บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้ายยุค 90: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่ 12 ยกตำแหน่งให้ผมเถอะหยางหลงเดินออกจากห้องน้ำให้ชิงชิงสงบสติอารมณ์อยู่เพียงลำพังเสียงสายน้ำไหลกระทบพื้นพร้อมเสียงสะอึกสะอื้นไห้ของเธอดังคับห้อง ทรุดตัวนั่งลงกอดเข่าด้วยความปวดร้าว ไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็หนีไม่พ้น ชิงชิงนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำพักใหญ่ตัดสินใจที่จะดำเนินตามเนื้อเรื่องเพื่อไม่ให้คนอื่นต้องมาเจ็บตัวเธอจะยุ่งกับใครอีกเลยร่างเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ไม่เห็นแม้แต่เงาของหยางหลงเห็นเพียงเสื้อผ้าที่เขาเตรียมเอาไว้รอเธออยู่บนเตียงนอน ชิงชิงเริ่มเย็นชาไร้ความรู้สึกเดินมาหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่มาสวมใส่พร้อมนั่งลงรออยู่ที่เก้าอี้ในห้อง ส่วนหยางหลงหลังจากที่เขาออกมาจากห้องน้ำเขาออกไปรับเสื้อผ้าจากติงเฉิงมาวางเอาไว้บนเตียงก่อนจะออกไปสูบบุหรี่เพื่อดับอารมณ์ของตนเองในตอนนี้ให้เย็นลง‘ในเมื่อฉันไม่อาจจะฝืนบทได้ ฉันจะเล่นตามบทเองจนกว่าจะรอวันจบบริบูรณ์ ดีเหมือนกันฉันจะได้กลับโลกปัจจุบัน ถึงไม่ได้กลับเมื่อไหร่ที่ฉันคลอดลูกให้กับหยางหลงเมื่อนั้นฉันจะได้รับอิสระจากเขา ต่อจากนี้ฉันจะเป็นชิงชิงผู้อ่อนแอเหมือนในนิยายให้เอง’ ชิงชิงเหม่อลอยมองไปด้านนอกพรางคิดยอมจำนนต่อทุกอย่า

ตอนที่ 14 เฉินอี้กลับมาคุ้มครอง“ใครจะกล้าขัดคำสั่งพี่ใหญ่เล่า ยินดีด้วยจริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พี่ได้วางมือและมีคนมาสานต่อ จากนี้แก๊งพยักฆ์มังกรคงจะเจริญรุ่งเรืองมากกว่าเดิม เพราะหัวหน้าแก๊งเรียนจบมาจากต่างประเทศ ยินดียินดี” เหว่ยจงยกแก้วไวน์ ขึ้นเหนือหัวสรรเสริญหยางหลงต่อหน้าทุกคน แต่ทว่าในใจกลับร้อนรุ่มราวกับมีไฟเผาไหม้อยู่กลางอก ก่อนที่จะปลีกตัวออกไป หากอยู่ในงานต่อเขาคงควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้อีกต่อไปทุกคนในงานต่างพากันฉลองให้กับหัวหน้าแก๊งคนใหม่ ชิงชิงเหนื่อยเหลือเกินจนไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ ไม่เข้าใจทำไมต้องพาเธอมาออกงานแบบนี้ ไม่เห็นว่ามันจะสำคัญกับเธอตรงไหนแถมยังมีแต่อันตราย ชิงชิงยืนอยู่เพียงลำพังเธอเดินไปหยิบไวน์มาจิบกิน ตั้งแต่ทะลุมิติมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ดื่มมาหลายวันเมื่อเห็นอย่างนั้นเธอยกดื่มอย่างสดชื่นก่อนจะวางลงและเอาแก้วใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า“ซ้อดื่มเยอะไปแล้วนะเดี๋ยวก็ถูกคุณชายทำโทษอีกหรอก” เสียงของเฉินอี้ดังขึ้น ชิงชิงหันขวับไปมองทันที ตั้งแต่เธอกลับมาจากมณฑลจิงชีนี่เป็นครั้งแรกที่เห็นหน้าของเฉินอี้ เธอเคยถามหาจากติงเฉิงได้ยินมาว่าถูกหยางหลงลงโทษที่ปล่อยให้เธอออกไ

ตอนที่ 16 ร่างกายจดจำทุกรายละเอียดร่างบางทุรนทุรนทุกสัมผัสเร้าร้อนที่เขามอบให้ บัดนี้เขาเลิกหยอกล้อกับทรวงอกกำลังเลื่อนลงต่ำเรื่อย ๆ จนถึงร่องกลางของร่างกาย มือหนาแตะลงกลีบกุหลาบอย่างเบามือยามนี้กลีบกุหลาบที่ปกคลุมด้วยยอดหญ้าเป็นย่อม ๆ เริ่มปริ่มไปด้วยน้ำแฉะออกมาเล็กน้อย“เธอพร้อมแล้วสินะ ? ยังไงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ฉันจะเล้าโลมเธออีกสักหน่อยให้เธอแฉะมากกว่านี้ก่อนจะดีกว่า” หยางหลงคิดในใจจับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกันตั้งชันเอาไว้ก้มลงฝังจมูกแนบกลีบกุหลาบลิ้นสากเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายค่อย ๆ ไล้เลียหยอกเอนกลีบกุหลาบสีชมพูยั่วยวนเขาเหลือเกิน ร่างบางกระตุกเกร็งเป็นครั้งคราว ลมหายใจติดขัดส่งเสียงร้องครวญครางจนลืมตัวเพราะยามนี้ความรู้สึกของเธอเสียวซ่านไปทั้งตัว แอ่นกายให้เขาเชยชมมากกว่าเดิม สองมือจับที่หัวของหยางหลงยิ่งลิ้นสากแตะลงที่ช่องรักร่างเล็กยิ่งสะท้านถึงทรวงในส่งเสียงร้องออกมาดัง“อื้อ อ๊าาาา เสียวฉันเสียวเหลือเกินหยุดก่อนได้มั้ยฉันจะขาดใจแล้ว” ยิ่งเธอส่งเสียงร้องดังมากเท่าไหร่หยางหลงยิ่งชอบใจดูดเม้มแรงขึ้น จนร่างบางของชิงชิงกระตุกเกร็งเมื่อถึงจุดสุดยอด เขาเงยหน้าขึ้นจ้องมองใบห

