หน้าหลัก / โรแมนติก / แรกแย้ม / บทที่ 4 พี่ไม่แท้ น้องไม่จริง

แชร์

บทที่ 4 พี่ไม่แท้ น้องไม่จริง

ผู้เขียน: กาแฟหอมกรุ่น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-05 18:20:13

บทที่ 4

“อย่าร้องไห้ให้คนแบบมัน” เขาเช็ดน้ำตาให้เธอเบา ๆ

“น้องควรทำยังไงดีพี่ทิม” เสียงร้องของทั้งคู่ดังจนเธอได้ยินชัดเจน เสียงร้องครางของมาร์คดูมีความสุขอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน

“เลิกกับมันซะ”

“แต่...”

“มันนอกใจขนาดนี้ ยังจะทนคบกับมันอีกเหรอ”

“เราอาจจะแค่เข้าใจผิด” เธอพูดเสียงเบาดูอ้อมแอ้ม

“ไปดูไหมจะได้เห็นกับตา อ้อ แต่รอมันทำเสร็จก่อนนะ ค่อยไป” ทิมพูดอย่างใส่อารมณ์ เขาไม่รู้ว่าที่โมโหเธอเพราะเห็นภาพตัวเองซ้อนทับกับพิชญาหรือเปล่า การถูกหักหลัง การถูกนอกใจ

“พี่ทิมกลับกันเถอะ น้องไม่อยากรู้แล้ว โอ๊ย! พี่ทิมปล่อยน้อง พี่ทิม น้องเจ็บ” ทิมดึงเธอออกนอกห้อง จากนั้นเขาเดินเคาะประตูห้องข้าง ๆ เสียงดัง เคาะอยู่ไม่นานคนในห้องก็เปิดออกมา

“พิชชี่!”

“มาร์ค” พิชญาพยายามกลั้นเสียงสะอื้น ภาพที่เธอเห็นคือเขาใส่เพียงเสื้อคลุม กลางอกยังมีรอยลิปสติก

“พิชชี่มากลับใคร เธอตามฉันมาหะ....” ยังไม่ทันที่มาร์คจะพูดจบ กำปั้นของทิมก็ปล่อยใส่มาร์คทันที ทำให้เขาถึงกับร่วงลงไปกองกับพื้น

“พี่ทิม!” พิชญาตกใจกับการกระทำของทิม เธอกำลังจะเข้าไปประคองแฟนหนุ่ม แต่ถูกพี่ชายนอกไส้ดึงเอาไว้ แล้วลากเธอมาขึ้นรถกลับบ้าน โด
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • แรกแย้ม    บทที่ 34 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    เขาพูดหอมแก้มทั้งสองแม่ลูก ก่อนจะบรรจงสวมแหวนนิ้วนางข้างซ้ายให้ผู้หญิงคนแรกที่เขาขอแต่งงาน เขาลูบหลังมือน้อย ๆ ของเธอก่อนจะจูบลงตรงนิ้วที่สวมแหวน“สวยจังเหมาะกับแม่มี่มากเลย” ไม่ต้องบอกว่าลูกใครปากหวานได้พ่อจริง ๆ ชาร์มมี่หัวเราะชอบใจในความเหมือนของทั้งคู่ทั้งสามคนกอดกันอีกครั้ง ความสุขท่วมท้นในหัวใจของคนทั้งสาม ครอบครัวคำนี้เองที่เรียบง่ายแต่กลับยิ่งใหญ่ในหัวใจของพวกเขาทั้งสาม“ขอบคุณนะคะหมอ” เธอขอบคุณเขาอีกครั้ง ในตอนที่ทั้งสองอยู่ในห้องนอนใหญ่ อ้อมกอดเขาทำให้เธออบอุ่นเสมอ“ขอบคุณหนูเหมือนกันที่ดูแลพี่กับลูกอย่างดี มีอะไรที่อยากได้อีกไหมครับ”“อยากได้หมอ”“ก็ได้อยู่นี่ไงครับ”“อยากได้หลายที” เธอจูบเขาที่ข้างแก้มคำว่าอยากได้หลายทีทำคนฟังขนลุกไปทั้งร่าง ใช่อยากได้หลาย ๆ ทีเหมือนกันนะ“รออะไรครับ เป่าเทียนก่อนเลยไหม” คนชวนเป่าเทียนดึงเธอขึ้นมานั่งบนตัวเขา ให้เธอนั่งทับเทียนเล่มใหญ่“หมอ”ชาร์มมี่ทุบอกเขาอย่างเขินอาย มอบจูบหวานล้ำแทนคำขอบคุณ ภายใต้ชุดนอนกระโปรงไม่มีชั้นในให้ขัดใจ เธอรูดชุดนอนบางพ้นจากร่าง อวดหน้าอกเต็มไม้เต็มมือที่เขาชอบคนรีบร้อนขยับสะโพกให้เธอดึงกางเกงผ้ายืดให้พ้นทาง

