All Chapters of My Nerd Wife Felicie: Chapter 1 - Chapter 10

Ingay at halos puro daing ng babaeng kaniig ni Calex ang tanging maririnig sa silid na iyon—ang kwartong madalas niyang gawing pampalipas-oras. Karaniwang routine na ito sa kanya: pagkagaling sa opisina, deretso agad sa hotel o kaya sa kanyang condo unit, laging may kasamang babaeng natipuhan o nakilala niya sa bar—kung saan madalas silang tumambay ng mga kaibigan. “You're so f*cking good, baby!” Anas ng kanyang kaniig na si Stacey. Halos maggigilan sila sa matinding pagbayo at paglabas-masok ng kanyang pagkalalaki sa babae. Umuuga ang kama, dahilan ng kanilang mabilis at marahas na banggaan ng katawan. Ibinuka niya ang mga hita nito. Saka, ubod-lakas at diin, ipinasok ang kanyang pagkalalaki sa loob nito. Pailalim nang pailalim ang bawat ulos, dahilan upang mapasigaw si Stacey nang isagad niya ito. Tulad ng inaasahan—maluwag na ito. Hindi katulad ng mga babaeng siya mismo ang nakauna. Si Stacey ay isang kilalang modelo. At hindi na lingid sa kanyang kaalaman na maraming l

Kararating pa lamang ni Calex sa bar na pagmamay-ari ng kaibigang si Dustin. Kaka-upo niya pa lang nang may lumapit na babae. “Hey, handsome,” bati nito na may mapang-akit na ngiti. Tumaas ang kilay ni Calex. Napailing siya matapos suriin ang mukha ng babae—punong-puno ng kolorete, halos hindi na makita ang natural nitong anyo. Hindi niya tinatago ang pagkainip sa mukha. “You want?” tanong pa ng babae, saka walang paalam na umupo sa kanyang kandungan at ibinuka pa ang hita. “Wait. Wait.” mariing sabi niya. Napakunot ang noo ng babae, tila hindi sanay na tinatanggihan. “I’m not in the mood. At higit sa lahat, hindi ako pumapatol sa babaeng cheap at mukhang desperate,” malamig niyang tugon, sabay lagok ng beer na hawak. Halatang wala siyang gana. Ang totoo, hindi pa rin siya maka-get over sa ginawa sa kanya ni Stacey. Babaeng halos maglupasay noon sa kama kapag siya ang kahalubilo—ngayo’y bigla siyang iniwan para sa isang fashion show. Napangisi siya habang nakatingin sa b

Tulad ng kanyang inaasahan, agad niyang nakuha ang atensyon ng babae. Matapos ang ilang minutong pakikipag-usap, humantong sila sa condo unit na pagmamay-ari niya mismo.Pagkapasok nila sa kanyang kwarto, agad niyang tinanggal ang suot na damit ng babae at siniil ng halik ang mapupula nitong labi. Agad niya itong nahiga sa kama at pumaibabaw dito. Muli niyang sinibasib ng halik ang babae. Hindi na siya nabigla pa nang gumanti na rin ito.Mabilis ang naging pagkilos niya. Itinukod niya ang kanyang tuhod sa kama saka hinubad ang kanyang pang-itaas. Napatingin siya sa kanyang pantalon nang maramdaman niya ang kamay ni Trisha doon. Mabilis nitong binuksan ang zipper ng kanyang pantalon.Napangiti siya sa sunod na ginawa ng babae. Nilaro-laro lang naman nito ang kanyang pagkalalaki, dahilan para magising iyon.Muling kumubabaw siya sa babae, saka mariing hinalikan ito—mula sa labi, pababa sa leeg, at hanggang sa dibdib. Nang marating niya ang dalawang umbok nito, minasahe niya muna iyon ba

"Paano ba 'yan, Sergio? Balak nang kunin sa atin ni Don Elias ang ating natitirang lupa. Paano na ang mga bata? Lalo na si Junior." Narinig ni Felicie ang tanong ng kanyang inay sa kanyang ama isang hapon. Kagagaling lang niya sa pamumuti ng talong doon kina Aling Yolanda, at habang papasok nga siya ng bahay ay narinig niya ang pag-uusap ng kanyang mga magulang. Napatigil siya sa pagpasok ng kanilang bahay at palihim na nakinig sa usapan ng kanyang ama't ina. Kita niya ang lungkot sa mukha ng kanyang ama. "Kung may magagawa lang akong ibang paraan, Emma, ay nagawa ko na. Dahil ayaw ko ding mawala ang ating natitirang lupa. Lalo na't minana ko pa ang lupang iyon sa aking mga magulang." Narinig niyang malungkot na sagot ng kanyang Itay Sergio sa kanyang Inay Emma. "Paano na ang pag-aaral ng tatlo? Lalo na si Junior na madalas sumpungin ng kanyang asthma. Kapag tuluyan nang nakuha sa atin ang lupa, wala na tayong ibang mapagkukunan ng ating hanapbuhay. Doon lang tayo umaasa sa lupan

Hapon at nagmamadali na sa pag-uwi si Felicie. Galing sa bukid nina Aling Yolanda. Katatapos lang nila mag-harvest ng mga talong doon ni Ernesto. Mukhang uulan dahil sa makulimlim na kalangitan. Napatalon pa ang dalaga nang biglang kumidlat nang pagkakalakas-lakas. "Naku naman o! Mamaya ka na umulan. Wala akong dalang payong. Parang awa mo na. Maghapon ako sa initan, e! Hindi ako pwedeng mabasa," ani niya sa sarili habang nagmamadaling binabagtas ang baybayin ng tubigan. Ilang hakbang na lang para makarating siya sa kabilang pangpang nang may masalubong siyang isang lalaki na tila nagmamadali ding makalampas sa pilapilang kanyang daraanan. Napatingin siya sa pinanggalingang pangpang. Malayo na siya para siya pa ang umatras at magbigay-daan sa lalaki. Ang lalaki ay hindi pa naman ganoon nakakalayo sa pinanggalingan nito, kaya puwedeng ito na ang umatras para makadaan siya. Sa tingin niya ay dayo ang lalaki, base na rin sa suot nito. Muntik pa siyang bumunghalit ng tawa nang makit