ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / Romance / My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO] / บทที่ 111 - บทที่ 120

บททั้งหมดของ My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: บทที่ 111 - บทที่ 120

128

Chapter 111. A Cry For Help

Miley’s POV.Lumalalim na ang gabi pero hindi ako makatulog. Hindi ako mapakali dahil sa sinabi ni Horacio na babalikan niya ako. Iniisip ko rin si Mickey, kung natawagan ba niya ang numero na ibinigay ko.Kanina pa ako palakad-lakad sa loob ng silid nang maisipan kong lumapit sa pintuan. Sinubukan kong pihitin ang seradura at himalang bumukas ito. Bahagya akong napangiti at sumilip sa maliit na siwang.Nang wala akong makitang tao ay unti-unti akong lumabas. Matindi ang kabog ng dibdib ko at pakiramdam ko ay lalabas ang puso ko sa sobrang kaba. Dahan-dahan akong naglakad habang alerto sa buong paligid ko.Nagpatuloy pa ako sa paglalakad nang matanawan ko ang elevator na nakailaw at tila may lulan iyon sa loob. Natigilan ako at hindi malaman kung ano ang gagawin. Luminga-linga ako at naghanap ng pagtataguan pero wala akong makita kaya no choice na tumakbo ako pabalik sa loob ng silid at isinara ang pintuan.Mayamaya ay narinig ko ang pagkagat ng lock sa pintuan. Sinubukan kong pihitin
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-07
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 112. Finding His Way To Her

Chanda’s POV.“We better leave now, Clifford. Any minute now ay darating na si Gustav at baka sa mga oras din na ito ay nakaengkwentro n ani Horacio ang grupo ni Aurelius,” turan ko at isinukbit na ang AK-47 sa leeg ko at ang bag na puno ng ammo at baril sa balikat ko.“Narito si Aurelius?” kunot ang noong tanong niya.“Yeah, ginawa ko siyang pain para malihis sa ‘tin ang atensyon ni Big Boss. After all, he’s the real traitor. He’s the one who brought you in this mess kaya dapat lang na pagbayaran niya ang lahat ng kasalanan niya,” tugon ko.Tiningnan ko si Clifford habang isinusukbit niya ang dalawang baril sa balikat niya. Napapangiwi pa rin siya marahil ay dala ng mga sugat sa buo niyang katawan na nadidikitan ng strap ng baril. Nang tumango siya bilang tugon na handa na siya ay unti-unti ko ng binuksan ang pintuan saka sumilip sa labas.Nang masigurong walang tao ay nauna na akong lumabas. Sinenyasan ko lang siya na manatili sa likuran ko. Narinig ko pa ang mahinang pagtawa niya n
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-07
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 113. New Allies

Clifford’s POV.Sumalubong sa ‘kin ang mala-palasyong bahay ni Horacio. Napakaliwanag ng loob no’n. Mula rito ay tanaw ko ang malaking kristal na chandelier na nasa gitna ng tanggapan. Nakapagtataka lang na wala akong nasalubong na kahit isa sa mga tauhan niya.Nagtago ako sa gilid at luminga-linga sa paligid. Kailangan kong maging alerto dahil baka nagtatago lang sila at hinihintay akong pumasok sa kuta ng leon. Tumatagaktak ang pawis sa noo at gilid ng sentido ko dahil sa tension saka ako nagdesisyon na maghanap ng ibang alternatibong daanan.Nakalimutan kong itanong kay Chanda ang pasikot-sikot ng lugar na ito. Pakiramdam ko ay nasa loob ako ng isang maze. Ramdam ko pa rin ang panghihina dahil wala pang kahit anong laman ang sikmura ko kundi ang alak na ibinigay ni Chanda.Naglakad ako sa gilid ng mansion ni Horacio. Sa sobrang laki noon ay parang walang katapusan ang pag-ikot ko. Hanggang sa marating ko ang dulong bahagi na hinuha ko ay siyang backdoor. Napakaliwanag ng ilaw na na
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-14
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 114. Strange Emotion

