Nang mawalan ng trabaho si Cordelia o Cordie, ang huling inaasahan niya ay mapunta sa loob ng marangyang mundo ng pinakamakapangyarihang lalaki sa probinsya. Sa rekomendasyon ng kanyang tiyahin, tinanggap niya ang trabaho bilang nanny ng anak ng malamig at istriktong Gobernador—si Cassian Romano. Tahimik, malayo ang loob, at palaging may distansya—iyon ang Gobernador sa mata ng lahat. Ngunit may lihim ang Gobernador. Matagal na palang nakatago sa puso ni Cassian ang damdaming pilit niyang nilalabanan. Bata pa si Cordie noon nang una niya itong makilala, at bilang isang ama at politiko, natutunan niyang itago ang atraksiyong iyon sa ilalim ng yelo ng kanyang katauhan. Ngunit ngayong magkasama na sila sa iisang bubong, kasama ang anak niyang unti-unting minamahal ni Cordie, lumalabo ang mga linyang dati niyang malinaw na naiguhit. Ang bawat ngiti nito, bawat titig, ay nagbabalik ng damdaming pilit niyang nililibing. Si Cassian ay isang duwag pagdating sa pag—ibig pero hanggang kailan niya kakayaning pigilan ang babaeng matagal na niyang minamahal nang palihim?
view moreFlashback ContinuationMaghapon kong hindi nakita sa mansion si Cairo. Aaminin ko, kinilig talaga ako sa biro niyang iyon kagabi sa kuya niya, pero alam kong ang totoo’y nais lang talaga niyang asarin ang kapatid. Ay, kung anong kalupitan ng isang kuya sa kapatid, talaga namang pang-level ng telenovela.Nalaman ko rin mula sa kanya na hindi pala sila gaanong close ni Señorito Cassian — kaya naman ganoon na lang ang effort ni Cairo na makipag-bonding sa akin. Turing niya raw ako na parang kapatid na kahit kagabi pa lang kami nagkakilala. Awww, parang instant family ba?Siyempre ayos na rin sa akin iyon dahil mabait naman si Cairo. Guwapo pa! Hindi tulad ng kuya niyang si Cassian, na para bang may permanenteng blackout sa puso at mukha. Seriously, parang laging naka-default mode na “grumpy boss.” Hindi ko na rin itinatangging may crush ako kay Cairo. Ilang beses ka ba naman makakakita ng gwapong ganito? Kung crush na lang ‘yan, okay lang. Choosy pa ba ako, diba?Speaking of masungit...
“Ho?”Paktay! Akala ko pa naman magkasama kami rito ni Auntie. Akala ko safe zone na ‘to, pero bakit parang sinabak ako sa reality show na walang script? Parang ipapain ako sa hawla ng matapang at gurang na leon na ito—haharapin ko ‘tong supladong lalaki na ‘to na may titig pang nakakasilaw ng mata.Paano ba ‘to? Baka ako ang susunod na gawing tanghalian ng leon… o kaya’y gawing pambukas ng fireworks.“You heard me, didn't you? You aren't deaf as far as I know to not catch on what I am saying here.”Ayun oh, suplado pa rin. Parang hindi tumanda ang attitude, baka pati ‘yung damit niya seven years old na rin. May sariling panahon, hindi lang sumasabay sa uso—sumasalungat pa.Napangiti ako, pero 'yung tipong ngiting peke na may halong ayoko na, Lord. “Sorry po,” sabi ko habang pinipigilan ang sarili kong sabihan siya ng sorry din sa pagmumukha mo.“Good. Lorraine will be in her second grade next month. Sasama ka sa driver upang ihatid at sunduin sa school si Lorraine. As you see, she's
Mabibigat ang mga yabag ko habang bumabalik sa loob ng mansion. Para akong bagyong dumaan sa flowerbed—literal at emosyonal. Nakakairita kasi talaga ang batang ‘yon. Masyado siyang matabil. Ang sarap kurutin sa singit. ‘Yung may kirot. Yung tipong di na makapag-princess-princessan.Aist! Mamayang gabi talaga, maghahanap na ako ng ibang trabaho online. Kahit anong raket sa Maynila, kahit street magician pa, basta lang makalayo sa demonyita ng batang ‘yon. Kung hindi ko siya matitiis, baka ako pa ang makulong sa attempted homicide.Nasa porch pa lang ako ng mansion nang sumalubong si Aunty Julie, bitbit ang gusot na mukha at masamang tingin na parang may utang akong pitong buwan ng tubig at kuryente.“Cordie, ano bang ginawa mo kay Lorraine? Naku kang bata ka, kahit kailan talaga napaka-isip bata mo! Pati pitong taong gulang na bata pinatulan mo!” sermon niya, sabay dampi ng mahina pero madiing palo sa braso ko—‘yong tipong palo with feelings.“Aunty, naman… wala akong ginawa sa bubwit
“Ho? Nanny po ako?” bulalas ko, halos mabulunan sa sariling laway.Okay naman sa akin ang trabaho na iyon—marangal ‘yon, stable pa siguro ang sweldo—pero hello, si Señorito Cassian Romano? Seriously? Bakit kailangan pa talagang sa kanya? Eh napaka-antipatiko ng lalaking iyon. Kung makatingin parang laging galit sa mundo. Kung ngumiti, parang kasalanan mo. Pero in fairness, ilang taon na rin mula nang huli ko siyang makita. Siguro naman… siguro lang… ngayong Gobernador na siya, baka naman mas naging tao na siya kaysa bato?Or baka naging bato pa lalo. At may trono na.“Sunggaban mo na lang habang wala ka pang matinong trabaho,” ani Auntie Teresa habang abala sa pagbubukas ng dala niyang tupperware. “Atsaka, Cordie, feel kong magkakasundo kayo ng anak niya—pareho kayong pilya.”“Auntie naman! Tsismis lang ‘yon na pilya ako,” mabilis kong depensa.Napailing na lang si Auntie na parang sinabihan ko siya ng joke ng taon. “Mag-impake ka na dahil maaga tayong aalis bukas. Ako na ang maglilig
“Ginang Lily, ito lang po ang collection natin nitong linggo. ‘Yong ibang clients po, kahit araw-arawin pa naming balikan, hindi talaga nagbibigay.”May kabigatang sabi ko habang iniabot ang maliit na puting sobre. Nanginginig pa ang daliri ko habang hawak-hawak iyon. Hindi dahil sa kaba—sanay na ako sa responsibilidad—pero dahil sa bigat ng katotohanang kasamang nilalaman ng sobre ang natitirang pag-asa ko.Kinuha iyon ni Ginang Lily, pagod ang mga mata n’yang tila pinilit pa lang magising. Isa-isa niyang binilang ang pera, bagamat alam kong kabisado na niya ang laman. Six thousand pesos. Sampung porsyento lang ng kinikita naming koleksyon taon-taon.Sampung porsyento lang ng kinaya naming kitain dati, sa mga panahong ang tindahang ito’y buhay na buhay. Noon, punô ang bodega. Maingay ang show room. May tumatawang customers, may nag-aaway sa discount, may abalang pahinante. Pero ngayon, isang linggo, isang benta. Isang buwan, isang delivery.Alam kong palugi na kami. Hindi lang ngayon
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments