All Chapters of I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS: Chapter 131 - Chapter 140

HIS charisma is overpowering the entire neighbourhood. Dinaig niya pa ang isang Kdrama actor na binihag ang puso nang lahat ng tao sa paligid.I am one of them. At nagseselos ako sa nakukuha niyang atensiyon lalo sa mga kababaihan na ang iba ay humipo pa sa kanya na sinuklian naman niya ng matamis na ngiti."That jerk!" mahina kong sambit habang nakasunod ako ng tanaw kay Josh. "He looks like he is enjoying the show."Nang pumasok siya sa gate, nagtaka lalo ang pamilya ko. They thought they were fortunate to have such a guest na hindi nga nila alam ang pagkakakilanlan. Pero dahil mukha siyang mayaman, alam ko na ang samu't saring emosyon ng mga ito kanina sa pagbisita ko, maglalahong parang bula. They are so hypocrite."Papunta siya rito, Ma!" wika ni Neri sa biyenan. Inayos nito ang gulong buhok na pinuna naman ng tingin ni Ponce. "O, bakit? Hamak namang mas guwapo siya sa iyo!" sabay irap nito sa asawa at saka pinaarko sa labi ang magandang ngiti."Umalis na tayo rito," anunsiyo ni

INILAPAG ni Josh sa mesa ang isang pahinang puting papel na kinuha mula sa envelope. Itinapat niya iyon sa tatlo na bahagya pang ibinaba ang ulo para makita ang mga nakasulat doon."Read."Nagturuan ang tatlo."Wala sa kanilang marunong magbasa," singit ko. Nakatanggap tuloy ako nang matalim na tingin sa madrasta ko. "I will read it.""No," salungat ni Josh. "Ako na ang magpapaliwanag sa kanila para mas malinaw." Seryoso siyang tumingin sa tatlo. "Isa itong waiver. Ibig sabihin, kapag kayo ay pumirma, susunod kayo sa lahat nang mga kondisyon na nakasaad dito.""Bakit? Para saan iyan?""Para sa kapayapaan ng isip ng asawa ko. Buntis siya kaya ayokong ma-stress siya."Napaubo ulit ako. Kapag binabanggit ni Josh ang bagay na iyon ay bigla na lang nag-iinit ang katawan ko. Parang gusto kong magkatotoo ang sinasabi niya."Pamilya niya kami -""Wala akong pamilya," maagap kong pagputol sa iba pang sasabihin ng madrasta ko."Nakapag-asawa ka lang ng mayaman, yumabang ka na.""Pinakasalan ko

"MRS. Taylors will arrive next week, so prepare everything in perfection. Don't be late to pick her up at the airport. And if possible, find the safest route na hindi kayo maiipit sa traffic."Nakikinig lang si Hector sa utos ni Renzo habang itinitipa niya iyon sa hawak niyang electronic notepad."Choose a 5-star hotel na tanaw ang Manila Bay at may magandang sunset and sunrise. She's a very, very valued guest. Tell everyone who will work for her to take extra caution not to offend her in any way." Tumingala ito. "Do you know her?""Yes.""Of course. Because you're a businessman, too. Kaya ikaw ang pananagutin ko if anything happens with her stay here.""I'll do my best.""Two weeks lang siya rito, so convince her within that time frame to collaborate with our brands. We will do all the marketing strategies. Ang kailangan lang natin ay ang international popularity nila. And..." Tumingala ulit ito matapos mailagay sa loob ng isang folder ilang papel, "Send these to Finance."Nag-atubil

"PPSSST!"Napalingon si Emie. Ginantihan muna niya nang pagkaway si Denise bago uli siya nagpaalam sa mga katrabaho."Mag-iingat ka.""Kayo rin po." Nakangiti niyang nilapitan ang kaibigan. "Pauwi ka na rin?""Hinihintay ko lang si Josh. Nasa meeting pa siya.""Hindi ba ang sekretarya dapat laging nasa tabi ng boss niya?""Nagpaalam lang ako para mapuntahan kita rito bago ka umuwi. Nami-miss na kita."Niyakap ni Emie ang kaibigan. "Miss na miss na rin kita, Bestie. Pareho na tayong busy sa mga trabaho natin.""Oo nga. Hindi na tayo tulad noong dati na walang araw na hindi tayo nagkikita at nagkukuwentuhan.""Kuwentuhan na walang kuwenta at kuwentuhan na paulit-ulit."Umabay si Emie sa paglalakad ni Denise. Saka lang sila huminto hindi kalayuan sa hilera ng mga elevator."Pero masaya tayo. Ang importante nagkaroon tayo ng oras sa isa't isa.""Oo nga. Pero ngayon, hindi na tayo nagkukuwentuhan. Kahit may mga cellphone na tayo, iba pa rin kapag ganitong magkaharap tayo.""May ikukuwento

"BAKIT ba kasi sumama ka pa?""I told you, I will handle this matter personally.""Oo nga. Pero wala ka namang ibang ginawa kundi mag-utos nang mag-utos.""Because I'm the boss.""At iba ang salitang boss sa pagiging bossy.""It's the same thing for me."Umismid na lang ako sa kanya. Eksaktong dumating na rin si Kino na may tangan na kape at plastic bag na naglalaman ng mga binili sa bakery. At iyon na ang ikatlong utos ni Josh."Balak mo bang mag-picnic dito?""May dala ka bang blanket? Puwede kang maglatag diyan.""Pilisopo," pabulong kong saad sa naging tugon ni Josh.Kasalukuyan kaming nakatanod sa labas ng arrival area ng NAIA. May ilang press na ang nakaabang din doon kasama ng mga empleyado ng iba't ibang ahensiya, sektor ng gobyerno at kilalang mga kompanya. Halata ngang importanteng tao ang darating sa araw na iyon."Sa dami nila, makasingit pa kaya tayo?" tanong ko habang nakatuon ang tingin ko sa umpukan ng mga tao."Wish us luck," wika ni Kino."Paano kung hindi tayo suwer