Nagpaubaya na ako sa pagtangay nito sa katawang-lupa ko.“I know a dish that will surely ease your burden and worries away,” cool na sabi niya. Napatingala ako. Kahit 5’9” ang tangkad ko, kapag si Cassian ang kasama ko, para akong paslit. Nasa kaniya na nga talaga ang lahat—except me. Charot!“Marunong ka bang magluto?” duda kong tanong.Tumingin siya sa akin at binigyan ako ng isang makapigil-hininga, makalaglag-panty na kindat.“Trust me, darling.”You can have every trust I have… kung ipapaalam mo lang sana sa akin ang lahat, Cassian.—Yumayakap sa balat ko ang malamig na hangin, iniihip din nito ang mahabang buhok ko. Ilang linggo ko nang gustong pumunta rito sa puntod ng mga magulang ko, pero ngayon lang nagkaroon ng pagkakataon.“Ma, Pa, pasensya na po at ngayon lang ako nakadalaw. Ang hirap po kasing tumakas sa amo kong masungit,” panimula ko habang sinisindihan ang apat na kandilang dala ko at inilapag sa gilid ng lapida nila.Dahil basa ang damo, nanatili akong nakatayo.“Ma
Terakhir Diperbarui : 2025-09-04 Baca selengkapnya