Chanda’s POV.“Sh*t…!” Nagtago ako sa likod ng malaking puno nang makitang may mga parating na tao sa direksyon ko. I let out a frustrated sigh. Kanina pa akong tumatakbo pero parang ang layo ko pa rin sa secret passage na daraanan nila Gustav.Kailangan kong makarating doon para pagbuksan sila ng gate pero hindi pa man ako lubusang nakakalayo sa ikalawang bahay ni Horacio ay nakakaramdam na ako ng pagod at pagkahilo. Marahil ay dulot ito ng sakit na iniinda ko.Sunod-sunod ang ginawa kong pagbuga ng hangin para pagaanin ang dibdib ko. I can’t stop now. Malapit ko ng matupad ang pangarap ko na isama si Horacio sa impyerno. Kapag nagawa ko ‘yon saka lang ako magiging handa na lisanin ang mundo.Napakurap ako nang may tumulong luha mula sa mata ko at umagos sa pisngi ko. Agad ko itong pinalis at tinakpan ang bibig ko para pigilin ang paghikbi.“F*ck, Chanda! This is not the time to be emotional,” pagkausap ko sa sarili ko. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at isang beses pang humugot
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-14
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 115. Trust No One

Chanda’s POV.“Nakita namin ang grupo ni Aurelius bago kami nakarating dito. Bakit narito rin sila?” tanong ni Gustav mula sa likuran ko.Nakalabas na kami sa tulay at kasalukuyang tinatahak ang daan patungo sa mansion. Ang ilang tauhan niya ay humiwalay para mabilis naming mahanap si Miley at Clifford.“I used him as bait nang sa gano’n ay hindi lang sa ‘tin nakatuon ang atensyon ni Horacio. Isa pa ay kalaban din natin siya. If they kill each other it’s a win-win for us,” tugon ko.I heard him chuckled so I glanced at him. “I know I am smart,” kibit ang balikat na wika ko at nginisihan siya.“The hell you are—” hindi kami nakahuma nang biglang may sumulpot na mga kalaban sa harapan namin. Agad silang nagpaputok at sa kabiglaanan ay hindi ako nakagalaw agad sa kinatatayuan ko. Kung hindi pa ako hinila ni Gustav ay baka nakahandusay na ako.“Sh*t! What is happening to you, Chanda? Bakit nakatulala ka lang? Are you okay? Nasaktan ka ba? May tama ka ba?” kahit nag alit ang tono ay nahimi
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-15
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 116. Lost

Miley’s POV.Hawak ko ng mahigpit ang tinidor na itinago ko nang kumain kami ni Horacio sa silid na ito. Hindi ako mapakali dahil sa naririnig kong putukan galing sa labas. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari at lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko dahil sa magkahalong kaba, takot, at pag-aalala.Kanina pa ako palakad-lakad sa tabi ng nakasarang pintuan. Habang lumalalim ang gabi ay lalo akong nakakaramdam ng pagkabalisa. Nararamdaman ko ang pagkirot sa ibabang bahagi ng puson ko pero hindi ko ito iniintindi.Isang oras na simula nang iwan ako ni Mickey at simula noon ay wala na akong narinig pa ulit mula sa kanya. Sa dami ng mga putok ng baril na naririnig ko sigurado akong may mga taong sumugod kay Horacio.Sana lang ay ligtas si Clifford at hindi siya madamay sa mga nangyayari.Humugot ako ng malalim na hininga at idinikit ang tainga ko sa pintuan para pakinggan kung mayroong paparating na tao. Wala akong marinig na kahit ano. Pero nabigla ako nang may marinig akong click soun
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-16
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 117. Wise Chanda

Chanda’s POV.Parang slow motion nang bumagsak si Gustav sa malamig na tiles ng mansion. He was shot on the left shoulder.Maagap na dumalo ang dalawang tauhan niya at gumanti ng putok sa dalawang lalaki. Napatay nila ang isa pero ang isa ay nakatakbo palayo. Lumuhod ako para daluhan siya. I don’t know why but tears started streaming down my face. Bigla na lang iyong bumukal at nag-unahang pumatak.“G-Gustav, a-are you okay?” puno ng pag-aalalang tanong ko. Hindi ko maintindihan kung paano ko siya hahawakan. Ilang beses kong sinubukang hawakan ang parte ng balikat niya pero sa tuwina ay inilalayo ko ito dahil sa takot.“Pfft. Why are you crying? Malayo ito sa bituka,” turan niya na tila natutuwa pa sa nakikitang hitsura ko.“But it’s close to your heart. Bakit ka tumatawa? Do you find this funny? Saka bakit mo ba sinambot ang bala na para sa ‘kin?” marahas kong pinalis ang luha ko at inirapan siya.Tuluyan na siyang natawa pero agad ding napangiwi marahil dahil sa kirot ng sugat niya.
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-16
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 118. Chase After Him