  • แรกแย้ม    บทที่ 33 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    สามปีผ่านไป เคทกำลังป้อนข้าวลูกน้อยคนที่สามของเธอ เธอเพิ่งวางสายจากลูกสาวคนโต ที่โดนพรากไปจากอก จะว่าพรากไปก็จะดูเกินจริงไปมาก เพราะน้องคลีนไม่ยอมกลับมาอยู่กับเธอและภาษิตตั้งแต่เธอคลอดลูกชายคนที่สองด้วยเหตุผลนี้เคทกับภาษิตเลยต้องผลิตลูกเพิ่ม แต่ทั้งสองไม่ได้โกรธหรือน้อยใจน้องคลีนกับปภังกรเลย เพราะทั้งปภังกรและชาร์มมี่พาน้องคลีนแวะมาเยี่ยมครอบครัวของเคทและภาษิตแทบทุกวัน ความใกล้ชิดของสองครอบครัวยิ่งมีมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปน้องคลีนในวัยแปดขวบกำลังวุ่นวายกับการเขียนหน้าเค้กที่เด็กหญิงทำเอง โดยมีพ่อหมอมีนกำลังช่วยทำ ถึงจะลำบากไปบ้างแต่สองพ่อลูกก็ตั้งใจให้เค้กออกมาน่ากินที่สุด วันนี้เป็นวันเกิดของแม่มี่ น้องคลีนกับพ่อมีนจัดงานเซอร์ไพรส์ ให้กับแม่มี่ ตอนนี้ให้น้าพิชชี่หลอกแม่มี่ไปเลี้ยงวันเกิดกับเพื่อน ๆ “พ่อสวยไหมคะ” “สวยครับสวย” “แม่มี่จะชอบไหม” “ชอบสิครับ พ่อเห็นแม่มี่ชอบทุกอย่างที่หนูทำให้” น้องคลีนได้ฟังแบบนั้นก็ยิ้มแก้มบานเพราะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เธอให้อะไรแม่มี่ดีใจน้ำตาไหลทุกครั้ง ดูอย่างเมื่อวันแม่ที่ผ่านมาสิ น้องคลีนเ

