Semua Bab My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: Bab 131 - Bab 140

Clifford’s POV.Animo palos na agad nawala sa paningin ko si Horacio. Alam kong hindi siya makakalabas dahil punong-puno ng kalabana sa labas. Kaya hindi na ako nagsayang ng oras at agad na nagtungo sa elevator at tama nga ako dahil nakita kong papataas ‘yon.Imbes na lumulan sa bakanteng elevator ay tinungo ko ang hagdanan at patakbong umakyat pataas. Nang tingnan ko kanina ay nasa ikatlong palapag na ‘yon at walang indikasyon na tumigil kaya sigurado akong sa mas mataas na palapag pa siya magtutungo.“Boss, boss, naririnig mo ba ‘ko?!” tinig ‘yon ni Gustav mula sa earpiece.“O-Oo, ano ‘yon?” sagot ko sa pagitan ng paghahabol ng hininga.“Natakasan ako ni Aurelius. Sa tingin ko ay paakyat na siya para hanapin si Horacio. Hindi ako makaalis sa pwesto dahil sa dami ng kalaban… Pero susubukan kong makasunod agad, Boss,” wika niya.“Make it faster, Gus. I need backup!” Nang makarating ako sa ikalimang palapag ay nagmamadali akong lumabas sa emergency exit para tingnan kung doon tumigil

Miley’s POV.Naririnig kong nag-uusap ang mga tao sa paligid ko. Pero hindi ko sila tinitingnan. Nananatili lang na nakapikit ang mga mata ko habang nakahiga sa kama. Ramdam ko ang yabag ng kung sino man na pabalik-balik sa gilid ng kama at tila hindi mapakali.Gusto kong imulat ang mata ko pero hindi ko alam kung bakit nananatili lang itong nakasara. Mayamaya pa ay narinig ko ang pagpihit ng seradura at pagbukas ng pintuan.“Ma’am Chanda, I just got a call from Gustav. Hindi nila makita si Sir Clifford,” pagbabalita ng tinig ng isang lalaki.Clifford… Kumunot ang noo ko. Anong nangyari kay Clifford? Nasaan siya?“Diyos ko, ano na kaya ang nangyari kay Clifford? Baka kailangan niya ang tulong mo, Chanda?” wika ng boses ng isang babae na tila alalang-alala.Narinig ko ang pagbuntong hininga ng kung sino man ‘yon pagkaraan ay nagsalita siya. “Susundan ko siya sa mansion ni Horacio. Pakiusap lang bantayan niyong mabuti si Miley. ‘Wag niyong hahayaang mawala siya sa paningin niyo,” bilin

Chanda’s POV.I feel sleepy behind the wheels. But I tried to stay awake and alert. It’s past three in the morning at ramdam ko ang hamog habang naglalakad pabalik sa mansion. I need to find Miley before sunrise.I’m sure this place will be swarmped with authorities in the morning so I need to find her by then. Para ng haunted house ang lugar dahil sa nakabibinging katahimikan na sumalubong sa ‘kin. Still, there are dead bodies everywhere.Nagdala pa rin ako ng baril just in case na magkita kami ni Horacio rito. Nilibot ko muna ang unang palapag dahil baka naroon lang si Miley. Pero hindi ko siya nakita rito.I have to search every part of this place and it I know it will take me forever. Marahas akong napabuga ng hangin. Gusto kong mainis kay Miley but I can’t show it to her just because she’s not in her best behavior right now.Dumiretso na ako sa elevator at nagtungo sa ikalawang palapag ng mansion. I searched every room until I reach the last floor. Humihingal na ako nang makarati

Clifford’s POV.Matapos ang almusal ay nagtungo ako sa study room kasama si Gustav at Chanda. “I’m giving up my position as the CEO of the company,” seryosong wika ko.“W-What? Why?” kunot ang noong tanong ni Chanda.Huminga ako ng malalim at isinandal ang likod ko sa recliner chair. “Hindi ko na hihintayin na i-petition pa ako ng board members at shareholders na magbitiw. I will resign on my own free will,”Tumikhim si Gustav na nakasandal sa may minibar at sumisimsim sa kopita na tangan niya. I know that look. Hindi na siya makapaghintay na marinig ang desisyon ko patungkol sa posisyon ng pagiging mafia boss.“I’m still thinking about it. Isa pa ay hindi pa natin alam kung ano talaga ang nangyari kay Aurelius. Hindi natin alam kung patay na rin ba siya o nagtatago lang. Also, we didn’t know who really killed Horacio. We are doomed if he suddenly showed up and say that he’s the one who killed him,” paliwanag ko.Nagpakawala ng marahas na buntong hininga si Chanda at tumayo saka luma

Clifford’s POV.“Are you sure you are doing this now? You know you can postpone the meeting?” paninigurado ni Gustav habang nasa sasakyan kami. Nagprisinta siyang ipagmaneho ako papunta sa kompanya at ito na kami sa basement parking lot.Suminghot ako at pinunasan ang gilid ng mata ko na may marka pa ng luha. My eyes were swelling from crying after my argument with Millicent. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip kung ano ang maaaring maging dahilan niya kung bakit niya gustong ipalaglag ang anak namin. Pero plano ko siyang kausapin mamaya pag-uwi ko.“They are waiting…” tipid na tugon ko at bumaba na ng sasakyan. Hindi nakita ni Gustav ang pag-iyak ko pero sapat ng ebidensya ang hitsura ko para malaman niyang hindi ako okay. Pero kailangan kong gawin ang mga bagay na nakatakda ko ng gawin.Dumiretso ako sa elevator at pinindot ang twenty fifth floor kung nasaan ang conference room. I need to do this now to lessen the problems that I have on my plate. Inayos ko ang tie na su