Clifford’s POV.“Nandito ang silid ni Miley…” Humahangos na sabi ng nangungunang si Mickey. Tumakbo na siya paglabas ng elevator samantalang ako ay nasa likuran lang nila ng nobyo niyang si Kelvin.Habang papalapit kami kay Miley ay lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko. Pero hindi ko maikakaila ang sayang nararamdaman ko dahil sa wakas ay magkikita na rin kami. Sana lang ay walang ginawang masama si Horacio sa kanya.Nakita ko nang pumasok ang kasambahay sa isang silid kaya’t tumakbo na ako para makarating doon. Nakangiti pa ako pagpasok pero agad ring naglaho ang ngiti sa labi ko nang wala kaming nadatnan sa loob ng silid. Hindi maipinta ang mukha ni Mickey ng sulyapan ako pagkaraan ay ibinalik niya ang tingin sa sahig.Sinundan ko ang tinitingnan niyaa at nakita ko ang mga patak ng pulang likido sa sahig. Lumapit pa ako at lumuhod saka idinampi ang hintuturo ko saka ito inamoy. Malansa, ibig lang sabihin ay dugo ito. Pero kanino?Nagdilim ang anyo ko pagkaraan ay tumayo ako at m
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-17
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 119. Chase After Him Part 2.

Clifford’s POV.“Anong nangyari?” tanong ko matapos kong isandal si Gustav sa dingding. Pasadlak siyang naupo tila hinang-hina na.Ang isang kasama nila ay umalis at nagtungo sa kung saan. Hindi ako nagsayang ng oras at inayos ang pagkakatali ng tela sa balikat at dibdib niya para kontrolin ang pagdurugo dahil namumutla na siya.“That moron took the bullet that was meant for me. Kung hindi ba naman engot at kalahaati,” pakli ni Chanda na nakahalukipkip.“A simple thank you will do, you know?” sarkastiko namang tugon nito.Umirap lang siya at binalingan ako. “Have you seen Miley?” pag-iiba niya ng paksa.Bumuntong hininga ako. “Kung nakita ko na siya ay hindi ko na hahayaang mawala pa siya sa paningin ko. But clearly, I have not. Sa tingin ko naunahan ako ni Horacio na makita siya. Pero ayos lang dahil mayroon akong nakilalang mga tauhan niya at tinutulungan nila akong hanapin si Miley,” litanya ko.“Hindi ka dapat agad-agad nagtitiwala. Hindi mo kilala ang mga taong nagtatrabaho sa ma
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-17
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 120. In The Middle Of Chaos

Chanda’s POV.“Ma’am Chanda,” natigilan ako sa pagtakbo ng marinig ang pagtawag ni Vin mula sa likuran. Nang lingunin ko siya ay nakita kong akay-akay niya si Gustav na tila wala sa sarili.“Clifford, mauna ka na sa rooftop!” Sigaw ko. Napatigil naman siya at tiningnan kami. Nakita ko ang hesitation sa mukha niya habang nakatingin kay Gustav at akmang babalik siya nang imuwestra ko ang palad ko telling him to stop.“Ako na ang bahala sa kanya. Puntahan mo na si Miley,” nang hindi pa rin siya gumalaw sa kinatatayuan ay sumigaw na ‘ko. “Go, Clifford!”Wala na siyang nagawa kundi iwan kami at nagmamadaling tumakbo pataas samantalang binalikan ko naman ang dalawa na tumigil na sa paglalakad.“What happened?” tanong ko kay Vin habang ang tingin ay na kay Gustav na halos nakapikit na ang mga mata.“Hindi ko rin alam. Basta bigla na lang siyang bumagal sa paglalakad tapos pagtingin ko ganyan na siya,” tugon niya.“Ako na ang bahala rito. Sundan mo si Clifford papunta sa rooftop,” utos ko.“S
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-18
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
8910111213
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status