All Chapters of My Nerd Wife Felicie: Chapter 51 - Chapter 60

(Calex P.O.V.) "My God, Calex! Sa dinami-dami ng babaeng naikama mo, sa isang panget at probinsyanang nerd ka pa talaga nagkagusto!" Bahagya nang tumaas ang boses ni Stacey kaya may ilang bisita na ang napatingin sa kanila. Umigting ang panga ni Calex sa narinig. Maaaring tama ang sinabi ng babae—Felicie is such a nerd, laking probinsya, at malayo sa tipo ng mga babaeng pinapangarap niya noon. Pero ano bang magagawa niya? Totoo ang madalas niyang naririnig: the heart wants what it wants. Hindi ito tumitingin sa panlabas na anyo. Hindi niya kayang pigilan ang patuloy na sumisidhing nararamdaman para kay Felicie. Hindi na niya iniisip kung ano ang sasabihin ng mga tao sa paligid. Mas importante sa kanya si Felicie. Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga at akmang tatayo na sana upang sundan ito, nang biglang hawakan ni Stacey ang kanyang kamay. "Bakit siya pa? Bakit hindi na lang ako? Alam mo naman, ’di ba, na noon pa lang ay mahal na kita. Bakit hindi na lang ako ang minaha

(Felicie’s P.O.V.) Napasinghap siya nang hapitin ni Calex ang kanyang baywang. Hindi niya inaasahan na aakbayan siya nito lalo pa sa harap ng karamihan ng tao. Muli ay bumilis ang pintig ng kanyang puso. Parang mga nagkakarerang kabayo sa bilis ng pagtibok noon. "’Ano ba, yang kamay mo!" asik niyang reklamo, sabay irap dito. Ngunit hindi siya nito pinansin, bagkus ay naramdaman niyang mas lalo pang humigpit ang pagkakapulupot ng mga braso nito sa kanyang baywang. "Next time, ’wag kang makipag-usap sa mga taong hindi mo kilala," seryoso nitong sabi sa kanya. Napatigil siya sa paglalakad, at maging ito man ay huminto rin. Sinamaan niya ito ng tingin. Pambihira talaga ang isang ’to, kahit pakikipag-usap ko sa ibang tao, isyu pa rin sa kanya. Gusto na tuloy niyang isipin na nagseselos ito. Pero imposible. Sa tipo ni Calex, hindi siya ang taong magseselos ng basta-basta. Lalo pa at wala naman itong nararamdaman para sa kanya. Parang kinurot ang puso niya sa katotohanang iyon. Hanggang

Napabuga siya ng hangin at lihim na napamura. Bigla siyang napatigil sa pagmamaneho nang makita niyang tila masusuka ito. Agad niyang binuksan ang bintana ng sasakyan para dito. Ngunit imbes na idungaw nito ang sariling ulo sa binuksang bintana, lumabas pa ito. Kaya naman ay nagmadali din siyang bumaba ng kotse. Muntik pa itong mapasubsob habang isinusuka ang nainom kanina. Kung hindi lang naging mabilis ang kanyang kilos, malamang nasa kanal na ngayon ang kanyang asawa. Napabuntong-hininga siya. Mukhang nagkamali siya nang hinayaan niyang makipag-inuman ito. "Are you okay?" may pag-aalala sa boses na tanong niya rito, sabay marahang hagod sa likod nito. Hindi pa man ito nakakasagot sa tanong niya nang muli na namang sumuka. Mariin niyang naipikit ang mga mata. Imbis kasi na sa lupa ito sumuka, ay sa suot pa talaga niyang suit. "Oh, great," ani niya at napakamot sa sariling batok. Hinubad niya ang suot-suot na coat. "S-sorry… h-hayaan mo, l-labhan ko na lang," sabi sa kanya ni Fel

Napa-iling na lang si Felicie habang tinitikman ang nilulutong chicken caldereta. Hindi niya alam kung okay na ba ang lasa noon. Marunong naman siya magluto, pero lutong-probinsya lang ang alam niya. Hindi naman kasi siya sanay sa mga pasosyal na putahe. “Ano pa bang kulang?” aniya nang muling tikman ang niluluto. Teka lang, bakit ba siya natataranta gayong si Calex lang naman ang kanyang ipinagluluto? Hindi naman ito ang unang beses na nagluto siya. At hindi rin naman ito ang unang beses na kakain si Calex ng niluto niya. Araw-araw nga ay luto niya ang kinakain ng asawa. Pero heto siya ngayon at aligaga nang tawagan siya nito at mag-request ng chicken caldereta. Ano bang nangyayari sa kanya? Napabuga siya ng hangin at ikinalma ang sarili. Baka lalo pang mapornada ang kanyang pagluluto dahil sa tarantang nararamdaman. Saktong natapos siya at handa nang ilapag ang pagkain sa hapag nang marinig niya ang biglang pagbukas ng malaking pintuan. Para bang tumalon ang puso niya nang makita

Halos isang oras na siyang nanonood nang makaramdam siya ng antok. Hindi niya namalayan ang paglalim ng gabi. Pinatay niya ang TV at saka tinungo ang kanilang kwarto. Si Calex marahil ay tulog na, dahil hindi na ito lumabas simula kanina. Maingat niyang binuksan ang pintuan, ngunit nagulat pa siya nang makita itong gising. Nakaupo sa kama, hawak ang laptop at busy sa ginagawang pagtitipa roon. Siguro ay may tinatapos na trabaho. Napakunot ang kanyang noo nang makitang nasa tabi nito ang cellphone niya. Sa pagkakatanda niya, nilagay niya iyon sa ibabaw ng tukador. Nag-angat ito ng tingin nang pumasok siya sa kwarto. Madilim at seryoso ang mukha nito. Ang mga titig ay para bang nagtatanong. “Bakit?” Hindi nakatiis na tanong niya rito saka hinagilap ang cellphone na nasa tabi nito. Umiling lang si Calex, pinatay ang laptop at inilagay iyon sa mini table na nasa kaliwang bahagi ng kama. Tumayo ito at pumasok ng banyo. Siya naman ay inayos ang kama. Nang matapos ay hinagilap niya ang