บททั้งหมดของ My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: บทที่ 141 - บทที่ 150

Clifford’s POV.Gabi na ng makauwi ako sa mansion at pasuray-suray akong naglakad papasok sa loob. Nagtataka pa ako dahil napakaliwanag sa loob at may naririnig akong mga ingay. Sa hinuha ko ay galing ‘yon sa dining hall.Ayaw ko pa sanang umuwi pero pinilit na ako ni Gustav dahil may mga bisita raw. Galing kami sa bar at nagpalipas lang ako ng sama ng loob. Hindi ko na namalayan ang oras kaya ginabi kami.Didiretso na sana ako sa hagdanan nang biglang sumulpot si Chanda mula sa kung saan. “Clifford, thank God you’re here! Hindi mo ba alam na kanina ka pa hinihintay ng asawa mo at ng mga bisita mo? Come on, they are in the dining room,” yaya niya at hinawakan pa ako sa braso.Pasuray-suray akong sumunod at dahil do’n ay napatigil siya. “Bakit ka nag-inom? Ano bang nangyayari sa ‘yo?” palatak niya.“Huwag mo na akong intindihin. Teka, sino bang mga bisita?” tanong ko.“It’s Mr. Geron and his wife. Pwede bang ayusin mo muna ang sarili mo? Huwag mong ipahiya ang sarili mo at si Miley. Hi

Miley’s POV.Paggising ko kinabukasan ay wala na si Clifford sa tabi ko. Nanatili lang akong nakahiga at nakatingin sa pwestong iniwanan niya. I can smell the bodywash and the aftershave but I think he already finished taking a shower because the bathroom door was open.Nagbalik sa isip ko ang nangyari sa pagitan naming dalawa kagabi. Sa tingin ko hindi pa namin tuluyang naaayos ang problema pero magaan ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko kahit papaano ay may nabunot na tinik sa lalamunan ko. Hindi pa man tanggal lahat pero alam kong matatanggal rin ito.Napalingon ako sa pintuan nang marinig ko ang pagtunog ng seradura. Bumangon ako at naupo sa kama habang hinihintay kung sino ang papasok roon. Mayamaya pa ay tumambad ang nakangiting mukha ni Clifford. He’s pushing a cart full of food.Agad akong napangiti at akmang kikilos nang bigla niyang imuwestra ang palad niya. “No, just stay there,” utos niya na nakangiti. Tumango naman ako at bumalik sa pwesto ko sa ibabaw ng kama.Isa-isa niyan

Miley’s POV.“Bitawan mo ‘ko!” Makailang ulit akong nagpumiglas habang ramdam ko ang pandidiri sa tuwing dadapo sa ‘kin ang balat niya.“Akin ka na! ‘Wag ka ng magpumiglas pa!” Hindi ako nakahuma nang dumapo ang isang malakas na sampal sa pisngi ko at dahil do’n ay sumubsob ako sa sahig.Hindi pa siya nakuntento at hinila niya ‘ko paharap sa kanya saka marahas na nililis pataas ang pantulog na suot ko.“Huwag… parang awa mo na…” Sinubukan kong takpan ang katawan ko pero marahas niya iyong pinalis habang hayok na hayok na nakatitig sa hinaharap ko.Tumigil siya panandalian at akmang huhubarin ang pang-itaas niya nang bigla ko siyang sipain sa pagkalalaki niya. Namilipit siya sa sakit at bumagsak sa sahig. Kinuha ko ang pagkakataon na ‘yon at tumakbo ako patungo sa pintuan. Sa pagkataranta ay hindi ako magkandatuto sa pagbubukas niyon. Mayamaya pa ay nakarinig ako ng nakabibinging tunog.Nang lingunin ko si Horacio ay may hawak siyang baril at nakatutok ‘yon sa ere kung saan niya ito pi

Clifford’s POV.Nang makauwi kami ay nakatulog na si Miley marahil ay dala ng pagod sa maghapon naming pag-aasikaso sa mga kailangan. Hindi ko na siya ginising at hinayaan ko siyang magpahinga sa silid namin.Nagtungo ako sa study room at doon ay naabutan ko si Gustav at Chanda na naghihintay sa ‘kin.“How is she?” tanong ng huli.“She’s good. She’s sleeping now.”“May petsa na ba ang pag-alis niyo Boss?” pag-iiba ni Gustav ng paksa.Dumiretso ako sa mini bar at nagsalin ng alak sa baso at diretso itong nilagok. Ramdam ko ang pagguhit ng init sa lalamunan ko, it’s just what I needed right now.Muli akong nagsalin pero nilaro-laro ko lang ang likido na nasa loob ng baso. Pagkaraan ay hinarap ko silang dalawa. “Plano kong hindi na bumalik rito kapag nakaalis kami,” puno ng kaseryosohan na turan ko.“Whaaat?!” Just what I expected from her. Inisang lagok ko ulit ang alcohol pagkaraan ay sinalinan iyon ng bago.“Don’t tell me you are running away from the mafia? Why, Clifford? You will ta

Miley’s POV.Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang paglapat ng tela sa balat ko. Nang imulat ko ang mga mata ay nakita ko aang nakangiting mukha ni Clifford.“Nakatulog na pala ako. Kumain ka na ba? Ipaghahanda kita—”“No need. Katatapos ko lang. Hindi na kita ginising dahil ang sarap ng tulog niyo ni baby,” turan niya na ang atensyon ay nakatuon kay Levy na mahimbing na natutulog sa crib.Malapit ng dumilim sa labas at kararating lang niya galing sa farm. Magulo ang buhok niya at may bakas pa ng pawis sa noo. Inakbayan ko siya at tila awtomatiko naman na pumulupot ang braso niya sa baywang ko.“He looks peaceful,” aniya.“He is. Hindi niya pinasakit ang ulo ko at natulog lang siya maghapon,” tugon ko.“That’s good to hear.” Dahan-dahan niyang inilapit ang daliri niya sa maliliit na kamay ng sanggol hanggang sa magdikit sila.Hinayaan ko lang siyang gawin ‘yon at nagtungo ako sa walk in closet para ikuha siya ng pamalit na damit. Paglabas ay napamulagat ako nang makitang hawak na