  • แรกแย้ม    บทที่ 32 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    “ก็คนมันอาย” ชาร์มมี่กอดเขาพร้อมซุกหน้าตรงไหล่กว้าง ใครจะไม่อายบ้างเรื่องแบบนี้ “ทำไมกลับเร็วคะ” “ธุระเสร็จเร็ว ป้าดาชอบเลยตัดสินใจเซ็นสัญญาซื้อไปแล้ว” วันนี้คุณหมอหนุ่มทำหน้าที่ลูกเขยขับรถจากเชียงใหม่พาแม่ยายและป้าเมียไปทำธุระที่ต่างอำเภอ ธุระของแม่ยายกับป้าดาส่วนมากมีแค่เรื่องดูที่ ซื้อที่เพิ่ม นั่นคืองานอดิเรกของทั้งสองคน ทุกวันนี้ลูกเขยที่ชอบขับรถและพูดคุยกับคนทั่วไปจึงต้องทำหน้าที่ขับรถ เป็นที่ปรึกษาวิเคราะห์ความเสี่ยง ความน่าจะเป็น ประเมินราคา ดูศักยภาพของพื้นที่ว่าจะสามารถต่อยอดได้หรือเปล่า เพื่อประกอบการตัดสินใจในการซื้อของผู้ใหญ่ทั้งสอง ตอนนี้ชายหนุ่มกลายเป็นลูกชายสุดที่รักของบ้านไปแล้ว บางครั้งชาร์มมี่ถึงกลับเบะปากในความหลงลูกเขยของทั้งคู่ “เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน พี่คลีนครับเดี๋ยวคุณพ่อไปอาบน้ำก่อนนะครับ เราจะได้ไปเยี่ยมน้องคินกันนะครับ” “ค่ะคุณพ่อ” ชาร์มมี่มองตามหลังสามี มือของเธอจับจูงเด็กหญิงตัวน้อย ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้ มีครอบครัวพ่อแม่ลูก ผู้หญิงข้ามเพศอย่างเธอไม่เคยคิดว่

  • แรกแย้ม    บทที่ 31 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    “พี่นึกว่าหนูไม่อยากจำ เห็นหนูไม่พูดพี่เลยไม่พูด” เขาไม่คิดว่าจะเจอเธออีกครั้ง เจอกันอีกครั้งเธอเปลี่ยนไปมากเป็นผู้หญิงมากกว่าตอนที่เจอกันครั้งแรก “แล้วพี่หมอหายไปไหนมา” ชาร์มมี่กอดเขาอย่างออดอ้อน ร้องไห้ออกมาเพราะดีใจที่ผู้ชายคนนั้นคือเขา “กลับไปเรียนพี่แค่มาเที่ยว คิดถึงเรื่องตอนนั้นแล้วเลยมาทำงานเชียงใหม่ดู ไม่คิดว่าจะเจอหนู” “โห นี่กะฟันแล้วทิ้งจริง ๆ” “ใครทิ้งใครกันแน่ ตื่นมาหนูก็หายไปแล้ว พี่นึกว่าตัวเองโดนรูดทรัพย์แล้ว” เขาหัวเราะชอบใจ มือหนาเช็ดคราบน้ำตาให้คนขี้แย หัวเราะชอบใจกับสิ่งที่เธอเป็น ภาพลักษณ์ของเธอกับสิ่งที่เธอเป็นห่างไกลกันมาก ทำตัวเหมือนเจนจัด ทำตัวเหมือนนางมารร้าย แต่จิตใจแสนดี เธอเป็นผู้หญิงอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นผู้หญิงจริง ๆ “หนูดีใจ ที่ครั้งแรกของหนูทั้งสองครั้งเป็นพี่หมอ” “พี่ก็ดีใจ แต่ถึงพี่ไม่ใช่คนแรกของหนู พี่ก็ไม่ได้ซีเรียสนะ สำหรับพี่ขอแค่เป็นหนู” “น่ารักอะ แฟนใครเนี่ยน่ารักจัง” เธอประคองสองข้างแก้ม จูบแก้มซ้ายแก้มขวาของเขาอย่างรักใคร่ “รักหนูจัง” ทั้งคู่จูบกันเนิ่

