One Night Stand With My Domineering Billionaire Boss のすべてのチャプター: チャプター 131 - チャプター 140

MAG-aalas syete ng gabi nang umalis kaming dalawa sa opisina. Hindi pa rin ako umuuwi dahil may dinner na dadaluhan si Eros at bilang sekretarya niya ay kailangan kong sumama sa kaniya. Wala na kaming naging imikang dalawa hanggang sa mga oras na ito dahil naiinis ako sa kaniya kaya hindi ko na siya kinibo pa.Hindi ko alam kung sino ang eksaktong ka-meeting niya. Pero sa pagkakaalam ko ay mga nasa limang tao yata ito at mukhang sa malalaking kumpanya galing ang mga ito. Hindi naman ako gaanong pagod pero medyo nangalay lang naman ang aking mga daliri dahil sa kaka-type. Hindi pa kasi ako ganun kasanay pero medyo okay lang naman ako.Ilang sandali pa ay tumigil na ang kotse ni Eros sa isang high-end restaurant. Kilalang-kilala ito na puntahan ng ilang mga pulitiko at mga kilalang artista maging ang mga taong mayayaman. Sa mahal kasi ng mga pagkain doon ay talagang ang mayayaman lang ang nakaka-afford kaya alam ko na kaagad na ang mga taong ka-meeting ni Eros ay ang mga taong hindi bas

MIKAELA’S P.O.VPARANG manhid ang buo kong pagkatao pagkatapos ng meeting. Pagbalik ko sa aking mesa ay hindi na gumana pa ang utak ko at wala na akong ibang gusto pa kundi ang makaalis na doon. Gusto ko ng umuwi, humiga at magpahinga pero hanggang hindi natatapos ang meeting na iyon ay hindi ako makakapagpahinga.Mabuti na lang at pagbalik ni Eros ay minadali na rin nito ang pakikipag-meeting. Halos alas nwebe na ng gabi ng matapos ito. Pagsakay namin sa kotse niya ay hindi nito kaagad pinaandar ang kotse sa halip ay nilingon niya ako. “Ayos ka lang ba?” may bahid ng pag-aalalang tanong niya sa akin pero wala ako sa mood. Ni hindi ko siya nilingon, nanatili akong nakasandal sa aking kinauupuan at nakatanaw sa labas ng bintana.Ngumiti ako ng mapait. “Yeah, I’m always okay. Sanay na ako sa mga ganung bagay so wala kang dapat ipag-alala.” sabi ko pero deep inside sobrang sama ng loob ko. Ni hindi ko nagawang ipagtanggol ang sarili ko at nagmukha akong walang silbi sa harapan nila. Unti

MIKAELA’S P.O.VMAAGANG gumising si Giselle para ipaghanda ako ng pagkain. Sa totoo lang ay hindi ko sanay na kumain ng umagang-umaga pero dahil nakita ko ang effort niya sa pagluluto ay wala na lang akong nagawa kundi ang kumain. Hindi naman ganun kasama ang ugali ko para hindi kainin ang luto niya idagdag pa na mukha namang walang halong lason ang mga niluto niya.Ilang sandali pa ay nilingon ko siya. “Bakit hindi ka pa sumabay?” nakataas ang kilay kong tanong sa kaniya nang makita ko siyang nakatayo lang sa tabi ko at pinapanuod akong kumain.Kaagad siyang umiling. “Ay naku, mamaya na lang po ako kakain kapag tapos na kayo.” nakangiting sagot niya sa akin na mas lalo ko lang ikinakunot noo.“Kumain ka na. Sabayan mo na ako. Dadalawa na nga lang tayo rito, hindi pa ba tayo magsasabay.” sabi ko sa kaniya. “Kumuha ka na ng plato mo.” utos ko sa kaniya pero nanatili siyang nakatayo doon at nakatingin lang sa akin na para bang naguguluhan sa sinasabi ko.Napabuntong hininga na lang ako.

MAG-aalas syete na ng gabi ng mga oras na iyon kaya madilim na sa labas. Kanina pa ako pinapauwi ni Eros kaya lang ay hindi pa rin ako umuuwi. Paano ba naman ay naiinis ako sa kaniya. Pagdating niya kanina sa opisina ay napakalamig ng awra niya at hindi lang iyon kundi maging ang pakikitungo niya sa akin ay napakalamig.Para akong ibang tao kung ituring niya at ni hindi niya man lang ako tinitingnan sa aking mga mata. Hindi ko tuloy maiwasang hindi isipin ang mga nangyari kahapon kung may nagawa ba akong mali sa kaniya para i-trato niya ako ng ganito pero wala naman akong maisip.Napakagat labi ako habang nakatitig sa aking laptop. Kanina pa siya nakaharap din sa kanyang laptop habang may mga papeles na hawak at hindi ko alam kung ano ang mga iyon, masyado siyang seryoso. Napanguso ako at pagkatapos ay parang may biglang umilaw sa aking ulo. Napangisi ako. Tumayo ako sa aking upuan at nilingon siya.“Ibibili lang kita ng coffee sir bago ako umuwi.” sabi ko at hindi ko na hinintay pa a

KAHIT na sobrang kirot ay nagawa kong tumingin sa mukha ni Eros. punong-puno ng pagkalito ang kanyang mukha na para bang binuhusan siya ng malamig na tubig. “You’re stopping now, really?” tanong ko sa kaniya habang nakataas ang kilay.Para siyang nag-guilty ng wala sa oras dahil sa nalaman niya na siya ang nakauna sa akin. Hindi ba dapat ay masaya siya at maging honorable dahil siya ang nauna?Isang buntong hininga ang pinakawalan niya. “I’m sorry…” halos bulong lang iyon.Napangiti naman ako at pagkatapos ay hinawakan ko ang kanyang mukha. “You don’t have to be sorry. It’s okay, I want this.” pang-aaliw ko sa kaniya dahil para bang sising-sisi talaga siya.“Pero…”“Eros, it's okay. Ituloy mo na lang. Bibitinin mo ba ako?” tanong ko sa kaniya dahil baka mamaya ay bigla na lang niyang hugutin at iwan ako rito. Sa huli ay napabuntong hininga naman siya at pagkatapos ay lumapit sa akin.Hinalikan niya ako ng dahan-dahan sa aking labi na para bang muling binubuhay ang apoy sa pagitan nami