All Chapters of Married To My Evil Boss: Instant Mommy : Chapter 31 - Chapter 40

Justine's Point of View Resign? Kailangan ko ba talagang gawin iyon? Kung kailan na nagiging okay na kami ni Liam at masaya akong magtrabaho sa kanya tapos, magreresign lang ako para sa demonyo kong amo!Hays! Paano ako magpapaalam? Ayaw kong saktan ang puso ni Liam. Pero hindi din naman ako anak ng contractor para magpakaipokrita. Malaking pera ang usapan dito at tama si Sir Xander, pera niya ang nagligtas kay inay dahil sa kontrata namin. Kaya sa gabing iyon. Nagsulat ako ng makapagdamdaming resignation letter. Kinabukasan ay sabay kaming muli ni Sir Xander pumasok. As usual, balik sa dati ang ganap. Naroon na umagang-umaga ay tila mainit ang ulo niya. Hindi talaga siya nawawalan ng regla. May mood swings palagi. Ako na lang ang nag-adjust para wala ng problema.Papunta na siya sa elevator ng mga executives nang lumiko ako para pumila sa elevator na para sa mga empleyado. Nagulat lang ako nang biglang may humawak sa damit ko. Sa may likod at hinila ako. Hindi hinila. Parang binitb

Justine's Point of ViewNakasalumbaba ako habang nakatitig sa monitor ng laptop. Hindi ko maintindihan ang course na pinag-aaralan ko ngayon. Maaga pa naman ang gabi. Tapos na rin kaming naghapunan. Napanguso akong napalingon nang lumabas si Sir Xander mula sa banyo. Buti pa siya fresh na samantalang ako, parang idinukdok sa maraming problema ang itsura.Muli akong humarap sa monito. Napasabunot na ako sa aking buhok at problemadong nakatitig doon. "What's with that face?" tanong niya nang silipin ako. Inirapan ko siya at hindi sinagot. Nagulat lang ako nang bigla siyang lumapit sa akin. Amoy na amoy ko ang sabon niya. Ang bango-bango din talaga ng lalakeng ito, jusko! Lalo tuloy akong nawala sa concentration sa pinapanood ko. "Iyan ba ang pinag-aaralan mo?" aniyang itinuro ang monitor. May naka-play doon pero hindi talaga siya pumapasok sa isip ko. Nahihirapan ako. "It's easy! Bakit parang pasan mo na ang mundo!" Aniyang tila may halong tudyo. Lalo tuloy akong nainis hindi lang sa

Justine's Point of View Hinayaan kong paglaruan ng hangin ang aking buhok. Napapikit pa ako dahil kahit mainit ang sikat ng araw ay malamig naman ang simoy ng hangin. Nasa rooftop ako ngayon at nagpapalipas ng sama ng loob dahil kay Sir Xander. Wala akong pakialam kung lampas na ng lunch break at hindi pa ako bumabalik. Wala din lang naman siyang pinapagawa sa akin so mas maigi na lang na hindi kami magkita at magsama sa isang lugar.Malalim akong napabuntong hininga. Minsan naiisip ko kung tama ba ang naging desisyon kong mamangka sa dalawang offer ng milyones. Mas malaki ang offer ni Grandma Teresa pero mas mahirap gawin. Ni hindi ko nga magawang akitin si Sir Xander gaya ng gusto niya. Kaunting kibot lang ay nag-aaway na kami. Kaya napakaimposible talagang ma-in love kami sa isa't isa. Napakahirap pang ma-spelling ang ugali ni Sir Xander kaya talagang malabo pa sa tubig kanal ang pinapagawa ni Grandma."You look so bothered. Are you okay?" Mabilis akong napabaling sa pinto papunt

Justine's Point of View "Anong itinawag mo sa akin?" Pinameywangan ako ng babaeng nakakapit na parang tuko kay Sir Xander. "Maja Ruth Fuki-mo..." ika ko. "It's Fukiko. Hindi Fukimo. My name is Maja Ruth Fukiko..." aniyang nalukot ang mukha sa inis."Kaya nga, Fukimo. Alangan naman Fukiko ang maharot!" sarkastiko kong sagot. Seryoso kunwari pero natatawa na."Aba! Xander, binabastos na yata ako ng maid m—""Ooppss," singit kong putol sa sinasabi niya. "Not a maid anymore. I'm his assistant now," sagot ko. Bumagsak ang panga niya sa sinabi ko. Hindi siya makapaniwalang napatingala kay Sir Xander na sa unang pagkakataon, hindi yata nagalit sa akin. "Xander..." tawag niya muli. Parang naghahanap ng paliwanag mula dito. "Just take a seat, Maja Ruth..." Tumaas ang kilay ko nang tila gusto pang ituloy ni Sir Xander banggitin ang apelyido nito. Nagpigil lamang siya. Halata. Nagmamaktol na naupo muli si Maja sa inuupuan niya. Ako naman ay sa kaharap na upuan niya. Si Sir Xander naman

Justine's Point of ViewPanaginip lamang ba ito? Umuwi daw ako sa probinsiya namin. Sinalubong ako nila nanay ng nakaparaming pagkain. Mga paborito ko. Tapos nag-ihaw pa raw siya ng isda at may mga fresh na gulay. Pero ang pinakagusto ko, iyong karne ng manok na niluto niya."Kumain ka hanggang sa magsawa ka, Tin," sabi ni Nanay.Malawak akong napangiti. Miss ko ang ganitong pagkain, lalo na ang masarap na luto ni inay. Kaya naman nilantakan ko ang pagkaing nakaharap sa akin. "Aray!"Kumunot ang noo ko. Bakit nagsasalita ang karne ng manok na kinakain ko? Muli kong kinagat iyon. "Tin! Stop!"Napatitig ako sa hawak ko. Nae-engkanto yata ako. Nagsasalita talaga ang hawak kong manok. Nag-e-english pa!"Nay, saan mo kinuha itong manok? Bakit parang kaugali at kaboses ng boss ko? Sosyalin itong manok mo."Napalabi ako. Kung kailan nakalayo ako kay Sir Xander ay bakit parang sinusundan niya ako. Pati itong manok ay nahawa sa ugali niya."What are you saying?"Halla! Sumasagot na rin ang