  • แรกแย้ม    บทที่ 30 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    “ต้องการอะไรจากกูไหมถึงได้ชมขนาดนี้” ช้างของเพื่อนถึงกับเขิน พูดตลกกลบเกลื่อนเพราะความเขิน “น่ารักจริง ๆ มึง” พิชชี่ช่วยยืนยันอีกเสียง “วันนี้มึงจะบอกอาร์จริง ๆ เหรอ” นีน่าถามอย่างตื่นเต้นเพราะรู้ว่าเพื่อนชอบอาร์มานานแล้วตั้งแต่ได้รู้จักกัน พวกเธอกับอาร์เรียนสาขาเดียวกัน มีหลายต่อหลายครั้งที่อาร์เองก็เหมือนให้ความหวังกับช้าง เพราะเวลาไปเที่ยวที่ไหนมาอาร์จะชอบซื้อขนมมาฝากช้างบ่อย ๆ “บอกจริง ๆ การแอบชอบใครไม่ใช่ทางของกู บอกแล้วเขาไม่ชอบเราก็แค่อกหักนิดหน่อย” ช้างพูดออกมาอย่างไม่อาย อกหักไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับเธอ หลายต่อหลายครั้งที่อกหักจากคนที่เธอเคยแอบชอบ แต่ครั้งนี้อาจจะเจ็บหน่อยตรงที่มีความหวังมากกว่าทุกครั้ง งานเลี้ยงวันเกิดดำเนินไปตามที่มันควรจะเป็น อาร์แวะมานั่งคุยกับพวกเธอ และแน่นอนเขานั่งข้างช้าง “เดี๋ยววันนี้กลับพร้อมกันนะ” อาร์พูดขึ้นมือของเขาจับมือของเธอที่วางอยู่บนตักของตัวเอง ช้างขนลุกไปทั้งร่าง ผู้ชายชวนกลับพร้อมกันแถมยังจับมือ นี่ไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม เธอคิดถึงขั้นที่เขาพาเธอขึ้นเตียงไปแล้ว คืนนี้ตอนกลับด้วยกันเธอ

  • แรกแย้ม    บทที่ 29 ชายไม่แท้ หญิงไม่จริง

    “ดีแล้วดีใจที่มึงเจอคนดี” นีน่ากอดเพื่อน พิชชี่เห็นแบบนั้นก็เข้าไปกอดด้วยอีกคน“เว่อร์ไปพวกมึง นี่กูแค่มีผัว ไม่ต้องซึ้งขนาดนั้น”“มึงก็เป็นซะอย่างนี้” พิชชี่ผลักหัวเพื่อน กำลังจะซึ้งกัน พาให้ฮาตลอด“พูดอะไรซึ้ง ๆ เดี๋ยวกูร้องอีก ไม่อยากร้องไห้เดี๋ยวไม่สวย” ชาร์มมี่ยิ้มกับเพื่อน ๆ“อีหวานมันเป็นไงบ้างเนี่ย” นีน่าบ่นถึงหวานที่ตอนนี้ไปเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น“เห็นว่ามันมีเพื่อนแล้วนะ” ชาร์มมี่บอกจากที่โทรคุยกับเพื่อนเมื่อคืน“ฝากความคิดถึง ถึงมันด้วยนะ” นีน่าบอกกับชาร์มมี่ที่มีกำหนดเดินทางไปอยู่กับหวานสักเดือนสองเดือน อยากไปนอนเล่นโง่ ๆ ที่ญี่ปุ่นบ้างนอนเล่นโง่ ๆ ที่ไทยมานานแล้วชาร์มมี่อยากจะเล่าเรื่องของเธอกับหมอมีนให้เพื่อนรักอย่างหวานฟัง แต่การมาญี่ปุ่นของเธอครั้งนี้กับพบแต่เรื่องวุ่นวายของหวานกับพี่หมอพฤกษ์ เธอไม่อยากให้เพื่อนทุกข์ใจเพราะเรื่องของเธอ เลยตัดสินใจว่าเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อนหวานเห็นพี่หมอมีนมารอรับเธอที่หน้าห้อง ชาร์มมี่คิดว่าเพื่อนคงเข้าใจแล้วว่าเธอกับเขามีความสัมพันธ์อย่างไร ทั้งสองตัดสินใจว่าเที่ยวกันให้เต็มที่ ให้สมกับที่ตั้งใจว่าจะมาพักผ่อนคนอื่นจะสามารถติดต่อได้แค่ในช

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status