All Chapters of CLAIMED BY THE HOT GOVERNOR: Chapter 51 - Chapter 60

I alertly stopped him from taking aback by holding his arm as firm as possible against my abdomen. Pinagpatuloy ko ang aking panunukso sa pagkalalaki niya hanggang sa napagtagumpayan ko itong galitin.“I know what you are doing, woman!” matigas niyang sambit at ramdam ko ang pagbigat ng kanyang paghinga.“I'm not surprise, Gov. You're a smart guy, aren't you?” I seductively uttered, much dedicated with what I'm doing. Mabuti na lang at hindi awkward ang posisyon namin at pabor na pabor sa akin iyon. “Be generous enough to cooperate with me!” I said, grinning like an idiot.“I'm sure you got to learned that nothing comes for free, naughty kid.” Bigla ay sinabi niya. Tila may nakakabit na madugong kasunduan ang pahayag niyang iyon. “You want me, don't you?”

“We'll sort that issue later. I need to go now and I have an important appointment with Dylan's father. You behave here, my lady. I'm watching your every move.” He said, pointing at the installed CCTV in the corner of the ceiling, which had four more sisters around the house. Iyong isa pa nga ay nasa kuwarto namin.Umalis na si Cassian kaya naiwan kaming apat sa unit. Aniya ay gagabihin pa naman siya ng uwi kaya malaya kaming nakapag-bonding ng mga kaibigan ko. Limited nga lang pero hindi mawawala siyempre ang inuman.Miss ko na rin kasing makainuman ang mga kaibigan ko.“Tong babaeng ito, hindi man lang chinika sa atin na magka-live in na pala sila ni hunky Gov.” Melody grouched from her seat.Inaasahan ko na talaga na hindi nila palalagpasin iyong nadatnan nila kanina. Nasabi ko naman sa kanila dati na dito ako nakatira ngunit sinadya kong huwag ipaalam sa kanila na palaging nandito si Cassian.Inubos ko muna ang alak na nasa goblet ko bago ko pinansin ang tanong ni Melody. Maging si

Kusang-loob na dumilat ang mga mata ko sa kalagitnaan ng gabi. Cassian is just beside me, peacefully sleeping under his breath with his hand wrapping around me.I carefully pull out myself from him. The moment I stood up from the bed ay kaagad kong namataan ang cellphone niya na naka-charge sa ibabaw ng night table.Pinagmasdan ko itong mabuti hanggang sa lumipat kay Cassian ang aking mga mata.Ilang malalim na hininga ang ginawa ko bago ko isinagawa ang bagay na tumatakbo sa aking isipan. Alam kong mali ang makialam sa pribadong bagay sa buhay ni Cassian pero hindi talaga ako matatahimik habang hindi ko malalaman kung anong tunay na koneksiyon nila ng babaeng iyon.May ideya na akong naguguhit sa aking isipan. Confirmation na lamang ang kulang.Maingat at walang ingay na lumabas ako ng kuwarto dala ang cellphone ni Cassian. My heart is in an unsteady state and I'm too nervous dahil baka magising si Cassian na wala ako sa tabi niya. Pero wala nang atrasan ito dahil kung hindi ko ito g

Bah.. ganda ng singsing mo, Cordelia, ah!" Puri ni Andrew sa singsing na nasa aking daliri. Buhat nang umalis kami mula Maynila ay ito na ang pinagkakaabalahan ko. Actually, nagmumukha na nga akong temang dahil tatlong araw na ang nakakaraan mula noong nag-propose si Cassian pero hindi pa rin ako nagsasawang tignan ang singsing.Being engaged to him has given me a new lease of life.Sana tama nga iyong desisyon ko na tanggapin ang marriage proposal niya bagama't parang ang bilis ng mga pangyayari."Masaya ako para sa inyo ni Gov, sa wakas ay napikot mo na rin siya." Natatawang dagdag ni Andrew.I made an eye to eye contact with him through the rear-view mirror of the car at sinamaan siya ng tingin."Grabehan lang? Pikot talaga? Tch! Itong ganda kong ito, ako pa talaga iyong namikot, e 'no!""Haha alam mo namang joke lang iyon. Init agad ng ulo ni Madame.""Umayos ka diyan, Andrew E.!" Asik ko pa.Tch! Kahit kunting mali lang talaga ay ang bilis uminit ng ulo ko. Hindi lang pala si Mel

Mag-iisang oras nang tulog si Lorraine ngunit nanatili pa rin ako sa tabi niya. Malakas kasi ang kutob ko na nasa labas lang si Cassian, waiting for me to come out.Nag-iisip pa ako ng mga makabuluhang itatanong ko mamaya kay Cassian. Labis rin ang pagpapakalma ko sa aking mga ugat upang hindi mauwi sa disgusto ang pag-uusap namin.Habang nasa kailaliman ako ng aking isipan ay narinig ko na lamang ang marahang pagbukas ng pinto. Cassian entered inside. He seems can't stand the pace and unable to hide how guilty he is.Dammit!Bakit parang sinasabi ng mga mata niya na may kasalanan siya?Mayroon nga ba?Hindi ko na ito hinintay na magsalita at dahan-dahan akong umahon mula sa kama ni Lorraine. Nagpatiuna akong lumabas at tumungo sa kabilang kuwarto kung saan ang silid-tulugan ko sa bahay na 'to. Cassian on the second hand, followed me up inside.Pagod kong ibinagsak ang pang-upo ko sa couch na naroon and Cassian took the seat across from me.“Are you mad?” I almost spit a venom around