ตอนที่ 18 ว่าที่อาสะใภ้“เอาแต่ใจตัวเองที่สุด ทำไมถึงได้ไล่เพื่อนฉันกลับแบบนั้น”“ฉันไม่ได้ไล่สักหน่อยไม่ได้ยินหรือไงว่าฉันใจดียอมให้เพื่อนเธอมาหาเธอบ่อย ๆ ทำไมหรือว่าวางแผนกับเพื่อนคิดจะหนีออกไปจากที่นี่อีกหรือไง?”“เฮ้อ! ถ้าจะหาเรื่องฉันเพราะเรื่องนี้อีกฉันไม่อยากจะพูดกับนายหรอกนะ ปล่อย.. อ้อแล้วฉันจะบอกอะไรให้นะต่อจากนี้ฉันจะไม่คิดหนีอีกและจะให้ชีวิตใช้อำนาจที่มีในมือของฉันในฐานะภรรยาของนาย” ชิงชิงถอนหายใจเฮือกใหญ่เรื่องเดิม ๆ ที่ทำให้เธอรำคาญใจ คำพูดของชิงชิงกลับทำให้อีกฝ่ายหัวเราะออกมาจากลำคอ“คิดได้แบบนี้ก็ดี เอาสิใช้อำนาจที่เธอมีสิอยากจะทำอะไรล่ะ ใช้เงินซุ่มเฟือย ซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ เครื่องประดับกระเป๋ารองเท้า หรือว่าทำสวยเอาสิฉันให้เธอได้หมดทุกอย่าง”“ดีอย่างนั้นวันนี้ฉันจะออกไปทำสวย ซื้อของทุกอย่างใหม่หมด” ชิงชิงคิดทบทวนอยู่นานในเมื่อเป็นอย่างนี้เธอจะอยู่ให้ทุกข์ทรมานใจทำไม สู้ผลาญเงินเล่นใช้ชีวิตให้สุขสบายไม่ดีกว่าหรือ? หยางหลงได้ยินกระตุกยิ้มมุมปากอีกครั้งก่อนจะจับมือเธอเดินออกไปข้างนอกพร้อมตะโกนเรียกเฉินอี้เสียงดัง“เฉินอี้เอารถออก ส่วนนายติงเฉิงโทรไปจองร้านเสริมสวยโทรไปบอก

ตอนที่ 20 ถูกยิงมาถึงโรงพยาบาลอาการของหยางหลงทรุดตัวยิ่งกว่าเดิม พยาบาลรีบเข็นร่างของเขาไปในห้องฉุกเฉินใจของชิงชิงเต้นระรัว นั่งไม่ติดเดินไปเดินมาด้วยความเป็นกังวลเสื้อผ้าของเธอเต็มไปด้วยเลือดของเขาทั้งตัว“หยางหลงเป็นอย่างไรบ้าง แล้วนี่มันฝีมือใคร” เสียงของโจวเฉิงดังขึ้นเมื่อมาถึงโรงพยาบาล เขาได้ข่าวว่าลูกชายถูกลอบทำร้ายรีบเดินทางมาที่โรงพยาบาลทันที“นายท่าน ตอนนี้ติงเฉิงกำลังตามไปมันไปติด ๆ ผมไม่รู้เลยครับว่าเป็นแก๊งไหนฝ่ายนั้นสวมผ้าปิดหน้าทุกคน และเป้าหมายของคนพวกนั้นคือคุณชายเพียงคนเดียว เป็นเพราะความสะเพร่าของผมเองที่ไม่ได้สั่งให้ลูกน้องมาคุ้มกันหลายคน เราไปตลาดด้วยกันเพียงไม่กี่คนการคุ้มกันหละหลวมทำให้ฝ่ายนั้นลงมือได้ง่าย ๆ ”“เอาเถอะๆ เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก แต่คนที่มาทำแบบนี้กับหยางหลงฉันจะไม่ปล่อยเอาไว้เด็ดขาด จับตัวได้เมื่อไหร่จัดการให้หมด ลูกสะใภ้ได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” โจวเฉิงพูดกับเฉินอี้จบเดินเข้ามาถามอาการของชิงชิงเมื่อเห็นว่าเธอสั่นเทาไปทั้งตัว คงจะเจอเหตุการณ์เช่นนี้ครั้งแรก“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะคุณพ่อ แต่ว่าหยางหลงเลือดออกเต็มไปหมด”“ใจเย็น ๆ สงบส