็ลืมตัวจ้องมองตุ่มไตชูชันของยายน้องสาวนอกไส้ส่วนพิชญาเองก็เอาแต่จ้องมองมัดกล้ามแน่น ๆ ของเขา ท้องน้อยของเธอวูบโหวงอย่างบอกไม่ถูก ความร้อนแผ่ซ่านทุกอณ

“น้องไม่ได้ทิ้ง แค่ไปเรียนต่อ เหลืออีกตั้งสองปี ถึงตอนนั้นพี่ทิมก็คงมีแฟน คงเบื่อน้องพอดี” ทิมยิ้มมุมปาก มีแฟนอย่างนั้นเหรอ เขายังไม่ได้คิดเรื่องนั้นในตอนนี้“แล้วเรามีแฟนไหม” ทิมมองหน้าของพิชญา ซึ่งเธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที“มีแล้วค่ะ แต่เรียนคนละที่กัน เขาอยู่เชียงร...มาร์ค” เสียงพิชญายังไม่ทันจะพูดจบประโยค เธอเห็นคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนเธอกำลังขับรถที่มีผู้หญิงนั่งข้าง ๆ ผ่านหน้าเธอไป รถเขาเธอจำได้“เกิดอะไรขึ้น” ทิมเห็นอาการมือสั่นปากสั่นของน้องสาวนอกไส้ ทำให้เขาเองก็ใจไม่ดีไปด้วย เกิดอะไรขึ้นกับยายแสบของเขา“มาร์ค เอ่อ แฟนน้อง น้องเห็นมาร์คขับรถผ่านไปมีผู้หญิงอยู่ในรถด้วย”“อาจจะเป็นเพื่อนหรือญาติอะไรหรือเปล่า เฮ้ย! จะไปไหน”“น้องจะขับถามไป”“ใจเย็น มือเธอสั่นขนาดนี้ขับตามได้ยังไง เดี๋ยวพี่ขับเอง” ทิมคว้ากุญแจรถจากมือบางมาถือไว้แล้วสตาร์ตรถ จากนั้นรีบขับตามรถคันที่วิ่งผ่านไปเมื่อไม่นานโชคดีที่วันนี้รถไม่ติด ทำให้ทิมพาเธอเลาะซ้ายเลาะขวาจนมาหยุดอยู่ข้างรถของมาร์ค พิชญาใส่ทั้งหมวกกันน็อกใส่ทั้งหน้ากากกอดเอวทิมแน่น จะไม่กอดแน่นคงไม่ได้เพราะเขาเลาะไปเลาะมาจนเธอต้องรีบกอดเอวเขาไว้ ไม่อย่